Just a morning[Brainkit]

Onderwerp: Just a morning[Brainkit] ma 17 dec 2012 - 18:58

_{Zachtjes liep de gevlekte poes de apprentrice den uit. Er waren nog een paar slapende katten, en die wou ze niet wakker maken. Ze liep naar de prooistapel, en pakte er zomaar een vogeltje af. Met het vogeltje in haar bek liep ze naar de rand van het kamp, en begon aan de vogel te eten. Ze begon zich dingen te bedenken die ze die dag kon doen. Ze bedacht zich rond zonhoog te gaan jagen. Aangezien dan alle andere apprentrices ook wel wakker zouden zijn, kon ze iemand mee vragen te jagen. En 's ochtends zou ze dan wel in het kamp blijven. Inmiddels was haar vogel opgegeten. Ze stond op en begon iets te bedenken wat ze nu zou kunnen doen. Ze liep maar zomaar ergens heen, en ging ergens aan de rand van het kamp liggen.}

De jonge kitten werd wakker van het geluid van een gans die vlak over de nursery scheerde. Geschrokken tilde ze haar kop op en knipperde met haar ogen. Wat was dat nou? Het had niet echt als een vogel geklonken, niet als een vogel die ze gewend was tenminste. Ze fronste even haar voorhoofd en trok toen geërgerd met haar snorharen. Waarom wist ze dat nog niet? Ze keek even naar haar moeder en haar broertjes en zusjes die nog lagen te slapen. Daarna keek ze naar de uitgang van de nursery, ach wat maakte het ook uit. Ze vond dat ze best even naar buiten mocht gaan. Ze zou het kamp niet uit, dan mocht het vast wel. Ze stond op en schudde even haar grijze vacht uit. Daarna trippelde ze de nursery uit. Ze rilde van de koude wind die haar tegemoet kwam. De sneeuw maakte meteen haar voetkussentjes koud en ze rilde opnieuw, vieze kou. Alleen ja het was nou eenmaal zo, zo zat deze vreemde grote wereld in elkaar. Ze liep wat verder de sneeuw in en keek toen om haar heen of er al iemand wakker was. Eerst zag ze niemand, maar toen viel haar blik op Rosepaw. Er ontstond een vrolijk glimlachje om haar lippen terwijl ze haar kant op liep. “Hallo Rosepaw,” riep ze haar tegemoet. Ze stond vlak voor haar stil en ging zitten. Haar oren bewogen nieuwsgierig. “Wat ga jij vandaag doen?” Ze hield haar kopje even schuin. “Heb je al gegeten?” Ze veegde een keer met haar staart door de sneeuw en legde die toen op haar achterpoten. Toen bedacht ze zich dat ze nog niet eens gevraagd had hoe het met Rosepaw ging. “Hoe gaat het met jou?” vroeg ze snel. Toen hield ze haar mond, ze stelde weer veel te veel vragen. Daar was ze nou eenmaal goed in.

_{Een glimlachende kitten kwam op haar aflopen. Al snel zag ze dat het Brainkit was. “Hallo Rosepaw,” riep de kitten naar haar. Vlak voor haar stopte Brainkit. "Hallo Brainkit" zei ze tegen haar. “Wat ga jij vandaag doen?” vroeg de kitten aan haar. "Ik ga rond zonhoog jagen, denk ik." zei ze tegen Brainkit. “Heb je al gegeten?” vroeg Brainkit gelijk nadat Rosepaw haar vorige vraag had beantwoord. Rosepaw knikte. "Ik heb al wat gegeten." Rosepaw haalde even kort haar poot door de sneeuw. “Hoe gaat het met jou?” Rosepaw begon zachtjes te lachen. De kitten vroeg wel erg veel. "Met mij gaat het goed." zei ze tegen haar. "Met jou?" vroeg Rosepaw aan Brainkit. Rosepaw ging een paar keer met haar staart door de sneeuw, terwijl ze op antwoord van de kitten wachtte.}

"Ik ga rond zonhoog jagen, denk ik." Ze keek Rosepaw verlangend aan. “Echt?” haar ogen begonnen nieuwsgierig te fonkelen. “Wat wil je het liefste vangen dan vandaag?” Het liefste was ze met haar meegegaan. Ze wist dat dat niet mocht en dat vond ze maar oneerlijk. Waarom mocht ze het niet gewoon leren? Ze wou alles zo graag weten, maar daar was ze nog te jong voor. Zij vond van niet. Ze wou alles zo snel mogelijk weten en met iedereen mee, van iedereen leren. Ze liet haar poten voor haar uitglijden en ging voor Rosepaw liggen. “Wil je me uitleggen hoe je een konijn vangt?” ze keek Rosepaw bijna smekend aan. “Wat heb je gegeten dan?” Brainkit wou het liefst alles weten, dat was haar instinct. Ze was super nieuwsgierig en leergierig. “Fijn dat het goed gaat Rosepaw,” er ontstond een glimlach om haar lippen en je kon zien dat ze dat meende. “Met mij gaat het ook goed,” ze grijnsde. “Alleen soms verveel ik me, maar verder gaat het goed hoor.” Ze keek verlangend naar de weg het kamp uit, daarna keek ze Rosepaw aan.

Onderwerp: Re: Just a morning[Brainkit]