I know you like me. [+Shrewleap]

Bloesems waren verschenen aan de enkele bomen in het Shadowclan territory. Prooi begon weer volop door het territorium te lopen waardoor de fresh kill pile goed gevuld werd met alle prooien die er waren te vinden. Ergens zat er een muisje nootjes te zoeken tussen de wortels van een boom. Het zag er zo vredig uit dat je je onderhand niet kon voorstellen dat er elk moment een einde aan het leven kon komen. Een kater likte zijn tong af bij het zien van de muis en zakte langzaam door zijn knieën en drukte zich laag tegen de grond aan. Snel en geluidloos landde zijn pootkussentjes op de moerassige grond. Op een afstandje wiegde zijn heupen heen en weer om zich klaar te maken voor de sprong. Wolf zijn pupillen werden groter toen het moment van de aanval bijna was gekomen. Razendsnel sprong de kater naar voren en landde met een plof op het kleine grijze diertje. De tanden van de cyperse kat glimde toen hij ze bloodstelde aan de zon. De bek belande in de nek van het muisje waardoor die opslag dood was. Zo was het leven, de een zijn dood is de ander zijn brood. Hierdoor had de clan weer eten en waren de magen goed gevuld. Wolftail krabde wat aarde over de muis heen. Hij zal hem later wel ophalen als hij klaar was met jagen. In een drafje ging hij verder opzoek naar voedsel. Na een tijdje drong er een bekende geur tot zijn geurklieren. Het was Shrewleap, de poes waar hij zijn leven mee deelde en een nestje kittens had. Shrew was een aardig en knappe poes. Hij had maar geluk dat hij haar partner was. De cyperse kater verhoogde zijn tempo van lopen richting de geur. 'Shrewleap' Zei hij toen de zwart-witte poes in beeld kwam. Het was heerlijk om met haar een gesprek te voeren. Altijd voelde hij de vlinders in zijn buik als hij haar zag, in welke omstandigheden dan ook.

STATICS

Mood:Happy || Company: Shrewleap'

Schuldig verplaatste de poes zich onder de bomen, haar kittens had ze veilig achtergelaten in de Nursery. Ze wilde even een luchtje scheppen, voordat ze weer dag en nacht in die warme Den moest liggen. Nu het Newleaf was, kon ze extra genieten van de verse geuren die vrij waren gekomen. Planten en bomen zouden hun verse groene kleur weer terug krijgen. Ze pikte het geluid op van ritselende bladeren, maar wist dat ze het niet mocht doen. Jagen zou een ongeluk kunnen veroorzaken en dan waren de kittens nergens meer. Zuchtend boog ze haar kop en ging zitten. Queen zijn was niets voor haar. De hele dag stilzitten kon ze gewoonweg niet. Ze wilde het liefst de hele dag jagen en ronddartelen tussen de bomen. Nee, nu moest ze de hele dag vast zitten in het kamp, wachten totdat haar kittens Apprentices konden worden. Weer ontsnapte een zucht uit haar bek en keek ze naar haar witte pootjes. Het vuil wat er Moons geleden op had gezeten was verdwenen, een teken dat ze al een paar weken niet meer had gejaagd of zelfs gevochten. En wie had dit haar allemaal aangedaan? De kater die haar hart ooit had gestolen. Wolftail. Maar nee, ze mocht de schuld niet op hem schuiven, hij was een hartstikke leuke kat, maar de liefde voor hem was verdwenen bij haar. De vonk was verdwenen in haar hart en kon misschien ook niet meer terugkomen. Langzaam stond ze op om weer te vertrekken, maar toen rook ze zijn geur. 'Shrewleap' Ze draaide zich om en zag de cyaan ogende tabby op haar af komen. De laatste keer dat ze met hem had gesproken had ze bijna een ruzie gestart. Nee, dat wilde ze hem niet weer aandoen. Maar teruglopen was ook geen optie. Wat nu? Shrew knikte naar haar partner en ging weer zitten. "Hey," Zei ze met een verlegen glimlach en richtte haar groene ogen op de kater. Totdat ze een goed excuus zou kunnen verzinnen, was ze gedoemd om hier te blijven..

De zon scheen op de zwart-witte poes voor hem. Ze knikte en ging zitten. "Hey" Zei ze met een verlegen glimlachje. Meteen merkte Wolf dat er iets mis was. In de tijd dat ze partners waren had hij beter leren kennen en merkte dus ook sneller dan andere als haar iets dwars zat. Wat nieuwsgierig wat er aan de hand was opende hij zijn mond om wat te vragen "Is er wat Shrew?" Vroeg de tabby met zijn cycaan blauwe ogen. "Je ziet er namenlijk niet echt happy uit" Zei hij met een bezorgde toon in zijn stem. Ookal was het de laatste tijd niet echt "close" tussen hen. Hij gaf nog steeds om de poes en zijn kittens. Even liet hij zijn ruwe tong langs zijn fluwelen lippen glijden. Eigenlijk was de kater wel benieuwd wat zijn partner dwars zat. Niet iedereen hoefde natuurlijk altijd heel vrolijk te zijn. Maar ze keek hem aan alsof haar iets dwars zat. Wachtend op haar antwoord ging hij zitten en krulde zijn staart over zijn voorpoten heen. Newleaf was altijd een heerlijke tijd. Een tijd waarin de grond niet zo koud was en er volop prooi aanwezig was.

