My bad shade will follow you every second of your life , Wolftail,

~Wolftail~

Een calicokleurige poes trippelde behoedzaam vlak voor de grens. Bij elk geluid dook ze achter de bosjes, niet in angst gezien te worden, nee, wachtend op een kat die ze kon aanvallen. Langzaam begon haar gedult op te raken, maar ze bleef wachten. Ze dacht aan de verhalen die ze heeft gehoord van de eerdere slachtoffers. Sommige vertelde zo iets belangrijks dat ze die liet gaan. Ze had nooit spijt. Ze vertelde alles over de clans, bijvoorbeeld dat veel clans denken dat de harten van de ShadowClanners verduisterd zijn door de koude zuidwester wind. Ze wist ook dat de BloodClan een actieve periode van joge had. De poes die ze pas geleden tegen gekomen is wilde niets over de BloodClan loslaten, maar de jonge poes wist gewoin simpeweg dat ze meer wist. Nog steeds hoorde de jonge poes geen enkele kat. Ze had geen zin merr om te wachten. Ze besloot maar door te lopen. De ShadowClan grens over. Ze voelde geen angst er bij, maar tch voelde ze zich niet goed. Een grote patroillegroep was toch sterker dan zij alleen. Met een ongehaaste, maar wel een snelle pas liep ze het territory in. Ze vertraagde haar pas en snoof wat lucht op. Had ze daarnet een lichte geur van een ShadowClanner geroken? Ze twijfelde, dus doook ze in. Ze kroop een begroeid stukje bosjes in, maar de geur die ze rook werd steeds duidelijker.

Icoon verstijfde, ze had beter niet het territorium inkunnen gaan, was haar duidelijke conclusie. De jonge poes besloot zich te laten zien, maar eerst besloot ze duidelijk te maken dat ze er was. "Ikk heb je al geroken, kom maar tevoorschijn, dan kom ikook." miauwde ze kalm, maar haar stem trilde. Ze was niet bang, maar gespannen. Ze trok haar spieren strak en mroop de bosjes uit. Ze bleef staan, duidelijk, om te laten zien dat ze een bedreiging was. De kat was namelijk alleen, rook ze. Ze drukte haar klauwen in de grond, en haar oren schoten in haar nek, waarvan de haren hoog opgestoken stonden. "Hallo?" miauwde ze. Langzaam werd de poes rustiger, en ze ging zitten. Wachtend op de kat die ze geroken had.

"Gesproken tekst"|Normale tekst|Gedachte|"Door ander gesproken"

'Ja maar jij bent zo dom geweest om hem te beschuldigen.' Sprak Wolftail tegen de kleine kitten die zonet nog was weggestuurd door een Elder. Het was best wel hilarisch. Eerder deze dag had hij haar gestuurd naar de oudste van het kamp omdat de kitten hem keer op keer lastig viel. 'Maar..' Piepte ze nog, waardoor de Shadowclan Warrior zijn oren naar voren vouwde en haar een tikje op haar schouder gaf met zijn staart. 'Ga nu maar rustig spelen met je vriendjes.' Zei hij en duwde haar zacht in haar rug zodat ze de moed had om er weer vandoor te gaan. Voor zover hij kon zien scheen er toch wel een kleine lach op haar gezicht voordat ze vertrok richting de Nursery. Wel, dat had hij nou eens goed opgelost moest hij toegeven. Zuchtend draaide de kater zich om en keek rond in het kamp, zoekend naar eventuele klusjes die hij kon klaren. Zoals verwacht was iedereen al druk bezig en zou hij weer moeten gaan jagen of patrouilleren. Hij vond het ook weer niet zo erg, het was gewoon nogal lastig dat hij nooit iets kon in het kamp, maar dat hij altijd weg was. Alsof ze hem niet meer vertrouwde.. Hij schudde zijn kop en bracht zichzelf weer naar de realiteit. Natuurlijk zouden ze hem nog vertrouwen, waarom niet? Hij had deze dagen niks misdaan dus hadden ze effectieve geen reden om hem van iets te beschuldigen. Rustig verliet hij het Shadowclan kamp en keek hij nog even naar achteren om dan toch nog eens voor de laatste keer na te kijken of er werkelijk niks was dat hij kon doen. Dan niet.. Hij baande zich een weg door het struikgewas en kwam uit op een kleine open plek. Ze was niet groot maar toch wel geschikt om even tot rust te komen. De ruzie met Shrewleap zat hem toch nog wel wat dwars. Had hij haar dan echt zo veel pijn aangedaan? Was het echt zijn fout dat ze geen vrienden meer konden zijn? Ach ja, wie was er om hem dat te vertellen. Het was nou eenmaal gebeurd, en spijtig genoeg kon je de tijd niet terugdraaien. Bij de plotse stem van een onbekende keek hij op en spitste Wolftail nieuwsgierig zijn oren naar voren. Een langharige calico kattin met groene ogen daagde op en ging op een kleine afstand van hem vandaan zitten. 'Wat doe jij hier?' Vroeg hij sissend en liet zijn nagels uit hun hulsjes glijden. Het was duidelijk te herkennen dat ze een Rogue was. Hij wist het gewoon doordat de geur van eenlingen aan haar vacht kleefde. 'Dit is Shadowclan gebied. Ga weg.' Vervolgde hij vijandelijk en haalde naar haar uit met een van zijn poten.

