Deep wounds Outside and Inside [& Musicpaw]

- Medicine Den Maatjees x'D -

Ze stond ergens, maar waar wist ze niet, het was pikzwart en er was geen enkel streepje licht te zien. Het enige wat ze zag was zwart. Plots zag ze nog iets anders, twee ogen keken haar boos en wraakzuchtig aan. Het hart van de apprentice begon sneller te kloppen en angstig deinsde ze achteruit, maar de kat kwam dichterbij en nog dichterbij en nog. Snel begon Linepaw te rennen, weg van die kat, weg van die ogen. Waar ze heen ging? Geen idee, het was nog altijd even donker, plots botste ze tegen iets aan, het was een muur. Snel schudde ze haar kop, keek achterom en zag het beest nog steeds dichterbij komen. Weer begon ze te rennen, alsof haar leven er vanaf hing. Tot ze plots nagels in haar rug voelde boren en ze tanden in haar nek voelde zinken. Met een korte, zachte gil werd ze wakker en keek ze angstig van links naar rechts. Het was een nachtmerrie geweest... De kat moest Applepaw zijn geweest, ze was immers de hele tijd bang dat Apple haar zou aanvallen, het zou afmaken en dat het met haar gedaan zou zijn. Ze ademde zwaar, het gepiep was ook nog niet verdwenen. Rustig keek ze even rond en liet haar ogen wennen aan het licht. Veel had ze niet geslapen, maar ze kon het ook niet. Pas nu merkte ze dat er nog iemand in de Medicine Den was behalve de Medicine Cats. Musicpaw lag naast haar, even keek ze naar het katertje. Zou hij wakker zijn? Ze hield haar kopje even schuin en wou vooroverbuigen tot ze een stekende pijn in haar zij voelde van de schrammen. Direct ging ze weer terug liggen en zuchtte ze zacht

[& MUSICPAW]

Musicpaw

Just feel te happines

Stekende pijnen woelden door zijn hoofd heen en een druk achter zijn ogen deed hem grommen. Music had al een tijdje door dat Linepaw naast zich lach. Ooit was hij verliefd op haar zus maar no way in hell dat dat ooit nog gebeurt. Music lag eigenlijk best lekker, zijn pootjes gekruist over elkaar en zijn kopje erop. Hij keek niet naar Linepaw, die was immers aan het slapen. Een licht gekrijs schrok hem op en hij keek naar Linepaw. "Wild gedroomd ? Rustig maar, je bent veilig." Sprak hij geruststellend. Music was altijd wel lief, no matters hoeveel pijn hij had. Er vloog een donderstraal door zijn hoofd en hij kneep zijn ogen stevig dicht. Hij ging weer liggen hoe hij net lag maar nu de kant van Linepaw op. Misschien was het niet handig om dit te vragen maar de kattin moest zich toch ook wel luchten ? "Wat is er eigenlijk gebeurt ? Als je er niet over wilt praten snap ik het wel, maar je kan je luchten bij mij" Vroeg hij maar aan de brown tabby/witte poes.

"Wild gedroomd ? Rustig maar, je bent veilig." Sprak Music geruststellend. Ze glimlachte even en keek naar de uitgang van de Med Den, 'Weet ik' mompelde ze en staarde een beetje voor zich uit. "Wat is er eigenlijk gebeurt ? Als je er niet over wilt praten snap ik het wel, maar je kan je luchten bij mij" zei de kater, even keek ze hem aan en twijfelde. Aan de ene kant wou ze het wel vertellen, maar aan de andere kant... Even liet ze een zachte zucht horen, 'Eehm, nou...' mompelde ze, 'Eehm, vertel jij maar eerst, tenminste als je dat wil, want ik moet het niet weten als je dat echt niet wilt.' Als hij het vertelde zou zij het ook vertellen, maar dan had ze tenminste even tijd om na te denken hoe ze het zou vertellen, alles? Of de grootste lijnen... Nou ja, 1 ding was zeker, de namen Applepaw en Skyclaw zouden in haar verhaal voorkomen, Dreamerpaw... Tja, ze had Apple even afgeleid, maar... Nou ja, die verdiende er ook wel een plaatsje in, maar toch wou ze eigenlijk het heel kort houden, maar dat lukte haar niet. Hoe meer ze erover nadacht wat ze ging zeggen, hoe meer ze wist om te vertellen wat er echt bij moest. Nou ja, dat waren zorgen voor over een kwartiertje of zo, eerst Musics verhaal. Rustig keek ze hem aan.

