|
| All that's left of yesterday are just happy memories [Smoketear] | |
| Gaby/Gabs 214
| |
| Onderwerp: All that's left of yesterday are just happy memories [Smoketear] zo 28 okt 2012 - 17:33 | |
|
Een klein zwart gestalte bewoog voort tussen de bomen, met de kop laaghangend. De jonge poes voelde zich een beetje eenzaam de laatste tijd. Zeker na al dat gedoe met Lionclaw, en haar ouders kon ze er niet mee lastigvallen. Haar ouders hadden het druk met de Clan en daar ging zij ze niet bij lastigvallen. Er was maar een oplossing voor haar verdriet, en dat moest ze nog zelf uitvinden. Maar ze wilde geen liefde vinden, liefde deed haar alleen maar pijn. Ze had het gezien bij Snowcrystal en diens oudere zus Dreamheart. Beide poezen hadden hun liefde verloren op een manier. Zij wilde dat niet zien gebeuren bij zichzelf, zij wilde gelukkig zijn zonder anderen te verliezen. Langzaam liep de jonge poes verder en zuchtte kort. Ze naderde de waterval en ging stilletjes op een plekje zitten bovenaan. Dit vond zij het mooiste plekje dat er was, en het geluid van het vallende water wist haar zorgen voor even te verdrijven.
Speaking
|
SMOKETEAR ONLY |
| | | Nath 1391 Actief
| |
| Onderwerp: Re: All that's left of yesterday are just happy memories [Smoketear] ma 29 okt 2012 - 15:43 | |
| "I may have a bad look, sometimes a bad character, But I have a soul, a soul for everyone I love"
Nog niet lang geleden was de grote, stoere kater een zoon verloren tijdens de onverwachte geboorte van zijn nieuwe nestje kittens. Dat had veel problemen, maar ook geluk met zich mee gebracht. Breakingpaw kotste hem nu zowat uit, en als blikken konden doden, was hij nu al vele malen gedood. Maar zijn andere kittens hadden het geaccepteerd en sommigen maakte zelfs plezier met die nieuwkomers van de clan. Smokepaw leek er wel blij mee te zijn, Bravepaw gaf er ook niet veel acht aan, Autumnpaw had het ook geaccepteerd, Fluffpaw kon er ook goed mee om gaan, enkel Breakingpaw kon er niet mee dealen. Maar Smoketear wist dat dat een kwestie van tijd was. Althans, dat hoopte hij, maar hij wist ook dat hij er niet veel aan kon doen. Zijn poten raakte de grond, en massieve poot stappen lied hij achter in het zachte modder. In Riverclan was het altijd wel vochtig, dat kwam door het vele water dat hier was. En sowieso, aan het einde van Greenleaf was het gewoon een stuk vochtiger. En Leaffall kon hij nu al reuken. Het was het einde van de dag, en vele patrouilles waren nu bezig met het markeren van de grenzen en de grenzen na kijken. Smoketear was er dit keer niet één van. Nee, hij had er voor gekozen om even alleen te gaan jagen. Naar mate hij veder kwam snoof hij de lucht op om een geur van prooi op te vangen. Maar in plaats daarvan rook hij een andere bekende geur. De geur van zijn zuster, Nightfire. Veel contact had Smoketear niet meer met zijn siblings zins hij warrior was, met zijn jongere siblings had hij soms wel contact, gingen ze hem wakker maken door hem te bespringen, of hem onder vragen met wat hij allemaal deed. Smoketear grinnikte even. ja, zijn familie was alles voor hem. Al snel zag hij de zwarte poes al zitten, boven aan de waterval. Smoketear zakte in een sluip houding en verstopte zich in de bosjes. Hij keek naar zijn zuster en sloop daarna geruisloos uit de bosjes. Daarna besprong hij haar. Hij bracht zijn kop naar haar oor, 'Booh,' fluisterde hij in haar oor.
|
| | | Gaby/Gabs 214
| |
| Onderwerp: Re: All that's left of yesterday are just happy memories [Smoketear] di 30 okt 2012 - 17:32 | |
|
In stilte staarde ze naar het neerstortende water en zuchtte zacht, ze trok zich terug van de rest. Alleen om dan alle emoties los te laten in haar geest. Het was niet leuk geweest om er zo alleen voor te staan. En toch misste ze de band die ze vroeger met haar familie had, de lol die ze kon hebben door simpelweg te spelen en rond te rennen. Nu waren ze zaken veel serieuzer en voor haar pijnlijker om onder de ogen te zien. Ze schudde haar gitzwarte kop en bleef naar het water kijken. Hoe zou het eigenlijk voelen om onder die stroom van water terecht te komen? Zou het pijn doen als je verdronk? Ze vroeg het zich onbewust af en sloot haar amberkleurige ogen. Ze schrok toen er opeens gewicht op haar lijf terechtkwam dat haar omlaag duwde. Even blies ze geschrokken en wilde zich al omrollen om met haar klauwen toe te slaan tot ze een bekende stem hoorde. 'Booh,' fluisterde de stem van haar broer en ze schudde haar kop even. ''Smoketear!'' Sprak ze beschuldigend en gooide hem van haar rug af. Ze keek haar broer aan en gaf hem een zachte por met haar zwarte poot. Boos op hem was ze niet maar ze duwde haar neus tegen zijn wang. ''En waar heb jij maar rondgehangen,'' zei ze zacht en knipperde even. Ja ze had de aanwezigheid van haar broer ook gemist, maar hij had het waarschijnlijk druk gehad met zijn eigen leven.
