Life takes over again

Onderwerp: Life takes over again vr 5 apr 2013 - 17:22

It seems that a lifetime is passing us by.

Voorzichtig liet ze haar korte pootjes over het kamp glijden, nadenkend over de woorden van haar broertje. Trushpaw had haar gister verteld dat hun moeder, Shrewleap, blijkbaar niets meer om hen gaf. Ze vond hun maar een stelletje ondankbare kittens die nooit iets goed konden doen. Ze had er moeite mee dit aan te moeten horen, enkel wist ze niet of hij de waarheid sprak. Volgens Strugglepaw wel, dat was duidelijk te zien aan de manier waarop ze haar gister aankeek. Zelf trok ze niet zo snel beslissingen, eerst moest ze alles zelf horen voordat ze een ander überhaupt zou geloven. Ze liet haar donkere oogjes over het kamp glijden, al zoekend naar haar zusje. Dat was eigenlijk de enige apprentice waar ze goed mee op kon schieten, en ook de enigste die ze vertrouwde. Struggle leek een beetje op haar en dat was fijn voor haar. Totaal in haar eigenlijk gedachtes gezonken en haar blik naar beneden gericht liep ze verder. Zonder dat ze het door had botste ze tegen een andere apprentice op, en meteen deinsde ze weer achteruit. Had ze zich weer in de nesten gewerkt? Ze hoopte dat de zwart-witte poes niet boos zou zijn. Al snel herstelde ze haar houding en keek de poes strak aan. ’’Sorry, ik lette niet goed op,’’ mompelde ze binnensmonds tegen het katje. Ze moest natuurlijk weer zo in haar eigen wereldje zitten waardoor ze veelste laat reageerde.

- Pandapaw

Onderwerp: Re: Life takes over again vr 5 apr 2013 - 17:44

_{Rustig kwam de poes het kamp binnenlopen. Ze had geprobeerd om te jagen, maar dat was een nutteloze poging geweest. Ze had niets gevangen, maar dat kon ze zelf ook wel begrijpen, ze had al wel training gehad, maar ze had nog geen training in het jagen gekregen, dus ze had ook werkelijk geen idee hoe ze dat moest aanpakken. Ze schrok op uit haar gedachte toen een andere apprentice tegen haar opbotste. ’Sorry, ik lette niet goed op,’’ mompelde de poes die tegenover haar stond. "Geeft niet, niet jou schuld." zei ze zacht, maar verstaanbaar. Ze keek even naar haar poten, maar keek de poes daarna weer aan.}

Onderwerp: Re: Life takes over again vr 12 apr 2013 - 20:42

It seems that a lifetime is passing us by.

Ergens schaamde ze zich voor zichzelf, gezien ze wéér niet met haar gedachtes erbij was gebleven. De laatste tijd kreeg ze dit soort gevallen steeds vaker, en waar het nu werkelijk aan lag liet ze in het midden. Misschien dat de meest voordehand liggende reden wel was dat Shrewleap blijkbaar niet meer van haar hielt, alleen wilde ze het gewoon niet geloven. Kon ze dat echt gezegt hebben? Was ze serieus echt zo harteloos? Ondanks dat ze het zich amper voor kon stellen moest ze toegeven dat Trushpaw zeer overtuigend klonk. "Geeft niet, niet jou schuld." Zei ze gevlekte poes voor haar, waarna Saltpaw even knikte. ’’Wat is je naam?’’ vroeg ze met een serieuze ondertoon. Ze kon nooit echt gevoelens goed bloot leggen, zeker niet in woorden. En erg sociaal was ze niet, vandaar dat ze soms zo bot reageerde.

Onderwerp: Re: Life takes over again zo 28 apr 2013 - 16:57

_{Eigenlijk had zij sorry moeten zeggen in plaats van de poes die tegenover haar stond. Ze had gezegd dat het niet haar schuld was, maar ze had niet gezegd dat het haar schuld was, en dat gevoel had ze eigenlijk wel. En een botsing is niet zo erg, dat kan iedereen gebeuren, toch? Bij deze gedachte voelde ze zich al een stuk minder schuldig. ’’Wat is je naam?’’ klonk de stem van de poes serieus. "Pandapaw, jouw naam?" zei ze kort, maar met een nieuwsgierige ondertoon in haar stem. Pandapaw bestuurde de apprentice tegenover haar kort, en herkende haar licht, maar dat was omdat ze de meeste gezichten in de clan al eens had gezien, maar ze kon zeker niet iedereen bij naam noemen. Ze wist namen meestal omdat ze al eerder een gesprek had gehad met een kat, of dat ze het onthield van een ceremonie, maar dat bijna nooit.}

Onderwerp: Re: Life takes over again