{{ Dance with the devil || Apprentices only

_{- Alleen apprentices die hem écht mogen en vele met hem om willen gaan, een beetje volgens de beschrijving in mijn post -
_____________________________________________________________________________}
_{Een windvlaag drong de apprentices den binnen, dit was zijn eerste nacht in de apprentices den, en dat vond hij echt gewoon heel leuk. Vele apprentices keek tegen hem op, want hij had zich bij zijn eerste training vrijwel meteen al bewezen. Hij had een gigantische raaf weten te vangen, iets dat hij nog steeds niet kon geloven. Maar hij was er blij mee. Hij was er heel blij mee, zelfs gewoon trots op zich zelf. Zijn trots uitte hij ook, een reden waar door hij ook een hoop zelfvertrouwen liet zien. En hij werd er niet minder door geliefd. Sommige apprentices mochten hem juist weer niet. Maar hij had ook een hoop apprentices waar hij veel mee om ging. Thrushpaw hees zijn kop op, vandaag had hij vrij want zijn mentor Ivyleaf was met de Dawn Patrol weg. Dus had hij mooi de tijd om iets voor zich zelf te doen, zoals jagen? Thrushpaw glipte de apprentices den uit en staarde met zijn grijs/blauwe oogjes om zich heen. Als kitten waren zijn oogjes fel blauw geweest, nu waren ze meer grijs/blauw. Of ze veder zouden verkleuren wist hij niet. Thrushpaw liep over de open plek richting het kamp uitgang. Hij verliet het kamp en staarde om zich heen. Wat voelde het fijn om eindelijk naar buiten te mogen, om het territorium te verkennen. Al wist hij dat apprenitces niet zonder toestemming weg mochten, maar zijn mentor had gezegd dat hij vandaag kon gaan jagen, ook al moest hij dat nog meer dan een groot deel leren. Dat hij een raaf had gevangen betekende niet dat hij pro-jager was, al dachten andere apprentices daar anders over. Hij was The King gewoon. "Yeah! I am the King!" Riep hij uitgelaten uit. Thrushpaw liep veder en al snel drong een geur zijn neus gaten binnen. Enkel was het geen prooi, wel een den genoot.}

_{Fawnpaw lag op haar nest in de apperentice den. Naast haar had Snowypaw zich gevestigt, ze hadden samen hun nesten gemaakt. De zwarte poes gaapte eventjes en rekte zich uit, slapen ging gewoon nog niet. Ze keek op en zag verschillende apperentices slapen. Terrorpaw, Brokenpaw, en nog veel meer anderen. Fawnpaw stond op en zag dat er een nest leeg was. Zachtjes sloop ze erheen en rook de geur van Thrushpaw. Een glimlachje verscheen op haar gezicht. Thrushpaw was in haar kittentijd een goede vriend geweest, ze hadden samen gespeeld en veel lol gehad. De zwarte poes ging naar buiten en begon het spoor van haar vriend te volgen. Haar zwarte neusje over de grond heen snuffelend. Haar blauwe oogjes schoten van links naar rechts. Ze kwam bij de rand van het kamp aan, eigenlijk mocht ze nog niet naar buiten want ze had nog geen training gehad. Maar ze kon het avontuur niet weerstaan en begon de geur te volgen, buiten het kamp. Na een tijdje lopen hoorde ze iets. "Yeah! I am the King!" Riep een uitgelaten stem en Fawnpaw grinnikte, dat was de stem van Thrushpaw. Vrolijk ging ze over in rennen en huppelde z'n beetje naar hem toe. ''Hey Thrush!'' Riep ze vrolijk naar hem.}

