Into the rabbit's hole

Dit was iets wat ze zo fantastisch vond. Rennen als een vrij wezen door het bos, met de wind die door de bomen waait en zo haar vacht streelt, en met de bladeren die onder haar poten kriebelen bij elke stap die ze neer zet. De heerlijke bos lucht die haar neus vult bij elke keer dat ze in ademt. En dan al haar jacht instincten op scherp, de heerlijke prooi geur...
Kort keek ze zijde links naar Littlepaw met een plezier volle grijns op haar snoet. Het konijntje voor hun rende voor hun leven, bang voor de twee jagers die op het konijntje aasden. Meet dit was gewoon de natuur. De twee apprentices hadden overduidelijk niet in de gaten dat de begroeiing om hun heen minder word, en zo dus ook de border van Windclan overstaken. Het konijntje rende voor zijn leven terwijl de apprentices door bleven rennen. Maar toen schoot het dier in eens een konijnen hol in. Brightpaw wist niet te stoppen en rende zo recht op de hol af van het konijn en zakte er met haar poten in. Ze stak haar kop half naar binnen en graaide nog met haar poten in de hoop het konijn toch nog te pakken te krijgen. "Oeff," pufte ze. Ze duwde met haar achterpoten, wat er vrijwel maf uit zag waarna ze los schoot en zo achterwaarts op Littlepaw af rolde. "Nou, die zijn we kwijt," hoorde ze Littlepaw miauwen. Brightpaw strompelde overeind en keek naar Littlepaw die als het ware een pruillip op had getrokken. Brightpaw liet haar met modder besmeurde kop hangen en zwaaide met haar staart. "Jammer dat we niet zo snel zijn als een windclan kat," murmelde ze. Niet dat ze een windclan kat wou zijn, maar Littlepaw begreep haar vast wel.

Ze schoot in de lach. Een vrolijke, schattige lach die werd meegevoerd met de wind en over de gouden velden galmde. Littlepaw was zich dan ook niet bewust van het feit dat ze zich in vijandig gebied bevonden, naar haar weten waren ze nog in het veilige Thunderclan. Ze kon het dan ook niet laten, het aanblik van Brightpaw die met haar bovenlichaam in een konijnenhol hing was te grappig. "Nee geen Windclan kat, maar je lijkt al aardig op een Windclan konijn," hikte ze vrolijk. Toen, plotseling, alsof haar woorden haar ervan bewust hadden gemaakt, drong de herkenbare geur van Windclan kat haar neus binnen. Geschrokken sprong Littlepaw overeind, haar oren ver naar achter gedrukt. Maar, haar reactie was te laat, twee sierlijke Windclan katten kwamen al door het lange gras geschoven. De één was van haar grootte, dus Littlepaw schatte dat dat een apprentice moest zijn. Gehaast probeerden ze zich de trainingen van Winterstorm en Moonstripe te herinneren, wat te doen met vijandige clankatten. Was het aanvallen? Vluchten en de clan waarschuwen? Haar haren schoten recht overeind en ze kromde haar rug om groter te lijken, niet dat dit veel hielp. "Dit is Thun-" maar haar woorden werden onderbroken door de gevlekte warrior. 'Wat doen jullie op WindClan territorium?'
Windclan? Verbaasd hief Littlepaw haar kop, haar heldere blauwe ogen groot. 'Volgens mij horen Thunderclan apprentices hier niet echt,' vulde de apprentice aan. Even wierp Littlepaw een vragende blik naar Brightpaw en toen keek ze pas voor het eerst om zich heen. De geur, het hoge gras. Het was waar, ze waren in Windclan territorium. "Oh.." was het enige wat Littlepaw uitbracht, nog te verbaasd dat het haar niet eerder was opgevallen.