STATICS

Mood:Happy || Company: Shrewleap'

Shrew zag de zorgelijke blik al in de blauwe ogen van Wolf verschijnen. Nee, ze kon het niet goed genoeg verbergen. Snel probeerde ze zijn blik te mijden en probeerde iets te verzinnen wat hem van die gedachte af zou brengen. Ze kon nu niet zomaar weglopen, dat zou haar geweten niet aan kunnen. "Is er wat Shrew?" Vroeg Wolf na een korte stilte en Shrew beval zichzelf om hem aan te kijken. Haar ogen stonden leeg, om haar emoties niet te tonen. Maar dit kon hem juist nóg bezorgder maken. "Je ziet er namelijk niet echt happy uit" Het was waar, maar als ze de echte oorzaak zou zeggen, zou ze zijn hart breken. En dat wilde ze niet doen. Nooit. Dan moest ze maar voor de rest van haar leven zijn partner blijven, ze kón het gewoon niet. "Ehh.." Mompelde ze zachtjes en haalde snel allerlei oorzaken door haar kop, de een nog slechter dan de ander. "Ik wilde wat tijd vrij van de kittens, maar nu begin ik me zorgen te maken of ze wel veilig zijn.." Meteen al wist ze dat dit een slechte smoes was, maar misschien kon Wolf het wel inbeelden. Ze was een Queen en Queens hadden altijd zorgen over kittens. Dus misschien zou dit wel lukken. Voorzichtig schuifelde ze wat opzij en liet haar blik langs Wolf glijden. Als hij weg ging kon zij ook gaan, maar nu zat ze nog aan hem vast.

-Erg kort ^^'

Wolftail schreef:: Afwachtend keek hij de wit met zwart getekende poes aan. Haar prachtige groene ogen stonden nog steeds op de zelfde stand als daarnet. Het kon ook gewoon zijn dat Shrewleap uitgeput was door de kittens die de hele dag om haar heen dartelde. Een lange tijd was het stil tussen de twee. Nog steeds keekt de lichtbruine kater zijn partner aan. "Ik wilde wat tijd vrij van de kittens, maar nu begin ik me zorgen te maken of ze wel veilig zijn.." Zei ze. Een vaag glimlachje versccheen op zijn gezicht. Hij kon wel begrijpen dat ze zich bezorgd voelde over de kittens. Die kwetsbare beestjes konden alles overkomen als hun moder er niet bij was. Maar toch wat in hem zei dat ze loog. Nog steeds kijk hij haar iet wat bezorgd aan. Hij was eigenlijk wel nieuwsgierig wat haar nog meer dwars zat. Maar hij wilde er ook niet op doordringen. Zijn oren bewogen alle kanten op als hij hier en daar wat geluiden hoorde. Hij kon wel merken dat Shrew en hij de laatste tijd een beetje in een "dipje" waardoor het niet echt lekker liep tussen hun. Wat onzeker speelt de lichtbruine kater met zijn voorpoten met het puntje van zijn staart terwijl hij zat. Na een tijdje besloot hij toch maar te vragen of haar nog iets dwars zat. "Ehm" Begon hij zijn zin. "Is dat het enige dat je dwars zit?Ik heb het gevoel dat er nog iets ies namenlijk." Zei hij wat onzeker. Nu had hij het gevraagd hij kon niet meer terug, ze zou hem vast vinden zagen en misschien wel boos op hem uitvallen terwijl hij eigenlijk alleen maar bezorgd was om de zwart-witte warrior.

STATICS
Mood:Little bit uncertain || Company: Shrewleap'

Het was weer even stil en Shrew had allang door dat Wolf door had dat het niet het enige was wat haar dwars zat. Ze beet nerveus op haar lip en sloot haar ogen. Als ze hem niet aankeek, kon hij haar gedachten ook niet lezen. "Ehm" Begon hij zijn zin. "Is dat het enige dat je dwars zit? Ik heb het gevoel dat er nog iets is namenlijk." Bij deze woorden keek ze hem direct weer aan. Was het dan zo duidelijk? Ze schuifelde wat met haar pootjes, moest ze de waarheid vertellen of het weer eens bedekken met leugens. Als ze het zou zeggen, zou het niet zo hard aankomen. Als ze zich er weer uit zou praten, moest het ooit uit haar mond komen. Want zo wilde ze niet haar hele leven doorbrengen. Ze schudde haar kop. Nee. Geen leugens meer. Ze was er klaar mee, als Wolf een beetje mans was, kon hij het wel aan. Hij had trouwens haar hart ooit ook een keer gebroken, ook al was dat niet zo gemeend. Maar nu, nu was ze het wel van plan. Ze nam een grote hap lucht, ze was er klaar mee. "Nou," Mompelde ze onrustig en meed zijn blik. "Er is inderdaad nog iets." Om de juiste woorden te vinden keek ze opzij, naar de laag struiken die hen omgaf. Nog even en dan zouden die bewegen van een bepaalde kater die heartbroken weg zou lopen of zelfs rennen. "Ik heb soms zo'n verstikkend gevoel, omdat ik vastzit in de Nursery. Maar nu weet ik de echte reden voor dat gevoel." Ze keek hem aan, niet om de tranen in zijn ogen te zien, maar om het serieus te houden. "I-ik houd niet meer van je," Snel keek ze weg naar haar poten, wachtend op de golf van woorden die zou volgen.

