ѕecreтѕ

Onderwerp: ѕecreтѕ wo 24 okt 2012 - 21:22

Listen this while readin'

I need another story
Something to get off my chest
My life gets kinda boring
Need something that I can confess

Een beetje onrustig liep de jonge poes door het bos. Haar witte voetjes kraakten over de vele gevallen bladeren die tot aan haar buik kwamen. Het was immers bladval en zij was nauwelijks meer dan een kitten. Haar staart sleepte zwaar achter haar lijfje aan door de bladeren, wat haar tempo niet erg goed deed. Als ze maar niet te laat kwam. Ze haatte te laat komen, straks ging hij weg omdat het te lang duurde en zou Sunpaw blijven wachten op iemand die er al was geweest. Iemand. Jaypaw. De oudere apprentice van haar Clan die ze een paar dagen geleden had ontmoet. Diegene met het nare verleden, wat hij haar volledig had verteld. Zelf had ze hem helemaal niks verteld. Niet één ding. Niks over haar familie, training, gedachten.. Daar ging verandering in komen. Of nouja, ze wilde dat er verandering in zou komen. Of dat ook echt zou gebeuren was maar de vraag. Sunpaw was, anders dan Jaypaw, niet echt het type om veel te praten. Luisteren, daar was ze beter in. Maar wat heb je aan lusiteren als je er niks over kan zeggen? Waarom zou je luisteren, als je geen mening hebt over de dingen die je hoort? Dat is zinloos. Maar Sunpaw had wel degelijk een mening. Sunpaw had de meest uitgebreide, meest zinnige meningen die ze uit zou willen schreeuwen. Alleen kon ze het niet. Ze wilde het wel, maar ze kon het niet.

Eindelijk kwam ze aan bij de uilenboom, de plek waar ze hadden afgesproken. Doodmoe en buiten adem leunde ze tegen de boom aan, wachtend op Jaypaw. Als hij niet al weg was.

Tell me what you want to hear
Something that will light those ears
I'm sick of all the insincere
I'm gonna give all my secrets away

+Jaypaw

Onderwerp: Re: ѕecreтѕ vr 26 okt 2012 - 20:46

_{''Moeder... Waarom ben ik hier?'' mauwde hij onderzoekend. De poes zei niks, maar er verscheen een beeld van hem, Sunpaw en kittens. Zij was de moeder, hij de vader. Jaypaw keek geschrokken. ''Moest u me daarom storen?!'' vroeg hij angstig. Hij schudde zijn kopje. Hij was NIET verliefd op die apprentice! Hij was op Colorpaw!

Door een zonnestraaltje wat precies in zijn oogviel werd hij wakker. Hij hield het nog steeds vol. 'Ik ben op Colorpaw, niet op Sunpaw.' mauwde hij in zichzelf. Hij zuchtte, toen schoot hem iets te binnen. 'Oh Starclan! Helemaal vergeten! Arme Sunpaw...' mauwde hij weer in zichzelf. Zonder zich te wassen rende hij met een noodgang uit het kamp, de bladeren knisperde onder zijn poten. Hij zag een klein spoor, hopelijk was die van Sunpaw... Hij rende verder en zag haar tegen een boom leunen. Hij lette niet op de plukjes mos die op zijn vacht zaten of de plukken haar die overeind stonden. ''Goe.... Goedem.... Goedemorgen.'' hijgde hij uitgeput.

-- Voila 8D --}

Onderwerp: Re: ѕecreтѕ za 27 okt 2012 - 18:15

Listen this while readin'

Het begon al een beetje koud te worden toen Jaypaw eindelijk kwam. Zijn vacht overeind en vol met mos zag hij er nogal grappig uit. "Jaypaw!" riep Sunpaw blij. "Euhm, ik ehm.. Ik bedoel goedemorgen." Ze rende een beetje ongemakkelijk, maar blij naar hem toe. Even bestudeerde ze hem goed. Zijn vacht stond in plukken overeind en er zaten overal stukjes mos en blaadjes vast. Sunpaw grinnikte even, blij dat ze zelf een korte vacht had. Ze boog zich voorover en begon een paar blaadjes uit zijn vacht te halen. Ze voelde zich vrolijk vandaag, licht. Nouja, vanochtend was het eigenlijk het omgekeerde. Maar toen Jaypaw er aan kwam was haar humeur weer goed. Raar eigenlijk, ze kende hem pas net.