Speaking
|
|
| | | Nath 1391 Actief
| |
| Onderwerp: Re: All that's left of yesterday are just happy memories [Smoketear] vr 2 nov 2012 - 23:01 | |
| "I may have a bad look, sometimes a bad character, But I have a soul, a soul for everyone I love"
Veel was hij nooit echt bij Nightfire geweest. Enkel toen ze warrior werd, net als Smoketear toen, en als toen ze apprentice werd, als kittens waren ze wel vaker samen geweest, logisch, ze hadden in de zelfde nest geslapen samen met Mistykit - toen destijds er bij. En ze gingen toen met z'n drieën samen de Nursery uit, om bij voor beeld hun vader te stalken wanneer hij terug kwam van een patrouille, of wanneer hij juist een serieus gesprek had met Crookedstar. Herinneringen gingen door zijn kop heen terwijl hij van uit de bosjes naar de zwarte poes keek. Ze had het zwarte van hun moeder Mousefur gekregen, Smoketear en Mistypaw op Stormstar, hun vader. Mistypaw had een lange, hele lange tijd in coma gelegen, en was er net een beetje uit, ze lag nog steeds in de medicine den om de helen. Smoketear was lange tijd bezorgd geweest, altijd eigenlijk, en nu nog steeds, maar uiteindelijk had hij besloten veder met zijn leven te gaan, en af en toe bij haar te kijken. Nu kwam hij weer wat meer bij haar, nu ze wat meer bij zinnen was. Smoketear sloop zachtjes naar voren op Nightfire af, zijn fel vuur gekleurde ogen waren op haar gericht, en op een gepaste afstand maakte hij een mooie sprong in een mooie boog. Hij raakte Nightfire met een harde klap en wierp haar neer op de grond. Hij bracht zijn kop naar haar oor en fluisterde booh in haar oor. ''Smoketear!'' Riep Nightfire uit waarna hij hem van haar af wierp. Smoketear ging op een nonchalante manier zitten en keek Nightfire met een grijns aan. 'Long time no seen, little sister,' miauwde hij. Nightfire gaf hem een speelse tik tegen zijn flank aan, en Smoketear grinnikte. ''En waar heb jij maar rondgehangen,'' vroeg Nightifre. 'In het kamp, en in het territorium,' gaf hij overdreven serieus antwoord. 'En hoe is het met mijn kleine zus,' miauwde hij nadrukkelijk op "kleine zus," puur om haar uit te dagen.
|
| | | Gaby/Gabs 214
| |
| Onderwerp: Re: All that's left of yesterday are just happy memories [Smoketear] za 3 nov 2012 - 23:03 | |
|
De laatste keer dat ze veel tijd achter elkaar had gespendeerd was tijdens hun wacht na de ceremonie. Dat was nu al vele manen geleden en Smoketear had al een hoop meegemaakt. Zij had ook wel dingen meegemaakt maar niet veel. Terwijl ze naar haar broer keek zag ze haar eigen vader, maar het deed haar wel plezier dat ze uniek was. Ze had natuurlijk gehoord van Mistypaw, hun zus, en ze was blij dat ze langzaam aan het herstellen was. Ze was blij dat het met haar familie goed ging, het deed haar pijn even vervagen. Ze grijnsde terug toen haar broer grijnsde, ze had dit gemist. 'Long time no seen, little sister,' zei haar broer en ze knikte. ''Zeker wel. Boevendien, I'm not that little you know.'' Zei ze en keek hem aan. Hij was haar enkel maar aan het plagen en dat wist ze best wel. 'In het kamp, en in het territorium,' gaf Smoketear overdreven serieus antwoord en Nightfire rolde even met haar ogen.. 'En hoe is het met mijn kleine zus,' Bij zijn laatste woorden knapte er iets in haar hoofd. Hij was haar aan het pesten, dat wist ze maar het ging met haar niet goed. Het was precies de vraag die hij niet had moeten stellen aan haar. Haar gitzwarte oortjes zakte af en ze liet haar kop zakken. ''Vreselijk, in een woord zelfs afschuwelijk.'' Zei ze zacht en keek haar broer niet aan. ''Het is de laatste tijd gewoon alsof StarClan mij geen plezier en liefde gunt.'' Er ontstond een brok in haar keel en ze schudde even met haar gitzwarte kopje. StarClan wilde niet dat een ander haar liefhad, zij moest lijden alleen maar lijden. Haar woorden kon ze nog maar fluisteren, dan was het nog hoorbaar. Het liefst wilde ze nu tegen haar broer wegkruipen en allen wat haar pijn deed aan het licht brengen. Maar ze wist niet hoe hij dat zou opvatten, en ze wilde hem niet ineens overvallen met haar eigen ellende.
Speaking
|
|
| | | Nath 1391 Actief
| |
| Onderwerp: Re: All that's left of yesterday are just happy memories [Smoketear] vr 9 nov 2012 - 23:44 | |
| S M O K E T E A R Smoketear grijnsde toen hij op merkte dat Nightfire hem snapte met "little sister," dat zei hij puur om haar uit te dagen. Zo was Smoketear gewoon tegen over zijn siblings. Nightfire en Mistypaw zag hij dan toch wel als zijn échte siblings. De nieuwe siblings van hem, ja het was familie van hem, alleen echt als siblings zien kon hij niet echt. Veel contact had hij ook niet echt met hun. Hij gaf om ze, maar niet zoals hij gaf om Nightfire en Mistypaw. ''Zeker wel. Boevendien, I'm not that little you know.'' sprak Nightfire. Uitdagend versmalde Smoketear zijn ogen. "Je blijft mijn... little sister, you're just little in my eyes, little one," sprak hij plagend waarna hij Nightfire een speelse por in haar zij gaf. Daarna vroeg Smoketear aan zijn kleine zus hoe het met haar ging. Maar duidelijk veranderde de houding van zijn kleine zus. Smoketear keek haar aan met een tikkeltje bezorgde blik. Maar hij wachtte rustig af op haar antwoord. Het liefst had hij nu gewoon zitten of liggen stoeien met zijn kleine zus. Maar duidelijk ging het nu even de andere kant op, niet alles ging zoals hij dat wou. En dit was een ander soort situatie, als een warrior tijdens een patrouille in eens iets anders wou gaan doen, in plaats van hoe hij dat wou, ging Smoketear er dwars tegen in, tenslotte was Smoketear ook één van de oudere warriors die qua rang toch wel hoger stond onder de warriors. ''Vreselijk, in een woord zelfs afschuwelijk.'' sprak Nightfire. Smoketear keek haar meelevend aan en wachtte af op wat er veder komen ging. ''Het is de laatste tijd gewoon alsof StarClan mij geen plezier en liefde gunt.'' Vervolgde Nightfire. Smoketear versmalde zijn ogen en keek haar meelevend aan. Smoketear stond op en drukte zijn flank tegen de hare en likte haar oor. "Wat is er dan allemaal?" Fluisterde Smoketear in haar oor. "Je weet dat je alles tegen mij zeggen kan, he?" Ging hij veder om haar aan te moedigen. I Might Be Loyal... I Am Not Afraid To Kill |
Laatst aangepast door Smoketear op vr 23 nov 2012 - 0:06; in totaal 1 keer bewerkt |
| | | Gaby/Gabs 214
| |
| Onderwerp: Re: All that's left of yesterday are just happy memories [Smoketear] wo 14 nov 2012 - 20:05 | |
|
zij wist als geen ander dat hij haar maar zat te treiteren, ze was inderdaad nog altijd zijn kleine zusje. Niet dat ze er echt een probleem mee had, maar ze waren wel even oud en het was logischer dat hij groter was omdat hij geen dame was. "Je blijft mijn... little sister, you're just little in my eyes, little one," zei haar broer plagend en ze grinnikte even. zodra hij haar een por gaf reageerde ze door een por terug te geven. Maar zodra hij die ene vraag had gesteld stortte ze helemaal in. De pijn van de laatste tijd, de pijn die ze al die tijd alleen had vertoond zodra ze ergens afgezonderd was. Anderen mochten haar pijn niet zien, ze zouden haar als zwak zien. En dat kon ze niet hebben, zeker niet met haar vader. De warmte van de pels van haar broer deed haar alleen maar verder breken en ze kneep haar amberkleurige ogen dicht. "Wat is er dan allemaal?" Ze schudde even haar kop, niet in staat om uit haar woorden te komen. "Je weet dat je alles tegen mij zeggen kan, he?" Ze keek hem nu even aan en liet haar kop zakken. ''Waarom is de liefde zo ingewikkeld. ik bedoel, kijk naar jou. Jij hebt al zovaak liefde kunnen voelen.'' Fluisterde ze zacht en voelde tranen opwellen in haar ogen. ''En wanneer ik echt het gevoel van liefde kan kennen gaat alles fout. Niemand wil mij liefhebben.'' Haar stem brak en ze huilde even ongestoord tegen de pels van haar broer. ''Smoketear, zijn anderen bang voor ons. Zijn de andere katten bang dat ze gestraft worden als ze met ons omgaan?'' Ze vond zich echt belachelijk klinken, net als een klein kitten dat niet echt met anderen kon omgaan.
