When I look to the moon {Open}

Fawnkit lag dicht tegen haar moeder aan. Ze was niet te zien voor de andere katten omdat haar vacht hetzelfde was als die van haar moeder Innerghost. Ze dronk een beetje van de warme witte vloeistof en opende haar oogjes. Ze was precies haar moeder, haar mooie blauwe oogjes keken even rond in de nursery en het pluizige katje stond op. Ze keek nog even naar haar moeder en begon wat rond te lopen in de nursery. Fawnkit keek of er ergens iemand was om mee te spelen, maar de meeste kittens gingen haar uit de weg. De zwarte kitten voelde zich eigenlijk niet helemaal thuis, niemand wou maar een gesprek met haar beginnen. Geen enkele kitten wilde met haar stoeien en niemand wilde haar bij hun clannetje hebben, ze werd altijd als de rogue of de verbannen kat aangezien. Ook werd ze vaak bloodclan mormel genoemd, vanwege haar vachtkleur. Sommige noemden haar haarbal, vanwege haar pluizige vacht, en dat alles deed haar pijn. Soms wilde ze dat ze helemaal niet bestond, of dat ze eruitzag als Brokenkit, haar broertje. Of als Terrorkit, ook een broertje. Zei werden zo nooit genoemd en de meeste katten hadden respect voor hen, tenminste, voor Brokenkit dan, van Terrorkit wist ze het niet. Fawnkit liep naar de rand van de nursery, het was avond aan het worden en ze hoorde hoe het wat stiller werd in de nursery, de kittens gingen drinken en de queens eten. De kleine zwarte kitten had geen dorst en trippelde stilletjes vedder naar buiten. Ze keek naar de ondergaande zon en de opkomende maan. Haar blauwe oogjes twinkelden en met een kleine glimlachje keek ze naar de sterren, daar ergens moest starclan zijn. De elders zeiden dat je daar heen ging als je dood ging. Hoe zou het er daar eigenlijk uit zien? Was het leuk en werden daar ook kittens geboren? Dat soort vragen spookten door haar hoofd, misschien moest ze dat wel eens aan een elder vragen, of aan haar ouders, of zelfs aan een apperentice of oudere kitten. Fawnkit keek naar de maan, hier hield ze van, om gewoon rustig te zitten zonder dat ze gepest werd door de andere kittens. Fawnkit zuchtte en sloeg haar ogen neer naar haar kleine zwarte pootjes. Ze zette haar nageltjes uit, ze waren niet echt scherp te noemen. Een kleine zucht verliet haar mond en ze trok haar nagels weer in. Met grote oogjes keek ze weer omhoog, naar de prachtige maan en sterren, ze had geen zin meer om terug te gaan naar de rest van haar nest, ze mochten haar niet, en daar moest ze maar mee leren leven.

Words; 442

_{Zacht ademde de jonge apprentice in en uit terwijl hij opgerold in de den lag. Zo oud was hij nog niet. Hij was de zoon van Shrewleap en Wolftail, en zins kort waren er nieuwe den genoten bij - een paar kittens van het koppeltje Innerghost en Flamepath. De kittens kende hij nog niet. Maar hij wist dat ze nu een halve moon oud waren. De jonge apprentice opende zijn grijs/blauwe oogjes en kende met zijn pootjes in de staart van zijn moeder. Daarna hees hij zijn tabby grijze lichaam op en rekte zich uit. Een gaapje gleed uit zijn bek terwijl hij even om zich heen keek. Het kijken was nog wel wennen. Maar hij was blij dat hij het nu kon. Hij keek rond en zag verschillende dingen, mos, bladeren, doorns, Thrushkit grijnsde. Hij merkte dat het nog donker was. En zijn moeder sliep nog. Gelukkig. Even als zijn siblings en zijn andere den genoten. Hij geeuwde even en rekte zich nogmaals uit. Hij keek rond en merkte dat er één den genoot ontbrak. Hij wist de naam niet. Maar hij wist wel dat ze ontbrak, want er was een gat bij de buik van de andere queen. Één van haar kittens was weg. Thrushkit grijnsde. Een ondeugend persoon? Die wou hij wel betrappen. Thrushkit trippelde de Nursery uit en keek om zich heen. En al snel zag hij een klein zwart balletje zitten. Thrushkit was zo'n bijna halve moon ouder dan haar. En ook wel een stukje groter dan haar. Niet alleen omdat ze een poes was, ook gewoon om de leeftijd. Thrushkit snoof de lucht op en versmalde zijn ogen even. Toen zette hij een plagerige houding op, en deed hij als of hij haar betrapte. "Well, well, well, wat hebben we hier," sprak hij. Hij liep dichter naar haar toe en keek haar aan met een plagerige blik waarna hij haar een por in de zij gaf. "Hallo, ik ben Thrushkit, zoon van Shrewleap," stelde hij zich voor met een grijns waarna hij haar met een scheve lag aan keek, hij besefte dat hij niet wist wie zijn vader nou precies was. Hij had zijn moeder daar eigenlijk nooit over gehoord, en er was ook nooit echt een kater in de den geweest. Hij had wel een geur geroken voor hij zijn ogen geopend had, maar hij kon er geen nam bij plaatsen, jammer genoeg.

