{ The road of infinity }

Een nog jonge Apprentice trippelde met een normale pas langs de grens. Wetend dat er elk moment een patrouille langs kon komen, hield Ashpaw een duidelijke afstand van de zo gevaarlijke grens. Ook al had hij nog geen Mentor, had hij af en toe wat regeltjes van de Warrior Code opgevangen en begon hij alles een beetje in elkaar te puzzelen. Ashpaw stopte met zijn pas en keek achterom, bijna hopend dat er iemand aan zou komen die een stukje met hem mee zou lopen. Maar nee. Er was nooit iemand wanner hij zijn kop wendde. Nooit. Al vanaf zijn geboorte voelde hij zich in de stek gelaten, bijna verwaarloosd. Een zucht rolde over zijn lippen en hij liet zich op de grond vallen, het gras kietelde zijn pootkussentjes, maar er verscheen geen glimlach op zijn gelaat. Vrienden had hij niet. Niemand had ooit met hem willen spelen als kitten en niemand wilde ook maar voor een lange tijd in zijn buurt komen. Een monster raasde voorbij, maar Ashpaw schrok niet op uit zijn treurige gedachten. Hij was alleen op deze vreselijk grote wereld. Niemand die ook maar een helpende hand uitstak om hem de ware aard ervan te laten zien. Nog een zucht ontsnapte uit zijn keel en hij stodn weer op. Hij kon dit maar beter af maken en vervolgens weer naar zijn geheime plekje gaan. Waar niemand hem zou kunnen vinden of zelfs storen. Zijn staart sleepte achter hem aan terwijl hij weer verder ging. Een plotselinge geur van SkyClan deed hem wel even stoppen. De haren op zijn nek begonnen te prikkelen en hij maakte zijn oren groot. Niet wetend wat hij moest doen begon hij wild om zich heen te kijken, maar kon de bron niet vinden. Ashpaw slikte en probeerde zich te kalmeren. Het lukte niet. Waarom was hij nou niet in het kamp gebleven? Wie weet was deze Warrior niet goed gezind met een jong ShadowClan mormel..

{ D O G D A N C E }

SOMEONE CALL THE AMBULANCE

THERE'S GONNA BE AN ACCIDENT

Gatverredamme het was koud. Dogdance zette haar dunne pels ietwat op tegen de kille bries die vanuit het Shadowclan territorium haar kant opgleed, als hongerige slangen die haar warmte wilden stelen. Bah. Ze snapte echt niet hoe Shadowclan katten het volhielden, daar te leven en daar te zijn. Zouden ze het daar niet verschrikkelijk koud hebben? Misschien waren ze daarom wel zo gemeen... Je kende de kraamkamer verhalen immers. Shadowclan katten waren zo gemeen omdat de kille wind alle warmte uit hun harten wegstal. Nee, met Shadowclan katten moest je je niet inlaten, of wel? Dogdance haalde eventjes diep adem, om deze in de vorm van een zucht weer te laten ontsnappen. Ze was deze patrouille helemaal beu. Degene met wie ze op patrouille gegaan was, hadden haar laten zitten en ze moest alleen verder. Nou dat was toch eventjes sociaal. Stiekem baalde Dogdance er best wel van, ze had er een hekel aan om alleen gelaten te worden. Het maakte haar nerveus en zorgde ook van een humeur verlaging van hier tot aan de hoogstenen. Ze raakte plotseling echter weer alert toen een redelijk bekende geur haar neusvleugels indreef. Meteen stond ze weer licht op haar poten, haar oren gespitst en haar bovenlip ietwat omhoog. Shadowclangeur... Haar nekharen rezen ietwat overeind. was dit een aanval? "Shadowclan, kom tevoorschijn! Denk maar niet dat ik verrast kan worden." Gromde ze zachtjes. Ze kon zichzelf nog net tegenhouden dat ze geen bedreiging eruit wierp. Misschien was dat toch niet helemaal verstandig als je niet wist hoe groot de tegenstander was...