Brightpaw trok zich terug uit het konijnen hol, en zei dat ze het jammer vond dat ze niet zo snel was als een Windclan kat. Enkel wou ze dat natuurlijk niet zijn, ze vond het veel te leuk tussen de begroeiing van Thunderclan, en alles wat ze daar had. "Nee geen Windclan kat, maar je lijkt al aardig op een Windclan konijn," hikte Littlepaw. Brightpaw zette een grijns op en moest ook lachen. Ze schudde de modder van zich af en staarde om haar heen. Ze merkte op dat het veel opener was geworden. Maar nog steeds viel het kwartje niet van hun huidige bestemming. Ze snoof de lucht op, en rook heel sterk Windclan. Wát? Waren er Windclan katten in de beurt. En ja hoor, ze hoefde niet lang te wachten of twee Windclan katten kwamen in zicht. Één volgroeide, volwassene, en een jongere en dus ook wat kleinere kat. Ze gokte er op dat het een apprentice was. Brightpaw dacht terug aan haar trainingen... Die waren begonnen bij Darkfire, maar dank zij hem wist ze wel aardig wat vecht trucjes, enkel wou ze die niet gebruiken, zijn vecht trucjes waren slecht, en zo zou ze altijd blijven denken. Maar wat Softcream en Polarbear haar hadden geleerd waren toch wel stukken beter. "Wat doen jullie op WindClan territorium?" Vroeg de warrior. Brightpaw richtte een verwilderde blik op Littlepaw. 'Volgens mij horen Thunderclan apprentices hier niet echt,' vervolgde de apprentice. Brightpaw vernauwde haar ogen. Wacht even! Ze hadden Windclan territorium gezegd. Ho even, dit was toch... O nee. "Ehm... Sorry, we waren zo gefixeerd op onze jacht dat we niet in de gaten hadden dat we de grens over staken," miauwde ze terwijl ze naar haar poten keek. Ze wierp een zijdelings blik op Littlepaw, en er stond duidelijk paniek in haar ogen. Wat als ze gestraft werden? Hoe lang zou het dan wel niet duren voor ze hun warrior namen zouden krijgen?

Hij vernauwde zijn helderblauwe ogen bij het zien van twee apprentices. Wat deden die hier op Windclan territorium? Het leek hem dat katten van hun leeftijd wel wisten dat het verboden was hier te komen, vooral zonder goede reden. Het reizen naar de maansteen was toegestaan, maar het leek hem niet dat twee apprentices alleen daarheen zouden gaan. Wat hem verbaasde was dat Spottedleaf en Linepaw daarbij stonden en het leek erop dat ze beiden geen aanstalten maakten om de twee weg te brengen terug naar hun eigen territorium. En ze misschien zelfs op hun kop te geven dat ze hier niet mochten komen. Natuurlijk overkwam het iemand wel eens, maar om het dan zo goed mogelijk te leren moest degene die je wegstuurde wel hard hierop reageren. Niet agressief, dat niet natuurlijk. Maar de regels moesten gevolgd worden. Met grote stappen baande hij zich een weg naar de vier katten. Zijn blik richtte hij kort op Spottedleaf en Linepaw, waarna hij zijn ogen weer op de twee thunderclan apprentices richtte. "Hebben jullie ook maar één goede reden om hier te zijn?" Begon hij meteen op een strenge maner. Agressief of kwaad klonk het niet, maar streng zeker. "Ik geloof niet dat jullie zo'n belangrijke reden te hebben als een reis naar de maansteen, of belangrijk nieuws uit de clan," Zijn helderblauwe ogen keken de twee één voor één kort aan. "De warrior code is er niet om deze simpelweg te overtreden en het lijkt mij dat apprentices van jullie leeftijd de warrior code nu onderhand wel kennen." Zijn staart zwiepte rustig heen en weer, maar zijn lichaam toonde duidelijk aan dat hij er niet blij mee was dat de twee hier waren.

Tot haar opluchting nam Brightpaw het over, zij werd alleen maar nog nerveuzer naarmate de tijd verstreek. 'Ehm... Sorry, we waren zo gefixeerd op onze jacht dat we niet in de gaten hadden dat we de grens over staken.' Zwijgend knikte Littlepaw met haar kop om dat te bevestigen. Ze vond het slim van Brightpaw om het konijn niet te noemen, misschien werden ze dan nog bozer omdat dat misschien wel 'hun' konijn geweest was. 'Oké dan. Jullie krijgen nu de kans om terug te gaan. Maar zorg ervoor dat je niet nog een keer op WindClan territorium komt zonder enige goede reden.' De warrior sprak luid en duidelijk, maar Littlepaw keek haar aan alsof ze er niks van had begrepen. Echt? Mochten ze zo weg? Opluchting vloeide door haar heen. Geen straf, dat was goed nieuws. Als zij en Brightpaw het dan gewoon geheim hielden zou niemand erachter komen. 'Ga nu.' De gevlekte windclan poes hoefde dat geen twee keer te zeggen. Littlepaw gaf haar vriendin snel een zetje en wilde het lange gras in rennen, maar haar beweging werd gestaakt door een kater die plotseling tevoorschijn kwam. Hij rook sterk naar Windclan.. ah oh. 'Hebben jullie ook maar één goede reden om hier te zijn?' vroeg de warrior streng. Snel krabbelde Littlepaw achteruit, haar blik beschamend op haar voorpoten gericht. Terwijl de kater verder sprak wierp ze een snelle zijlingse blik op Brightpaw. Zaten ze nu alsnog in de problemen? 'De warrior code is er niet om deze simpelweg te overtreden en het lijkt mij dat apprentices van jullie leeftijd de warrior code nu onderhand wel kennen.' Snel keek Littlepaw op. "Die kennen we ook!" miauwde ze zacht, maar toch met volle overtuiging.