Speaking
|
|
| | | Nath 1391 Actief
| |
| Onderwerp: Re: All that's left of yesterday are just happy memories [Smoketear] wo 14 nov 2012 - 21:22 | |
|
S M O K E T E A R Smoketear had eigenlijk nooit gedacht dat hij eigenlijk zo'n close band met zijn zus had. Smoketear was altijd meer bezig met het zijn van een warrior en zijn kittens dan met zijn andere familie, ja hij was wel eens bezig met zijn vader maar daar bleef het dan ook wel bij, en nu voelde hij eigenlijk de lang verborgen band met zijn zuster. Smoketear zat tegen haar aan en troostte haar. Hij troostte wel eens vaker mede warriors, vaak om dat ze dan onzeker waren om het zijn van een warrior. Maar dit was anders, dit was iets buiten het zijn van een warrior. Dit was het troostten van zijn zuster die zich niet happy voelde over de liefde en zo. En Smoketear wou haar hier best wel bij helpen. Hij had veel ervaring met de liefde. Misschien iets te veel. Zijn jeugd liefde, Rainpaw nu Rainfall, zijn liefde uit medeleven, dat wel echte liefde was, maar eigenlijk ook weer niet. En nu zijn huidige liefde; Lastbreathe. Iemand waar hij heel veel omgaf. Lastbreathe was de liefde waar hij altijd al op had gewacht, en nu was hij samen met haar. Smoketear moedigde haar aan met het vertellen dat haar dwars zat, en dat vertelde ze uiteindelijk ook. Smoketear glimlachte. ''Waarom is de liefde zo ingewikkeld. ik bedoel, kijk naar jou. Jij hebt al zo vaak liefde kunnen voelen.'' Miauwde Nightfire. Smoketear richtte zijn vlam kleurige ogen op zijn zuster en er was duidelijk in zijn ogen te zien dat dat niet zo was. "Ik heb veel liefde gevoeld ja, maar nooit de liefde waar ik op gewacht had, tot nu, tot ik Lastbreathe ontmoette... Dat van mij en Lotusleaf was wel oké, maar het was eerder een troost, dat nooit slim van mij was geweest. En dat van Rainfall, dat was jeugd liefde, heel schattig, maar nooit iets geweest waar ik mee veder had kunnen gaan, ze is meer een vriendin met mooie herinneringen... En uit mij en Lotusleaf, ik heb daar nog vele mooie dingen aan over... En liefde is inderdaad ingewikkeld, bij sommige komt het aanlopen als of het niks is, bij de andere komt er later pas de échte liefde, iets dat ik gehoopt had te kunnen krijgen, maar nooit had gekregen tot nu, maar ik had liever gehad dat Lastbreathe mijn eerste was geweest," vertelde hij. Hij hoopte dat Nightfire haar begreep. ''En wanneer ik echt het gevoel van liefde kan kennen gaat alles fout. Niemand wil mij liefhebben.'' Vertelde Nightfire. Haar tranen doorweekte zijn pels. "Zusje... Dat is niet waar," begon hij. Smoketear was het soort beschermende broer, en als iemand zijn zusjes, of wie van zijn familie dan ook pijn zou doen, zou Smoketear er voor zorgen dat ze het nóóit weer zouden doen of durven. "Nightfire, jij bent echt een hele mooie poes, en super lief... Liefde komt nooit meteen, maar het zal heus wel op je pad komen, geloof me... En als iemand je pijn doet... Je kan me alles vertellen, en ik zal er alles er aan doen om mijn zusje gelukkig te maken," vertelde hij waarna hij een lik over haar oor gaf. ''Smoketear, zijn anderen bang voor ons. Zijn de andere katten bang dat ze gestraft worden als ze met ons omgaan?'' Vroeg zijn zuster. Smoketear was even stil. Soms had hij ook wel eens het gevoel dat anderen bang voor hun waren. Dat anderen bang voor hém was begreep hij wel, maar vaak kwamen katten ook bij hem, juist om dat ze bescherming wouden. "Sommigen... maar lang niet iedereen. Maak je maar geen zorgen, liefde is er, ook voor jouw, en ooit zal jouw grote liefde ook op jouw afstappen, mijn zus, maak je maar geen zorgen," murmelde hij in haar oor. Hij keek haar aan met troostende ogen. Kon hij haar maar helpen, maar dat kon hij niet.