STATUS

Gezond

COMPANY

+Ashpaw

NOTES

259 Woorden

_{"Shadowclan, kom tevoorschijn! Denk maar niet dat ik verrast kan worden." Het zachte gegrom bereikte zijn oren en Ashpaw verstijfde van angst. Hij was erbij. Hetgeen wat hij nou juist had willen ontwijken. De jonge kater slikte en probeerde zijn angst niet extreem erg te laten merken. Wat als deze SkyClan kat zo'n Apprentice gemakkelijk aankon en het ook echt ging doen? Een rilling gleed over zijn rug en hij gaf zich over. Met zijn kop op de grond gericht stapte hij door de struiken en liet zich zien. Alleen was hij verbaasd dat het geen hele patrouille was, het was alleen maar een aardig jonge Warrior. Een poes. Ashpaw waagde het om op te kijken, maar kreeg daar geen direct spijtgevoel van. Ze had een mooie lichte vacht met op haar kop een paar strepen, haar blauwe ogen licht gekleurd. Maar het uiterlijk zei bijna nooit iets over het innerlijk. Wie weet was ze wel erg haatdragend en wilde ze hem maar het liefst aan stukken scheuren. Nogmaals slikte de Apprentice en ging zitten, nog een rilling gleed over zijn rug. "Nou, ik ben er nu." Mompelde hij en draaide zijn kop weg van haar. Hij wilde niet naar de uitdrukking op haar gezicht kijken. Wie weet zou ze nu wel uitbarsten van het lachen. Omdat hij maar een Apprentice was. Erger nog,e en ongetrainde Apprentice. Had hij nu wel het kamp uit moeten glippen? Wie weet had hij nu wel heerlijk in zijn nest kunnen liggen, dromen over een betere wereld. Een zucht rolde uit zijn mond en hij draaide voorzichtig zijn kop weer. Hopend dat de Warrior niet al te wreed was..}

SOMEONE CALL THE AMBULANCE

THERE'S GONNA BE AN ACCIDENT

Door vernauwde ogen staarde Dogdance naar de struiken tegenover haar, een wantrouwende blik op haar gezicht geplakt. Waar was die Shadowclan kat? Ze had haar positie nu weggegeven, ergens een hele slechte zet. Maar ze was redelijk zeker van haar zaak dat er geen onmiddellijke dreiging boven haar kop hing. De geur was er nou eenmaal niet sterk genoeg voor en al was het een hele patrouille, als ze een beetje haar tact behield, dan zou dat ook wel goed komen. Oké, ze moest toegeven dat ze geen tact bezat, maar het zou alsnog vast wel goed komen, waarschijnlijk dan. Toen ze een kleine Shadowclan apprentice de struiken uit zag komen, wist ze al meteen dat ze niks meer te vrezen had, maar waar was de mentor van het kleintje? Hij zag er redelijk verlegen uit en om eerlijk te zijn vroeg Dogdance zich af of het wel voor zichzelf kon zorgen door de verlegen blik die in zijn ogen hing. "Nou, ik ben er nu." Mompelde het kleintje. Hoe hard ze soms ook kon zijn, Dogdance raakte toch een beetje vertederd. Een lichte glimlach verscheen op haar gezicht, "Ik zie het" Miauwde ze, een ietwat warme toon in haar stem. "Kleintje, wat is je naam en waar is je mentor?" Vroeg ze vervolgens, terwijl ze haar ogen ietwat vernauwde. Toch maar even de dreiging inschatten en tegelijkertijd interesse tonen. Maar toen besefte ze zich dat de jonge kat haar vraag even goed als een bedreiging kon zien, als ze inschatte hoe nerveus hij was. Dus tijd om een teken van goede wil te laten zien. "Dogdance is de naam trouwens, Skyclan warrior." Miauwde ze erachteraan.

STATUS

Gezond

COMPANY

+Ashpaw

NOTES

276 Woorden