We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Dodelijk vermoeid strompelde ze door het gebied dat van geen enkele Clan was. Van alleenstaande katten. Het kostte haar moeite om de ene na de andere poot te zetten maar eindelijk was ze dan bij de Rogue Plaatsen. Haar grijsgroene ogen keken rond en ze liep verder. Met wat geluk kon ze een slaapplek vinden. Hoe dichterbij ze bij het grote erf kwam hoe zenuwachtiger ze werd. Waarom deed ze dit ookweer? Om een plek te vinden om te rusten. Ze zag een dichte struik staan en snuffelde eraan. Hij rook naar niks. Ze kroop onder de struik en zette haar geurvlaggen uit. Dit was nu háár plekje. Uitgeput van het vele lopen zakte ze neer en sloot haar ogen even. Hier was ze veilig. Ze vouwde haar poten naar binnen en viel bijna direct in slaap. Ze wist niet of ze het eigenlijk wel kon. Slapen. Toen won haar vermoeidheid het van haar slimheid en sloot ze haar ogen helemaal. Ze was de komende paar uren van de wereld af en sliep aan een stuk door. Het was ochtend geweest toen ze de struik had uitgekozen. Ergens laat in de middag schrok ze weer wakker. Ze rekte zich uit en loerde vanonder de struik naar buiten. Alles zag er nog steeds het zelfde uit. Er vloog een vogel over het gebied heen en die klapwiekte weer weg. Ze zoog de lucht in haar longen en ademde weer uit. Het was een vrij mooi gebied hier. Dat zeker. Met haar rug tegen haar plekje bekeek ze het grote veld. Zoveel plaatsen waar andere katten konden zijn... Was Alec hier maar. Hem kende ze als enige hier.
Goldtail Verkende zijn gebied wat maar raakte wat verder dan hij verwacht had. hij kwam op een terrein waar iemand anders al zat. Maar toch liep hij door. Het rook heel anders dan zijn plek. Hij snoof en rook maar een kat. Nieuwsgierig wandelde hij door en kwam op een open veld. Hij zag iemand zitten en wandelde er rustig naar toe. " Hallo, mijn naam is Goldtail." Zei hij vriendelijk om niet bedreigend over te kommen. Een gevecht was wel het laatste wat hij nodig had op zijn verkenningstocht. Hij het leek hier rustig en kalm. Het kalmeerde hem ook wat. Hij had de hele dag zitten jagen. Kalmte kon hij nu wel wat gebruiken.
Madiebo was de hele nacht weg geweest en ging slapen. Ergens in de middag wed ze wakker. Ze keek naar buiten. Het was prachtig weer de zon scheen. 'wat doe ik hiet nog?' dacht ze. Indi was al lang weg gegaan. Zou ze op haar wachten dat ze samen op pad gingen. Nee dat duurt te lang. madiebo ging naar beneden en liep de schuur uit. Ze liep naar hed pad dat van niemand was, niet van de clans niet van de tweebeners niet van de roque's van helemaal niemand. Opeens rook ze een spoor. Het rook sterk. Ze kwam uit bij bosjes. Daar rook ze twee katten maar ze wou niet gevaarlijk over komen'hallow is daar iemand ik kom in vreden' mauwde ze daarom.
Ze keek niet verrast toen er een oranje kater voor haar neus verscheen. Ze had hem zien rondlopen en zag hem nu voor haar. Ze had er echt een hekel aan om beslopen te worden. De kater stelde zichzelf voor als Goldtail. Ze knikte. Juist ja. Hij zag er niet uit als een kat die op ruzie uit was. Zijzelf evenmin tenzij hij van een andere Clan was geweest. Maar net als zijzelf was hij geen lid van een clan. Rogue's kwamen hier voortdurend maar zij had een plekje weten te vinden waar zijzelf zich kon vestigen. Ze wou best wel jagen. En alsof haar maag dat wou bevestigen knorde deze. 'Spottedwood' zei ze duidelijk hoorbaar. 'hallo is daar iemand? ik kom in vrede' hoorde ze opeens achter zich. Ze legde haar oren even in haar nek maar toen hoorde ze het woord vrede. Toen veranderde ze weer in haar statige zelf. Dit was haar plekje nu dus niemand kon haar wat maken. Ze dacht even na en zuchtte toen even. Als ze zielig kon doen en later toeslaan dan was het kat in het bakkie. Ze snoof even en keek toen naar Goldtail. Ze kende hem niet maar dan nog. Hij had zich voorgesteld. Die andere poes niet.