Kort but I don't care :3

Onderwerp: Re: ѕecreтѕ do 8 nov 2012 - 20:55

_{"Jaypaw!" riep Sunpaw blij. "Euhm, ik ehm.. Ik bedoel goedemorgen." Ze rende een beetje ongemakkelijk, maar blij naar hem toe. Uitgepeigerd hijgde hij even uit, maar vermande zich en blies hij even heel hard uit. Sunpaw grinnekte even, en hij wist nu opeens waarom. ''Owh..'' bracht hij er een beetje lomp uit. Hij zag hoe Sunpaw wat blaadjes uit zijn vacht haalde. ''Dankje.'' mauwde hij. Op de een of andere manier was elke aanraking met Sunpaw een zevende hemel was. Hij likte zichzelf verder schoon. ''Zo, eh Jagen toch?'' mauwde hij een beetje lomp. Hij wist niet hoe het kwam, maar hij was een beetje zenuwachtig. Hij was nu erg lomp. Straks faalde hij voor haar ogen. Zijn langvacht was nog een beetje rafelig, maar het kon ermee door

>> KORTHEID HEERST HIER XD <<}

Onderwerp: Re: ѕecreтѕ za 1 dec 2012 - 13:15

Listen this while readin'

Met grote, mosgroene ogen die glommen van plezier beantwoordde ze zachtjes zijn vraag. "Jagen, ja." Een glimlach speelde om haar lippen. De grote boom boven haar was zo goed al kaal, terwijl de vele bruine blaadjes de bosgrond bedekten. Jagen zou hier niet heel moeilijk zijn, omdat er genoeg plekken waren voor prooi om zich schuil te houden. Ze wilde net haar mond open doen om iets tegen Jaypaw te zeggen toen ze een geur rook. Prooi, dat was duidelijk. Maar wat? Ze snoof de geur nog een keer op, om het dit keer te herkennen. Muis. Een beetje onrustig liep ze haar geheugen door. Wat moest je ook al weer doen bij een muis? Konijnen horen je, muizen.. Muizen voelen je! Dat was het! Ze liet zich in de hunters crouch zakken en zette haar pootjes licht, recht voor elkaar neer. De bladeren bewogen op de plek waar de muis aan het rondzakken was. Het was nog ongeveer 2 vossenstaarten, wat best ver was voor iemand die zo klein was als Sunpaw. Toch besloot ze niet verder te lopen. De bladeren zouden immers alles kunnen verpesten. Ze verzamelde kracht in haar achterpoten en sprong, om vervolgens recht op de muis te landen. Met een vlugge beet in de nek maakte ze de muis dood. Ze had hem gevangen! Blij draaide ze zich om naar Jaypaw. Of nouja, moest ze eigenlijk wel blij zijn? Eigenlijk was het best wel een slordige vangst..