--Lol, Smoketear The Love Doctor xD I Might Be Loyal... I Am Not Afraid To Kill
Laatst aangepast door Smoketear op vr 23 nov 2012 - 0:06; in totaal 1 keer bewerkt |
| | | Gaby/Gabs 214
| |
| Onderwerp: Re: All that's left of yesterday are just happy memories [Smoketear] wo 14 nov 2012 - 21:54 | |
|
Iets in zijn blik na haar eerste woorden deed haar twijfelen aan haar eigen woorden, maar ze kon er niks meer tegenover brengen. hij had al zulke mooie kittens mogen zien en ze zijn eigen kinderen mogen noemen. En zij, zij moest het nog altijd met zichzelf doen. "Ik heb veel liefde gevoeld ja, maar nooit de liefde waar ik op gewacht had, tot nu, tot ik Lastbreathe ontmoette... Dat van mij en Lotusleaf was wel oké, maar het was eerder een troost, dat nooit slim van mij was geweest. En dat van Rainfall, dat was jeugd liefde, heel schattig, maar nooit iets geweest waar ik mee veder had kunnen gaan, ze is meer een vriendin met mooie herinneringen... En uit mij en Lotusleaf, ik heb daar nog vele mooie dingen aan over... En liefde is inderdaad ingewikkeld, bij sommige komt het aanlopen als of het niks is, bij de andere komt er later pas de échte liefde, iets dat ik gehoopt had te kunnen krijgen, maar nooit had gekregen tot nu, maar ik had liever gehad dat Lastbreathe mijn eerste was geweest," Nu keek de zwarte poes haar broer lang aan, maar gaf geen antwoord. Maar toch had haar broer het goede gezelschap gehad wat zij nog steeds moest missen. Zij moest nog steeds alleen rondlopen, maar nu had ze alleen even haar broer om zich aan vast te klampen. Maar ook hij had buiten de rest van zijn familie iemand om steun bij te gaan zoeken. Zij had nog altijd alleen zichzelf. Oh Starclan, waarom had Lionclaw zo tegen haar moeten doen? Waarom moesten haar gevoelens nu zo op zijn kop worden gezet door haar eigen oud mentor. "Zusje... Dat is niet waar," begon haar broer maar ze wist zelf de andere waarheid al. "Nightfire, jij bent echt een hele mooie poes, en super lief... Liefde komt nooit meteen, maar het zal heus wel op je pad komen, geloof me... En als iemand je pijn doet... Je kan me alles vertellen, en ik zal er alles er aan doen om mijn zusje gelukkig te maken," de woorden van haar broer verzachtte de pijn niet, het deed meer tranen opwekken. Niet omdat ze nu echt steeds verdrietiger werd, nee dat niet. ''Maar als dat zo is, waarom moest hij dan zo tegen me doen?'' Ze hikte het er half uit en drukte haar snuit in de langere vacht van haar broer. ''Ik kon er niks aan doen, alles kwam zo hard aan.'' Snikte ze zacht en trilde even. Ja de woorden van haar oud mentor waren inderdaad hard aangekomen. "Sommigen... maar lang niet iedereen. Maak je maar geen zorgen, liefde is er, ook voor jouw, en ooit zal jouw grote liefde ook op jouw afstappen, mijn zus, maak je maar geen zorgen," murmelde haar broer in haar oor en even wilde ze weg van de wereld om gewoon weer te zijn zoals ze vroeger was. Zonder zorgen en met het gezelschap van de rest. ''Maar ik heb al nauwelijks vrienden, en ik wil ook niet telkens aan jullie gaan hangen, jullie hebben ook je eigen leven en dan word ik alleen maar dat vervelende poesje dat zelf niks kan en geen vrienden heeft.'' Mompelde ze nu zelf en kroop toch dichter tegen haar broer aan terwijl ze de tranen liet lopen. ''Ik wil gewoon iemand aan mijn zijde hebben tegen wie ik 's nachts tegen aan kan kruipen als ik bang ben, iemand die me kan opbeuren en me steunt. Wat het probleem ook wel mag zijn. Ik wil gezellig met vrienden uit gaan jagen, en niet constant maar opgescheept zitten met alleen mezelf.'' Fluisterde ze en sloot haar ambere ogen en bleef zo zitten
Speaking
|
mevrouw zeur xd |
| | | Nath 1391 Actief
| |
| Onderwerp: Re: All that's left of yesterday are just happy memories [Smoketear] wo 14 nov 2012 - 22:34 | |
|
S M O K E T E A R Hij wikkelde zijn lange donker bruine staart om Nightfire heen en troostte haar. Ze voelde zich eenzaam, en op de één of andere reden voelde Smoketear zich daar ook schuldig aan. Tenslotte was hij haar broer en had hij een oogje op zijn siblings moeten houden. Hij was toen hij Rainfall had ontmoet stukken minder bij Mistypaw geweest. En in die periode was hij ook minder met Nightpaw toen destijds bezig geweest. Smoketear voelde zich echt schuldig. Maar die gedachte duwde hij weg, dat was verleden, daar hoefde hij niet over te beginnen. Hij kon het ook goed maken zonder te zeggen dat het hem speet dat hij er zo weinig voor hun was geweest, want op die manier zou hij enkel herinneringen op roepen die alles juist weer minder goed konden maken. Smoketear sprak zijn woorden uit op de vragen van Nightfire. ''Maar als dat zo is, waarom moest hij dan zo tegen me doen?'' Vroeg Nightfire terwijl ze nog meer begon te huilen. Smoketear duwde Nightfire nog dichter tegen hem aan met zijn staar. ''Ik kon er niks aan doen, alles kwam zo hard aan.'' Ging Nightfire veder. Smoketear vroeg zich af wie die "hij" was. Kon hij er iets aan doen? Hij wist ook niet hoe lang dat geleden was. "Ik weet niet wie die hij is, en ik weet niet wat hij gedaan heeft en waarom..." sprak hij hopend dat hij meer informatie zou krijgen over die hij. ''Maar ik heb al nauwelijks vrienden, en ik wil ook niet telkens aan jullie gaan hangen, jullie hebben ook je eigen leven en dan word ik alleen maar dat vervelende poesje dat zelf niks kan en geen vrienden heeft.'' Snikte Nightfire. Smoketear gaf haar troostende likken over haar kop. "Nightfire, jij hoort bij mijn leven, en ook bij die van mam en pap, en ook bij die van Mistypaw, wij zijn er om je te helpen. Het maakt niet uit wanneer, jij hoort bij ons leven," sprak hij waarna hij nog een lik gaf over haar kop. Hij hoopte dat hij haar wat kon kalmeren, want het was duidelijk dat ze niet helemaal happy was. ''Ik wil gewoon iemand aan mijn zijde hebben tegen wie ik 's nachts tegen aan kan kruipen als ik bang ben, iemand die me kan opbeuren en me steunt. Wat het probleem ook wel mag zijn. Ik wil gezellig met vrienden uit gaan jagen, en niet constant maar opgescheept zitten met alleen mezelf.'' Zei Nightfire. Smoketear gaf haar nog een lik. "Die zijn er zat, misschien zie je ze niet, en moet je ze eens gaan op zoeken. Nightfire, je bent niet alleen, je hebt je familie, en je vrienden zijn er ook, enkel moet je ze nog vinden, en ze zitten allemaal hier in de clan. Zoek ze eens op, vraag gewoon aan een paar warriors om te gaan jagen, zo leer je anderen het beste kennen, en zo kom je misschien je liefde ook tegen, zo ben ik Lastbreathe tegen gekomen, gewoon door een normale Hunting Patrol," sprak hij waarna hij haar aan keek met een wijze glimlach. Smoketear mocht dan wel het soort kater zijn die makkelijk roekeloze dingen deed, hij was ook volwassen, en leek op zijn vader, ook hij had wijsheid.