||Words:: 400||Mood:: Curious||Company:: Fawnkit||}

Ze stak speels haar poten in de lucht terwijl ze op haar rug heen en weer rolde. Haar bruine vacht zat helemaal onder vies plakspul. Ze voelde zich één grote hoop afval, maar het was gewoon een prettig gevoel om door koude modder heen te rollen. Ze krulde haar kleine mond en liet haar tong over haar poten glijden. Ze lag nu op haar zij en waste zich onhandig in deze houding. Haar tong voelde best ruw aan, wat raar voelde voor haar lijfje. Haar kopje schoot ineens omhoog en keek de blauwe avondlucht aan. Sterretjes verschenen voor haar ogen die een dans in het maanlicht deden. Ze raakte met haar neus meerdere keren de grond voor een kietelend gevoel. Licht grijnzend strekte ze haar poten uit en ging staan. Ze schudde haar lijfje flink heen en weer zodat de laatste moddervlekjes verdwenen. Vrolijk draaide ze een rondje en huppelde op één plek. Ze had helemaal geen slaap en was gewoon klaar wakker. Het zou vast niet erg zijn als ze gewoon wat in het kamp zelf rond hing. En anders zou ze het snel genoeg horen dat ze terug moest, slapen. Ze maakte haar laatste rondje af en liep toen weer vooruit. In haar kopje voelde ze dat ze wat duizelig werd. Ze viel bijna om maar werd door wat wind terug geblazen. Ze lachte zachtjes. Wat voelde dat grappig. Ze was als kitten nog zo licht als een veertje waardoor het logisch was dat ze makkelijker kon omvallen. Maar naarmate ze groter werd zou ze een stevige bouw krijgen waardoor ze waarschijnlijk niet snel meer op de grond zou liggen. Als ze dacht aan het groter worden verlangde ze naar het zijn van een sterke warrior. Maar eerst zal ze haar leerlingentijd moeten afronden voordat ze een echte warrior zal kunnen zijn. Binnenkort was het voor haar al zo ver om een eigen mentor te krijgen en te leren wat nodig was. Jagen bijvoorbeeld, dat zal vast geweldig zijn. Hoe meer je er over nadacht hoe meer ze zin kreeg in haar eerste lessen in het vangen van prooi. Ze hield haar kopje schuin en kneep haar oogjes samen. Ze zag twee andere kittens zitten. Één zwarte kleine poes, en één grijze tabby, een kater. Ze liep naar de twee toe en ging naast het mannetje zitten. Misschien zouden ze haar al kennen, maar voorstellen was op zich altijd netjes. ‘’Hallo, mijn naam is Smokekit, over een paar dagen Smokepaw.’’ Nu ze naast de kater zat en hem goed bekeek zag ze duidelijk dat het de zoon van Shrewleap was. Als zij nou vrienden met hem werd zou ze misschien wat populairder worden in de Clan. Daar zou ze ooit nog wel iets voor bedenken. Ze liet nu haar blik vallen op de zwarte poes. Blauwe onschuldige ogen. Dit was de kitten die weleens gepest werd.

