Zijn ogen vielen even dicht, waarna hij zijn bruin gestreepte kop op zijn poten legde. Misschien was hij te vroeg en lag ze nog te slapen. Bijna automatisch krulde Aether’s staart om zich heen. Wat zouden ze gaan doen? Jagen? Klimmen in bomen? Moest hij supersnel rondjes gaan rennen? Hij had verhalen van anderen gehoord dat het zwaar was, een paar keer ook zelfs gezien, maar hij had geen keus. Hij had er al voor gekozen om hier te blijven, al heel lang geleden en hij wist wat de consequenties waren. And now it’s time to face Full Life Consequences!
Er spatte iets op zijn rug. Regen, waardoor hij opsprong en op vier poten bleef staan. Op die plek bleef hij ook staan, de regen uit zijn vacht schuddend. Het was niet veel regen, nog net niet miezer te noemen en Aether wist dat hij snel zou opdrogen. Zijn blik viel op een slak die door het gras kroop, bekogeld door de waterdruppels. Lang duurde de regen ook niet, het hield bijna gelijk weer op. Opnieuw schudde hij de waterdruppels uit zijn vacht en likte hij zijn poot even. Verzorg je vacht goed, ga daarna pas op zoek naar eten. Hij had geen idee wie het tegen hem gezegd had. Misschien had hij het ook wel zomaar verzonnen. Misschien was het een vage herinnering uit het verleden. Zijn blik viel op een paar katten die zo te zien ook nat waren geworden door de regen.
"Zoek je iets ?" Hij keek op en keek naar de schuur, waar een grote bruine poes op lag. Raza. Wie anders?
“Eh.. jou, denk ik,” zei hij twijfelend, niet wetend of dat wel het goede antwoord was. Wat als het een retorische vraag was? Hij bekeek haar even, relaxt liggend op de schuur met een vacht glinsterend van de regendruppels. “Gaan we beginnen met de training?” Aan de ene kant kon hij heel lang wachten, maar aan de andere kant was het misschien beter als alles snel voorbij was.