Nog steeds keek de kater haar verwachtingsvol aan. Haar mooie groene ogen stonden wat nerveus. Het was nog een tijdje stil tussen de twee. Vogels vlogen rond als of er niet gaande was. Muizen zochten eten om te overleven en twolegs zaten waarschijnlijk buiten in tuin of ze zaten binnen te suffen. Wolftail knipperde even met zijn ogen toen er een fris lentebriesje in zijn gezicht blies. De snorharen van de licht cyperse kater trilde bij de aanraking van de zoete geur van bloesem en allerei ander nieuw leven dat er gekomen was in Newleaf. Ineens schudde Shrewleap haar kop en nam een grote hap lucht. Nare gevoelens kropen bij hem omhoog toen hij zag dat Shrewleap moeite had om dit te zeggen. Wat het ook mocht zijn het zou vast geen goed nieus zijn. "Nou," Mompelde ze onrustig en meed zijn blik. "Er is inderdaad nog iets." Vervolgde ze haar zin terwijl ze keek naar de struiken die hen omringde. "Ik heb soms zo'n verstikkend gevoel, omdat ik vastzit in de Nursery. Maar nu weet ik de echte reden voor dat gevoel." Zei ze. Ze keek hem serieus aan. Wat verbaasd keek de kater haar aan. Hij had een naar gevoel dat die ene reden met hem te maken had. "I-ik houd niet meer van je," Snel keek ze weg naar haar poten. Van schrik verstijfde de kater. Hij had ergens wel veracht dat het over hem zou geen die nare reden. Het liep de laatste tijd al niet zo soepel tussen hen maar Wolf was van plan de band weer op te gaan bouwen. Maar wat de zwart met wit getekende poes net had gezegd had hij dus niet verwacht. Niet verwacht dat ze het zo erg vondt om bij hem te zijn. Of misschien de kittens die van hun beide afkomstig was te zien. Enkele tranen verschenen in zijn cycaan blauwe ogen maar al snel probeerde hij zich te vermannen. "Dat meen je niet" Zei hij tegen haar terwijl hij d'r aankeek. Hij was geschockt dat was zeker, hij ging haar proberen over te halen dat d'r gevoelens fout zaten. Dat ze het opnieuw konden proberen maar dit keer goed. En als het dan niet zou gaan dan zat er niks anders op.

STATICS

Mood:Shocked || Company: Shrewleap'

Een verbaasde blik verscheen in zijn blauwe ogen en toen wist ze dat ze het had gedaan. Dag dag vriendschap. Ze keek weer op van haar witte pootjes en zag de waterige rand rond zijn ogen. De knoop in haar maag verstrakte en ze moest haar ogen dichtknijpen om de sluizen niet open te zetten. "Dat meen je niet." Klonk zijn stem en ze waagde het om op te kijken. Zijn blauwe ogen waren op haar gericht en ze schudde haar kop zonder een woord over haar lippen te krijgen. “Ik weet heus wel voor wie ik wat voel.” Antwoordde ze scherp, maar ze wenste dat die woorden nooit van haar lippen waren gekomen. De kater had net een klap in zijn gezicht gehad en dan moest ze ook nog eens zout op die wond strooien. Ze schudde weer haar kopje en stond op. Ze wilde niet te dichtbij komen, want ze wist wel van zijn verleden. “J-je was er heel vaak niet voor me, de geboorte heb je praktisch gemist, terwijl ik je toen nodig had.” Ze vernauwde haar blik, het was deels waar. Waarom kon hij niet gewoon de perfecte partner zijn? Ooit had hij erop geleken, maar nu was het alsof ze een extra laag had gevonden en die eraf had getrokken. Nee, ze wilde niet met zo'n vreselijk gevoel rondlopen. Shrew schudde voor de zoveelste keer haar kopje en keek de kater nog één keer aan. "Sorry, maar ik onderdruk mijn gevoelens niet." Zei ze met een getreurde stem en trippelde bij hem vandaan. Het was over en niets kon haar gedachten daarover veranderen.

Onderwerp: Re: I know you like me. [+Shrewleap]