Remembering the old Day's!

Onderwerp: Remembering the old Day's! za 13 okt 2012 - 9:01

Het was vroeg in de ochtend toen een poes wakker werd. Zins ze uit haaer geboorte clan verbannen was had ze het de eerste twee dire manen erg zwaar gehad. Ze was in die tijd ook sterk vermagert geweest vooral tijdens bladkaal! Gelukkig hhad ze daar wat op gevonden en struinde ze steeds vaker rond in het oude terretorium van haar geboorte clan al deed ze het in de tussen tijden dat de patroeljes geweest waren en ze kwam ook nooit vanuit haar terretorium, maar vanuit de Thunderclan waar zij zich eerst met hun geur grondig had ingesmeert zodat ze in hun terretorium niet opviel! De Rivierclan zou dan de Thunderclan de schuld geven en daar zat ze echt niet mee. Moonstream was altijd weer blij als ze nieuwblad weer gehaalt had en nu het bladgroen was was er vol op eten in haar terretorium! Het stikte op deze plek van de dikke muizen, ratten en vogels die door de tweebeners vet gemest werden. Ze struinde net lang haar grens met de rivier clan en bleef even staan kijken naar het kiezelstrandje dat vanuit haar terretorium naar die van haar geboordteclan over liep. Wat wilde ze graag haar onschuld bewijzen, maar ze had een grote fout gemaakt en dat was toen ze besloot bij de Bloodclan te gaan, maaar ze was in die tijd ook zo kwaad geweest dat haar woede haar verblind had wat Moon een van haar ogen gekost had door haar gevecht met Stormtail die nu stormstar zou heten had ze gehoort. Moonstream ging zitten en dacht terug aan vroeger toen ze nog met haar zus aan het spelen was als kitten en later samen leerling werden al ging het bij haar niet zonder slag of stoot doordat ze meer dan eenmentor had gehad. Daarna hadden ze samen als Warriors de nacht door gebracht en samen tegen de indringers en clans gevochten tot die dag dat tweebeen kinderen haar zodanig verwonden dat ze niet meer terug naar huis had kunnen lopen en een grote tweebener haar meeenomen had. ze was ergens wel blij dat hij dat gedaan had, want nu kon ze haar poot weer goed geruiken, maar dat koste haar haar plek in de clan. Ze had het nog uit willen leggen, maar Moonstream was zo overdondert geweest dat ze geen woord uit kon brengen. Al was ze wel heel erg kwaad omdat niemand wilde luisteren! Moon zuchten en rook dat er iemand aan kwam. Ze wist zeker dat het een clankat was, maar ze bleef rustig zitten en wachten af wie het zijn zou tot hoopte Moon stiekem dat het haar zus was die ze al lange tijd niet meer gezien had?