_{Hij staarde om zich heen, wat voelde het toch fantastisch om eens níet in het kamp te zijn. Eens er buiten te zijn! Dit mocht dan nog maar tot zijn eerste dagen als apprentice behoren, hij brak nu al de regels. Natuurlijk! Hij kon alles, hij was wel even dé Thrushpaw! Tenminste, dat was de manier hoe hij dacht. Enkelen vonden hem daar door fantastisch, vooral kittens en apprentice, want ja, hij drufde álles. Warriors vonden hem enkel een vervelende haarbal, ook begrijpelijk, want door hem kon de clan telkens weer in paniek belanden want ja; waar is Thrushpaw! Toen hoorde hij een bekende stem. Hij moest even grijnzen bij het zien van Fawnpaw. Hij mocht haar wel, ze was een goed speel maatje. ''Hey Thrush!'' Riep Fawnpaw uit. Thrushpaw grijnsde. "Heuyy Fawnpaw!" Riep hij uitgelaten uit terwijl hij met zijn lange grijze cyperse staart zwaaide. "Hoe is 't? Is 't apprentice zijn een beetje leuk?" Vroeg hij achter elkaar aan. Thrushpaw ging zitten en hield zijn kop hoog in de lucht. Daar door kreeg hij een wat statelijke zelfverzekerde uiterlijk.}

_{"Heuyy Fawnpaw!" Riep de kater uitgelaten naar haar, terwijl hij met zijn staart zwiepte. Toen ze bij hem aankwam zag ze dat hij ging zitten, en ze deed dat ook. Het voelde zo vertrouwd, met z'n tweetjes. "Hoe is 't? Is 't apprentice zijn een beetje leuk?" Vroeg hij achter elkaar aan. ''Ja, het is te gek! Ik heb alleen nog geen training gehad van mijn mentor, Finestheart.'' Zei ze en greens eventjes. ''Bevalt het jou ook? Wie is je mentor? Heb je al training gehad?'' Ratelde ze achter elkaar door tegen hem. Toen ze merkte hoeveel vragen ze wel niet stelden wendde ze haar kop af, en staarde wat verlegen naar de grond. Ze zag zichzelf nog niet echt als de stoere ShadowClan kat. Haar gedachen schoten weer eventjes naar de ceremonie. Er werd nog iemand getraint door Finestheart, Silentpaw. Eventjes schoot de jaloezie door haar heen, Thrushpaw had zover ze wist een mentor voor zichzelf. Een zucht verliet haar lippen en haar blauwe ogen keken weer omhoog, naar haar vriend voor haar.}

_{''Ja, het is te gek! Ik heb alleen nog geen training gehad van mijn mentor, Finestheart.'' Miauwde Fawnpaw op zijn vragen. "Aaight..." Antwoordde hij om aan te geven dat hij het had ontvangen. Hij spitste zijn oortjes in de hoop wat prooi te horen. Hij was wel in een jaag mood. ''Bevalt het jou ook? Wie is je mentor? Heb je al training gehad?'' Miauwde Fawnpaw toen als vraag. Thrushpaw keek Fawnpaw even aan. Zijn instincten stonden op scherp, en hij voelde dat er ergens een prooi dier rond scharrelde. "Eh, ja, een rondleiding," begon hij vlug. "Ivyleaf is m'n mentor," ging hij toen veder. Zijn staart zwiepte op toen hij geritsel tussen de bladeren heen hoorde. Hij zwiepte met zijn staart als teken dat Fawnpaw zich stil moest houden. Zijn oren ging naar zijn nek en hij zakte in een best wel belabberde sluip houding, maar misschien net genoeg om een prooi te vangen. Toen hij het dier zag, zag hij dat het een lijster was. A Thrush, ging er door zijn kop heen. Het dier dat dus in zijn naam zat. Hij sloop er op af en van af een rots die uit de grond stak lanceerde hij zich op de vogel. Een hels kabaal verliet de snavel van de lijster toen zijn klauw over de vleugel heen schraapte. Veel prooi zal er nu wel niet meer zijn in deze omgeving. De lijster wou op vliegen, maar de vleugel van het dier was kapot waar door hij deze gemakkelijk vangen kon, op nieuw zette hij af met zijn achterpoten en dit keer greep hij het dier bij de nek vast en beet hij het dier dood. Met de lijster in zijn bek slingerend liep hij op Fawnpaw af. Hij liet de lijster op de grond vallen en keek Fawnpaw uitdagend aan. "Één - nul," sprak hij waar mee hij aan gaf dat hij er een spelletje van ging maken.}