Chasing the sun

Haar kleine poten schoven voorzichtig over de met mos bedekte bosgrond. Het was warm. Zelfs de vogels zochten de koele beschutting op van het gebladerte. Één ervan had zich neergezet tussen de wortels van een grote eik, een houtduif die bijna dezelfde grootte had als zij. Ze kon zich nog goed herinneren hoe haar mentor een grapje had gemaakt, dat wanneer ze een prooi kon vangen groter dan haar ze klaar was om warrior te worden. Littlepaw was niet zo groot, dus zo'n prooi was snel gevonden, maar ze was ook niet echt sterk, dus zoiets neerhalen was al een hele opgave en daar ging het nou net om. Geruisloos zwiepte ze even met haar staart, haar poten tintelden van opwinding. De duif had haar nog niet opgemerkt. Het was de perfecte kans. Lichtvoetig zette Littlepaw zich af en strekte ze haar klauwen. Ze schrok even van de hevige protest die de duif leverde zodra ze haar nagels in zijn vleugels haakten, maar misschien kwam dit ook doordat ze niet verwacht had dat ze het dier ook daadwerkelijk zou vangen. Ze slaakte even een gilletje, maar beet toen snel in zijn nek om er een einde aan te maken. Het duurde niet lang voordat de duif levenloos onder haar voorpoten lag. Trots stak Littlepaw haar staart in de lucht. Het was haar gelukt!

OOC: wil nog even een topicje met der voordat ze warrior wordt. Iedereen is welkom. c:

Twee groen/gele ogen stonden recht op een eekhoorn een nootje op peuzelde onder een boom wortel. Het was niet de meest comfortabele manier om een eekhoorn te vangen, gezien die boom wortel in de weg zat. Maar het viel te proberen. Voorzichtig zette ze haar poot naar voren terwijl haar ogen op het eekhoorntje gericht bleef. Haar oren stonden iet wat naar achteren gevouwen en haar staart zwaaide langzaam en soepel heen en weer. Na twee stappen vond ze dat ze dicht genoeg was, daarna zette ze af met haar achterpoten, ze dook recht onder de wortel en green de eekhoorn met haar klauw vast bij de staart. Ze trok het dier naar haar toe terwijl ze nog vast zat onder de wortel van de boom. Ze wist de eekhoorn nog dood te maken, maar toen was de vraag, hoe kreeg ze zich zelf in Starclan naam ooit los? Ze schopte met haar achterpoten om onder de boom wortel weg te komen, maar dat hielp niet echt. Ze duwde de eekhoorn bij zich vandaan en duwde zich naar achteren met haar voor poten. Ze voelde dat ze wat verschoof, maar echt los zat ze niet. Ze duwde harder en schoot toen los. Ze schudde met haar kop en staarde even versuft voor zich uit. Ze keek naar haar eekhoorn en trippelde er naar toe. Ze greep de eekhoorn vast en hees haar kop triomfantelijk op. Het was haar wel gelukt. Een hard gekrijs van een duif deed haar op kijken. Het leek er op dat ze niet alleen was. Ze rende met de eekhoorn die heen en weer bengelde in haar bek richting de plek waar het gekrijs van protest weg kwam. En al snel zag ze Littlepaw die net een duif had gevangen. Ze gooide haar eekhoorn op de grond en keek met een grijns naar Littlepaw. "Mooie vangst, Littelpaw!" Complimenteerde ze haar. Ze zwaaide met haar lange gevlekte staart en glimlachte.

OOC: Goed idee ^-^

Brightpaw had soms nog wel eens de twijfels of ze wel een warrior zou worden. Maar ze had nu ook nog wat extra lessen van één van haar beste vrienden, Polarbear. De kater leerde haar vechten, soms vond ze dat nog wel eng, maar ze begon het meer te accepteren dat vechten één maal nodig was in het clan leven. Als ze niet wou vechten dat moest ze maar een ander leven op zoeken, zoals het leven van een Kittypet, en dat stond haar al helemaal niet aan. Liever vechten dan het leven van een Kittypet leiden. Maar qua jagen zat haar ego vrij hoog, ze wist van zich zelf dat ze op het gebied van jagen een prima warrior kon worden? En het voeden van de clan was ook belangrijk! Haar lenige slanke lichaam maakte haar snel en ze wist goed te jagen op krappe plekjes.
"Dankje," antwoordde Littlepaw toen Brightpaw haar had geprezen over haar duif. Dat was ook een goede vangst geweest. En alleen die duif al zou de hele Nursery kunnen voeden. "Jouw vangst is anders ook niet verkeerd!" Complimenteerde Littlepaw haar terug. Brightpaw glimlachte. "Dankje!" Snorde ze terwijl ze met haar vacht schudde die nog onder de schors zat van de boom wortel waar ze onder vast had gezeten. Er zaten hier en daar nog wel takjes en troep in haar vacht, maar zelf had ze dat niet helemaal in de gaten. "Hé! Zullen we anders zien wie de grootste muis kan vinden?" Stelde ze voor. Ze hield van jacht spelletjes, het was leuk, en nuttig tegen over de clan.