Musicpaw

Just feel te happines

'Eehm, nou...' Blijkbaar vond Linepaw het toch best lastig, maar Musicpaw bleef even luisteren. 'Eehm, vertel jij maar eerst, tenminste als je dat wil, want ik moet het niet weten als je dat echt niet wilt.' Even sloot Music zijn ogen. Hij wou het vertellen, maar hij wist niet elk detail. "Nou, uhm. Er was bij de vierboom een Shadowclan kat, en er zat een raar beest achter haar aan. Ik had zoon beest echt nog nooit gezien, maar wat ik wist was dat de poes in gevaar was. En, tsja, de meeste kennen me als Speedy, niet om tuttig te zijn hoor, dus leidde ik het beest af. Ik probeerde hem in de rivier te lokken waar hij echter in viel, maar blijkbaar klom hij er weer uit. Dus lokte ik hem in het ravijn waar het beest dood is gegaan. En verder weet ik het eigenlijk niet. Alles werd zwart. Het enige wat ik me herinner is de naam Dawnpaw en een bessen smaak. Verder niets " Zei hij maar. Het kwam er sneller uit dan gedacht maar hij flitste eigenlijk wel terug. Een licht gekreun kwam uit zijn mond door een pijn in zijn poot maar verder bleef hij Linepaw aankijken, wachtend op haar verhaal.

"Nou, uhm. Er was bij de vierboom een Shadowclan kat, en er zat een raar beest achter haar aan. Ik had zoon beest echt nog nooit gezien, maar wat ik wist was dat de poes in gevaar was. En, tsja, de meeste kennen me als Speedy, niet om tuttig te zijn hoor, dus leidde ik het beest af. Ik probeerde hem in de rivier te lokken waar hij echter in viel, maar blijkbaar klom hij er weer uit. Dus lokte ik hem in het ravijn waar het beest dood is gegaan. En verder weet ik het eigenlijk niet. Alles werd zwart. Het enige wat ik me herinner is de naam Dawnpaw en een bessen smaak. Verder niets " vertelde hij, oké, dat was een vrij vaag verhaal, maar goed, was hij zelf ook in de rivier gesprongen ofzo? Of had hij ook gevochten met het dier? Anders snapte ze niet echt waarom hij in de Medicine Den lag. Toch knikte ze rustig, tot hij even kreunde. Snel keek ze op, 'Eehm... Ik zal het maar kort houden zeker? Eehm....' ze wist eignelijk nog steeds niet hoe ze het moest vertellen, maar ze zou het doen, desnoods met alle details erbij, 'Nou ja, Dus, Apple... Je weet wel, mijn zus' even kwam er een brok in haar keel, de poes had immers gezegd dat ze haar zus niet meer wou zijn. Even slikte ze, 'Nou ja, van de ene dag op de andere begon ze me ineens te pesten en ik durfde niks terug te doen, het ook niet te zeggen enzo, want ja... Ze blijft familie en ik wou haar niet kwijt. Maar het werd met de dag erger en op een avond durfde ik niet meer terug naar de Apprentice Den omdat ik bang was voor Apple. Dreamerpaw wou me nog overhalen, maar dat had niet echt nut. Het regende en stormde, maar in ieder geval, ik was niet bij dat monster.' Even zweeg ze en keek naar de grond, waarschijnlijk had Dreamer dit allemaal al verteld aan Angelvoice of Dapplepaw... Ze zuchtte, haalde even adem en ging weer verder, 'De volgende ochtend ging ik terug naar het kamp, Apple geheel vergeten, kwam Frost tegen, sprak er even mee, liep toen verder en kwam Apple tegen.' vertelde ze verder, 'Eehm... Nou ja, ik weet niet echt waarom, maar...' Je kon duidelijk zien dat ze het moeilijk had om de laatste woorden over haar lippen te krijgen, maar toch, ze zou ze zeggen, 'Ze viel me aan' mompelde ze haast onverstaanbaar, ze voelde tranen in haar ogen prikken, maar wist zich nog in te houden, alhoewel haar ogen wel vochtig werden. 'Als Dreamerpaw haar niet even had afgeleid en Skyclaw ons niet had gevonden, denk ik niet dat ik er nu nog geweest was.' zei ze en er rolde een traan over haar wang, 'Apple had zelfs gezegd dat ze mijn zus niet meer wilde zijn' fluisterde ze zacht, ze legde haar kop op haar poten en keek naar de grond, ze durfde Music niet aan te kijken, waarom wist ze niet, bang voor zijn reactie waarschijnlijk. Zachtjes begon ze te snikken, maar toch probeerde ze de tranen tegen te houden. Maar het werd haar gewoon iets te veel allemaal...