"Spottedwood." Stelde ze zich toen voor. " Aangenaam kennis te maken." Zei Goldtail toen en plotseling hoorde hij achter haar. "hallo is daar iemand? ik kom in vrede." Hoorde hij en keek naar de plaats van het geluid. Hij zag niemand en hij herkende de stem ook niet. Hij zei niets maar liet Spottedwood ook merken dat hij de stem niet herkende. Hij was op zijn hoede en hij hoopte dat zij dar ook was. Zijn ogen bleven gevestigd op de struik. 'Vrede' Die woorden konnen altijd losse woorden zijn. Zoals clans vertrouwde hij het woord ook niet van hun. Misschien was die stem ook van iemand van een clan. Ook al rook die naar rogue. Misschien was het een verdwaalde clanlid die lang in Roguegebied ronddwarelde. Wie weet.
Madiebo kwam tevoor schijn 'mijn excuses ik ben madiebo' zei ze lief. ze herkende de kater ze had wat van hem gehoord. 'ben jij niet Goldtail?' vroeg ze lief. Ze bekeek de omgeving en de katten. 'van wie is deze plaats als ik vragen mag' zei madiebo lief maar nieuwschierig. ze dacht dat de poes hier zou wonen want Goldtail wonde tog bij een om gevallen boom? Ach ja. Ze keek naar de katten 'ben ik niet welkom?' vroeg ze toen zr de blikken van de katten zag. Ze had echt geen zin in een gevecht ookal heeft ze met clan katten gevochten had ze geen zin om met andere roque's te vechten.
Toen kwam de kat uit de struiken. "mijn excuses ik ben madiebo." Zei de kat. Aan haar stem te horen was zij ook een poes. "ben jij niet Goldtail?" Vroeg ze toen lief. Hij keek verbaasd op. " Hoe weet jij dat? heb je dat Van Icy?" Vroeg hij toen terug. Al de rest van de vragen liet hij Spottedwood beantwoorden want als hij zich niet vergist was dit haar plek. Zo rook het dan toch. Hij keek Naar Spottedwood of ze iets van vijandigheid liet zijn dat deze poes niet deugde maar hij dacht van niet. In zijn ogen leek ze wel aardig en lief. Ze kende Icy dus voor hem was ze een vriend. Een vriend van Icy was een vriend van hem. Kende ze Icy wel? Dat wist hij nog niet.
" Hoe weet jij dat? heb je dat Van Icy?" Vroeg goldtail. 'ja ik ben ook een vriendin van icy' zei ze lief. Ze keek van de kater naar de poes. Ze wist nu dat de kater goldtail heten maar hoe heten de poes. Haar gedachte zkate af naar silvercoat omdat het zo stil was. Ze zakte terug naar de droom die ze pas geleden had. ze had nog steeds het gevoel dat de poes het niet fijn vond dat ze er was maar de kater kon ze niet in schatten. 'Wacht ik ben zo terug' zei madiebo en rende buiten het terretorium ving gou twee vogels en rende er mee terug ze legde er een voor de poes en een voor goldtail. 'alsjeblieft' zei ze terwijl ze eerbiedig haar kop boog ze wou graag vrienden worden.
