A Rogue? Serious? .:Cristiano:.

De ijsblauwe ogen van de bloodclanapprentice gingen langzaam open. De rustige ademhaling van de andere katten om hem heen maakte hem weer slaperig, maar hij had geen zin in slaap. Slaap was stom vond hij, Wie wil er nou slapen als je wat kunt beleven? Hij sprong zachtjes op, en hupte behendig om de andere heen. Hij snoof even bij het horen van het gesnurk van een apprentice. ''Stomme slaapkop'' Dacht hij spottend. Malfoy wilde een avontuurtje beleven zoals elke dag, en besloot naar de rogueplaatsen te gaan. Hij sloop langzaam naar de uitgang van het kamp, en dacht; ''Pff wat een luilakken.'' Hij voelde en akelige rommel in zijn buik, en dat liet hem herinneren aan honger. Je kon het verwachten als je al twee dagen niet had gegeten. Hij besloot even snel een muisje te vangen, en dan zijn geplande avontuur voort te zetten. De wind bries gelukkig de andere kant op, dus de prooi zou hem niet ruiken. Hij deed zijn neus in de lucht, en liet zijn bek een beetje open gaan zodat elke muis die ook maar in de buurt was gespot zou worden. Gelijk kroop de geruststellende geur van muis die nu erg zeldzaam was zijn neus binnen. Hij volgde het spoor, en hoorde naarmaten hij dichterbij kwam ook het geritsel. Daar verderop zat het diertje. Gewoon een beetje op een takje te knabbelen. Hij schudde even heen en weer, en nam de fatale sprong. Voor het muisje nog kon merken dat hij er was had hij het al tussen zijn klauwen gevangen. Het diertje piepte angstig, maar Malfoy grijnste alleen maar. Hij beet het diertje snel dood, en at ht in een paar hongerige happen op. Opeens kroop er een andere geur zijn neus binnen. ''Nog een?'' Dacht hij bij zichzelf. Weer sloop hij naar de richting toe, en nam een sprong. Maar dit was geen muis! Dit ding was tien maal groter! Opeens zag hij dat het geen muis was waarop hij gesprongen was, maar een kat. ''Owh. En rogue'' Miauwde hij nonchalant terwijl hij naar de kater keek. Dit kon toch nog leuk worden.

-Company: Cristiano-
-Words: 353-
Mood: Bored

Onrustig rolde de kater om, hij verliet zijn nest en zijn rug kwam terecht op de koude ondergrond. Meteen opende hij zijn glimmende ogen en draaide met een elegante draai zich weer op zijn rug. Hij stond op en trippelde weer terug naar zijn nest, eenmaal daar ging hij liggen en sloot zijn ogen. Maar de slaap wilde hem niet vatten, hij was wakker geworden en kon er niets meer aan doen. Langzaam stond hij op en liet zijn tong een keer over zijn borst gaan, enkele stukjes mos verwijderend. Dan maar een dagje van huis, hij kon ook niet de hele dag lopen slapen. Er moest worden gejaagd, maar toch. Lefbare was afgelopen en de heerlijke frisse geuren van Newleaf begonnen uit hun schulp te kruipen. Eigenlijk had hij geen zorgen over de toekomst, zeker niet nu die strenge winter voorbij was. Cristiano schudde zijn tweekleurige kopje en verliet zijn nest. Eenmaal een paar meter verderop ving hij meteen een paar geuren op. Sommige van eenzame prooidieren die hem eigenlijk niet interesseerden. Het was die ene vreemde geur die zijn aandacht trok. BloodClan. Niet veel BloodClan katten die hij had ontmoet waren zo slecht, ze voelden zich waarschijnlijk veiliger in een Clan en hadden dan dus ook minder zorgen dan een Rogue. Toch kwam het zo nu en dan voor dat de een de ander vermoordde. Dat onderscheidde hen van de échte Clans. Ook al hadden zijn oren zo nu en dan wat opgevangen van moordlustige katten. De meeste afkomstig van de ShadowClan. Toch had iedere Clan wel een soort buitenstaander, een Rogue. Dat kon hij als de beste weten. Hij was er een. Ooit had hij gejaagd op de grond van de ThunderClan en was hij verliefd geweest op zo'n poes. Maar hij had zijn hart nooit echt gegeven aan haar, terwijl zij de hare zijn kant op had gestuurd. Nee, hij wilde gewoon iemand die bij hem kon zijn, dat hij niet alleen zou sterven. Meer iemand die hem nooit in de steek zou laten, liefde daar geloofde hij dus ook niet in. Nieuwsgierig volgde hij de geur en stapte door een laag bosjes. Maar toen kwam hij erachter dat hij niet degene was die iemand zou vinden, die iemand zou hem vinden. Een kat botste tegen hem op, maar Cristiano hoorde niet echt iets wat op een verontschuldiging leek. ''Owh. Een rogue'' De Rogue draaide zich om en snel gleden zijn ogen over het katertje. Hij was niet veel ouder dan, wat? 6 Moons? Een nonchalante glimlach gleed over zijn gezicht en hij boog zich wat voorover. "Een Rogue die je zo wat wondjes kan geven als je nu niet snel sorry zegt." Met een neutrale blik keek hij het ventje aan en gaf het een vrolijk portje. Hij verwachtte niet dat de kleine kat er bang van zou worden, aangezien hij het met een glimlach had gezegd. Maar wie weet ving hij het wel anders op.