--Wijze Smoke is best wel epic >D I Might Be Loyal... I Am Not Afraid To Kill
Laatst aangepast door Smoketear op vr 23 nov 2012 - 0:06; in totaal 1 keer bewerkt |
| | | Gaby/Gabs 214
| |
| Onderwerp: Re: All that's left of yesterday are just happy memories [Smoketear] do 15 nov 2012 - 19:51 | |
|
Ze wist ook echt niet meer wat ze moest doen nu, e begon zich meer als een blok aan het been van meerdere anderen te voelen. Ze voelde de pluizige staart van haar broer tegen haar lijf en voelde het warme gevoel van de familieband die er nog altijd was. "Ik weet niet wie die hij is, en ik weet niet wat hij gedaan heeft en waarom..." Ze schudde even haar gitzwarte kop en sloot haar ogen. ''Lionclaw... Ik was verliefd op hem...'' Ze viel even stil en snikte kort. ''''En ik weet dat het niet hoort, maar ik kon er niks aan doen. Ik gaf echt veel om hem, en dat doe ik nog steeds, daarom doet het juist zoveel pijn. Maar ik vertelde het hem en hij wees me gewoon af zonder echt te luisteren naar wat ik bedoelde.'' Nu keek de jonge poes haar broer aan en kreeg een pijnlijkere blik in haar ogen. ''Wat heb ik fout gedaan? Vader zei altijd dat wanneer je twijfelde je de waarheid moest vertellen. Maar nu deed ik het en het liep zo af.'' Ze voelde haar broers ruwe tong over haar kop gaan en snikte toch weer opnieuw, niet in staat om zichzelf tot bedaren te brengen. "Nightfire, jij hoort bij mijn leven, en ook bij die van mam en pap, en ook bij die van Mistypaw, wij zijn er om je te helpen. Het maakt niet uit wanneer, jij hoort bij ons leven," zei haar broer, maar ze wilde hem niet geloven. Hij moest ook al zijn tijd verdelen tussen zijn kittens en zijn geliefde. Als zij dan nu ook een deel van zijn tijd in beslag wilde nemen nam ze het af van anderen en dat wilde ze niet. "Die zijn er zat, misschien zie je ze niet, en moet je ze eens gaan op zoeken. Nightfire, je bent niet alleen, je hebt je familie, en je vrienden zijn er ook, enkel moet je ze nog vinden, en ze zitten allemaal hier in de clan. Zoek ze eens op, vraag gewoon aan een paar warriors om te gaan jagen, zo leer je anderen het beste kennen, en zo kom je misschien je liefde ook tegen, zo ben ik Lastbreathe tegen gekomen, gewoon door een normale Hunting Patrol," vervolgde haar broer weer en ze keek hem aan. Meteen daarna keek ze om zich heen. ''Maar wat als ze niet met mij op pad durven gaan. Wat als ik zoveel fouten maakt dat ik nog een apprentice lijk. Wat nou als ik door een stomme zet vader voor schut zet?'' Haar stem klonk zacht en staarde weer naar het neerstortende water. ''Ik heb mezelf al voor schut gezet, ik wil niet dat iedereen raar over mij gaat denken...'' Fluisterde ze zacht en keek haar broer weer even aan. In hem herkende ze even haar vader en het maakte haar even iets vrolijker. Het was nu net alsof zij nu ook met haar vader was.
Night is gwn best onnozel Speaking
|
|
| | | Nath 1391 Actief
| |
| Onderwerp: Re: All that's left of yesterday are just happy memories [Smoketear] vr 16 nov 2012 - 21:43 | |
|
S M O K E T E A R Smoketear kreeg een goed gevoel bij de sterke familie band tussen hun die een lange poos niet aanwezig was geweest, misschien een beetje zijn eigen schuld. Maar daar zou hij niet op terug draaien. Dat was geweest, het speet hem, en dat kon hij allemaal aan geven zonder er ook maar enig woord aan vuil te maken. Nightfire was slim genoeg om zelf te bedenken dat Smoketear haar en wie dan ook van de familie, ooit nog in de steek te laten, dat zou hij nooit, maar dan ook nooit meer doen. Hij hield van zijn familie. ''Lionclaw... Ik was verliefd op hem...'' Lionclaw... Oh, die warrior, in zijn ogen een best wel nobele warrior. ''En ik weet dat het niet hoort, maar ik kon er niks aan doen. Ik gaf echt veel om hem, en dat doe ik nog steeds, daarom doet het juist zoveel pijn. Maar ik vertelde het hem en hij wees me gewoon af zonder echt te luisteren naar wat ik bedoelde.'' Vertelde Nightfire. Smoketear luisterde naar de woorden van zijn zuster. Hij wist dat Lionclaw Nightfire's mentor was geweest, en hij had haar goed getraind. Hoe kon je verliefd worden op je leraar? Smoketear wist dat het mogelijk was, zo was er ook een koppel in The windclan. Lionclaw was ook een goede vriend van hun vader. Tenslotte was Lionclaw te partner geweest van Dreamheart, alleen had Dreamheart haar zinnen op Crookedstar uiteindelijk, het kon zijn dat dat de reden was dat Lionclaw geen partner meer wou. ''Wat heb ik fout gedaan? Vader zei altijd dat wanneer je twijfelde je de waarheid moest vertellen. Maar nu deed ik het en het liep zo af.'' Vertelde Nightfire. Smoketear keek zijn zuster aan met een begrip volle blik. "Zusje, je hebt helemaal niks verkeerds of fout gedaan. Lionclaw was de partner van Dreamheart, remember? Ik denk dat hij na dat alles even geen oog meer heeft voor wie dan ook, en misschien is het ook in zijn ogen fout om partners te worden met de kat die eerst je Apprentice was," vertelde hij, hopend dat hij de goede woorden had uitgekozen. Smoketear vertelde dat Nightfire niet alleen was. Hij vertelde dat je op verschillende manieren anderen konden leren kennen, en zij haar ook zo konden leren kennen, zoals gewoon een paar katten te vragen om te jagen. Hij vertelde over hoe hij Lastbreathe beter had leren kennen. ''Maar wat als ze niet met mij op pad durven gaan. Wat als ik zoveel