Maybe i am a Shadowclan cat but you must help Musicpaw! [+Angelvoice +Musicpaw]

_{Uitgeput stond Dawnpaw bij de camp ingang van de Windclan. Ze was nog nooit in het camp geweest van een andere clan en ze vond het dus ook doodeng. Maar ze moest, ze deed dit allemaal om het leven van de apprentice op haar rug te redden. Diep ademde ze in en liep het camp binnen. Toen ze zag dat alle ogen haar aan keken zette ze het op een rennen toen ze Angelvoice in waarschijnlijk haar medicine cat den zag verdwijnen. Twijfelend liep de Shadowclan apprentice de medicine den binnen. Toen ze zag dat Angelvoice met haar rug naar d'r toe stond begon ze maar te praten: "Ehm, Angelvoice, Musicpaw is gewond." Het kwam er een beetje twijfelend uit omdat Dawnaw niet wist hoe de Medicine cat zou reageren. Een Shadowclan cat kwam je namenlijk niet elke dag tegen in je eigen den.}

Haar amberen ogen hadden toegekeken toen ze de donkere apprentice het kamp in zag komen met Musicpaw op haar rug. De donkere apprentice was absoluut niet van haar clan maar Angel zou geen onderscheid maken. Ze draaide haar rug om naar de clan en liep haar den binnen. "Dapplepaw maak een mosbed klaar naast Linepaw." Srpak ze rustig en keek even naar de kater.

Toen ze haar naam hoorde gleden haar oren naar achteren en ze draaide zich langzaam op terwijl haar staart vloekend heen en weer gleed. "Wat een interesante aanblik, een Shadowclanapprentice die een Windclanapprentice op haar rug draagt. Wil ik weten wat er gebeurd is.." Haar stem was streng terwijl ze van bovenaf neer keek op de apprentice. Ze wist dat haar vriendin Hollystar ongetwijfeld snel haar intrede zou doen in dit schouwspel en dan zou deze apprentice al helemaal worden uitgehoord maar Angel wou het nu al weten. Wat was dit..

_{Angstig keek de kleine kat naar de grotere bruine poes voor haar. Blijkbaar was de Medicine cat geeïntresseerd in wat er gebeurd werd aangezien ze dat aan haar vroeg. Angstig keken haar ogen Angelvoice aan. Zou ze boos worden als ze het verhaal hoordde ze was immers op WindClan territoroium geweest. Even ademde Dawnpaw diep in voordat ze aan haar verhaal begon 'Ik liep vandaag in mijn territorium en ik zag ineens een dikke grote pluimstaart. Ik had nog nooit zo'n beest gezien dus ik ging erop. Toen plots het beest zich omdraaide en achter mij aankwam met scherpe kaken die dreigend digklapte.' Even slikte ze omdat ze nu ging vertellen dat ze het Windclan territorium opging 'Uit angst vluchtte ik het Windclan territorium op en daar was dus op dat moment ook Musicpaw die zo aardig was om het beest af te leiden zodat het achter hem aan ging.' Dawnpaw keek schuldig want ze had het gevoel dat he haar schuld was dat de jonge apprentice die zo aardig was om haar te helpen gewond was. 'Wat er daarna met hem gebeurd was weet ik niet want ik verloor hem it het oog, ik ben later zijn geurspoor gevolgd en ik zag hem dus gewond liggen. Aangezien het Windclan camp het dichtste bij was heb ik hem hierheen gebracht.' De zwarte apprentice keek ongemakkelijk naar haar voorpoten die aan het trillen waren van shock en angst met wat de Windclan zou doen met indringers.}

Musicpaw

Just feel te happines

Een lichte kreun kwam uit zijn mond. Pijn lijde hij zeker, maar hij wou nog geen eind. Hij wou blijven. Op dit moment vocht hij voor zijn leven, al wist hij niet eens of het wel zo ernstig was. Zijn ogen knipperde even waarbij hij wazig zag, maar deze vielen gelijk weer dicht. Waar bevond hij zich ? Waar was hij mee bezig ? Hij moest kunnen zien. Hij zag alleen maar zwart. Was was dit ? Hij wou help roepen maar niets kwam uit zijn mond, behalve kreunen, en heel veel pijn.

Je kan niet veel met een dooie lol