I've expected you, Darkfire.

[ S P O K E N ] - [ T E K S T ]

Een diepe zucht rolde over zijn mond toen hij zijn mentor zag. Nee, hij had geen zin in haar uitleg meer. Hij hield niet van haar goede karakter, hij vond het vermoeiend om lief en aardig tegen haar te doen. Ze maakte het zó moeilijk voor hem, maar hij moest door blijven zetten. Hij zette zijn poten uit de den en liep meteen met een boogje achter de den zodat de poes het niet op zou merken dat hij het kamp uitging zonder haar toestemming. Dat had hij toch niet nodig, hij besloot wel voor zichzelf wanneer hij dat deed. Zijn poten brachten hem zonder veel geluid te maken naar een klein meertje. Zijn bleek gele ogen gleden over het meer, terwijl hij zijn oren lichtelijk achteruit had gericht en een kleine glimlach op zijn gelaat zat. Alsof hij zo dom was, hij had heus wel de voetstappen gehoord van de naderende kat. Zonder zich om te draaien gleden de woorden al uit zijn mond; "Hello." Klonk zijn stem. Hij wist wel wie het was. Het was die thunderclan kat die over was gegaan naar zijn clan. Zacht schudde hij met zijn hoofd en draaide hij zich om naar de kater. "Darkfire, hé?" Klonk zijn stem weer, terwijl zijn bleek gele ogen strak op hem gericht waren.

-Inspiratieloos + Darkfire-

_{Darkfire werd die ochtend laat wakker. Zijn ogen opende zich, eerst niet wetend waar hij was. Toen hij beter keek en bij zinnen kwam, herinnerde hij zich wat de situatie was. Een geiriteerde zucht gleed uit zijn bek. Loom hief hij zichzelf overeind en stapte door de den. Hij negeerde de blikken en liep verder. Die argwanende nieuwsgierige blikken van katten zouden nog wel lang aanhouden. Hij sloeg geïrriteerd met zijn staart terwijl hij de den uit liep. Eigenlijk verschilde het kamp niet veel van Thunderclan. Het was donkerder de bomen waren anders en de holen zaten op andere plekken. Voor de rest was het principe hetzelfde als in elke andere clan. Een soort hoogrots waar de leader sliep en sprak met daarvoor een verzamel plaats met de prooi hoop. Hij zag Shrewleap ergens verderop en grauwde in zijn keel. Wat was er nou eigenlijk verandert? Elke dag was nog steeds saai en hopeloos. Hij zag even verderop wel een zwarte leerling zitten die hij niet kon. Hij keek even naar hem en voelde gelijk dat deze kater niet helemaal klopte. Hij sloeg nogmaals met zijn staart. De katr deed zich lief voor maar Darkfire voelde iets aan hem, wat hem positief beviel. Hij liep naar de prooi stapel en pakte een muisje. Toen hij het snel had op gegeten keek hij op, de leerling was nergens meer te bekennen. Hij keek in het rond, nergens te vinden. Dark grinnikte kort met een sluwe lach.

Zijn poten leidde hem naar waar de leerling had gezeten. Al snel vond hij zijn geur en volgde die, het leidde tot een klein meer. Darkfire zag hem aan de rand zitten. Zijn zwarte gelaat stak af tegen het water, sneeuw lag in gesmolten hoopjes in de aarde. De sneeuw was zwart van de aarde en het bos was kil. "Hello." Klonk de stem van de jonge leerling. Darkfire wist dat hij al gemerkt was, het boeide hem niet. Hij liep op de kater af die daar zat. Zacht schudde hij met zijn hoofd en draaide hij zich om naar de kater. "Darkfire, hé?" Dark keek hem strak en kil aan. ''Heb je niet van je mamie geleerd om niet voor je beurt te praten?'' Darkfire zat hem te plagen, enkel als spel. Darkfire kwam naast de leerling zitten en slaakte een vermoeide zucht. ´´Maar je hebt wel gelijk. De jouwe is..´´ Dark keek hem hem een kort moment aan. Hij zat en zijn houding was gevoelloos.