fouten maakt dat ik nog een apprentice lijk. Wat nou als ik door een stomme zet vader voor schut zet?'' Vroeg Nightfire zich af. Smoketear gaf haar nog een troostende lik over haar kop. "Ze durven heus wel met jouw uit te gaan jagen, jij bent net zoals alle anderen, enkel ben jij de dochter van The Leader en The Deputy, maar dat maakt geen verschil aan jouw warrior schap. Ik wil je niet beledigen... Maar je moet meer in je zelf geloven, meer zelfvertrouwen zien te krijgen, pak eens al je moed bij elkaar, en stap op iemand af, vraag die gene om te gaan jagen, dat komt heus wel goed, geloof me, jij bent sterk, Nightfire, en ik weet dat je het kunt, door dat te doen maak je vader alleen maar trots, geloof me," vertelde Smoketear. ''Ik heb mezelf al voor schut gezet, ik wil niet dat iedereen raar over mij gaat denken...'' Zei Nightifre. Smoketear zette zijn kop in haar nek. "Dat gebeurd niet, Nightfire, dat gebeurd niet," beloofde hij haar. Hij likte nog een keer haar oor en rechte toen zijn rug. Hij keek zijn zusje aan met een blik die haar vertelde dat hij om haar gaf, hij voelde een goede, sterke, broer en zus band, en die was hem dierbaar. Heel dierbaar. Hij rechte zijn rug en sloeg zijn staart over zijn poten, hij hoopte dat dit gesprek haar goed had gedaan. I Might Be Loyal... I Am Not Afraid To Kill
|
| | | Gaby/Gabs 214
| |
| Onderwerp: Re: All that's left of yesterday are just happy memories [Smoketear] zo 25 nov 2012 - 14:24 | |
|
Soms wenste dat ze andere keuzes had gemaakt in haar leven, het was allemaal zo ingewikkeld geworden voor haar en ook zo pijnlijk. Haar leven was voor even een chaos, niet dat ze daar niks aan kon doen. Maar ze kon hem niet uit haar hoofd zetten, ze wilde nog altijd bij hem zijn. "Zusje, je hebt helemaal niks verkeerds of fout gedaan. Lionclaw was de partner van Dreamheart, remember? Ik denk dat hij na dat alles even geen oog meer heeft voor wie dan ook, en misschien is het ook in zijn ogen fout om partners te worden met de kat die eerst je Apprentice was," Sprak haar broer en haar kop zakte af. het kon haar niks schelen dat ze zijn apprentice was geweest, ze was sterk genoeg om op haar poten te blijven staan en niet weg te deinsen van wat er op haar afkwam. ''Het zou niks moeten uitmaken, of ik zijn apprentice ben geweest of niet. Ik ben nu toch volwassen en, en...'' Ze zuchtte weer en haar woorden vervielen weer. Wat voor punt probeerde ze nu te maken, dat ze hem moest dwingen om haar lief te hebben. Dat kon ze niet maken, dat was niet eerlijk. Hij had al geen oog meer gehad voor Devildance, die had ze weg kunnen houden maar zelf maakte ze geen schijn van kans. Ze voelde zich er ook schuldig om, het was niet juist om een ander weg te houden juist omdat zij hem niet kon hebben. ''Ik ben zelfs gemeen geweest voor een ander. Ik heb Devildance gewoon weggedreven van hem, puur omdat ik niet wilde dat ze hem inpikte. Ik heb er zo'n spijt van, ik kan er ook niks meer aan terugdraaien.'' Fluisterde ze er zacht nog achteraan en keek haar broer niet meer aan. "Ze durven heus wel met jouw uit te gaan jagen, jij bent net zoals alle anderen, enkel ben jij de dochter van The Leader en The Deputy, maar dat maakt geen verschil aan jouw warrior schap. Ik wil je niet beledigen... Maar je moet meer in je zelf geloven, meer zelfvertrouwen zien te krijgen, pak eens al je moed bij elkaar, en stap op iemand af, vraag die gene om te gaan jagen, dat komt heus wel goed, geloof me, jij bent sterk, Nightfire, en ik weet dat je het kunt, door dat te doen maak je vader alleen maar trots, geloof me," zei haar broer nu en ze keek hem aan. Ze wilde het wel geloven, maar in haar apprentice tijd had ze maar een echte soort van vriend gehad maar die was nu ook van haar weggedreven. Shadowpaw, tegenwoordig Shadowglare was altijd vriendelijk en in het begin heel anders tegenover haar. "Dat gebeurd niet, Nightfire, dat gebeurd niet," beloofde haar broer op haar laaste woorden. Zou ze zich niet weer voor schut zetten, maar hoe kon hij dat weten, alles was zoveel veranderd in de laatste tijd. ''Ik wil juist dat vader trots op me is, net als de rest van de familie. Ik wil ook dat anderen naar me opkijken, niet voor wie mijn ouders zijn, maar voor wie ik ben. Ik wil een sterke warrior zijn en niet zo'n idioot als dat ik nu ben. En ik weet dat ik echt een sukkel ben, maar ik kan er niks aan doen.'' Ze keek haar broer weer aan en rechtte ook langzaam haar rug. Ze zou haar vader trots maken door een betere warrior te worden en ze moest Lionclaw gewoon uit haar hoofd zetten. Hoe moeilijk het ook was voor haar, hoevaak ze hem ook weer zou moeten zien, ze moest het achter zich laten om verder te kunnen met haar leven. ''Maar ik ga mijn best doen, ik ga mijn best doen om hem te vergeten. Ik weett dat dat al niet makkelijk gaat worden maar ik kom er wel. En ik ga proberen om vrienden te maken, en vrienden die mij mogen voor wie ik ben niet voor wat ik ben.'' Ze keek haar broer even schuin aan en gaf hem nu een lik over zijn wang. ''En als iets me ook maar dwarszit of het gaat niet, dan zul je me weer aan zien komen. Jij of misschien wel mam of pap, wie mij de beste optie lijkt. Dankje Smoketear, je bent een geweldige broer, en ook altijd geweest.'' Ze meende wat ze zei, en wist het altijd wel. Alleen het echte besef was er bij haar nooit echt geweest.