Ze bekeek het tafereel tussen Madiebo en Goldtail. Ze hadden het over ene Icy. Ze zuchtte. De poes die zich als Madiebo had voorgesteld ging er opeens vandoor en ging blijkbaar op jacht. Ze had twee vogels in haar bek toen ze terug kwam. Een werd er voor Goldtail neergelegd en een voor haar. Moest ze de Star Clan niet bedanken voor een geslaagde jacht? Ze keek naar de vogel die voor haar lag en haar blik dwaalde over het veld heen. Juist ja. 'Als je jacht geslaagd is hoor je de Star Clan te bedanken' zei ze ietswat minachtend. Ookal bedoelde Madiebo het ongetwijfeld goed ze moest zich toch aan de code houden. Zijzelf leefde er ook naar. Haar staart zwiepte een beetje heen en weer en alleen het puntje bewoog op dit moment. Het voelde niet goed om gewoon te gaan eten zonder de Clan te bedanken. Zijzelf had niet gejaagd dus was het opzig haar probleem niet. Maar voor zover zij wist kende iedereen de code. Ze keek Goldtail aan. 'Ik heb gelijk toch? Je behoort de Star Clan te bedanken volgens de Code' ze wachtte op antwoord en ontspande zich.
'Als je jacht geslaagd is hoor je de Star Clan te bedanken' zei de kater. 'heb ik al gedaan' verzon ze snel ze deet het ook alleen maar om aardig te zijn maar de star clan bedanken had ze nog nooit gedaan dat deeden tog alleen de clans? 'Ik heb gelijk toch? Je behoort de Star Clan te bedanken volgens de Code' zei de kater. Madiebo keek schuldig naar dde grond maar wel zo zodat de katten het niet zagen. Madiebo had haar heele leven er alleen voor gestaan. Haar was nooit geleert wat de codes waren. Ookal kende ze al heel veel In die 20 manen dat ze leefde. Toen ze 6 manen was is ze achter gelaten door haar ouders. 'hoe heet je eigelijk?' vroeg ze aan de kater.
- Spottedwood zei dat van de startclan. Niet ik dus het is zij, niet hij of de kater. -
Even later kwam Maliebo terug van een goed geslaagde jacht. Ze legde de vogel voor hem en hij knikte dankbaar. "Als je jacht geslaagd is hoor je de Star Clan te bedanken." Zei Spottedwood toen. Hij deed dat namelijk nooit maar net toen hij iets wou zeggen antwoordde Maliebo voor hem. "heb ik al gedaan" Hij deed een heel onopmerkelijk gebaar naar Maliebo dat hij er niets van snapte waar ze het over had en keek toen weer Spottedwood aan. " Ik heb gelijk toch? Je behoort de Star Clan te bedanken volgens de Code" Zei ze toen. Goldtail zucht lichtjes. Deze keer antwoorde hij. " De starclan waakt altijd voor ons en zorcht natuurlijk voor ons voedsel. We bedanken de starclan soms als ze ons helpen bij iets maar spontaan hun bedanken als we telkens iets gevangen hebben doen wij rogue's niet. Wij leven namelijk niet volgens de code. Clanleden wel. Somige code's respecteer ik namelijk wel maar dat moet je zelf maar weten als rogue." Hij keek even naar Maliebo die de stilte doorbrak en vroeg aan haar. "hoe heet je eigelijk?"
" De starclan waakt altijd voor ons en zorcht natuurlijk voor ons voedsel. We bedanken de starclan soms als ze ons helpen bij iets maar spontaan hun bedanken als we telkens iets gevangen hebben doen wij rogue's niet. Wij leven namelijk niet volgens de code. Clanleden wel. Somige code's respecteer ik namelijk wel maar dat moet je zelf maar weten als rogue." zei goldtail. Zelf had ze het niet beter kunnen zegen maar omdat ze niks had gezegt zei ze nu maar ook niks ze gebaarde alleen naar goldtail dat het mooi gezegt was maar wel zo zodat de poes het niet zag want dan vond ze het wel een beetje vreemd. 'goldtail ben je ook een vriendin van silvercoat?' vroeg ze noeuwschierig
Onderwerp: Mine place 
za 13 nov 2010 - 14:31
-