Er gleed een glimlach over de mond van de kater. Malfoy keek hem achterdochtig aan. Dit was een reactie die hij echt totaal niet had verwacht. "Een Rogue die je zo wat wondjes kan geven als je nu niet snel sorry zegt." En gemeen grijnsje speelde om de bek van Malfoy. Hij ging tegenover de kater staan en zei, ''Probeer er maar een sorry uit te wurgen'' Opeens gaf de kater hem een vrolijke por. Malfoy keek hem vragend aan. Was dit een aardige rogue? De kater ging met een vragend gezicht zitten. ''Ik snap dit gesprek nu al niet meer'' Miauwde hij kopschuddend. De ijsblauwe ogen stonden emotieloos naar beneden. En koude wind bries tegen zijn rug, maar de kater gaf geen kik. Hij was helemaal in diepe gedachte verzonken. Was dit een val? Of niet. Hij keek met spleetoogjes naar de kater voor hem. Wat was dit?

-O MIJN GOD! XD-

Een achterdochtige blik verscheen in de ogen van de BloodClan kat, dit deed Cristiano alleen maar meer genoegen. Maar toen hij zijn 'dreigement' had uitgesproken, veranderde dit. Op het gezicht van de jonge kater verscheen een grijns. Was het lef of gewoon gokken dat de Rogue hem toch niets zou doen? Either way, toch had Cristiano zo het gevoel dat deze grijns snel zou verdwijnen. ''Probeer er maar een sorry uit te wurgen'' Verbaas keek Cristiano hem aan, nog steeds een kinderlijke vonk in zijn ogen. De kater durfde zo wel wat te zeggen, maar als het op een gevecht aankwam, zou hij dan ook nog zou moedig zijn met woorden? ''Ik snap dit gesprek nu al niet meer'' Hij schudde zijn kop en wendde zijn blik af. Zo gaf dit Cristiano ook de tijd om even na te denken over het karakter dat hij kon schetsen. Een klein dingetje deed hem aan zichzelf denken, maar wat was het precies? En toen zag hij de blauwe ogen weer verschijnen, dit keer verkleind, tot spleetjes. "Dus jij geeft je vertrouwen niet zomaar, right?" Cristiano ging zitten en bleef de jonge kat kalm aankijken, hij zorgde ervoor dat zijn lichaam geen enkel teken van woede of wat dan ook liet zien. "Je vertrouwt een Rogue toch wel genoeg om hem je naam te vertellen, of is dat al meteen te veel gevraagd?" Lichtelijk plagend keek hij de kater aan, hij probeerde een spelletje met hem te spelen. Maar of hij ermee doorging, was de vraag.

Er lag een verbaasde blik op het gezicht van de rogue. Dat deed Malfoy alleen maar een genoege. "Dus jij geeft je vertrouwen niet zomaar, right?" Malfoy zwiepte zijn staart doelloos. ''Nops'' Miauwde hij neutraal. Hij wist dat de witbruine kater een spelletje probeerde te spelen. En dan deed deze kater echt wel mee. "Je vertrouwt een Rogue toch wel genoeg om hem je naam te vertellen, of is dat al meteen te veel gevraagd?" Malfoy keek overdreven bedachtzaam. ''Ik ben geen schijtert, dus je mag best mijn naam weten. ''Ik ben Malfoy. Draco Malfoy.'' Hij stopte even en keek serieus. ''Maar NIEMAND noemt met Draco.'' Nu hij dat had gezegt ging zijn serieusheid weer om in speelsheid. Sinds zijn moeder hem had laten vallen noemde niemand, en dan ook niemand hem meer Draco. Hopelijk was dat de kater goed binnen gedrongen. ''En mag ik dan ook jou naam weten?'' Hij bleef nieuwsgierig luisteren naar een antwoord. De ijsblauwe ogen bleven strak en twinkelend op de kater gericht. Het echte spel moest nog beginnen.