De kleine zwarte kitten keek een beetje geschrokken op toen ze een andere stem hoorde. ''Well, well, wel, wat hebben we hier?'' Zei een kleine grijze tabby kater plagerig tegen haar. Haar blauwe oogjes kruisten de zijne eventjes maar keken snel weer weg, het was een zoon van Shrewleap en Wolftail, en Shrewleap was hun deputy, dus deze kitten kon alles maken. Hij gaf haar een zachte por en even dacht ze dat hij haar ging pesten, maar hij stelde zich voor. Een kleine verbaasde blik kwam zijn kant op toen hij zich voorstelde. ''Hallo, ik ben Thrushkit, zoon van Shrewleap.'' Sprak hij en ze toverde een klein glimlachje op haar gezicht, misschien was er eindelijk een kitten die een normaal gesprek wilde met haar, zonder dat ze uitgelachen en gepest werd. Ze wilde zich net voorstellen toen er een grotere kitten aan kwam lopen, al leek deze al bijna Apperentice. ''Hallo, ik ben Smokekit, over een paar dagen Smokepaw.'' Zei de andere kitten en ging naast Thrushkit zitten. ''Ik ben Fawnkit, dochter van Innerghost en Flamepath.'' Ze glimlachte en keek weer even naar de maan, en toen weer naar Smokekit en Thrushkit. De kleine zwarte kitten besloot om het gesprek te starten, dat deden haar siblings ook altijd. ''Hebben jullie broertjes en zusjes, wat zijn hun namen? De mijne heten Brokenkit, Thornkit, Littlekit, Frozenkit en Terrorkit. En wie zijn jou ouders Smokekit?'' De kleine zwarte kitten keek de twee andere vrolijk aan, misschien was ze toch niet zo raar, zoals de meeste kittens haar noemden. Misschien was ze voor deze twee kittens geen haarbal en geen bloodclan mormel. De zwarte kitten keek hen beide met haar mooie, onschuldige blauwe oogjes aan, misschien had ze eindelijk vrienden. Fawnkit schudde in haar gedachten haar hoofd, misschien waren deze twee kittens haar alleen maar aan het pesten door haar te laten denken dat ze haar misschien wel aardig vonden, ze wist het niet zeker en moest oppassen, zeker in dit eerste gesprek.

Words; 330

‘’Ik ben Fawnkit, dochter van Innerghost en Flamepath.’’ Ze knikte kort naar de zwarte kitten. ‘’Hebben jullie broertjes en zusjes, wat zijn hun namen? De mijne heten Brokenkit, Thornkit, Littlekit, Frozenkit en Terrorkit. En wie zijn jou ouders Smokekit?’’ Kwam er vrolijk uit haar mond. Ze begon maar bij de broertjes en zusjes. ‘’Eigenlijk heb ik geen broertjes, evenals zusjes.’’ Ze nam een pauze en schoof met haar linkerpoot heen en weer. ‘’En ik weet niet waar mijn ouders zijn.’’ Haar stemmetje klonk licht teleurgesteld. Bijna alle andere katten hadden ouders en zij wist niet eens waar ze waren. Maar ondanks dat vond ze het niet erg dat ze ernaar vroeg. Ze tilde haar billen van de grond af en liep naar de zwarte poes toe. Speels gaf ze haar een zachte tik met haar poot. ‘’Tikkie, jij bent ‘em!’’ Ze grijnsde en schoot weg. Lachend en al rende ze naar wat bosjes waar ze zich achter verstopte. Ze keek of de kitten reageerde en knipperde met haar oogjes. Ze zette haar poten algauw weer in beweging richting de grijze kater. ‘’Doe je mee?’’ Of ze nou meededen of niet, zij moest in ieder geval haar energie kwijt. Misschien kon ze straks dan nog even haar ogen sluiten.

Sorry wat kort (;

_{Had er niet even gewacht kunnen worden? Ennehh, Daan, probeer even "deze tekentjes, of te wel, aanhalingstekens te gebruiken" dat leest wat makkelijker.