"Wat heb je gedaan he? Je zit onder!" Vroeg Littlepaw. Brightpaw moest even na denken waar ze het over zou hebben, maar toen bedacht ze zich dat ze net mos en takjes van haar af had geschut. Al hoe wel, tot zo ver. "Oh, haha, nou, die eekhoorn die zat onder een boom wortel, en toen merkte ik al snel dat ik gegroeid was, gezien ik vast kwam te zitten," grinnikte ze met een flauw glimlachje. Ze wiebelde even met haar oortjes, en hield haar glimlach op haar snoet. En dan te bedenken dat ze zo veel had mee gemaakt, en nog presteerde om een stralende lag op haar snoet te houden. Brightpaw stelde voor om een jacht spelletje te doen. Wie de grootste muis wist te vangen. "Oh, jah leuk!" Stemde Littlepaw in. Brightpaw grijnsde en stond nu al te springen om te beginnen. Brightpaw greep haar eekhoorn vast en legde die in een net gegraven kuil, ze veegde er modder over heen en staarde uitdagend en speels naar Littlepaw. Littlepaw huppelde vrolijk en opgewekt naar haar toe en zei, "oké, laten we beginnen!" Brightpaw hield het niet meer en knikte opgewekt. "Yes!" Miauwde ze luid en opgewekt toen ze er van door stoof om te beginnen.

Samen stoven de twee apprentices het bos in, eerst nog even aan elkaars zijde en Brightpaw keek haar aan met een uitdagende, lieve, speelse glimlach. En na nog een stukje samen gerend te hebben week Littlepaw af van haar zijde. Brightpaw keek haar na en rende nog een stukje door tot de begroeiing een tikkeltje opener werd. Brightpaw vertraagde haar pas en snoof de lucht op. Geritsel in een hoog stukje gras met hier en daar wat struiken trok haar aandacht. Het was inderdaad een muis die daar zat, dat rook ze. Ze sloop er op af, en het duurde niet meer lang of ze was dicht genoeg geslopen. Ze staarde naar het muisje, en op het moment dat ze sprong keken de zwarte kraal oogjes angstig recht in de hare. "Thank you Starclan..." murmelde ze terwijl ze de muis vast nam in haar bek, en zo het nekje brak. Ze vroeg zich af hoe groot of klein die van Littlepaw zou zijn. Met de muis in haar bek ging ze terug naar de Owltree waar ze zou wachten op Littlepaw.

Trots bekeek Brightpaw haar net gevangen muis, ze raakte het muisje een paar keer aan met haar poot en besefte dat Littlepaw best wel lang duurde. Ging het wel goed? Maar ja, een muis vinden hoefde niet altijd zo vlot te gaan zoals het daar net bij haar ging. Brightpaw besnuffelde verveeld haar muis tot ze in eens geren vanaf een afstand hoorde. Verbaasd hees Brightpaw haar kop op en keek ze naar waar dat geluid van rennende dieren vandaan kwam. Littlepaw raasde voor bij en Brightpaw keek haar vriendin verbaasd aan. Littlepaw rende achter een konijn aan en had haar mee gewenkt. "Kom, konijn!" Hoorde ze Littlepaw zeggen toen Brightpaw op sprong en mee deed aan de achtervolging. Haar ogen gingen zoekend heen en weer naar het konijn, en al snel zag ze het bruin/grijze bolletje vacht huppelen voor zijn/haar leven. Brightpaw versnelde haar pas en rende al vrij snel naast Littlepaw. Door dat Brightpaws poten iets langer waren koste het haar minder moeite om Littlepaw bij te houden, enkel was het konijn wel te snel voor haar om het dier direct te vangen. Ze moesten het dier eerst weten uit te putten. "We krijgen dat konijn wel!" Miauwde ze zelfverzekerd. De begroeiing werd iets minder dik om hun heen naarmate ze door renden, enkel had Brightpaw dat zelf niet in de gaten...

OOC: Open jij het vervolg topic?