A wish come true (open)

Onderwerp: A wish come true (open) wo 15 aug 2012 - 9:42

Wishpaw liep langs de rivier. Maar niet te dichtbij, anders zou ze er in vallen. Ze keek om zich heen. Waar was Angelpaw? Ineens werd ze geraakt door iets groots. Het was er, en toen weer niet. Maar Wishpaw dacht daar niet aan. Ze dacht aan hoe ze uit het water zou komen. `HELP!' riep ze. Maar niemand hoorde haar. Ze wilde weer roepen, maar ging kopje-onder. Ze zonk steeds verder naar beneden. `Ik wens dat ik nog levend terug kom!' riep ze. Als laatste wens. Wishpaw keek naar boven. Ze zag een vage gedaante. Hij gooide iets. En een seconde later kwam een steen hard tegen haar kopje.

Angelpaw kwam aan en zag een mens en dacht waar is Wishpaw? Ze keek op en wachtte tot dat de mens weg was,ze keek in het donkere water. Ze kon nog niet zwemmen want dat moest ze nog leeren van Riversong,ze sprong in het koude water en zag Wishpaw. Angelpaw zakte naar de bodem en pakte Wishpaw bij haar nek vel,Angelpaw probeerde na boven te komen ze kreeg bijna geen lucht meer en zakte weer na beneden. Angelpaw zij zacht ik laat nooit mijn vriendin in de steek,ze kreeg allemaal water binnen,ze pakte de randen van het water en pakte Wishpaw bij haar nekvel en klom naar boven het water stroomde hard tegen de randen aan. Angelpaw klom aan de rand met Wishpaw ze proeste naar adem en vroeg gaat het Wishpaw? Ze keek er naar met traanen in haar ogen,een traan gleed naar beneden het leek of de tijd stil stond.

Fernpaw liep het Riverclankamp uit. Hij had zin om naar de rivier te gaan. De groene ogen van hem tuurden in het rond. Zijn spitse oortjes vingen gerommel op bij de rivier. Hij keek door de bosjes, en zag Angelpaw met een andere poes! ''Angelpaw! Wat is er aan de hand!'' Hij rende er heen. Bezorgd ging hij voor de drijfnatte poezen zitten. ''Jullie moeten warm worden. Anders vatten jullie zeker kou!'' Hij pakte de andere poes voorzichtig op, en legde haar in het zonnetje. Toen liep hij terug naar Angelpaw. Hij ging tegen haar aanzitten. Om haar zo warm mogelijk te houden. Hij zei: ''Wat is er allemaal gebeurd?'' Luisterend pakte hij een muis, en gaf die aan Angelpaw. ''En trouwens, we moeten iemand halen voor die poes, die ziet er niet goed uit! Ze is hartstikke koud enzo.'' Fernpaw rilde van het koude lichaam van Angelpaw. Weer bezorgd keek hij naar de vreemde poes die er niet goed uit zag.

Angelpaw keek naar Wishpaw en zij wat heb ik gedaan. Ze hoorden Fernpaw die zij''Angelpaw! Wat is er aan de hand!'' Ze keek hem aan met een glimlach probeerde ze,En Angelpaw sprak Het gaat wel maar met Wishpaw niet en ze wees naar de jonge leerling. Ze sloot bijna haar ogen en keek naar Wishpaw en naar Fernpaw, Fernpaw sprak ''Jullie moeten warm worden. Anders vatten jullie zeker kou!'' Angelpaw rilde niet ze was bijna verdronken. Ze voelde de warme vacht van Fernpaw ze viel bijna neer,Fernpaw ging tegen haar aanzitten. Om haar zo warm mogelijk te houden. Hij zei: ''Wat is er allemaal gebeurd?'' Luisterend pakte hij een muis, en gaf die aan Angelpaw. ''En trouwens, we moeten iemand halen voor die poes, die ziet er niet goed uit! Ze is hartstikke koud enzo.'' Wishpaw wachte op mij en was in het water gevallen denk ik en waarom ga je niet tegen Wishpaw aanliggen? zij ze zacht. Ze was uitgeput en viel neer en zij haar paar laatsten woorden wil je voor Wishpaw zorgen? I..I...IK..VI..ND je en ze leek dood ze had zoveel pijn.