De wind waaide de bladeren van de bomen af. Het water van de rivier stroomde en kabbelde. De vissen zwommen, en werden gevangen. Hier en daar waren wat katten te vinden in het kamp. De prooi stapel, was nog wel goed gevuld, maar slinkte elke dag. Het was een beetje grijs weer, met wat regen over de hele dag verspreid. Alles was gewoon, normaal. In het hol van de clanleader, lag de clanleader zelf. Stormstar lag op zijn nest nog een beetje te slapen. Hij snurkte een beetje, maar had een rustige droom, een normale. Opeens, werd hij gewekt door een hartverzachtend geluid. Hij hoorde het gieren van wat kitten die aan het spelen waren. En paar vossenlengtes van zijn hol verwijdert. Stormstar hief zijn kop op van zijn poten, en keek naar buiten. Hij glimlachte en het deed hem goed om de kleintjes zoveel plezier te zien hebben. Toen ze weer vrolijk de nursery in sprongen, stond Stormstar op om de dag te begroeten. Hij snoof de ochtendlucht op, en sloot in dat moment zijn ogen. Toen hij het kamp rond keek zag hij enkele warriors gezellig zitten eten. Hij keek omhoog, en fronste even, het was wel wat minder mooi weer. Hij zag opeens het silhouet van een kauwtje tegen het witte lucht oppervlak. Hij fronste even, toen hij een vreemd gevoel kreeg in zijn onderbuik. Iets zei hem, dat hij vandaag maar eens op een enkele patrouille moest langs de Thunderclan grens. Hij stapte zijn hol uit, en keek even naar de prooi stapel. Hij had honger, maar niet genoeg, en andere hadden het harder nodig dan hij. Hij knikte vriendelijk naar een voorbijganger, en ten slotte liep hij de kamp ingang door. Hij hoorde het bruisen van de rivier, en rook de geuren van het woud, de wind die speelde. Zijn ambere wijze ogen keken voor zich uit, terwijl hij verder door het territorium ging. Hij liet marks achter, en checkte enkele oude geuren van indringers. De geuren waren gelukkig allemaal oud. Ten slotte liep hij langs het gedeelte dat ook grensde aan het niemandsland, oftewel het gebied van de rogeus en Bloodclanners. Hij haalde zijn schouders op, niks bijzonders, hij liet een mark achter en liep verder. Opeens, rook hij een andere kat. Hij keek om, en bespeurde het gebied. Net tegen de grens, zag hij opeens een zilver/grijskleurige poes zitten. Bij het zien van de poes, ging zijn bloed opeens koken, hij had haar gezegd weg te blijven! Ze had zijn leven al genoeg verziekt! Hij liep op haar af. Maar toen hij dichterbij kwam, koelde hij snel af, het was er niet. Het was Icy niet, gelukkig. Het was een vrouwtjes, die enkel op haar leek. Toen hij haar rook, wist hij dat ze enkel een simpele rogeu was. Toen hij haar kop zag, greep iemand opeens zijn hart vast. Dit was niet zomaar een poes, het was Moonstream. De poes, die hij ooit als Deputy had moeten verbannen. Hij had haar vele manen niet gezien. Hij was nog maar net Deputy, toen hij haar voor het laatst zag. ''Moonstream?'' Hij keek naar de oude vriendin, die hij af en toe wel had gemist. Ze hadden elkaar goed gekend, en veel lol gemaakt,wat deed ze hier? Opeens kwam de herinnering bij hem op, dat ze in Bloodclan had gezeten, zijn wijze warme ogen, werden hard en koud. Er kwam een Clanleader houding over zijn gelaat. Nu, wilde Stormstar haar enkel nog zo snel mogelijk weg hebben. Ze had de clan verraden, zijn clan. Hoe had ze dat ooit kunnen doen, ze was bij Bloodclan gegaan en katten uit zijn clan vermoord. Als hij ergens een hekel aan had, was het wel de Bloodclan. Hij zou het haar nóóit meer kunnen vergeven. Hij wenste haar naar Dark Forest. Wel, wilde hij weten wat ze hier moest, en waarom ze weg was gegaan bij Bloodclan, want ze droeg duidenlijk niet meer hun geur. Wantrouwend bleef hij haar aan kijken. ''Wat doe je hier? Had ik je niet weg gestuurd hier?'' Zijn woorden waren daadkrachtig, en doeltreffend.

Moonstream had ondertussen weer voor zich uit gekeken. Ze zat toch niet in het Riverclan terretorium dus hoefte ze ook niet bang te zijn weg gejagen te worden. Ze keek op toen ze de steem van de kat herkende en keek hem recht aan. Haar oog was in al die manen geheelt, maar ze zou er nooit meer mee kunnen zien. Ok daar waar zijn klauwen haar geraakt hadden was de vacht niet meer aan gegroeit. Stormstar kwam tussen de varens vandaan en zijn vraag was normaal en standaart. Maar doeltreffend en daadkrachtig. Ze mocht dan eerst ten onrechen verbannen wezen, maar haar woede had haar er toe gedreven wat clan genoten te vermoorden. “Ik zit hier gewoon te kijken, maar niet op jullie terretorium, maar op de mijne.“ zei Moonstream droogjes. Zins ze nog twee katten in haar hol had was Moon harder geworden, maar ze had nog steeds respect voor Stormstar. Dat liet ze blijken door hem te wenken met haar staart. Ze was niet in de stemming om te vechten dat was aan haar houding wel te merken. “Zo te zien vergaat het jullie goed?“ het was niet direct een vraag, maar ze wilde haar zus zo graag weer eens zien. Had ze al kittens gehad, hoe zagen die er dan uit? Hoe verging het de andere die ze gekent had? Moonstream werd boos op zichzelf, waarom had ze dan ook hier moeten gaan jagen al die manen geleden? Moon zwiepte even boos met haar staart, maar het betekende niks al kon ze een grimas niet onderdrukken en ze kneep haar ogen even dicht. Het ging naar verhouding best met haar, maar ze werd depresfiet van de heimwee die haar van binnen opvrat! Moonstream zakte weer terug in haar gedachten en vergat waar ze was en wie er bij haar in de buurt was. Ze wilde dat ze de tijd terug kon draaien, maar helaas ging zo iets niet. Ze schudden haar kop voor ze opnieuw voor zich uit keek. Waarom was ze toen zo boos geweest? kwam dat door de ongeloof van de clan? Moonstream wist het niet en toen ze een beweging opmerkte werd ze uit haar gedachten getrokken en keek naar Stormstar.

