Birth, aaaah! [Kittens & Fury & 1 kat die raad wil geven]

Fury nestelde zich in het zompige mos. Ze lag buiten en voelden krampen door haar buik trekken. Haar gezwollen buik rees en daalde bij haar ademhaling. Ze rilde, van kou en inspanning. Een hevige kramp deed haar kokhalzen. Ze begreep niet waarom ze krampen had. Was er iets met haar kitten? Ze wist het niet. Een nog hevigere kramp schoot langs haar ruggengraat omhoog. Ze legde haar kop op haar poten. Icy zou wel raad weten. Toen ze probeerde roepen klonk er alleen maar gepiep uit haar mond. Ze sloot haar ogen om de pijn te vergeten. Ze ademde onrustig en haar gezwollen buik deed pijn. Ze hoorde vogeltjes fluiten, de stilte was rustgevend. De kreet van Fury verbrak de stilte. Haar flanken zwoegde. Krampen overweldigden haar. Er zat maar een paar seconde tijd tussen de krampen. Ze schreeuwde het uit. Tranen stonden in haar ogen. Haar staart veegde onrustig het stof van de stoffige grond. Ze legde zich op haar andere zij. Een helse kramp liet haar overgeven. Als ze niet zwanger was geweest, was ze nu zeker brood mager. Toen voelde ze dat het rond haar achterpoten nat werd. Ze keek naar haar staart. Die zat vol klitten en was plakkerig van het bloed. Haar ogen vlogen open. Ze besefte wat er nu aan de gang was. Ze ging bevallen. Nu kwamen de krampen om de seconde. Ze krijste naar de maan. Tranen vulden haar ogen en druppten op de grond. Sniktend boog ze zich naar haar buik. Die was gespannen en deed nu verschrikelijk veel pijn. Ze legde haar kop op haar buik en voelde een beweging. "Het komt goed.", snikte ze. Krampen schoten heel de tijd door haar buik. Ze stond op en legde zich op haar andere zij. Het was beginnen regenen. Ze rilde en stonk naar het bloed. De hefstigste kramp ooit schoot door haar buik. Ze schreeuwde van pijn. Toen een seconde zonder pijn. Ze hoorde een klein plofje. De regen kletterde neer en maakte haar drijf nat. Ze begreep het niet, ze had al meer dan een minuut geen krampen meer. Ze boog zich naar haar buik. En schreeuwde verschrikt toen ze een natte kleine kitten op de grond zag liggen. Het piepte zielig. Ze knipperde met haar ogen. Voorzichtig snuffelde ze aan de kitten. Was het haar kitten? Verward schudde ze haar oren. Natuurlijk was het haar kitten. Het arme hoopje lag te rillen. "Rustig maar, alles komt goed.", miauwde ze geruststellend. Ze duwde de kitten naar haar buik. Ze bekeek het eens goed. Het had een mooi grijs velletje zoals haar vader. Ze likte de kitten droog. Het was gestopt met regenen en zonnenstralen verwarmden haar en haar kitten. "Ik noem je Eye.", snorde ze. Ze likte haar jong schoon en warm. 10 minuten was ze aan het genieten. Haar gezwollen buik klopte nog steeds. Haar kitten dronk haar melk. "Ik hou van je.", murmelde ze. Ze sloot haar ogen en genoot van haar en Eye. Het was een zalige kitten en Eye zou zeker sterk worden wand ze was met regen ter wereld gekomen. De zon scheen op haar zwarte vacht. Ze zweette en hijgde van de inspanning die ze had gedaan. Ze deed haar ogen open en likte Eye stevig. Ze wist niet hoe je een kitten moest opvoeden. Dus likte ze haar kitten maar tot die ging protesteren. Ze snuffelde en rook muis. Honger knaagde in haar buik, maar ze wou Eye niet alleen laten. De honger overwon en ze duwde Eye recht. "Kom op kleintje, ik ga jagen.", miauwde ze liefdevol. Ze duwde haar kitten voort. En snuffelde naar de muis. Toen zag ze het muisje knagen op een nootje. Ze liet zich zakken en voelde een kramp door haar buik schieten. Ze dacht dat het een kramp was die na de bevalling kwam. Dus sloop ze op de muis af. Ze schoot met een dodelijke snelheid op de muis af en dode hem. Ze liet hem voor Eye vallen. "Zou je het lekker vinden?", vroeg ze meer aan zichzelf. Ze lachten en miauwde: "Nee ik denk het niet." Nog een kramp schoot door haar buik heen. Ze sloot haar ogen en opende hem weer. Ze duwde Eye terug naar de zonverlichteplek. Ze ging weer liggen. De krampen werden heviger. Ze rilde. Was het weer bezig?

