Mυѕι¢ Bσχ

Onderwerp: Mυѕι¢ Bσχ do 27 dec 2012 - 14:48

_{Stilletjes aan de rand van de kolkende rivier zat Cinderfall diep in gedachten verzonken een beetje voor zich uit te staren. Zonder enig doel om handen zat hij daar maar. Van alles spookte door zijn hoofd, en naarmate de minuten verstreken hoe meer ze onzinnig leken te worden. Eigenlijk had hij nog wat moeten gaan vangen maar hij kon zichzelf er niet toe brengen vandaag, hij had zo'n typische luie dag. Hij kon het nu niet veroorloven met allerlei prooi te korten maar hij kon zichzelf er echt niet toe brengen. Met een grom rolde hij op zijn zij en geeuwde breed. De sneeuw was koud tegen zijn pels aan en de wind die aan zijn vacht rukte leek hem te dwingen om op te staan. Voor alsnog deed hij niets. Toen een bekende geur zijn neus binnen drong gingen zijn ogen op en bewoog hij zijn oren. Langzaam keek hij op en in de verte zag hij een bekende gestalte langs de rivier ploeteren. Hij herkende haar als zijn dochter Appleblossom. Hij keek vanaf een afstandje toe en zag dat er duidelijk trekjes van Lostvoice in zaten. Af en toe struikelde hij over het feit dat ze nog steeds bij elkaar waren na al die manen en nog steeds gelukkig leken met elkaar. Cinderfall bedankte StarClan er dagelijks voor. Hij kwam langzaam overeind en schudde de toefjes sneeuw van zich af. Hij rekte zijn koude, stijve spieren uit en kwam haar kant op. "Hey daar, Appleblossom" Groette hij haar toen hij binnen oor afstand was. Hij bleef voor haar staan en duwde zijn neus eventjes als groet tegen haar voorhoofd. Zijn staart ging geamuseerd heen en weer terwijl hij glimlachte. "Wat brengt jou hier?"

&'nd Appletje c:}

Onderwerp: Re: Mυѕι¢ Bσχ do 27 dec 2012 - 15:01

APPLEBLOSSOM

ROLLING GIRL LIVES ALWAYS IN A DREAM

Haar oren bewogen eventjes subtiel heen en weer toen ze in het rond keek, haar ogen in een rustige blik gefixeerd op de wereld om haar heen. Appleblossom was verbazingwekkend… rustig voor haar doen eigenlijk. Geen ogen opengesperd van angst, geen nerveus getril, geen angstig gepiep. Ze was bijna vreemd rustig, vredig eigenlijk. De sneeuwvlokjes kwamen in een eindeloze dans naar beneden gedwarreld en Appleblossom keek er met een bescheiden glimlachje naar, pretlichtjes die haar ogen verlichtten. Maar ondanks dat ze langs de rivier liep, bleef ze wel een paar passen uit de buurt van de rivier. De angst die haar moeder ervoor had, had toch haar ook een beetje beïnvloed, haar laten nadenken dat de rivier eigenlijk best wel enge punten had. Vooral als het zo kolkte. Slechte invloed? Misschien een beetje. Maar een erg grote waterangst had Appleblossom niet, behalve als het water daadwerkelijk erg diep en wild was. En wild was het nu wel.

Ze schrok op uit haar gedachten toen een stem haar gevoelige oren bereikte. Bijna alsof ze een slecht geweten had, zo erg schrok ze vaak van plotselinge stemmen. Maar een zachte glimlach verscheen op haar gezicht. Appleblossom was niet langer bang voor haar vader. Daar was ze al overheen gegroeid. Ze was sowieso gegroeid, ze was haar kittenvet kwijt geraakt en een mooie, volwassen poes geworden. Het enige waar ze aan moest werken was haar zelfvertrouwen. En daar moest zeker nog hard aan gesleuteld worden. “Goedemiddag, papa,” Miauwde ze, ietwat beleefd naar haar vader terwijl ze spinnend haar kopje iets boog toen hij zijn neus er tegenaan drukte. Hierna duwde ze haar kopje eventjes spinnend tegen zijn borstkas aan als begroeting. Ondanks dat ze volgroeid was, ze was nooit heel erg groot van bouw geworden. “Ik was gewoon eventjes aan het wandelen, een ochtendwandeling maken,” Miauwde ze, waarna er eventjes een licht ondeugende glans in haar ogen verscheen. “En u? Toch niet aan het luieren hoop ik?”

