Een verhaal om mee te doen!!!

Greypaw sloop door het bos. Het was midden in nieuwblad en overal waren bloemen en planten. De lucht zat vol prooigeueren,net als bij de maansteenop de heidevelden daar, dacht hij. Hij stond stil en snoof diep in. Hij rook een muis, een konijn en... Een vos!!! Greypaw dook zo dicht tegen de grond als hij kon, en snoof nog eens diep. Linkms van hem zat de vos. Hij keek naar links en zag tussen het hoge gras een vossenstaart. Hadden vossen nu goede neuzen of niet? Vroeg Greypaw zich af. Ja das!!! De vos schoot op Greypaw af. Greypaw sprong weg, maar hij struikelde. Hij krabbelde weer op, maar de vos zat vlak achter hem. Greypaw Rende zonder te weten waar hij heen ging. Na een tijdje kwam hij erachter dat hij de vos recht naar het kamp leidde!!! Greypasw draaide bliksemsnel om, Maar toen stond de voos vlak voor hem! ''Help, help!!! Een vos!!!'' Riep hij in paniek uit.

Climbclaw hoorde dat iemand 'Help, help!!! Een vos!!!' in paniek roepen. Snel sprintte naar waar het geluid van kwam, daar zag ze iemand in gevecht met een vos. Snel ging ze in gevecht met de vos. De vos hapte naar haar keel, maar dat kon ze nog net ontwijken. Ze beet snel in de staart van de vos, het dier jankte van de pijn maar ging door met vechten. Climbclaw had de smaak van bloed in haar mond, snel spuugde ze het uit. Snel beet de vos haar in de poot, helder rood bloed liep langs haar poot. De vos had haar op haar rug gekregen, ze bewerkte zijn buik met haar klauwen. De vos jankte het uit. Climbclaw beet in de nek van de vos, het dier lag slap en roerloos op de grond.

Ze hoorde een gevecht. Haar nagels bewerkte de grond en ze sprintte weg. Raspberrypaw schoot naar Climbclaw en Graypaw toe. 'Heb je een vos gedood? Wow ! Only the Starclan knows how jij dit kon ! Zou vos eetbaar zijn? En ..' De mooie poes zweeg, toen ze merkte dat de twee katten haar aankeken. 'Is alles oké?' vroeg Raspberrypaw daarom maar. 'Of moet ik een medecinecat gaan halen?' Ze zetten haar pootjes over het dode kadaver en stapte naar Climbclaw. 'Moet je wonde verzorgd worden? Je kan ze denk ik beter proper likken', vertelde ze. Daarna keerde ze zich naar Greypaw. 'Met jou alles oké?'

'Met mij gaat het goed hoor.' zei Climbclaw snel begon ze de wond te likken 'Maar ik denk niet dat vos eetbaar is. Wat denk jij?' 'Zullen we de vos maar begraven anders komen de kraaien en er op af.' zei Climbclaw. Greypaw keek nog een beetje beduusd om zich heen, maar knikte als instemming. De drie katten sleepten de dode vos een eindje weg en begonnen een gat te graven. Toen het gat diep genoeg was sleepten ze de vos erin.

Vos..
Wat deed dat domme beest in hún terretorium!?

Snel sloop Applebloom naar de geur, om er zeker van te zijn dat het een echte, levende vos was. En geen poep of sporen.

De vos was echt, maar hij zag er erg dood uit. Er waren drie katten bezig het beest naar de kuil te slepen. "Zijn jullie nou helemaal gék geworden!? Die vos had jullie wel kunnen doden!" Krijste ze. Zij kon er niks aan doen dat er ook domme clanleden waren, maar die sukkels hadden nog niet eens dood wat ze deden. "Julie weten echt niet wat jullie hebben gedáán hé?!" Hoe dóm! Zo kon het er niet eens uit schreeuwen. Verwoed begon ze tegen de dichtstbijzijnde boom te krabben. Stukken schors kwamen er uit.
Toen ze wat was afgekoeld wendde ze zich weer tot de drie. Die waren ondertussen klaar met de vos ingraven en bedekken.

Raspberrypaw keek verbaast naar de nieuwe poes. 'Ik heb niets gedood ?! Ik kwam hier aan terwijl deze twee katten die vos doodde ! Ik vroeg enkel of vos eetbaar was ..' riep ze uit. Ze stapte naar Applebloom toe en keek haar treurig aan. Het spijt me, euhm .. Applebloom?' Ze keek verlegen naar haar poten en voelde drie paar ogen op haar gericht zijn. De she-cat keek op, in de ogen van de kwade poes. 'Het spijt me .. Ik ga er dan maar van door .. may Starclan light your path ..' Ze draaide zich om en wou terug lopen naar haar zo vertrouwde Shadowclan camp. Maar iemand riep haar terug ..