Onderwerp: Re: ѕecreтѕ do 20 dec 2012 - 19:50

JAYPAW
I will fight for my Clan

"Jagen, ja." antwoorde ze zacht. Een glimlach speelde om Sunpaw's lippen. Jaypaw glimlachte naar haar. Hij voelde zich eigenlijk een beetje als een Mentor, maar dat boeide niet. Hij was met haar, dat was genoeg. Toen trok zijn aandacht een prooi, Sunpaw leek het ook te ruiken. Hij ging rustig zitten. Hij rook dat het een muis was. Ookal tintelde de poten van de kater om het te pakken, maar hij beheerste zich. Hij hoopte dat Sunpaw alles goed zou doen, en anders zou hij haar helpen. De bladeren bewogen op de plek waar de muis aan het rondzakken was. Het was nog ongeveer 2 vossenstaarten, wat best ver was voor iemand die zo klein was als Sunpaw. Toch besloot ze niet verder te lopen. De bladeren zouden immers alles kunnen verpesten. Ze verzamelde kracht in haar achterpoten en sprong, om vervolgens recht op de muis te landen. Met een vlugge beet in de nek maakte ze de muis dood. Sunpaw draaide blij om naar hem. Hij glimlachte. ''Mooie vangst!'' preesde hij haar. ''Mooie sprong op de muis. Echt waar, als ik niet zo sterk was in mijn poten was het mij niet gelukt.'' zei hij blij tegen de oranje poes. Hij wou nog meer zeggen, maar nu was het zijn beurt, een eekhoorntje trok zijn aandacht. Meteen begon hij te sluipen. Eekhoorns konden je goed horen, dus hij moest voorzichtig zijn. Hij was geen Skyclankat die kon klimmen in bomen om eekhoorns te vangen. Zijn ademhaling werd steeds een beetje zachter, zijn ogen gericht op de eekhoorn. Nu de bladeren er lagen, was zijn vacht bijna onherkenbaar, alleen zijn witte stukjes kon je nog goed zien. Hij keek even naar de grond voor zich, en zag een plek waar de bladeren minder waren. Hij sloop er zachtjes naartoe. Met zijn poten nam hij grote stappen, om te voorkomen dat de bladeren teveel aangeraakt zou worden. Nu hij zijn plekje had bereikt en de wind niet van hem naar de eekhoorn stond maar van de eekhoorn naar hem, sloop hij rustig dichterbij. Zijn buik hing heel dichtbij de grond, en hij zette poot voor poot richting de eekhoorn. Net toen de eekhoorn merkte dat hij er was, was Jaypaw al op de eekhoorn gesprongen en het afgemaakt met een stevige bijt in de nek van de eekhoorn. ''Dank u wel Starclan voor het geven van deze prooi aan onze clan.'' sprak hij uit. Toen pakte hij het dode beestje in zijn bek, en bracht het naar Sunpaw.

>> Ugh echt flut qua inhoud, hoop dat je er iets mee kan ;u; <<

Onderwerp: Re: ѕecreтѕ zo 3 maa 2013 - 13:38

Listen this while readin'

Haar wangen voelden heet aan toen Jaypaw haar complimenteerde. "D-dankje." zei ze zacht. Ze keek toe hoe Jaypaw naar een eekhoorn sloop en het rustig ving, zo rustig dat de eekhoorn er niet eens last van had. Sunpaws ogen werden een beetje groter. "Mooie vangst." mompelde ze. Blij rende ze naar hem toe en gaf hem een kopje, waarna ze schuchter achteruit deinsde. "Ehm, ik, sorry, dat was niet zo bedoe-" ze stopte toen ze achter haar gevladder hoorde. Langzaam draaide ze zich om en zag dat een mus net op de bosgrond was geland en druk bezig was met een worm uit de grond plukken. "Ik de ene kant, jij de andere? A-als je dat goed vindt, tenminste." Ze keek hem ietwat doordringend aan, zelf dacht ze dat dit de beste manier was de mus te vangen, maar misschien had Jaypaw wel andere ideeën? Hij had immers meer ervaring.

Onderwerp: Re: ѕecreтѕ za 23 maa 2013 - 20:24

Nadat Jaypaw zijn prooi gevangen had, rende Sunpaw naar hem toe en gaf hem een kopje, waarna ze schuchter achteruit deinsde. Jaypaw stond er een beetje verbaasd bij, een beetje versteend. "Ehm, ik, sorry, dat was niet zo bedoe-" de poes stopte toen Jaypaw voor zich een mus zag. "Ik de ene kant, jij de andere? A-als je dat goed vindt, tenminste." vroeg de poes aan hem met doordringende ogen. ''Eh-eh. Dat is een mogelijkheid ja.'' zei hij nog iets verward tegen de poes. Hij was nog steeds een beetje verward door het kopje van de kleine poes. Hij zat een beetje in een dilemma, dat kopje van Sunpaw was gewoon... Magisch... Maar hij kan Colorpaw toch niet vergeten? Hij begon maar richting de mus te sluipen. Hij keek goed naar de mus, maar hoe wisten ze wanneer wie ging naar de mus?

Words; 143
Status; Confused about Love.
Note; Late, sowry 'nd a little bit short...

Onderwerp: Re: ѕecreтѕ