x
850
| |
|  Onderwerp: When the skies come home  vr 19 okt 2012 - 6:30 | |
| Een lichte grijns speelde bij Ziva's voorhoofd op. Ze vouwde haar oren naar achteren en sloeg met haar staart licht tegen de grond, waardoor een grot dosis stof omhoog kwam. Op dit tijdstip van de dag, eerder nacht, waren er geen kittypet's meer te bekennen. Maar goed ook, die arme zielen zouden direct verdwaald lopen terwijl ze met hun jammerende miauw al de tweebeeners wakker maken. Ziva haar rode ogen gleden even naar links, zeker weten dat ze daar iets had gehoord. Een beetje verder weg van haar begaven zich bosjes. Kleine varen struiken die dicht tegen elkaar zijn gaan groeien. Het was de beste beschutting. Aangezien katten gauw onder zo iets smal konden geraken, en het de regen of wat dan ook weg hield. Ze wist nog goed dat ze haar daar vaak ging verstoppen toen ze nog klein was. Verstoppertje spelen met haar broer en zus, toen hun moeder nog leefde en het gevaar van haar vader ook weg was. Spijtig genoeg groeide ze op, en werd ze zoals dit. Maar dat was nu eenmaal, en het zou dan ook nooit meer veranderen. Een bloem kan niet meer terug in haar knop gaan. Een kleine ritseling achter haar liet haar nekharen overeind staan. Niet dat ze bang was, gewoon nieuwsgierigheid. 'Wie is daar?' Klonk haar stem vals met een lichte krakende ondertoon erin te bekennen.
-Owly fack, in vier minuten moeten typen dus sorry voor kortheid enzow D:-
+KEARN
|
|