"Dus, als ik het goed begrepen heb, zijn jullie per ongeluk de grens over gestoken?" Vroeg de warrior. Brightpaw zei niks, want zo was het gewoon. Brightpaw verwachte een harde straf, één die ze niet snel nog zouden vergeten. O, straks werd dit ook nog benoemd op de Gathering, straks werd Thunderclan beschuldigd van het stelen van prooi! Daarna sprak de warrior nog wat, waar Brightpaw ook niks mee deed, wat kon ze erop zeggen? "Oké dan. Jullie krijgen nu de kans om terug te gaan. Maar zorg ervoor dat je niet nog een keer op WindClan territorium komt zonder enige goede reden." De warrior was luid en duidelijk en Brightpaw knikte hevig waarna ze een blik op haar vriendin richtte. "Ga nu." De warrior hoefde het geen twee keer te zeggen. Littlepaw wenkte haar mee, en Brightpaw stond op klaar om te gaan. "Hebben jullie ook maar één goede reden om hier te zijn?" De stem van een kater deed haar op kijken. Ze zouden toch net vertrekken? De blik die ze kreeg van Littlepaw sprak boekdelen. Maar Brightpaw keek al snel weer naar haar poten. Haar oortjes hingen wat en haar staart stond laag, ze liet duidelijk merken dat ze zich hier voor schaamde. Ze wou niet in de problemen zitten, het was maar een ongelukje. Toen de warrior zei dat ze onderhand toch wel de warrior code moesten kennen hees Brightpaw haar kop op, even als Littlepaw. "Die kennen we ook!" Sprak Littlepaw. Brightpaw knikte instemmend. "Het was een ongelukje, dat kan gebeuren toch?" Miauwde ze om aan te tonen dat ze echt geen kwade bedoelingen hadden gehad. "Dan word het eens tijd dat je dat gaat bewijzen, want momenteel geloof ik daar niets van." Brightpaw wierp een korte blik op Littlepaw en daarna weer op de warrior. "Jullie twee, meekomen, ik breng jullie terug naar het territorium waar jullie horen." Sprak de warrior. Brightpaw twijfelde geen moment en begon de warrior te volgen toen die begon te lopen. Ze keek naar Littlepaw, haar ogen stonden zorgelijk, ze hoopte dat de warrior niet helemaal mee zou gaan naar het kamp om te vertellen dat ze op Windclan territorium waren geweest. Want ze wou echt geen straf.

'Dan word het eens tijd dat je dat gaat bewijzen, want momenteel geloof ik daar niets van.' Verslagen liet Littlepaw haar blik weer op de grond vallen. Het was waar, zij en Brightpaw hadden de warrior code overtreden. Maar, het was echt een ongeluk, het was nooit haar bedoeling geweest om de grens te overschrijden. Ze hoorde Brightpaw dit nog wanhopig uitleggen, maar tevergeefs. De warrior besloot hen eigenhandig naar het territorium te brengen. Littlepaw's kop schoot geschrokken omhoog toen ze dit hoorde. Nee, niet naar het kamp. Dan zou de hele clan weten wat ze hadden gedaan! Met terneergeslagen oren en een hangende staart begon ze in Lionroar's kielzog te lopen, wetende dat ze geen keus hadden. Ze schaamde zich echt, wat als Thunderclan problemen kreeg door hun schuld? Zou ze dan ooit nog warrior worden?

OOC: Wie post topic in Thunderclan territorium? c:

"Dat begrijp ik ook wel." Sprak de kater. Brightpaw zei niks maar keek enkel naar haar pootjes. "Maar ook fouten moeten opgelost worden," vervolgde de warrior. Brightpaw knikte enkel.
Brightpaw haalde allerlei spoken in haar kop terwijl ze naast Littlepaw liep, de kater volgend met de andere warrior ook bij hun. Ze vroeg zich af waarom er twee warriors voor nodig waren om hun twee naar het kamp te brengen. Ze waren enkel apprentices. En ze moest toe geven, zij was niet de beste in het vechten, en ja, Littlepaw was klein, dat wist ze, en ze wist dat Littlepaw dat zelf ook wist. En de warrior voor hun zag er daar in tegen sterk en gespierd uit. Dus wat konden zij nou doen? Brightpaw liep in stilte door, wetend dat ze steeds dichter bij de grens van Thunderclan kwamen. Ze hoopte dat ze niemand tegen hoefde te komen, van hun clan. Wat als ze gelijk de Deputy en Leader tegen kwamen, die gingen ook wel eens op een patrol, en dan hadden ze zeker gigantische problemen. Zouden ze wel warrior worden? Ze hadden namelijk wel de warrior code overtreden! Brightpaw liep stijfjes door, naast Littlepaw.

OOC: Ik open wel een topic terug in Thunderclan territorium.