WORDS: 324COMPANY: Cinderfall

Onderwerp: Re: Mυѕι¢ Bσχ vr 28 dec 2012 - 11:18

_{Cinderfall snorde bij de ondeugende twinkeling in haar ogen en hij keek haar quasi achterdochtig aan. "Ik? Luieren? Kom nou, daar heb ik je moeder voor" Zei hij dood serieus al zag je duidelijk in zijn ogen dat er een binnen pretje aan de gang was. Hij grinnikte toen hard op en haalde diep adem. Toen liet hij zijn gele ogen over zijn dochter heen gaan alsof hij haar bestudeerde. Met een frons duwde hij zich overeind en ging naast haar zitten. "Je bent veel te snel te groot geworden" Zei hij op een liefkozende toon. Dat was waar. Het leek nog maar gisteren dat hij zijn ogen neerlegde op de twee kits die zijn dochters waren. Mintbreath en Appleblossom. Hij trok één poot op en begon de ijs klonten tussen zijn kussentjes uit te halen. "Maar goed ik ben zelf ook een dagje ouder geworden.. Van plan om nog te gaan jagen, Apple?" Veranderde hij rustig van onderwerp terwijl hij zijn andere poot optilde. Terwijl hij die ook verwijderde van ijs begon hij zijn vacht wat subtiele likken te geven en het aangekoekte ijs er vanaf te trekken. Voor hem mocht leaf-bare allang voorbij zijn. Het was koud en de prooi was schaars, hij had het meer op nieuw-blad. Dan was het niet te koud en niet te warm en had je de tijd om heel lang te herstellen van een harde leaf-bare. Met de gedachte daar aan sprak hij zichzelf moed in. Hij bedacht zich dat hij later Lostvoice misschien kon opvissen {hehe, get it?} en haar mee kon nemen op een patrouille dan had hij het gevoel dat hij zich nog een beetje nuttig maakte op een dag als dit.}

Onderwerp: Re: Mυѕι¢ Bσχ vr 28 dec 2012 - 13:01

APPLEBLOSSOM

ROLLING GIRL LIVES ALWAYS IN A DREAM

Een diepe frons verscheen op Appleblossom's gezicht terwijl ze nadacht over de woorden van haar vader. Het was duidelijk dat ze niet precies begreep wat haar vader bedoelde met luieren en haar moeder. Maar ze schudde het van zich af. Ze durfde niet veel verder te vragen, het verlegen kleine meisje dat ze was. Ze keek toch eventjes ietwat ongemakkelijk op toen haar vader naast haar kwam zitten. Het deed haar... ergens aan denken en dat liet haar pootjes eventjes nerveus de grond kneden. Maar haar vaders liefkozende woorden haalden haar weer weg uit haar gedachten en ze glimlachte lichtjes. Ook al was haar glimlach altijd licht, bij Apple zei een lichte glimlach al meer dan dat je zou kunnen denken. "Maar goed ik ben zelf ook een dagje ouder geworden.. Van plan om nog te gaan jagen, Apple?" Vroeg Cinderfall. Appleblossom haalde haar schouders op en keek omhoog naar haar vader. "Papa... Kan ik..." Ze viel eventjes ongemakkelijk stil, "Kan ik.. Je wat vragen?" Vroeg ze zachtjes, haar oren naar achter gelegd in haar nek. Ze liet haar kop hangen en keek nerveus naar haar poten. Plotseling zag Apple er weer heel erg breekbaar en bang uit. Ze durfde eigenlijk niet te praten over wat ze aan haar vader wilde vertellen, omdat ze het zelf nog niet goed begreep. Ondanks dat Appleblossom een warrior was geworden, was ze nog redelijk kinderlijk van binnen. Ze moest nog opgroeien. Al haar angsten zorgden ervoor dat ze zichzelf hierin een beetje blokkeerde. "Alsjeblieft papa..?" Kwam er toch nog voorzichtig achteraan.
WORDS: 258COMPANY: Cinderfall

Onderwerp: Re: Mυѕι¢ Bσχ