~Wolftail~

Langzaam daagde de ShadowClanner op. Ze wist dat het een kater was. 'Wat doe jij hier?' Vroeg hij sissend. Een kleine grijns verscheen op het gezicht van de poes. "Ik kwam hier toevallig even een kijkje nemen." miauwde ze droog. Haar lange nagels boorde in de grond. Was deze kater soms bang voor haar? Nee, dat kon niet. Icoon keek naar de kater. "En jou naam is?" miauwde ze, maar de kater siste al vijandig, 'Dit is Shadowclan gebied. Ga weg.' De jonge poes keek hem aan en haar staart zwiepte geirriteerd. "Gaan we niet eerst een gezellig praatje houden?" miauwde ze kalm, maar de kater haalde met zijn klauw uit naar de poes. De calico poes siste boos en vouwde haar oren vijandelijk in haar nek. Dit soort dingen beviel de poes niet. Langzaam stond ze op en zwiepte weer boos met haar staart. "Op zo'n toon zal ik niet gaan hoor," blies ze. "En ik laat me niet commanderen door een clankat, dus ik ging toch al niet." Een gemene grijns verscheen op haar gezicht en ze mepte met uitgestoken nagels naar het hoofd van de warrior kater. Ze blies boos naar de kater, maar werd snel weer rustig.

"Gesproken tekst"|Normale tekst|Gedachte|"Door ander gesproken"

_{Met een grote afkeuring in zijn ogen keek hij haar aan en zwiepte lichtjes met zijn staart van links naar rechts. 'Ik heb wel wat beters te doen dan heel de dag zieke katten op hun plaats te zetten hoor.' Bromde hij en ontweek soepel de aanval van de poes. Wolftail haatte het echt dat katten hem onderschatten. Dan moest hij zich bewijzen, en vaak deed hij dat met een gevecht. 'Dit is Shadowclan territorium. Mijn territorium. Jij bevind je op verboden terrein.' Siste hij weer en begon het wel door te krijgen dat ze niet weg zou gaan zonder een gevecht. Nou, als zij het écht wilde dan kon ze het krijgen. Hij liet zijn dreigend gesis slechts nog één keer horen voordat 'ie zich afduwde met zijn achterpoten en recht op de calico poes haar rug landde. Hij haakte zijn nagels in haar vacht voor houvast en beet in haar nek, net niet hard genoeg om het te laten bloeden. Vaak schrok dit katten af door het feit dat hij in hun nek beet. Met een ruk liet hij haar weer los en sprong weer weg, en eindigde op de grond al staande op alle vier poten. 'Ik zeg het je nog één keer. Maak dat je weg komt!' De cyperse kater vouwde zijn oren plat tegen zijn kop en toonde weer zijn scherpe tanden. Het maakte hem niks uit naar waar ze toe zou vluchten, zolang ze hier maar weg was. Hoe vaak zouden de Clans de Rogue's nog moeten wegjagen? Zijn nekharen rezen omhoog terwijl 'ie een paar stappen dichter naar haar toe nam en hij zich groot maakte. Alhoewel maakte grootte niet altijd iets uit. Snelheid was ook nog van groot belang, en het feit dat je moest weten waarmee je bezig was natuurlijk ook.}