Wishpaw lag naast de rivier. Ze zag Angelpaw liggen. Ze zag er uitgeput en koud uit. Wishpaw probeerde zich te bewegen. Maar dat deed te veel pijn. `Angelpaw!' zei ze. Maar haar stem klonk zo zacht dat Angelpaw het niet hoorde. Toen zag ze de vreemde kat opstaan en snel wegrennen. Wishpaw dacht terug aan wat er gebeurd was. Iets hards raakte haar en ze viel in het water. Een mens had haar daarna bijna vermoord. Haar kopje bloedde en ze had overal pijn. `Ik werd geraakt door iets hards,' fluisterde ze. Zelfs praten deed pijn. De vreemde kat kwam terug met nog een vreemde kat. Ze zagen twee natte, koude, zieke katten liggen in het gras.

Angelpaw dacht weer aan vroeger maar ze kroop naar Wishpaw. Met alle kracht die ze nog had en ging tegen haar aan liggen,ze legde haar klauwen over Wishpaw heen het koude ligaam van de leerling voelde koud. Angelpaw sloot langzaam haar ogen en kreeg een glimlacht en viel dood neer,ze dacht toen ze nog jong was en dat ze zig slecht voelde door dat de bloodclan kat haar ouders hebben aangevallen. Een traan gleed over de wang en viel op de grond,Angelpaw heten toen Angelkit en was geschrokt wat er was gebuurt ze wouw uitzoekken wie het waaren. Ze rook nog de natten geur van het viezen water en voelde niks meer.

Wishpaw werd wakker. Angelpaw lag naast haar. Dood. Haar beste vriendin lag levenloos naast haar op de grond. Wishpaw wou huilen van verdriet. Maar ze was er zo slecht aan toe dat ze dat niet meer kon. Van binnen stortte ze helemaal in. Met haar laatste adem riep ze: `Angelpaw is dood!' Wat voor haar geschreeuw leek, was voor de twee vreemde katten een gefluister. Maar ze hoorden het wel. Wishpaw kromp ineen van de pijn. Pijn, pijn, pijn, pijn, spookte het door haar hoofd. Toen viel ze in een slaap wat tussen bewusteloos en de dood zat.

Fernpaw keek vol afschuw toe hoe Angelpaw neerviel. ''ANGELPAW! NEE!'' Fernpaw rende zo hard als hij kon naar de levenloze poes. ''Angelpaw? Hou vol!'' Fernpaw tilde de koude Angelpaw op. ''Maar we moeten jou ook nog meenemen..'' Fernpaw tilde ook die poes op zijn rug. Wankelend liep hij naar het kristal van de Sterrenclan. ''We gaan naar het kristal van de sterrenclan. Ik hoop dat zij iets kunnen doen voor jullie''Fluisterde Fernpaw aanmoedigend.

Feel the river.
Feel the water.
Feel the bubbles.
Feel the fun.

Fernpaw schoof de katten wat beter, Zodat ze niet vielen. Hij liep moeizaam de grot in. '''We zijn er!'' Riep hij. Hij legde de poezen voorzichtig neer bij het kristal. ''Sterrenclan? Luister naar ons. U moet Angelpaw en deze onbekende poes beter maken!'' Hij stampte op de grond, maar gelijk zag hij dat er iets in het kristal wild werd. Fernpaw zei: ''S-S-Sorry...'' Fernpaw wachtte af wat de Sterrenclan zou doen. Misschien wel niks. Maar misschien wilde ze wel helpen...

Angelpaw hoorden het geroep ze wilde iets zeggen maar het lukte niet. Angelpaw had veel pijn ze lag op de rug van Fernpaw,ze keek naar waar Fernpaw natoe ging. Angelpaw was meer dood dan levend,ze voelde de kouw de ligte kouw. Angelpaw voelde dat ze haar moeder en vader bij haar ze glimlachten,Angelpaw wilde nog niet naar de Starclan Ze verzette zig terug ik wil mijn missie halen dan mag u me hebben Sprak Angelpaw. Ze voelde de koude rug van Fernpaw en ze was uit geput en viel in een dieppe slaap,ze droomde: Ze zag haar zus en Angelpaw samen op Bloodclanners jagen toen ze alenbij warrior's waren. Kom het is veilig sprak haar zus. Angelpaw knikte duidelijk,ze sprongen op de Bloodclanners en klauwde ze bijna dood. De Bloodclanner's vluchte terwel Angelpaw achter ze aan ging,ze zag een auto maar Angelpaw sprong er net over de auto en viel keihard op de grond en had overal bloed. Angelpaw schrok wakker ze was niet bang of zo maar haar zus moest nog leven!

