First things first {Open}

Het was al diep in de nacht. Ergens ver weg hoorde je nog het stromen van het water van de rivier maar daar leek de zwarte schaduw die rondsloop geen aandacht aan te besteden. Ze snoof de geuren op, een patrouille was pas nog langs gekomen en Blacksoul liep achter de geur aan. De wind stond van voren dus zij kon hen ruiken maar hun haar niet. Ze volgde het spoor alleen om zo niet gesnapt te worden. De laatste keer in Thunderclanterritorium liep dat niet zo goed af. De geur van muis wekte haar aandacht. Blacksoul was absoluut geen goede visser dus jaagde ze altijd op muizen of vogels. Een enkele keer had ze een eekhoorn gevangen, de smaak en de haren bleven nog dagenlang in haar mond zitten, dus dat deed ze ook nooit meer. Ze sloeg een paadje in dat duidelijk al een paar keer bewandeld was door de Riverclankatten. Ze sloop en door de maan leek het net alsof er enkel een schaduw sloop. Ze hoorde geritsel, het gekrabbel van kleine pootjes en het geruis van het lange gras. Ze was dus in de buurt. Alleen het nadeel was dat het geritsel zich van haar af boog. Ze zette de achtervolging in en haar poten kwamen zacht neer op de harde aarde. Uiteindelijk kreeg ze het beest in het oog, maakte zich klaar en zette zich af. Ze kwam op zijn staart terecht, het beestje kon niet meer vooruit en net toen Blacksoul wilde toebijten schoot het los. Een grommende mauw kwam uit haar keel omhoog. 'Stom beest.' Mompelde ze en ze keerde zich om. Ze trippelde weer terug en keek omhoog. Het was nog steeds heel donker maar de maan leek helderder. Ze ging even rustig zitten en likte haar poten, niet wetend dat er meer katten in de buurt waren.

{Open}

De twee blinkende ogen van de warrior flitste in niet meer dan een seconde open. De staart met vacht die totaal in de klit zat begon te bewegen. De kille blik, waar sommige zelfs bang voor waren, stond nu weer op zijn gezicht. Fernfire liep met zware pootstappen de warriors den uit. Hij pakte een vogeltje van de prooistapel, en at die in een paar gulzige happen op. Opeens voelde hij iets zachts tegen zijn poot aan. Een kleine kitten die aan het spelen was, rolde tegen zijn poot. Hij grauwde kwaad en fluisterde dreigend. ''Als je niet gauw gaat, zal je het daglicht niet meer zien'' De kitten keek met doodsbange oogjes naar hem toe, en rende huilend naar zijn moeder, die met een kwade blik naar hem keek. Fernfire liep nonchalant naar de uitgang van het kamp. Hij zou wel wat gaan jagen. Niet voor de clan natuurlijk, nee zo was de kater niet. Hij zou gaan jagen om zijn eigen maag te vullen, en nooit om een andere reden. Hij ving al een geur op van een muis terwijl hij door de bosjes sloop. Met een snelle schijnbeweging rende hij om het diertje heen, en pakte het met zijn klauwen. De arme muis piepte doodsbang, maar Fernfire grinnikte alleen maar. Hij beet het diertje dood, en likte het heerlijke bloed op. Bloed, ja heerlijk warm en rood bloed. Opeens kwam er een anders soort bloed zijn neusklieren in. Nee geen bloed, maar Bloodclan. In tegenstelling tot elke andere Clankat liep hij er met een gemeen grijnsje naar toe. Toen hij de kat zag, ging hij er nieuwsgierig voor zitten. ''Dus jij bent een Bloodclanner?'' Begon hij. ''Was ik maar zo'n kat'' Murmelde hij grijnzend.

Voor haar zat een jonge kater met een geklitte vacht. Blacksoul keek hem vol afschuw aan, als hij indruk wilde maken dan moest hij beter zijn best doen. Ze kon dit fragiele mormel zo om leggen. Ze snoof minachtend bij zijn woorden. Haar ogen knepen zich tot spleetjes. Wie was deze kater? Waarom viel hij haar niet aan? Maar ach, alle clans zaten vol van verraders, Darkfire ook bijvoorbeeld. 'Als je denkt dat je indruk maakt moet je maar snel oprotten voordat ik je aan stukken scheur.' Gromde Blacksoul donker. Ze stond op en rechtte haar rug. Ze torende ver boven het kleine beestje uit. 'Wat ben je? Een apprentice die probeert zich te bewijzen? Ha, slecht.' Spotte ze kil. Haar staart sloeg even op en neer en ze liep een rondje om het beest heen. Zijn vacht was onverzorgd en zijn houding stond haar niet aan. Alsof hij dacht dat hij zich gewoon alles kon veroorloven. En dan die kille ogen, hij was niets vergeleken met Blacksoul. Ze grijnsde even. 'Kom kom, nou niet zo stil, wat heb je hier te zoeken?' Vroeg ze met een amuserende toon. Ze gaf hem een por in zijn zij. 'Als je zo graag een kat als ik wil zijn, waarom ben je dan nog niet in de Bloodclan terecht gekomen?' Vroeg ze daarna.

(Flut)

Jinte, de volgende keer als je in het territorium post met een Bloodclanner ect. Zou je dat dan eerst aan mij willen vragen? Ik snap dat je het misschien vergeten bent of niet wist, maar dan weet je het voor de volgende keer.
Ik geef je wel toestemming om te posten.
Hier gelieve in pm op reageren.

Mvg, Moon.

P.s. Welcome back on WC Wink

De vreemde poes voor hem snoof minachtend bij Fernfire's woorden. Haar ogen knepen zich tot spleetjes. Fernfire liet een duister glimlachje zien. Hij wilde geen ruzie met deze kat, want hij had hetzelfde gevoel als haar. Moordzuchtig. 'Als je denkt dat je indruk maakt moet je maar snel oprotten voordat ik je aan stukken scheur.' Zei ze terwijl de zwarte poes haar rug kromde. De kater gaf geen kik. Hij uitte geen angst,, of bespotting uit. ''Wij horen geen ruzie te maken'' Fluisterde hij met een emotieloze toon. 'Wat ben je? Een apprentice die probeert zich te bewijzen? Ha, slecht.' Miauwde de bloodclanpoes spottend terwijl ze en rondje om de kater heen liep. Hij voelde zich niet gekwetst ofzoiets. ''Je kan me wel doden, maar nooit beledigen.'' Zei hij. 'Kom kom, nou niet zo stil, wat heb je hier te zoeken?' Fernfire keek een beetje verbaast. ''Nou dit is toevallig wel Riverclanterritorium, en ik had toevallig honger.'' Mauwde hij met een duivels lachje. 'Als je zo graag een kat als ik wil zijn, waarom ben je dan nog niet in de Bloodclan terecht gekomen?' Zei de poes geamuseerd teriwjl ze hem een por gaf. Fernfire staarde naar de grond. ''Ik wil eerst wraak nemen. En dan ga ik pas naar de blooddclan'' Zei hij. De gemene tint was uit zijn ogen verdwenen. Alleen diepe verdriet was in zijn hart te zien. ''Wraak is waar het om draait in mijn leven'' Miauwde hij met een kwade toon. En diep, heel diep in die zijn was verdriet te horen. Verdriet om verraad, en dood van familie.