'Applebloom, geef mij de schuld ik heb hem gedood. En Raspberrypaw je hoeft je niet schuldig te voelen je deed gewoon wat je het beste leek. Ik doodde hem uit zelfverdediging en hij viel greypaw aan dus moest ik ook wel te hulp schieten.' zei Climbclaw. Het was ook niet de bedoeling om hem te doden dacht Climbclaw en bij de Starclan hoop ik dat we er geen problemen mee krijgen. Er hing een stilte alsof iedereen aan het nadenken was.

Pakku had het gehoord, En kwam op het geluid af.

Toen Pakku er was zag ze vier stille katten, Langzaam sloop ze erop af, Wat is er gebeurd? vroeg Pakku, ze was heel erg bang en tot haar verbazing kwam het in Pakku op dat ze nog geen tijd had gehad om naar de rest te kijken; De maan was schemerig en het voelde een beetje eng aan.

happy

"ik heb een vos gedood maar applebloom is hier erg boos over.'' zei climbclaw met een boos gezicht ''En wie ben jij?'' zei Climbclaw op een nettere toon. Ze ging naar de kuil waar de vos begraven lag, ze schraapte er nog wat zand over, ze rook muis snel ving ze hem. Toen merkte ze hoe honger ze had. ''misschien kunnen we wat jagen?''

ik ben Pakku, maar jij doode die vos toch uit zelfverdediging? Knap dat jij dit durft. Pakku keek Climbclaw met grote ogen aan. Maar ik wil wel mee jagen

''Mooi ik heb honger. En ja ik doodde de vos uit zelfverdediging.'' zei Climbclaw en ze liet zich in de jacht houding zakken.

ik heb alleen nog nooit zelf gejaagd, ik kijk alleen altijd, Ook al mag het niet Puakku vond het heel leuk dat ze zo ging jagen.

''moet ik het je leren?'' vroeg Climbclaw. Ze rook bos,water en muis! Ze liet zich in de jachthouding zakken. Ze zag de muis, hij wou weg lopen maar Climbclaw was sneller. Snel doodde ze de muis, de Clanpoes schoof de muis naar Pakku toe ''Nou eet dan.'' zei Climbclaw. Snel pakte ze de andere muis en schoof die naar Applebloom toe ''Mijn excuus.'' zei ze bot.

(Pakku wil je aanhalingstekens gebruiken?)

"ja graag" Pakku keek naar de muis, Ze vroeg zig af hoe je zo een beest door de helft kreeg, Ze zette haar klauw in de vis. Hij was nog niet helemaal door de helft en toen trok ze de rest van de vis af, waardoor de vis in twee stukken was, en ze gaf de een helft aan climbclaw, "alsjeblieft".

''Bedankt.'' zei Climbclaw. En de mooie Clanpoes at de vis op ''Smaakt goed. zei Climbclaw. Toen ze even later de helft van de vis ophad wende ze zich naar Pakku. ''Eerst kijk je waar de lucht vandaan komt, dan met je ruiken en dan moet je bepalen waar de prooi is. Een konijn kan je ruiken maar een muis kan je voetstappen voelen. Dus bij konijn hou rekening met de wind bij muis moet je geluidloos zij.'' zei Climbclaw. Climbclaw rook muis! Ze liet zich in de jachthouding zakken, de mooie Clanpoes sloop er naar toe, ving hem en ze doodde de muis snel. ''Zo doe je dat! zei ze opgetogen.

(Bedankt)

"Inderdaad, die vis is echt lekker, maar ik had ook heel veel honger". Pakku keek naar de muis, "voelde je die"? Toen probeerde Pakku het ook, ze snoof in de lucht, en rook niks, toen was ze stil, ze voelde ook niks. "ik voel niks, en ik ruik ook niks, licht dat aan mij of is er niks"?

''Er is gewoon niets.'' stelde Climbclaw Pakku gerust ''ik ruik ook niets dus.'' ging Climbclaw veder.

(ik weet het hij is kort maar ik wist niks meer:D )

"oh gelukkig"! zei Pakku, "ik dacht even dat ik gewoon heel slecht was. Uhh, Wat zullen we doen? Ik ken het hier niet echt goed" Pakku keek rond, het zag er heel fijn uit maar Pakku kende het niet goed hier.

(Is niet erg hoor, ik weet ook niet echt wat, ik ken dit nog niet zo goed)

''[bGeen idee[/b]'' zei Climbclaw

"Het is volgens mij al een beetje schemerig aan het worden, waar slaap je eigenlijk? En hoor jij ook wat?"

Onderwerp: Re: Een verhaal om mee te doen!!!