Musicpaw

Just feel te happines

Blijkbaar had Linepaw nog wel twijfels met het vertellen maar Music bleef geduldig. 'Eehm... Ik zal het maar kort houden zeker? Eehm....' Begon ze. "Wat jij wilt, kort of lang." Even werd het stil. 'Nou ja, Dus, Apple... Je weet wel, mijn zus' Dat griezelige mormel ? Dat kent hij wel. 'Nou ja, van de ene dag op de andere begon ze me ineens te pesten en ik durfde niks terug te doen, het ook niet te zeggen enzo, want ja... Ze blijft familie en ik wou haar niet kwijt. Maar het werd met de dag erger en op een avond durfde ik niet meer terug naar de Apprentice Den omdat ik bang was voor Apple. Dreamerpaw wou me nog overhalen, maar dat had niet echt nut. Het regende en stormde, maar in ieder geval, ik was niet bij dat monster.' Zijn vraag was gelijk beantwoord. Die dag zag hij haar ook niet in de den nee. 'De volgende ochtend ging ik terug naar het kamp, Apple geheel vergeten, kwam Frost tegen, sprak er even mee, liep toen verder en kwam Apple tegen.' Dit kan niet veel goeds betekenen Dacht hij even na. 'Eehm... Nou ja, ik weet niet echt waarom, maar...' Music deed zijn ogen wijder open en keek de poes aan. 'Ze viel me aan' Musics wenkbrauwen vlogen omhoog. "Dat vieze mormel hoe durft ze ! Haar eigen zus, haar... haar..." Music was duidelijk boos maar blijkbaar was Linepaw nog niet klaar. 'Als Dreamerpaw haar niet even had afgeleid en Skyclaw ons niet had gevonden, denk ik niet dat ik er nu nog geweest was.' Die woorden was hij erg dankbaar. Zodra hij uit de den was zou hij zeker Skyclaw en Dreamerpaw even spreken, dit was heel lief. 'Apple had zelfs gezegd dat ze mijn zus niet meer wilde zijn' "Dat vieze mormel ! Linepaw ik zweer jou ik ga een hart woordje met haar spreken zodra ik beter ben en niets of niemand houd mij tegen !" Sprak hij boos en drukte even zijn kopje tegen haar aan. "Je mag wel huilen, ik begrijp je" Zei hij een stuk rustiger.

Even schrok ze zich rot van zijn reactie, maar voelde daardoor een stekende pijn in haar zij. "Dat vieze mormel ! Linepaw ik zweer jou ik ga een hart woordje met haar spreken zodra ik beter ben en niets of niemand houd mij tegen !" Sprak hij boos en drukte even zijn kopje tegen haar aan. Ze glimlachte even licht, "Je mag wel huilen, ik begrijp je" Zei hij een stuk rustiger, ze keek even stil naar de grond, ze wist niet goed of ze wel wou dat hij met Apple ging praten, ze wou haar niet kwijt. Waarom was haar gevoel toch zo dubbel? Waarom was Apple haar enige zus? Waarom gewoon was Apple haar enige familie? Want ze wist wel waarom het gevoel dubbel was, ze wou haar familie niet kwijt, maar aan de andere kant wou ze de gemene Apple wel kwijt, 'M.. maar, ik wil niet dat A..Apple de clan verlaat! V..voor m..mij blijft ze f..familie' stotterde ze en weer rolde er een traan over haar wang. Even haalde ze diep adem en keek toen naar de grond, waarna ze weer opkeek, 'B..beloof je haar n..niet weg te jagen?' vroeg ze en keek Music met grote, lichtrode ogen aan. Haar ogen waren immers licht rood van het huilen.