'Ik heb wel wat beters te doen dan heel de dag zieke katten op hun plaats te zetten hoor.' bromde de kater. Icoon grijnsde vals. "Ooh, ik dacht dat jij wel zoiets zou doen, meneer de tweede medicine cat." 'Dit is Shadowclan territorium. Mijn territorium. Jij bevind je op verboden terrein.' siste de kater. "Ik denk toch eerder dat dit territorium van je leader is hoor." nee, zo snel gaf de poes niet op. De kater siste en sprong op de rug van de poes. Een luide gil liet de poes horen. De kater beet in haar nek. Dit deed de poes rillen. Hij sprong van haar nek en blies. 'Ik zeg het je nog één keer. Maak dat je weg komt!' De kater vouwde zijn oren in zijn nek en liet zijn tanden dreigend zien. De poes begon luid te lachen. "Jij hebt poesje pijn gedaan," siste ze en ze drukte haar nagels in de grond. "Jij hebt poesje boos gemaakt," blies ze terwijl ze rondjes om hem heen draaide en haar oren in haar nek vouwde. "Mraauww." gilde ze en de poes drukte haar klauw diep in zijn flank. Hoewel de kater haar pijn had gedaan gaf ze niet op. Pij versterkte haar.

-Flutje-

Hij bleef haar kwaad aankijken, maar snapte grotendeels de opmerkingen die ze maakte niet. Wolftail schoot net opzij toen ze haar nagel in zijn flank probeerde te porren, en maakte vervolgens een soepele beweging waardoor hij achter haar kwam te staan. 'Laat het me niet nog een keer zeggen.' Blies hij en maakte zich groot. Zijn cyaan blauwe ogen waren vurig op haar gericht en zijn staart zwiepte nerveus van links naar rechts. Echter had hij totaal geen zenuwen, toch niet om haar weg te jagen. Hij deed dit zo vaak bij Rogue's die dachten dat ze hier mochten komen. Het was wel zowat een gewoonte geworden. Nog steeds zou hij blijven doorgaan met zijn territorium te beschermen totdat de eenlingen het eindelijk zouden snappen. 'Dit territorium is van de Shadowclan, niet van één aangewezen kat. En aangezien ik in de Shadowclan zit, en jij niet, heb ik het recht jou weg te jagen.' Zei hij gedempt met zijn oren platgedrukt tegen zijn kop. Als de gevlekte poes het nou leuk vond of niet, hij bleef doorgaan tot ze op zou geven en het gebied zou verlaten. Tot die tijd zou de cyperse kater haar blijven aanvallen, en als het moest zelfs vermoorden...

STATICS

Words:: x|| Mood: Angry|| Company: Icoon

~Wolftail~

'Laat het me niet nog een keer zeggen.' blies de kater en Icoon begon vals te lachen. "Wat gaat kleine clankater dan doen, proberen mij van zijn territorium af te krijgen, wat die al geprobeerd heeft maar hem nooit gelukt is." De poes legde een gemene na druk op haar laatste woorden. 'Dit territorium is van de Shadowclan, niet van één aangewezen kat. En aangezien ik in de Shadowclan zit, en jij niet, heb ik het recht jou weg te jagen.' de poes keek hem bedenkelijk aan. "Dus al jij zo veel recht heb om mij weg te jagen, heb ik dus ook het recht om jou te vermoorden." miauwde de poes, haar geduld bleek op te raken. "Of wacht, dat recht had ik al." de poes grinnikte. De jonge kater legde zijn oren plat in zijn nek, en de poes keek hem aan. Misschien kon ze beter toch gaan. Nooit! dacht de poes en ze legde haar oren ook ik haar nek. "Say greetings from me to you so called StarClan." blies ze en ze sprong op de kater af, met haar uitgestrekte klauwen.

"Gesproken tekst"|Normale tekst|Gedachte|"Door ander gesproken"

Wolftail negeerde simpelweg elke belediging die ze maakte. Ze wist niet eens wat ze zei. Wolf schudde zijn kop en keek haar verward aan. Had hij haar dan al eens eerder verjaagd? Want waarom zei ze dan dat hij het al eerder had geprobeerd? Ach ja, het maakte grotendeels niet eens uit. Die Rogue moest en zou van het Shadowclan territorium verdwijnen, al moest Wolftail d'r doden. 'I won't, when my time is there, it's not you who will send me.' Spuwde hij en ontweek met een lenige sprong haar aanval. De kater haalde zijn poot op en wierp die vliegensvlug op de calico Rogue, zijn nagels ontbloot. Het was in eerste instantie niet zijn bedoeling geweest om te vechten, maar ze weigerde het om het territorium te verlaten, dus zat er niks anders op dan haar weg te jagen met geweld. Hij vouwde zijn cyaan blauwe ogen tot venijnige manen en keek haar aan met een blik die propvol zat met vijandigheid.

STATICS

Mood: Angry|| Company: Icoon