Speaking
|
|
| | | Nath 1391 Actief
| |
| Onderwerp: Re: All that's left of yesterday are just happy memories [Smoketear] zo 25 nov 2012 - 16:53 | |
|
S M O K E T E A R Smoketear vertelde over Lionclaw, tevens de beste vriend van hun vader, en de reden waarom hij misschien wel geen partner schap met Nightfire zou willen. Hij hoopte dat Nightfire hem begreep en het niet verkeerd op zou fatten waar door er een ruzie kon ontstaan. ''Het zou niks moeten uitmaken, of ik zijn apprentice ben geweest of niet. Ik ben nu toch volwassen en, en...'' protesteerde Nightfire. Smoketear liet een onhoorbare zucht over zijn lippen rollen. "Niet iedereen denkt het zelfde, Nightfire," vertelde hij. Hij zou er veder niet op in gaan, als Nightfire het even zou laten bezinken zou ze zijn punt wel begrijpen. ''Ik ben zelfs gemeen geweest voor een ander. Ik heb Devildance gewoon weggedreven van hem, puur omdat ik niet wilde dat ze hem inpikte. Ik heb er zo'n spijt van, ik kan er ook niks meer aan terugdraaien.'' Vertelde Nightfire. Smoketear zuchtte. "Als je verliefd bent doe je nou één maal niet de slimste dingen," mompelde hij. Dat was waar. Hij zelf was ook niet echt slim geweest. Dat van Rainpaw en Lotusleaf waren eigenlijk gewoon tijdelijke verliefdheden geweest, niks speciaals, en ja, hij was gewoon heel roekeloos en naïef bezig geweest. Hij had er oprecht spijt van, maar hij had geen spijt van dat hij ooit met Lotusleaf gegaan was, want anders had hij zijn kittens nu niet gehad, die intussen al weer warrior waren. ''Ik wil juist dat vader trots op me is, net als de rest van de familie. Ik wil ook dat anderen naar me opkijken, niet voor wie mijn ouders zijn, maar voor wie ik ben. Ik wil een sterke warrior zijn en niet zo'n idioot als dat ik nu ben. En ik weet dat ik echt een sukkel ben, maar ik kan er niks aan doen.'' Sprak Nightfire. Smoketear keek zijn zuster aan met een warme glimlach. "Je bent geen sukkel, en vader is trots op je om wie je bent, dat weet ik honderd procent zeker. En nu zou hij al helemaal trots op je zijn als hij dit hoorde, je best doen is alles wat vader wilt," sprak hij terwijl hij zijn zuster een lik over haar oor gaf. ''Maar ik ga mijn best doen, ik ga mijn best doen om hem te vergeten. Ik weett dat dat al niet makkelijk gaat worden maar ik kom er wel. En ik ga proberen om vrienden te maken, en vrienden die mij mogen voor wie ik ben niet voor wat ik ben.'' Smoketear grijnsde, hij was trots op zijn zuster. "Dat is ook iets om trots op te zijn, je vastberadenheid en je moed," snorde hij. Dat was zo, en hij was trots op zijn zuster. Ze was echt een voorbeeld voor velen binnen de clan. ''En als iets me ook maar dwarszit of het gaat niet, dan zul je me weer aan zien komen. Jij of misschien wel mam of pap, wie mij de beste optie lijkt. Dankje Smoketear, je bent een geweldige broer, en ook altijd geweest.'' Smoketear snorde weer. "Daar ben ik blij mee, en jij bent ook gewoon een super fantastisch zusje, echt, jij en Mistypaw betekenen echt heel veel voor mij, net als de rest van de familie, never forget, en je kunt altijd bij me terecht, als je dat maar weetm" snorde hij en gaf zijn zusje nog een lik. Smoketear hees zich op en rekte zijn massieve lichaam uit. Hij keek naar zijn zuster. "Nou, klein zusje, misschien is het maar tijd om nog even te gaan jagen met z'n twee," grijnsde hij, zijn ogen glommen weer uitdagend, hij wou nog even wat lol trappen met zijn zuster voor ze terug gingen naar het kamp.
I Might Be Loyal... I Am Not Afraid To Kill
|
| | | Gaby/Gabs 214
| |
| Onderwerp: Re: All that's left of yesterday are just happy memories [Smoketear] do 13 dec 2012 - 22:51 | |
|
"Niet iedereen denkt het zelfde, Nightfire," sprak haar broer nu en alweer wilde ze tegensputteren. Maar toch wist ze dat hij gelijk had en liet haar kop triest zakken. "Als je verliefd bent doe je nou één maal niet de slimste dingen," mompelde Smoketear nu en ze liet haar kop verder zakken. Haar oren zakte af, ze was dus gewoon dom geweest. Wat was het voor gemeens voor haar, was ze het dan niet waard? Na haar volgende belachelijke uitspraak keek haar broer haar met een verwarmende glimlach aan. "Je bent geen sukkel, en vader is trots op je om wie je bent, dat weet ik honderd procent zeker. En nu zou hij al helemaal trots op je zijn als hij dit hoorde, je best doen is alles wat vader wilt," Nu moest ze toch wel even knikken, als ze haar best deed had ze niks meer om over te twijfelen. Maar nu moest ze haar tijd van sukkeligheid achter zich laten en verder gaan, er was geen reden meer om te blijven hangen in het verleden zoals ze nu deed. "Dat is ook iets om trots op te zijn, je vastberadenheid en je moed," nu keek de gitzwarte poes haar broer even aan en een glimlach drong door op haar snuit. ''Vastberadenheid en moed zeg je hé?'' mompelde ze een beetje tegen zichzelf en tilde haar kop weer op, zichzelf weer bij elkaar rapend. Ze hoorde Smoketear snorren en begon zelf langzaam ook te snorren. Het warme gevoel van haar familie drong diep tot haar door, dit was haar plek nu eenmaal. "Daar ben ik blij mee, en jij bent ook gewoon een super fantastisch zusje, echt, jij en Mistypaw betekenen echt heel veel voor mij, net als de rest van de familie, never forget, en je kunt altijd bij me terecht, als je dat maar weet" Nu keek ze haar broer aan en gaf hem een por met haar poot. ''Overdrijven is ook een vak broer.'' grinnikte ze zacht en k nikte toen weer. ''I should be ashamed if I forgot that. En Ik weet het nu, terwijl ik het altijd had moeten weten. Maar ach, ieder moet eens leren.'' Vervolgde ze zacht en keek haar broer met een vrolijkere blik aan en grinnikte. ''Oke, dat klonk vaag vanuit mijn mond.'' Grapte ze toch even, omdat ze niet helemaal wist of het wel echt van haar afkwam. "Nou, klein zusje, misschien is het maar tijd om nog even te gaan jagen met z'n twee," zei haar broer met een uitdagende glans in zijn ogen. even zwiepte de staart van de zwarte poes heen en weer voor ze opsprong. ''Wacht maar af tot dit kleine zusje groot is, ik zal je inmaken!'' Sprak ze en keek hem al even uitdagend aan. ''Wacht maar, zodra wij terug gaan heb ik meer gevangen dan jij!'' Ze grijnsde toch weer, en voor even kon de gitzwarte poes haar zorgen aan de kant zetten en plezier en haar dagelijkse taak samen te voegen.