stormstar keek Moonstream aan. Zijn staart wiegde een beetje onrustig. Op haar linker ook zat een litteken, hij vroeg zich af hoe ze er aan kwam. Zijn poot prikkelde, hij keek er naar. Natuurlijk!, dat was hij geweest. Toen hij nog Stormtail was, had hij haar bij het Bloodclan gevecht erg verwond. Hij had alleen geen idee gehad, dat het haar zoveel schade had gegeven. In het eerste moment, had hij er spijt van, maar toen zag hij het als goede straf voor haar daden, ze had katten uit zijn clan vermoord. Ze verdiende het, om telkens met haar daden te worden geconfronteerd. Zo leerde ze tenminste dat wat ze gedaan had fout was. “Ik zit hier gewoon te kijken, maar niet op jullie terretorium, maar op de mijne.“ zei Moonstream droogjes. Hij hoorde haar stem, nog steeds hetzelfde als die manen geleden. Hij zag het beeld voor zich, hoe ze als leerlingen samen hadden gespeeld. Hij schudde zijn kop, om het uit zijn gedachten te halen. Hij keek naar haar, ze leken best veel op elkaar, hetzelfde vacht patroon Stormstar was enkel een stuk donkerder. ''Dat zie ik.'' Zijn antwoord was kortaf, zijn ogen keken haar aan. Hij kuchte, ''Jij, zat toch bij die rattenvreters?'' Hij kon het woord Bloodclan niet uit zijn keel krijgen, zoveel verachting had hij voor die groep katten. Het was in zijn ogen te lezen, zij wist niet waarom hij er een hekel aan had, het boeide hem ook niet als ze het niet zou weten. Hij kwam op haar af, en ging tegenover haar zitten. “Zo te zien vergaat het jullie goed?“ Stormstar keek haar vragend aan, maar zuchtte toen even, hij keek naar de grond. ''Ja, voor hoever je goed kunt zeggen dan. Sinds ik de clan leid, zijn de dingen verandert.'' Hij keek haar even aan, maar zijn blik gleed toen naar de lucht. Er was een moment van stilte, zijn nieuwsgierigheid won het. ''Maar, vertel Moonstream. Hoe vergaat het jou?'' Hij sloeg zijn staart om zijn poten.

Moonstream hoorde hem Rattenvreters zeggen en haar oren gingen even naar achteren. Ze was daar heen gegaan omdat ze verblind was door woede, maar het was Stormstar die haar toen haar ogen had geopend. 'Dat was stom om daar heen te gaan. Door die eerste dagen van mijn verbanning geheel onterecht was ik verblind door woede. Ik heb zelfs die me toen bij wilde staan nog weg gejagen.' zei Moonstream al schudden met haar kop en keek een andere kant op. Je kon duidelijk aan haar stem horen dat het haar speet en dat ze het berouwde zo'n stomme fout gemaakt te hebben gehad! ze keek weg van Stormstar ookal zat hij tegenover haar toch vond ze het niet prettig het over zulke dingen te hebben. Toen hij haar vroeg hoe het met haar ging keek Moon Stormstar onderzoekend aan. ' Het gaat zijn gangetje, maar ik kan een ding niet ontraadselen. Voor ik door de tweebeen jongen verwond werd waardoor die tweeebener me mee nam had mijn moeder tegen me gezegd dat Starclan een andere weg voor me uitgelegd had, maar dat deze weg niet zijn geweest. Als ik toen niet op die plek zo ding bij de grans was gaan jagen was deze hele toestand niet gebeurd!' Moonstream gromde op het einde en keek naar haar poten. Ze was woest om wat er gebeurd was, maar hoe ze dat graag over wilde doen heel graag zelfs, maar zulke dingen gebeurde maar een keer!

Onderwerp: Re: Remembering the old Day's!