''Nops'' Cristiano vernauwde zijn blik en hield deze telkens gericht op de jonge kater. Hij was nog steeds een puzzel voor hem, maar elke keer kon hij weer een klein stukje vinden en op de juiste plaats leggen. En toch wist hij zomaar dat hij het spelletje met hem mee speelde. ''Ik ben geen schijtert, dus je mag best mijn naam weten. Ik ben Malfoy. Draco Malfoy.'' Voor een klein moment veranderde zijn blik. De speelse glans verdween en werd vervangen door een serieuze. ''Maar NIEMAND noemt met Draco.'' En toen was die vreemde glans weer weg. Cristiano's glimlach werd iets breder, maar toch onthield hij dat hij deze naam nóg niet uit kon uitspreken. Misschien was het wel iets voor later. Misschien wel. ''En mag ik dan ook jou naam weten?'' Ah, daar kwam de vraag die Cristiano al had verwacht. Want bij elk gesprek ging het zo. Blij zwiepte hij een keer met zijn staart en wendde zijn blik van Malfoy af. Zijn groen getinte ogen keken nu naar het verse groengekleurde bladerdak, wat het zonlicht deels filtreerde. "Natuurlijk mag je mijn naam weten," Hij zorgde ervoor dat zijn stem wat afwezig klonk en na elk woord wat hij uitsprak nam hij een kleine pauze, alleen maar om Malfoy te irriteren. "Ik heet Cristiano." Na deze woorden keek hij recht in de ijsblauwe ogen van de BloodClan kat en deed hij zijn ogen tijdelijk dicht. "Maar waarom, Malfoy, ben jij zo geïnteresseerd in de BloodClan? Als Rogue heb je véél meer vrijheid dan daar. Vertel maar eens wat over jezelf." Kalm keek hij Malfoy weer aan en begon zijn witte pootjes te likken. Maar nog steeds had hij zijn oren gespitst voor de jonge kat.

"Natuurlijk mag je mijn naam weten," De toon die die de kater uitbracht beviel Malfoy niet, maar hij liet het erbij. "Ik heet Cristiano." Miauwde de kater, waarna hij recht in Malfoy's ogen keek. De apprentice keek hem kaatsend terug, en luisterde wat Cristiano verder vertelde. Eigenlijk zou hij zich gemeen moeten voelen, en bloeddorstig. Maar hij voelde zich juist wel goed, en op zijn gemak. "Maar waarom, Malfoy, ben jij zo geïnteresseerd in de BloodClan? Als Rogue heb je véél meer vrijheid dan daar. Vertel maar eens wat over jezelf." Malfoy zwiepte zijn staart heen en weer, en mauwde zonder naar de kater te kijken; ''In de bloodclan.. In de bloodclan...'' Hij dacht na. ''Ik weet eigenlijk niks goeds over de bloodclan te zeggen.'' Zijn stem klonk verbaast. ''Wel slechte dingen'' Miauwde hij met een klein grijnsje. ''Ze snurken, Ze pikken altijd je slaapplaats in, ze pakken AL de prooien die je dan zelf hebt gevangen... En je bent niet echt vrij, ze verwachten dat je zo een gestoorde moordende freak bent.. Ik hou alleen van treiteren enzo, maar elke dag een moord?'' Hij keek Cristiano diep in zijn ogen aan, en kraste met zijn nagels over en plat steentje dat in de grond zat.

De jonge kater vermeed zijn blik en Cristiano voelde zich triomphantelijk. Hij had de kleine op z'n knieën gekregen met alleen maar woorden. Toch bleef hij luisteren, naar wat hij te vertellen had. Wie weet kon hij er wel iets mee. ''In de bloodclan.. In de bloodclan...'' Het was even stil en Cristiano liet Malfoy nadenken. Wat had hij eraan om hem nu te onderbreken? ''Ik weet eigenlijk niks goeds over de bloodclan te zeggen.'' Een verbaasde toon weerklonk in zijn stem, maar Cristiano hield zijn gezicht in een plooi. ''Wel slechte dingen'' Cristiano fronste een beetje, maar hield zich stil. ''Ze snurken, Ze pikken altijd je slaapplaats in, ze pakken AL de prooien die je dan zelf hebt gevangen... En je bent niet echt vrij, ze verwachten dat je zo een gestoorde moordende freak bent.. Ik hou alleen van treiteren enzo, maar elke dag een moord?'' En hier had hij hem. De voorpootjes van de witte kat krasten over de grond. "Ga er dan weg als je niet zo bent." Zei Cristiano kalm en keek Malfoy terug aan. "Het is jouw leven, dus ook jouw keuze."

Malfoy stopte met krassen over de steen toen zijn nagels pijn gingen doen, en er veel krasjes op de steen zaten."Ga er dan weg als je niet zo bent." Miauwde Cristiano kalm. "Het is jouw leven, dus ook jouw keuze." Malfoy knikte bedachtzaam. ''Maar waar moet ik dan heen, ik heb geen idee hoe je rogue moet zijn.'' Miauwde hij zuchtend. Dat zou een probleem worden, want hij kon best wel voor wat prooi zorgen, maar hoe zou hij in hemelsnaam een andere rogue moeten tegenhouden die territorium wilde inpikken?! Malfoy werd gefrustreerd van al die problemen. Hij dacht eigenlijk wel dat er wat minder problemen zouden zijn. Malfoy trilden zijn snorharen even, en dwong zichzelf niet zenuwachtig te gaan wiebelen.

#beetje kort#

Onderwerp: Re: A Rogue? Serious? .:Cristiano:.