Nightsky snuffelde aan een paar paardebloemen. Hier was haar geur ook al... Nightsky was al uren op zoek naar haar zusje. ANGELPAW!!!" riep ze. Stilte. Ze snoof. Haar geur was hier, ze was hier niet lang geleden geweest. Ze schrok toen haar geur in het windterrirorium leidde... Verdorie!" zei ze. Maar haar zusje stond boven alles, dus ze ging het windterrirorium in. Ze was alert en doodsbang dat er opeens een patrouille uit de struiken kwam. Maar ze ging door, en dat totdat ze haa zusje vond. Ze keek even of ze een patrouille zag, en liep verder. Ze kwam bij een rivier aan. Hier was ze nog pas geweest. Maar ze rook meer... De geur van een vreemde windclankat! En ook nog van een tweebeen die boos was. En toen ook nog de geur van fernpaw... Ze snoof heel diep en ze rook...ze rook.....dood!!! Nu was ze echt bang en boos tegelijk. Als die kat haar zusje iets aan had gedaan, zou ze hem aan stukken scheuren!

dit is mijn andere acc sorry ^^'
---

Angelpaw lag wakker op de rug van Fernpaw eb zag een poes ennaast lopen die ze niet kenden en vroeg "wie ben jij?" Tegen de poes. Angelpaw viel van de rug van Fernpaw. Angelpaw bleef liggen, ze had een glimlach en zij tegen Fernpaw "alles komt goed Fernpaw alles komt goed." Angelpaw lag op de koude grond met spleetjes ogen, ze probeerden Fernpaw tot rust te stellen. Het licht van de sterre steen gaf mooi licht. Angelpaw dacht nog steets aan haar zus haar lieve zus. Angelpaw viel neer en bleef liggen en op de hoop dat ze wist wie haar zusje was.

Riverclan? Thornpaw zakte in verdedigings positie. Ze wist dat ze terug moest naar het windclanteritorium, maar de riverclan geur was heel dichtbij. Toen er geen kat uit de bosjes kwam springen, liep ze verder. Ze was nog steeds op haar hoede."ANGELPAW!!!" Thornpaw zette het op een rennen. Er was dus degelijk een vreemde kat in hun territorium. Ze stopte bruusk. Hoog tijd dat ze die kat zou wegjagen. Ze sprintte naar de plek van het geluid. Wat ze daar zag was te gek voor woorden. Ze zag een Riverclan kat met Wishpaw en een andere riverclanner naar de maansteen lopen. Thornpaw stormde er op af. "Wishpaw!" riep ze buiten zichzelf."Wat heb jij met Wishpaw gedaan!" De kater liep onverstoord door. Naar binnen in de grot. Ze spurtte er achteraan. ""Niet doen! Starclan! Medicincat!" brabbelde ze. Ze begon aan de kater te trekken. "Het is heilig. Niet voor gewone apprentices!" zei ze al wat verstaanbaarder. Ze begon aan Wishpaw te trekken. De Riverclanners zouden misschien wel fouten maken door de grot binnen te gaan. Ze liet niet toe dat een Windclanner die fout maakt. Eenmaal buiten, was ze al wat rustiger. "Wishpaw?" vroeg ze zachtjes. "Hoe is dit hier gebeurd?" Ze wreef met haar poot even over het gezicht van de apprentice. "We moeten hier weg. Er zijn Riverclanners. Dit is niet goed." sprak ze gejaagd. "Wishpaw... Zeg toch iets" smeekte ze. Ze kon onmogelijk met een bewusteloze poes helemaal naar het kamp lopen. Daarvoor was ze te klein. "Alsjeblief... Wishpaw!"

`Alsjeblieft... Wishpaw,' hoorde Wishpaw Thornpaw smeken. Ineens werd ze wakker. Thornpaw stond bij haar. Even was Wishpaw vergeten wat er was gebeurd, maar haar zieke lichaam herinnerde haar alles weer. Ze begon te snikken. `Help Angelpaw! Ze gaat dood!' zei ze. Wishpaw keek om zich heen. Haar zicht was slecht door haar tranen die steeds sneller naar beneden druppelden. Ze kon alleen de vage omtrekken van Thornpaw zien. `HELP ANGELPAW!' schreeuwde ze. Waarschijnlijk schrok Thornpaw, maar dat was niet helemaal duidelijk. `Ik... ik, zou haar helpen,' fluisterde Wishpaw schor. Plots kromp ze ineen. Een pijnscheut ging door heel haar lichaam. `Pijn, pijn, pijn,' wist Wishpaw nog uit te brengen, voordat ze weer buiten bewustzijn raakte. Ditkeer tegen het randje van de dood. Ze zou het niet gaan redden, zonder snelle hulp.

Onderwerp: Re: A wish come true (open)