Darkblood opende haar mintkleurige ogen toen ze een bekende stem hoorde kreunen. "Het komt goed." Dat was fury! De poes duwde haar neus tegen Snatcher aan. ''Word wakker! Er is iets met Fury!'' Darkblood wachtte niet op antwoord en snelde zich naar Fury. Tot haar ergenis begon het ook nog te regenen. Opeens schrok Darkblood op van een Schreeuw. ''Ik kom Fury!'' Miauwde ze. De poes kwam bij haar vriendin. ''Onee..'' Dit kon niet anders! Fury kreeg haar eerste nest! ''Rustig Fury! Blijven ademhalen alles komt goed!'' Miauwde ze rustgevend tegen haar vriendin. Opeens kwam een klein lichaampje tevoorschijn. Darkblood glimlachte. Fury had haar kitten veilig ter wereld gebracht. "Rustig maar, alles komt goed. Ik noem je Lilith'' Darkblood keek naar de mooie kitten. ''Gefeliciteert Fury!'' Miauwde de queen. Lilith begon te drinken. "Ik hou van je." Miauwde Fury trots."Kom op kleintje, ik ga jagen." Darkblood keek naar Fury die een muis doodde, en hem voor Lilith legde. "Zou je het lekker vinden?" Darkblood lachte. ''Kittens eten geen muizen! ze drinken alleen melk!'' Miauwde ze. Opeens krimp Fury weer ineen. ''Ohnee nog en kitten?!'' Miauwde Darkblood. ''Blijf Rustig Fury! Je doet het heel goed!'' Miauwde ze instemmend.

(Lilith wil laatst geboren zijn dus word het Eye* sorry daarvoor)

sorry voor spam.

Snatcher lag verveeld in het hol. Wat een saaie dag... Alle prooi zat in hun hol en ze kon niet gaan trainen met Len, haar mentor. Ze dommelde langzaam in...

Snatcher opende haar ogen. De halsband knelde hard om haar nek. Ze kreeg weinig lucht. Tot haar schrik zag ze geen angstaanjagende hondentanden, maar een penning met "Pinky" erop! Wat was dit nou weer?! Ze zag twee twolegs. Ze praatten met elkaar. "Kijk, Pinky's halsband zit te los!" Snatcher keek boos naar hen en snauwde: "Muizenbreinen, hij zit juist superstrak!" Zoals twolegs altijd doen luisterden ze niet en deden de halsband strakker. Ze kreeg geen lucht meer. Haar ogen puilden uit en viel op de grond. Ze kronkelde over de vloer. "Mama, help me!"

Ze werd wakker van een stem. Ze zag haar moeder bezorgd wegrennen. Eindelijk iets boeiends! Ze rende achter haar moeder aan en kwam bij Fury. Ze kreeg een kitten! Darkblood murmelde soms bemoedigende woordjes toe. Toen de eerste kitten was verschenen, ging die gelijk drinken. "Je bent iets vergeten. Je moet het vlies eraf likken, anders kan ze niet ademen" zei Snatcher en likte het kleintje droog, weg van het vlies. Ook moest ze lachen toen Fury een muis ving voor haar jong. Ineens kromp ze ineen. Nu was er echt iets aan de hand. Nog een kitten?!

