Nice to meet you. [Lovelypaw]

De grond was wit. Wit van de koude pluizige vlokjes. Zoals de ouderen het noemden sneeuw. Het was koud aan haar poten. Maar ze was het onder tussen al wat gewend geworden. Ze was gelukkiger dan dat ze de laaste dagen geweest was geweest. Ze had alleen slecht nieuws gehoord. Blacksoul. één van haar beste vriendinnen. ook al was het een bloodclan kat. Blacksoul zou niet meer in leven zijn. Ergens wilde ze dat gewoon niet geloven. Dat mocht niet. dat kon gewoon niet waar zijn. Anders had ze het toch wel eerder geweten. Toch? Ze schudde haar hoofd. neen ze zou het niet geloven. Aan de andere kant had ze ook wel reden om nog maals ongelukkig te zijn. Ze miste Lightheart enorm deze dagen. De dood van haar vriendin Lightheart. Was al een heletijd geleden. Maar nu drong het pas echt door haar door. Iets waar ze eigenlijk niet zo trots op was. Maar het was nu een ding waar ze niets meer aan kon doen. Ze schudde haar hoofd even. Daarna keek ze naar de lucht. Lightheart was nu bij de sterrenclan. Van daar zou ze wel op haar neerkijken. Ze kon alleen maar hopen dat haar vriendin haar zou leiden. Maar soms kon ze gewoon voelen dat ze nog altijd bij haar was en naast haar liep. Maar dat kon ook gewoon haar verbeelding zijn. Maar dat was dan weer iets wat ze niet wilde geloven. Nogmaals schudde ze haar hoofd. Ze moest stoppen met altijd zo veel na te denken. Ze noof de lucht eens goed op. Een bekende, onbekende geur kwam in haar neus gaten. het was een kat van de thunderclan. Dat wist ze zeker maar ze kon niet zo goed zeggen wie het was. Zachtjes liep ze richting de geur af. Ze kroop een paar dorre varens in. En kwam op een open plek uit. De geur was hier sterker. maar toch kon ze hier niemand zien. Ze ging zitten en besloot dat de kat wel naar haar toe zou komen. Dat hioopte ze toch.

[sorry flutje]

Lovelypaw voelde de koele witte poeder genaamd sneeuw onder haar poten. Lovelypaw was vastbesloten een prooi te vangen. Ze sperde haar bek, open om allemaal geuren haar geurklieren binnen te laten stromen. Ze rook een dier, welk dier wist ze niet. Even bedacht ze dat het eigenlijk geen nut had om te jagen. Ze wist niet eens welk dier welke geur droeg. Maar toch was Lovelypaw vastbesloten om een prooi te vangen. Lovelypaw besloot de geur te volgen. Ze kende de geur wel, ze wist zeker dat ze ooit zo iets had gegeten maar wat was het ook alweer? Nou ja, Lovelypaw versnelde haar pas en volgde het spoor. Ze voelde haar nog niet zo heel sterk ontwikkelde spieren onder haar vacht. Ze ging steeds sneller en sneller tpot het wel leek alsof haar poten de grond niet meer raakte. Ze voelde hoe de vind door haar gevlekte vacht streek. Toen Lovelypaw iets hoorde stond ze direct stil. Lovelypaw spitste haar oren en snoof nog eens diep. Met veel moeite bepaalde ze waar haar prooi was. Lovelypaw zonk in haar hele slechte jachthouding en sloop op het dier af. Natuurlijk hoorde het dier haar al van ver en begon het te lopen. Direct schoot Lovelypaw achter het dier aan. Nu ze zag welk dier het was wist ze dat het een konijn was. Lovelypaw volgde het konijn tot het in zijn holletje verdween. Lovelypaw liet een zachte teleurstellende miauw horen. Maar toch wou ze nog eens proberen iets te vangen. Ze ging verder, zo stil mogelijk. Zonder echt op te letten liep ze ergens heen. Ineens kwam ze een open plek op en zag ze een gestalte aan de zijkant van die open plek zitten. Direct schoot Lovelypaw een wirwar van takken in. Ze wist niet eens of dit een Thunderclan kat was of 1 van een andere clan. Dus bleef ze op haar hoede zitten. Klaar om aan te vallen als de kat een bedreiging was. Al wist Lovelypaw dat ze nooit op zou kunnen tegen deze grote kat. Maar Lovelypaw hield zich voor dat ze toch zou aanvallen als het moest.

Het was vreemd. had ze zich vergist? Neen dat kon toch niet. Ze was een volleerde warrior. Hoe kon ze zich nou over zo iets vergissen. Ze zuchte even. Misschien was de geur vers. Maar was de kat een tijdje geleden al weer vertrokken. Misschien was het beter als ze weer verder ging en weer ging jagen. Goldenmoon lekte even over haar borst. Ze noof de lucht nogmaals op. In de hoop de geur van een prooi te ontvangen. Maar het was niets. Alleen weer die sterke geur van die ene kat. Het was vreemd. Maar de leek sterker geworden te zijn. Haar oren wiebelden even toen ze een geluid opnam. Niet al te ver van haar vandaan. De geur van die ene kat was nu wel erg sterk. Ze wist dat het een thunderclan kat was. Ze kon ook zeggen dat het een poes was. Maar ze kon niet zeggen wie het was. Meestal als ze iemand zag. Kende ze de naam wel. Toch van horen of eens zien. Ze rekte zich even uit en draaide zich om naar een wirwar van takken. Het was een heel eindje van haar vandaan. Maar ook weer niet zo ver. Zachtjes stapte ze die richting uit. Omdat er geen wind was kon er ook niet echt een geur spoor haar neus indringen. Maar ze wist dat de kat daar zta. Ze stopte een paar staartlengten van de wirwar takken bos. Haar groene ogen keken dwars door het bosje geen. Zo leek het toch. Ze ging zitten en ontspande haar spieren. "Ik weet dat je daar zit." Sprak ze vriendelijk uit. Haar staart zwaaide zachtjes heen en weer. Daarna legde ze het over haar poten. Zodat alleen haar puntje van de staart tevreden heen en weer bewoog. Haar groene ogen stonden nu ook vriendelijk terwijl ze keek naar het bosje. Ze vroeg zich af wie er uit zou komen? Weer iemand die ze beter kon leren kennen. Misschien weer een nieuwe vriendin. Maar het kon ook iemand worden die ze niet leuk zou vinden. dat waren allemaal zorgen voor later. Nu verdreef ze die gedachten weer uit haar hoofd. Wachtend op de poes die misschien uit de bosjes zou komen. Misschien ook niet...

Onderwerp: Re: Nice to meet you. [Lovelypaw]