Thrushkit stond naast Fawnkit met zijn kopje op om hoog, en zijn ogen stonden iet wat plagerig. Thrushkit had zich zelf voor gesteld. Hij wist - niemand wist echt wij zijn vader was. dat was zo goed als onbekend, want eigenlijk was er nooit over gesproken, hij zelf wist ook niet waarom. Net toen Fawnkit zich ook even goed wou voorstellen kwam er een oudere, zeker bijna zes maanden oude kitten bij. De kitten stelde zich voor als Smokekit, en daarna stelde Fawnkit zich voor. 'Ik ben Fawnkit, dochter van Innerghost en Flamepath.' Stelde Fawnkit zich voor. Thrushkit knikte. "Well, aangenaam dan," sprak hij op een redelijke macho toon. 'Hebben jullie broertjes en zusjes, wat zijn hun namen? De mijne heten Brokenkit, Thornkit, Littlekit, Frozenkit en Terrorkit. En wie zijn jou ouders Smokekit?' Sprak Fawnkit. Daarna vervolgde Smokekit zijn verhaal. 'Eigenlijk heb ik geen broertjes, evenals zusjes.' Sprak Smokekit, gevolgd door dat ze niet wist wie zijn ouders waren. Thrushkit schudde met zijn kop, en knikte melodramatisch gevolgd door met zijn pootje tegen haar flank aan te drukken, "spijtig, heel spijtig om te horen," sprak hij. "Well, mijn moeder, wisten jullie al, Shrewleap, mijn zusters, Strugglekit, Daykit, en Saltkit, genoeg zusters in ieder geval, broeders zullen ook uiteindelijk wel van harte welkom zijn," sprak hij peinzend. "Ga maar niet naar mijn vader vragen, want dat weet enkel mijn moeder, en dat verteld ze maar niet, daar zou ze vast en zeker ook wel een goede reden voor hebben!" Sprak hij, en als niemand het wist, wist ook níemand dat. Daarna begon Smokekit meteen met een spelletje. Thrushkit keek naar de lucht, het was donker, herrie maken leek hem niet het beste idee, maar wat voor straf konden een stel kittens nou krijgen. Wel, de enige kitten hier die echt een straf zou krijgen was Smokekit, die was zo'n beetje six moons en zou wel beter moeten weten dan een stel kittens van nog geen moon oud. 'Tikkie, jij bent ‘em!' Hoorde hij Smokekit zeggen. Thrushkit keek speels naar Fawnkit. Daarna stond Smokekit achter hem, 'Doe je mee?' hoorde hij haar vragen. Thrushkit knipperde met zijn ogen en zwiepte zijn pluizige staart heen en weer. "Wat denk je nou, dat ik een uitdaging uit de weg loop? Dacht 't niet!" Riep hij uit waarna hij in een speelse houding ging staan en Fawnkit uitdagend aan keek. Zij zou zeker haar den genoot zijn tot ze samen hun apprentice namen zouden krijgen. Ze waren tenslotte rond de zelfde leeftijd. Enkel was Thrushkit for sure wat ouder.}

''Eigenlijk heb ik geen broertjes, evenals zusjes.'' Sprak Smokekit. Fawnkit keek haar onbegrijpend aan, was Smokekit dan enigskind? De kitten nam een kleine pauze en ze keek haar aan, denkend wat er nu ging komen. ''En ik weet niet waar mijn ouders zijn.'' Ze schoof met haar poot wat door het zand heen. De zwarte kitten besloot haar mond er maar over te houden. ''Spijtig, heel spijtig om te horen.'' Sprak Thrushkit en Fawnkit knikte maar een beetje, dus Smokekit had geen enkele familie.. ''Well, mijn moeder, wisten jullie al, Shrewleap, mijn zusters, Strugglekit, Daykit, en Saltkit, genoeg zusters in ieder geval, broeders zullen ook uiteindelijk wel van harte welkom zijn.'' Sprak hij wat peinzend. ''Ga maar niet naar mijn vader vragen, want dat weet enkel mijn moeder, en dat verteld ze maar niet, daar zou ze vast en zeker ook wel een goede reden voor hebben!'' Zei hij en Fawnkit knikte eventjes, er waren best veel kittens in de ShadowClan. Haar eigen nestje, met Terrorkit, Brokenkit, Littlekit, Frozenkit en Thornkit. En dan het nestje waar Thrushkit in leefde, met Strugglekit, Daykit en Saltkit. En dan Smokekit. De zwarte kitten keek even naar de maan, zouden er in andere clans ook kittens zijn die zo naar de maan keken? Eigenlijk zou ze wel willen weten hoe het er daar aan toe zou gaan. Toen stond Smokekit op en tikte haar zachtjes aan. Fawnkit keek op toen ze wat zei. ''Tikkie, jij bent 'em!'' Zei ze en Fawnkit stond ook op. Smokekit spurtte weg en zei nog wat tegen Thrushkit. ''Doe je mee?'' Ze zag dat Thrushkit ook opstond en speels aankeek. Hij zwiepte met zijn pluizige staart. ''Wat denk je nou, dat ik een uitdaging uit de weg loop? Dacht 't niet!'' Riep hij uit en Fawnkit grinnikte eventjes. Ze stapte naar voren en tikte Thrushkit. ''Tikkie!'' Riep ze en rende vedder het kamp in.