"Je bent iets vergeten. Je moet het vlies eraf likken, anders kan ze niet ademen", miauwde Snachter. Fury schrok toen de jonge poes Eye begon te likken. "Blijf van hem af.", grauwde ze. Voor ze nog meer kon zeggen overspoelde krampen haar. Ze gilde. Een lange eindelooze gil. Toen was het een tijdje stil. Bloed vloeide langs haar staart en poten. Eye kroop dichter naast haar. Ze hijgde. Er kwam een tijdje niets. De zon was verdwenen en wolken pakten bij elkaar. Laat het niet regenen smeekte ze. Een druppel viel op haar neus. Haar lijf schokte een paar keer en bleef toen stil liggen. Daarna voelde ze een pijn die ze niet kende. Niet zoals de krampen. Niet zoals je gewond bent. Maar een pijn die je niet kon beschrijven zo verschrikkelijk was hij. Ze gilde. Waas vormde zich voor haar ogen. Ze trapte krachtig met haar poten en gilde nog een paar keer. Ze schudde haar kop heen en weer. "Wat gebeurt er?", gilde ze. Haar oren bewogen zich naar Snachter. Ze gilde weer. De pijn was ondraagelijk. Ze stond op en begon te ijsberen. Ze was helemaal de controle over zichzelf kwijt. Haar staart zwiepte heen en weer. Ze ging weer liggen en huilde. De pijn begon te minderen. Ze zuchte en knipperde het waas weg. Was het een droom geweest? Ze begon Eye te likken. Bij de 3de lik zag ze iets liggen op de grond. Het was een beweging loos zwart hoopje. Ze duwde er voorzichtig tegen met haar neus en het zwarte hoopje viel op zijn rugje. "Nee!!", krijste ze. Het zwarte hoopje was een levensloze kitten. Ze huilde nog harder dan ooit. "Nee!!", gilde ze weer. Ze drukte haar neus in haar kitten en voelde geen hartslag. "Nee!", jammerde ze. Het duizelde en haar kop viel naast Eye bewusteloos op de grond.

Een klein hoopje lag aan de navelstreng vast in de heerlijk warme koepel van vruchtwater. Samen met zijn broertjes en zusjes tegen elkaar lag hij daar. Hij opende twee kleine oogjes. Dit had lang genoeg geduurd, hij wou eruit. Hij zag een opening en ging erdoorheen. Het was zeer krap in de lange gang. Het leek eindeloos te duren voordat hij zijn kop naar buiten kon steken. Hij wurmde en wurmde vooruit. Buiten hoorde hij stemmen. Een van de stemmen kende hij, die had hij heel vaak gehoord toen hij in de koepel zat. Eindelijk was hij eruit. Het vlies om hem heen maakte ademen moeilijk. Een heerlijke melkgeur hing hier rond. Blind opende hij zijn bekje in een geluidloze schreeuw van honger. De vertrouwde stem sprak weer: "Ik noem je Eye". Een poot duwde hem ergens naartoe, en de melkgeur hing hier sterk. Toen vond hij een tepel en sabbelde eraan, en de heerlijke melk stroomde zijn bekje in. Hij draaide om en opende zijn oogjes. Pas toen kon iedereen het zien: een van zijn ogen miste een pupil. Aan die kant zag hij niks. Maar hem maakte het niks uit. Hij was blind aan een oog. Nou én? Ik heb toch melk?

Fury kwam weer bij. Eye lag naast haar. Hij had zo'n mooie oogjes. En zo'n mooi vachtje. Wat was er gebeurt? Toen zag ze het levensloze lijfje van haar 2de kitten liggen en besefte wat er gebeurt was. Een traan viel op het neusje van Eye. Ze likte hem er af. Toen pas zag ze dat Eye aan 1 oogje een pupil miste. Ze snorde. "Past bij je naam.", mumelde ze. Ze likte hem stevig en tikte met een poot op zijn oortje. "Je bent zo schattig.", snorde ze. Een lichte kramp trok door haar buik. Ze wist dat het weer ging beginnen. Dus ze genoot extra van de pauze's zonder pijn. "Ik hou van je Eye.", miauwde ze liefdevol.