Musicpaw

Just feel te happines

'M.. maar, ik wil niet dat A..Apple de clan verlaat! V..voor m..mij blijft ze f..familie' Musicpaw schudde een beetje met zijn hoofd, maar begreep haar wel. 'B..beloof je haar n..niet weg te jagen?' Musicpaw glimlachte. "Line, serieus ?" Zei hij en zijn glimlach werd liefelijker. "Je kent me toch wel ? Vind je mij echt zoon karakter hebben ?" Music was lichtelijk gekwetst, maar liet niks merken. Linepaw was al in een moeilijke situatie, dan kon dat er niet bij, ze moest zich niet schuldig voelen ofcourse.

Musicpaw glimlachte. "Line, serieus ?" Zei hij en zijn glimlach werd liefelijker. "Je kent me toch wel ? Vind je mij echt zoon karakter hebben ?" Even keek de apprentice hem aan, 'Eehm, nee, maar...' ze zweeg, waarom moest Apple zo veel voor haar betekenen terwijl dat nou net diegene was die haar de Medicine Den had ingeschopt? Een zachte zucht was hoorbaar en rustig keek ze naar de grond. Ze wou het nu even over iets anders hebben dan het probleem van haar en haar zus, 'Weet jij eigenlijk iets te doen?' vroeg ze en er verscheen weer een lichte glimlach op haar gezicht, 'Ik bedoel ik kan nu moeilijk tikkertje gaan spelen' ze draaide zichzelf even op haar rug en negeerde de pijn die daarbij hoorde, 'Ook wolkjes kijken gaat zo moeilijk' en ze wees naar het "dak" dat boven hun hoofd zat. Even keek ze opzij, 'Dus... Weet jij iets, behalve babbelen dan, om de tijd te doden?' Nu wou ze even haar zus vergeten, even wat plezier maken, nu ze toch in de medicine den lag. Pas nu merkte ze het piegeluidje in haar adem weer op, het was zwakker dan geheel in het begin, maar het was er nog. Daarnet was het haar niet opgevallen doordat ze of aan het spreken was of bijna in huilen aan het uitbarsten was of hij was aan het babbelen.

Musicpaw

Just feel te happines

'Eehm, nee, maar...' Kwam er een beetje moeilijk uit haar mond. Even was het stil, en stilte was een van de weinig dingen dat Musicpaw haatte. Musicpaw opende zijn mond maar blijkbaar was Linepaw eerder. 'Weet jij eigenlijk iets te doen?' Hij keek haar aan en zag weer een glimlachje op haar gezicht. t, 'Ik bedoel ik kan nu moeilijk tikkertje gaan spelen' De poes draaide haar op haar rug en achtervolgde haar zinnen. , 'Ook wolkjes kijken gaat zo moeilijk' Zei ze terwijl ze naar boven wees. Music keek niet omhoog, dat zou teveel pijn doen maar hij wist wel dat er een soort bescherming zat die ze niet nat maakte of waarvan ze geen veel last van de zon van konden krijgen. 'Dus... Weet jij iets, behalve babbelen dan, om de tijd te doden?' Zei ze. Even dacht Music na. "We kunnen gaan zingen ? ..." Zei hij een beetje verlegen. Wat als ze muziek haatte ? Zingen, dat was Musics hobby, iets wat hij heel graag deed. Vandaar ook zijn naam, Musicpaw.

Even dacht Music na. "We kunnen gaan zingen ? ..." Zei hij een beetje verlegen. Ze lachte even zachtjes, hij zei het zo verlegen en stil, net alsof hij een kleine kitten was die dacht dat hij verliefd was en dat wou zeggen tegen de andere kitten. Ach ja, het maakte ook niet echt veel uit, maar in ieder geval, het klonk wel schattig. 'Eehm, is goed,' zei ze glimlachend. Even dacht ze na, 'Of nee, jij gaat gewoon een liedje zingen, ik kan niet zingen.' ze grinnikte en keek hem even aan, daarna hield ze haar kopje schuin, nu ja, in de mate van mogelijk, want ze lag immers nog steeds op de grond.