Gesproken tekst.}

[ S P O K E N ] - [ T E K S T ]

Zacht gegrinnik verliet zijn mond, terwijl zijn lippen lichtelijk omhoog krulden tot een sarcastische grimas. "Ik had wel wat beters verwacht." Klonk zijn stem weer ongeïnteresseerd tegenover de kater. Hij wende zijn blik van Darkfire af, terwijl zijn ogen over de gesmolten sneeuw heen gleden. Het zag er vies uit, maar het beviel hem wel. Hij hield niet zoveel van sneeuw, het was te wit.. te vrolijk. ´´Maar je hebt wel gelijk. De jouwe is..´´ Hij keerde zijn hoofd weer terug naar de kater, die nu naast hem zat. Het verbaasde hem wel hoeveel littekens de kat had, al liet hij dat niet zien op zijn gezichtsuitdrukking. "Carrionpaw." Zijn blik gleed kort over het lichaam van de kater heen, waarna hij zacht en bijna onhoorbaar grinnikte. "Je weet toch dat je nu netzoals die kittypet bent he? Je hebt geen zuiver bloed hier, weet je." Uitdagen was een spel voor hem. Al dacht hij dat de kater niet zo makkelijk was om kwaad te krijgen, zo ervaren zag hij er wel uit.

_{Darkfire zat naast de jonge kater. "Ik had wel wat beters verwacht." Klonk zijn stem weer ongeïnteresseerd tegenover Darkfire. Darkfire reageerde niet. Hij observeerde hem, klein formaat. De kater was waarschijnlijk nog niet erg lang leerling. "Carrionpaw." Zei hij. Darkfire knikte en grinnikte een beetje. De kilte om hen heen was ondragenlijk, voor de gene die hield van de vrolijkheid. Deze twee katers waren het tegenovergestelde van blijdschap. "Je weet toch dat je nu netzoals die kittypet bent he? Je hebt geen zuiver bloed hier, weet je." Darkfire keek hem koeltjes aan en trok enkel zijn wenkbrauw aan. ''Hmpf. Een clan kat zijn is nog altijd beter dan een Kittypet. Ik kan Thunderclan trouwens amper een clan noemen maar goed. Ik heb een hekel aan die kater. Zijn naam alleen al doet mij walgen. Ik haat vrolijkheid, bloemen, licht en nog meer snoezenpoezen gedoe. '' Hij keek verveelt door het bos. ''Ik dacht dat ik er hier vanaf zou zijn. Jullie territorium is dan misschien wel een verbetering. Shrewleap, die nu om een of andere reden de leiding heeft is soft. Ik snpa niet wat er met Brokenstar is. In zijn tijd kon je de Shadowclan met recht, Shadowclan noemen. '' Hij roggelde tegen een steen aan waar bloed in zat vermengd. Hij keek naar het bloed dat van de steen af liep, het deed hem glimlachen. Al zijn slachtoffers, moorden, hij genoot ervan. Hij grinnikte even. ''Ach, misschien mocht die kittycat me niet omdat ik zijn vriendjes om legde. Hij heeft genoeg redenen om mij te haten, ik haat hem ook. Elke moord die ik heb gepleegd deed ik met plezier, ik vind het geweldig om te spelen met de draad van het leven'' Hij lachte even sluw. Hij dacht aan zijn littekens, in gevechten gekregen. ''De katten van tegenwoordig zijn gewoon steeds softer, het irriteert me vreselijk. '' Hij keek naar Corrionpaw. Zijn blik vragend, doelen op hoe hij daar over dacht.

Gesproken tekst.}

[ S P O K E N ] - [ T E K S T ]