Words; 315
Note; Sorry Nath, ik had in word gewerkt en ben ze toen vergeten derbij te plakken, heb mijn post wat aangepast x'D

Ze zette haar poten weer in beweging richting Fawnkit en Trushkit. ''Tikkie!'' Ze draaide wat met haar kopje en zag een poot tegen het lijfje van Trushkit gaan. Ze stormde weer weg en rende het hele kamp door. Hopelijk maakte ze de andere niet wakker. Waarschijnlijk zou zij dan als enige straf krijgen. Maar dat maakte haar niet uit. Het hield haar in ieder geval niet tegen om door te gaan. Pas als er echt iemand kwam en haar er uit pikte zou ze gaan luisteren. Ze grijnsde even toen ze de andere zag rennen. Ze stopte en ging zitten. Ze waste snel haar poten terwijl ze de andere bleef volgen. Hijgend keek ze naar de lucht die alsmaar donkerder werd. Ze was nu echt buitenadem en besefte dat ze een slechte conditie had en dat waarschijnlijk wel nodig was voor de trainingen. Ze keek de andere twee weer aan en haalde diep adem. Haar billen lieten langzaam de grond achter zich en haar poten kwamen weer in beweging. ‘’Misschien is het nu wel weer tijd om terug te gaan en om te gaan slapen. Wat denken jullie?’’ Ze knipperde met haar ogen en voelde ze langzaam moe worden. ‘’Zijn jullie dan niet moe?’’

Weer kort, ik moet nu gaan en morgen had ik toch weer geen tijd, dus het moest wel nu..

_{Terwijl Thrushkit had gezegd dat hij niet uit de weg liep voor een uitdaging en hij speels naar Fawnkit keek, had hij niet in de gaten dat Fawnkit het nu dus op hem gemunt had. Hij grinnikte, en toen, toen raakte Fawnkit zijn flank, en was hij de gene die nu iemand moest gaan tikkel. Fawnkit rende er vandoor, en al snel zag hij Smokekit die ook rond draafde, maar duidelijk geen goede conditie had, Thrushkit daar in tegen kon nog uren rennen. "Hé, jij bent 'm," riep hij uit terwijl hij af zette met zijn achterpoten en achter Smokekit aan stormde en haar wist te tikken. Hij sprong bij haar weg, maar toen merkte hij dat Smokekit begon te hijgen en al snel zijn tempo vertraagde. Thrushkit zette ook minder vaart en keek naar de poes met een schuine kop. "Misschien is het nu wel weer tijd om terug te gaan en om te gaan slapen. Wat denken jullie?" Hoorde hij de poes zeggen. Thrushkit liet een lag horen. "Kom op hé, het begint net leuk te worden," sprak hij terwijl hij haar een speel-charmante lag toe stuurde. Thrushkit was een beetje flirterig en speelde graag met de poezen, maar snel serieus verliefd worden was niks voor hem. Hij liet de poezen dus ook gewoon achter zich aan lopen, ook al was hij nog maar een jonge kit, en Smokekit bijna apprentice. "Je word bijna apprentice, je kan toch wel wát hebben?" Sprak hij vervolgens terwijl hij een paar keer met zijn staart heen en weer zwiepte. "Zijn jullie dan niet moe?" Vroeg Smokekit. Weer grinnikte Thrushkit even. "Ik in ieder geval niet, jij?" Sprak hij waarna hij zijn blik op Fawnkit richtte. Tikkertje spelen met z'n tweeën kon prima, maar met z'n drieën was toch wel leuker. Tenminste dat was zijn mening. Thrushkit was niet het soort brave poesje die netjes naar bed ging als het moest, of bleef liggen als het moest. Ook was hij niet het type die zich aan alle regels hield, buiten het kamp was het veel leuker dan binnen het kamp, tenminste, dat hoopte hij, anders zou die 'grote wereld,' waar elke apprentice het over had echt falend zijn.}