[Inspiloos ><]

Musicpaw

Just feel te happines

Musicpaw dacht ondertussen na over een liedje, waarna Linepaw weer sprak. 'Eehm, is goed,' zei ze met een klein glimlachje. 'Of nee, jij gaat gewoon een liedje zingen, ik kan niet zingen.' grinnikte ze. Musicpaw vond zichzelf ook niet kunnen zingen, al zeiden veel mensen het wel.

"Say Say Say
What you want
But don't play games
With my affection
Take take take
What you need
But don't leave me
With no direction"

Zong hij, met een tussenstop.

"All alone
I sit home by the phone
Waiting for you, baby
Through the years
How can you stand to hear
My pleading for you
You know I'm cryin
Oo oo oo oo oo"

Music keek naar Linepaw, wachtend, of zij misschien toch nog durfde te zingen.

"Say Say Say, What you want
But don't play games With my affection
Take take take What you need
But don't leave me With no direction"

Zong hij, met een tussenstop.

"All alone I sit home by the phone
Waiting for you, baby
Through the years How can you stand to hear
My pleading for you You know I'm cryin
Oo oo oo oo oo"

Rustig had ze ernaar geluisterd, zijn stem was prachtig om naar te luisteren, van haar mocht hij nog wel wat doorzingen. Ze kende het liedje ook wel, maar ze kon niet zingen, anders had ze misschien wel wat gezongen... Nou ja, vooruit dan:

Now go, go, go, where you want
But dont leave me, here forever
You, you, you, stay away
So long girl, I see ya never

What can I do, girl to get through to you
Cause I love you, baby
Standing here, baptized in all my tears
Baby through the years, you know I'm cryin
Oo oo oo oo oo

Zong ze zacht, Eigenlijk kon de poes wel zingen, maar ja... zij zei van niet. Ach, wat maakte het ook uit, ze had toch gezongen. Echter zat ze nu met een ander liedje in haar hoofd. Even keek ze Music aan en glimlachte even vrolijk, 'Nog een liedje!' riep ze vrolijk, 'Eehm... Do you know Break Out?' Even keek ze met een schuin kopje hem aan, daar zat ze immers nu mee in haar hoofd.

Looking through the haze
Every yesterday
is so perfect in your mind
You lost inside a dream
how it use to be
But your life is passing you by
It's like your cought up in a different world
but you got so much more to say

Break out cause yesterday is gone
dont miss this moment while time is moving on
break out like sun through the clouds
and look at all the good things happening now

Musicpaw

Just feel te happines

Het was hem gelukt, de poes begon zachtjes te zingen.

Now go, go, go, where you want
But dont leave me, here forever
You, you, you, stay away
So long girl, I see ya never

What can I do, girl to get through to you
Cause I love you, baby
Standing here, baptized in all my tears
Baby through the years, you know I'm cryin
Oo oo oo oo oo

Het was hartstikke mooi, waarbij het even stil werd. 'Nog een liedje!' Riep ze blij. 'Eehm... Do you know Break Out?' Music knikte waarna Line eigenlijk al gelijk begon te zingen.

Looking through the haze
Every yesterday
is so perfect in your mind
You lost inside a dream
how it use to be
But your life is passing you by
It's like your cought up in a different world
but you got so much more to say

Break out cause yesterday is gone
dont miss this moment while time is moving on
break out like sun through the clouds
and look at all the good things happening now

Music knikte vrolijk mee met zijn hoofd op het ritme.

It's right bef
It's right before your eyes when you realise that there is no perfect getaway
Nowhere that you can hide from all you hold inside but you life is wasting away
There is so much that you can do and you have so much more to say

Break out cause yesterday is gone
dont miss this moment while time is moving on
break out like sun through the clouds and look at all the good things happening now

Musicpaw glimlachte naar Linepaw, en gelijk daarna wachtte hij op het volgende couplet.