Toen pas kon Eye zijn moeder echt goed zien. Een prachtige, zwarte poes met groene ogen. Ze keek hem aan, recht in het blinde oog. "Past bij je naam." zei ze liefdevol. Toen was Eye zich bewust van zijn dode broertje naast zich. Hij piepte van verdriet en ieniemienie traantjes vulden de ogen van de kitten. Hij huilde bij het dode lichaam van zijn broertje, waarmee hij samen had gepiept, geschopt, geknuffeld en van gehouden had in zijn moeders lichaam. Hij was ineens doodmoe van de reis, en terwijl zijn moeder nog iets murmelde probeerde hij te slapen. Maar dat lukte niet. Hij probeerde zijn oogjes te sluiten maar daarna gingen ze weer open. Hij keek naar zijn dode broertje en zei toen zijn eerste woordje. Alles, behalve leuk. Hij piepte.
"Dood"

"Dood" piepte Eye. Fury knipperde met haar ogen. Zijn eerste woordje maar dan zo verschrikkelijk. "Ja hij is dood. Maar ik weet zeker dat hij trots zou zijn op jou en dat ben ik ook.", miauwde ze geruststellend. De krampen werden erger. Ze glimlachte zwakjes naar Eye. Maar de glimlach verscheen als sneeuw voor de zon toen ze de pijn voelde die ze had gevoeld bij haar 2de kitten. Nee dacht ze. Ze zag dat Eye moest wenen en ze likte zijn snuitje. Van de pijn in haar sterk gezwollen buik moest ze met hem mee huilen. Het begon weer te regenen. Nee, wou ze gillen maar gepiep kwam in de plaats. Ze had dezelfde pijn als haar 2de kitten met krampen er bovenop. Ze kronkelde van de pijn. En toen hoorde ze een plofje. Een kleine bruin-gestreepte kitten lag op de grond. De pijn werd erger en ze vertrappelde de nieuwe kitten bijna. Ze gilde en stond op. Ze snuffelde aan de kitten. "Dood!", jammerde ze. Ze ging weer liggen. De pijn was nu ondragelijk. Ze huilde en schreeuwde naar hulp. Weer een kitten dood. Ze krijste toen een heftige kramp haar gezwollen buikt trof. "Darkblood HELP!", gilde ze. Bloed liep over Eye heen over alles en berijkte toen haar neus. Het stonk. Ze krijste en gilde. Ze stond weer op en rende naar een plek die ietsje verder van Darkblood en Eye af was. Ze krijste weer. De pijn die haar overspoelde was ondragelijk. De gilde en duwde. Ze kraste met haar nagels op de grond. Toen hoorde ze een plofje. Ze keek er zelfs niet meer naar. Het was waarschijnlijk dood. Toch kon ze het niet laten om het vliesje er af te trekken en de kitten droog te likken. Ze liep terug naar Eye en liet de 'dode' kitten achter. Ze ging liggen en huilde. Dan, ze zag het arme hoopje ademen. Ze stormde er op af en pakte het op. Ze zette het naast Eye en likte het stevig. Ze ging er naast liggen. Met haar neus duwde ze de 2 kleintjes naar haar melk toe.

"Ma.. Mama.", piepte haar kitten. Fury snorde. Ze likte haar kittens schoon. "Eye", piepte Lilith. "Lilith, het is een mooie naam en past bij je duistere velletje.", murmelde ze. Ze raakte de neusjes van Lilith en Eye aan. Ze keek even naar kittens die rustig dronken. Eye was heviger met drinken. Ze likte Lilith zachtjes, daarna steviger. Ze kon niet geloven dat ze haar kitten Lilith bijna had verhongeren. Ze zuchtte het waren prachtige kittens, maar ze moest haar verdriet om de andere twee nog verwerken. Ze huilde, niet van de pijn maar van geluk. Ze huilde en huilde. Tranen liepen over haar wangen. "Ik hou van jullie", snikte ze. Helder blauwe ogen keken haar aan. De ogen van haar kittens. Het werd nacht. "Ik ga jullie naar een drogere plek brengen. Gaan jullie mee Darkblood en Snachter?", vroeg ze. Zonder op antwoordt te wachten duwde ze Eye en Lilith omhoog. Ze bemoedigde hun aan met zachte woordjes te fluisteren. Ze liepen naar een Twoleg nest. Daar achter het nest was een vervallen schuur vol warm stro. Ze liep naar binnen en de ijzige kou maakte plaats voor warmte. Ze draaide drie keer rond in het stro en maakte een nest. Ze duwde haar kittens erin, ging er naast liggen en sloot haar ogen.