''Hmpf. Een clan kat zijn is nog altijd beter dan een Kittypet. Ik kan Thunderclan trouwens amper een clan noemen maar goed. Ik heb een hekel aan die kater. Zijn naam alleen al doet mij walgen. Ik haat vrolijkheid, bloemen, licht en nog meer snoezenpoezen gedoe. '' Zacht grinnikte hij. "Kittypets, ik walg van hun vrolijke gedoe en hun veilige leventjes bij de twolegs. Alsof ze niet voor zichzelf kunnen zorgen, ze zijn een schande voor de katten." Siste hij diep, zijn toon was donkerder geworden dan de toon die hij eerder had. Deze kater beviel hem wel, hij was niet zoals de rest. De katten die hij allemaal met liefde hetzelfde noemde als die verschrikkelijke kittypets. Nee, de clans waren niets meer waard. Ze waren soft geworden, veel te soft. ''Ik dacht dat ik er hier vanaf zou zijn. Jullie territorium is dan misschien wel een verbetering. Shrewleap, die nu om een of andere reden de leiding heeft is soft. Ik snpa niet wat er met Brokenstar is. In zijn tijd kon je de Shadowclan met recht, Shadowclan noemen. '' Spottend gegrinnik verliet zacht zijn mond. "Je hoeft me niets te vertellen over Shrew, ze is mijn mentor tenslotte. Ik kan haar niet uitstaan, en als ik was ouder was geweest dan had ik er met mijn eigen klauwen voor gezorgd dat ze nooit de leider rang zou krijgen. En daar bedoel ik niet mee doden, want dan zou ze te makkelijk af zijn," De woorden sijpelden gewoon uit zijn mond van argwaan. Hij had nu al een hekel aan de poes. ''Ach, misschien mocht die kittycat me niet omdat ik zijn vriendjes om legde. Hij heeft genoeg redenen om mij te haten, ik haat hem ook. Elke moord die ik heb gepleegd deed ik met plezier, ik vind het geweldig om te spelen met de draad van het leven'' Zijn blik gleed even naar de steen die de kater wegduwde, en knikte zacht nadat hij gesproken had. "Ze zeggen dat wraak het zoets is, maar als je een angstige, smekende kat onder je klauwen hebt liggen dan is de macht die je over die persoon hebt het beste wat je overkomt." Grinnikte hij zachtjes terwijl hij zijn ijzige gele blik vooruit richtte. ''De katten van tegenwoordig zijn gewoon steeds softer, het irriteert me vreselijk. '' "Vooral Shadowclan is enorm soft geworden de laatste tijd, het lijkt wel alsof die kittypets van thunderclan ze veranderd hebben. Deze clan hoort plannen te smeden voor oorlog, deze clan hoort meer territorium te hebben, de zwakke aanvallen.. daar waren wij voor bedoeld. Maar nee, Brokenstar verslapte en de clan verslapte met hem mee."

_{Darkfire voelde een koude wind door zijn vacht gaan. "Kittypets, ik walg van hun vrolijke gedoe en hun veilige leventjes bij de twolegs. Alsof ze niet voor zichzelf kunnen zorgen, ze zijn een schande voor de katten." Siste hij diep, zijn toon was donkerder geworden dan de toon die hij eerder had. Darkfire lachte. ''Dan is iemand het met me eens sinds tijden. Ik mag jou wel kid'' Darkfire keek door het bos, het was donkerder geworden. "Je hoeft me niets te vertellen over Shrew, ze is mijn mentor tenslotte. Ik kan haar niet uitstaan, en als ik was ouder was geweest dan had ik er met mijn eigen klauwen voor gezorgd dat ze nooit de leider rang zou krijgen. En daar bedoel ik niet mee doden, want dan zou ze te makkelijk af zijn," Darkfire trok zijn wenkbrauwen op. ''Dan zul je het zwaar te verduren hebben. Dat zij je mentor is, je leert zeker alleen maar verdedigen?'' De spot in Darkfire's toon over Shrewleap was zeker te horen.''Ik zou je best wel écht willen leren vechten.'' Darkfire keek even naar zijn nagels die hij uitklapte, hij keek slinks naar Corrionpaw. ''Moorden is niet zo moeilijk als je denkt hoor..'' Een duivels vlammetje speelde in zijn ogen. Hij had ondertussen al aardig wat katten vermoord. "Ze zeggen dat wraak het zoets is, maar als je een angstige, smekende kat onder je klauwen hebt liggen dan is de macht die je over die persoon hebt het beste wat je overkomt." Darkfire keek hem triomfantelijk aan, hij stote met zijn klauw lolend tegen zijn schouder. ''Kijk, hij begrijpt het!'' Hij gniffelde. Een lolletje was bijzonder voor hem, maar over dit onderwerp heel toepasselijk. Hij zette zijn poot terug en keek voor zich uit. Hij luisterde zwijgend naar de jonge leerling. "Vooral Shadowclan is enorm soft geworden de laatste tijd, het lijkt wel alsof die kittypets van thunderclan ze veranderd hebben. Deze clan hoort plannen te smeden voor oorlog, deze clan hoort meer territorium te hebben, de zwakke aanvallen.. daar waren wij voor bedoeld. Maar nee, Brokenstar verslapte en de clan verslapte met hem mee." ''Ik geef je gelijk. Deze clan was vroeger gevreesd, en was berucht om zijn daden. Dingen veranderen, ze verslappen. De katten veranderen daar in mee.''

Gesproken tekst.}

Onderwerp: Re: I've expected you, Darkfire.