-Te lui om andere sheet te gaan halen x'D-

Music knikte vrolijk mee met zijn hoofd op het ritme en ze lachte even vrolijk, waarna hij begon te zingen.

It's right before your eyes when you realise that there is no perfect getaway
Nowhere that you can hide from all you hold inside but you life is wasting away
There is so much that you can do and you have so much more to say

Break out cause yesterday is gone
dont miss this moment while time is moving on
break out like sun through the clouds and look at all the good things happening now

Stilletjes neuriede ze het liedje mee, terwijl ze naar het plafond keek, niet merkend dat hij was opgehouden, pas nadat ze het hele liedje had geneuried, merkte ze dat er geen gezang meer van naast haar klonk. Even keek ze hem aan en glimlachte even vrolijk, 'Waarom zong je niet meer?' vroeg ze en keek de kater even nep-boos aan, waarna ze in de lach schoot. 'Ik weet trouwens niks meer... Jij?' Ze keek weer naar het plafond en bleef rustig op haar rug liggen, wachtend tot ze de stem naast haar weer zou horen.

- Flut :c -

Musicpaw

Just feel te happines

'Waarom zong je niet meer? Zei ze, maar voor hij antwoord kon geven, schoot ze in de lach waarbij hij ook. 'Ik weet trouwens niks meer... Jij?' Zei ze. "Ik heb wel een liedje geschreven voor mijn beste medicine maatje ?..." Zei hij, waarbij hij achtervolgde:

When the crowd wants more I bring on the thunder
Cause you got my back and I'm not going under
Your my point, your my gaurd, your the perfect cord
And I see our names together on every billboard

We're headed for the top, we got it on lock
We'll make 'em say hey
And we'll keep rockin Oh

There's no way I can make it without you
Do it without you

Be here without you
It's no fun when you're doing it solo
With you it's like woah
Yeah and I know

Cause I own this dream
Cause I got you with me

There's no way I can make it without you
Do it without you
Be here without you

Ergens dacht hij dat ze het al snapte, maar het glipte gewoon uit zijn mond. "Geen lezen zonder jou in de Medicine den, geen leven zonder jou op de wereld" Sprak hij. Liefde zat er niet in, maar een geweldige vriendschap ,ja dat wel ja.

"Ik heb wel een liedje geschreven voor mijn beste medicine maatje ?..." Zei hij, even trok ze haar wenkbrauwen op, uit bewondering en verbazing. Maar al snel begon hij te zingen,

When the crowd wants more I bring on the thunder
Cause you got my back and I'm not going under
Your my point, your my gaurd, your the perfect cord
And I see our names together on every billboard

We're headed for the top, we got it on lock
We'll make 'em say hey
And we'll keep rockin Oh

There's no way I can make it without you
Do it without you

Be here without you
It's no fun when you're doing it solo
With you it's like woah
Yeah and I know

Cause I own this dream
Cause I got you with me

There's no way I can make it without you
Do it without you
Be here without you

"Geen lezen zonder jou in de Medicine den, geen leven zonder jou op de wereld" Sprak hij en ze glimlachte, 'Awww' zei ze, 'Zo lief!' Vrolijk keek ze hem aan, ze wist ook wel dat er geen liefde uit zou kunnen ontstaan, maar dat hoefde ze ook niet. Een sterke vriendschap was al meer dan genoeg. Iemand waar ze op kon vertrouwen en wie altijd achter haar stond. 'Wij blijven voor altijd Medicine Den Maatjes!' zei ze vrolijk en tilde haar poot op voor een high five, vergetend dat ze nog pijn had. Ze voelde het niet meer, ze was het gewoon geheel vergeten door hem. Geheel vergeten door de pret. Het voelde aan alsof ze elkaar al maanden kenden, oké, dat deden ze ook, maar al maanden goed kenden. Ze kenden elkaar eigenlijk enkel maar van de Medicine Den, omdat ze daar toevallig op hetzelfde moment lagen. Maar ze wist het zeker, deze vriendschap kon niet meer stuk. Zeker niet. 'MDM's Forever!' zei ze vrolijk en keek de kater naast haar vrolijk aan.

Onderwerp: Re: Deep wounds Outside and Inside [& Musicpaw]