Speaking
|
|
| | | Nath 1391 Actief
| |
| Onderwerp: Re: All that's left of yesterday are just happy memories [Smoketear] vr 21 dec 2012 - 2:51 | |
| ||Words:: 528||Mood:: In a playful hunting-mood||Company:: Nightfire|| Smoketear voelde zich goed dat hij Nightfire weer een beetje had geweten op te vrolijken. Zijn familie betekende alles voor hem, en zijn familie mocht gewoon niet verdrietig, onzeker, en of ongelukkig zijn, dat voelde het gewoon als zijn taak om ze weer op te vrolijken, en dat deed hij dan ook. Smoketear keek naar zijn zusje met een warme grote- broer- blik. Smoketear vertelde wat zijn siblings voor hem betekende. Hij trok een wenkbrauw op, tot zo ver hij die had, toen Nightfire daar op reageerde. ''Overdrijven is ook een vak broer.'' Smoketear grinnikte, "Pfff, daar doe ik niet aan, zusje." ''I should be ashamed if I forgot that. En Ik weet het nu, terwijl ik het altijd had moeten weten. Maar ach, ieder moet eens leren.'' Sprak Nightfire. Smoketear knikte instemmend. "En zo is het, zusje," sprak hij. Intussen was hij wel klaar met al dat serieuze gedoe. ''Oke, dat klonk vaag vanuit mijn mond.'' Smoketear gaf haar een speelse por tegen d'r flank aan, maar zei veder niks. Bij het volgende schoot er een luide lag uit zijn keel. ''Wacht maar af tot dit kleine zusje groot is, ik zal je inmaken!'' Daagde ze hem uit. "Als je ooit groot word," plaagde hij haar met een gemene, maar toch vriendelijke grijns, gewoon speels. Daarna stelde Smoketear voor om te gaan jagen. ''Wacht maar, zodra wij terug gaan heb ik meer gevangen dan jij!'' Sprak Nightfire. En die uitdaging nam Smoketear maar al te graag aan, als was vechten meet zijn sterkere punt dan jagen, Smoketear bouw was daar gewoon net iets te breed voor. Natuurlijk, hij was niet lelijk breed, hij had gewoon flink gespierde schouders en stevige poten, ondanks zijn dikke vacht kon je gewoon de spieren zien zitten. Maar jagen daar was hij ook zeker niet slecht in. "We'll see, little one," sprak hij uitdagend waarna hij weg sprong. Dit soort "spelletjes," had hij al een lange tijd niet meer gedaan. De laatste keer was met Rainpaw toen hij zelf ook nog apprentice was. Het was jammer dat door zijn bekendmaking van zijn liefde voor haar, hun vriendschap ook aan diggelen was geramd. Maar dat was dat, en de tijd kon hij niet meer terug draaien. Smoketear keek nog even over zijn schouders om nog een glimp van Nightfire op te pikken. Hij wist wel rond welke tijd ze weer zouden afspreken, tenslotte bleven ze ook zeker weten wel bij elkaar in de buurt zodat ze mekaar in de gaten konden houden, natuurlijk. Smoketear zakte in een mooie stevige sluip houding toen de geur van waterrat zijn neus gaten binnen drong. Tijd om die te vangen. Poot stap voor poot stap sloop hij behendig naar voren met zijn oren in zijn nek en zijn staart net vlak boven de grond. Op zo'n twee tail-lenghts afstand bleef hij staan. Zijn vlammende ogen waren op het kleine lichaampje van het dier gericht, en toen sprong hij. Hij haakte het dier met zijn klauwen op, en voor het dier ook maar een kreetje kon slaan maakte hij een einde aan het leventje van het dier. "One - two for me," grinnikte hij naar Nightfire toe.
|
|
| | | Gaby/Gabs 214
| |
| Onderwerp: Re: All that's left of yesterday are just happy memories [Smoketear] zo 23 dec 2012 - 1:21 | |
|
"Pfff, daar doe ik niet aan, zusje." Was zijn antwoord nog op haar opmerking en ze schudde haar kop. Ze wist dat ze niet het beste zusje was, maar dat moest ze ook maar accepteren. Zolang ze er maar zou zijn als zij haar nodig hadden zoals zij net haar broer nodig had gehad. Hoewel het hele gedoe haar nu even niet meer dwars zat, wist ze dat het wel een tijd zou duren voor ze zich er volledig overheen had gezet. "En zo is het, zusje," sprak haar broer nu en ze glimlachte kort. Bij haar volgende opmerking moest hij echter lachen en even keek ze hem gespeeld beledigd aan. ''Als je ooit groot word," plaagde haar broer haar nu en ze schudde haar gitzwarte kop even. ''Wacht maar af broers,'' antwoordde ze zacht, maar met een grijns. "We'll see, little one," was zijn antwoord op haar uitdaging en Smoketear verdween. nu grijnsde de zwarte poes en zakte zelf door haar poten. Ze had al prooi in de buurt geroken, en dit zou een makkie voor haar worden. Het was dan wel een muisje, maar elke prooi was welkom in de clan dat wist ze als geen ander. Ze was geen fysieke vechter, ze kon beter vechten met haar woorden. Maar jagen ging haar vaak wel gemakkelijk af. Haar passen waren niet meer hoorbaar zodra ze zich voortbewoog en richting van de muis sloop. Met een snelle sprong dook ze bovenop het beestje en ontnam het zijn leven. ''That's one for this lady.'' Sprak ze zacht en grinnikte. Ze had het best naar haar zin zo, ze kon taken combineren met familiezaken en dat weer combineren met plezier. Ze raapte de muis op en trippelde stilletjes verder. Ze was nu vastbesloten haar broer te verslaan in deze wedstrijd. Haar aandacht werd al snel getrokken door het zachte geflapper van vleugels. ''Kom maar vogeltje,'' fluisterde de gitzwarte poes en bleef precies staan zoals ze stond. Terwijl de vogel langzaam landde legde zij de muis neer die ze al droeg. Langzaam bewoog ze zich naar voren en staarde gefocust op haar prooi. Zodra ze zich afzette besefte ze dat haar timing en afstand verkeerd waren waardoor ze alleen maar de staartveren van de vogel te pakken had. Niet dat dat haar tegenhield om zichzelf te herstellen en de lucht in te springen. Ze kreeg haar klauw in het dikkere gedeelte van het pootje en trok het diertje met zich naar beneden. Het spartelde nog tegen maar ze maakte er snel een eind aan. ''And that makes two!'' Ze schreeuwde het bijna uit, niet dat ze er echt over wilde opscheppen. Maar er was ten minste iets waar ze niet helemaal in faalde.
Speaking
|
|
| | | | Onderwerp: Re: All that's left of yesterday are just happy memories [Smoketear] | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |