At our place~

Onderwerp: At our place~ za 12 mei 2012 - 12:05

_{Is it wise enough to say
That I'm better off without you
Is it cool enough to fake
'cause all that I've been breathing is about you

De dag was aangebroken. Wildpaw opende zijn twee ambere ogen en knipperde in het zonlicht dat hem via de opening van de Den bereikte. Meteen herinnerde hij zich de afspraak die hij met Lightpaw had gemaakt. Dezelfde plek waar we deze dag hebben afgesproken. Die woorden hadden de hele avond door zijn kop gespookt. Hij kon maar niet wachten totdat hij in slaap vielen nu was het eindelijk zo ver. Hij keek om zich heen en zag dat de andere Apprentices bijna allemaal nog sliepen. Zonder mentor had hij ook niet over een training hoeven denken, hij kon gaan en staan waar hij wilde. Meteen sprong de kater op en trippelde de Den uit. Buiten het kamp stond er een briesje dat verkoelend door zijn vacht gleed. Hij kneep zijn ogen toe en genoot even. Hij zou daar toch op de poes moeten wachten, dus waarom niet even wat eten. Hij richtte zijn blik op de prooistapel en liep er alvast naartoe.

Is it wise enough to flow
From the head until my toes
But somehow I don't really know
All that I've been doing is without you

Binnen een paar hartslagen zat hij bij de ingang. Een heerlijk muisje te eten. Het vlees was nog een beetje warm, waarschijnlijk omdat de eerste jachtpatrouilles alweer waren aangekomen. Wildpaw keek naar de lucht en zag dat de zon al wat verder naar boven was gekropen. Het werd maar een tijd dat hij op weg moest gaan. Nog snel maakte hij zijn snorharen en snuit schoon, begroef de restjes buiten het kamp en begon richting de grens met RiverClan te lopen. Geen enkele kat mocht hem zien. Dan kon hij hun vriendschap wel vergeten. Maar toch had hij niet langer meer van die vervelende twijfels in zijn kop. Hun vriendschap was echt en daar was ook niets ernstigs aan. De zon scheen warm op zijn vacht, Leafbare was waarschijnlijk al bijna aan zijn eind gekomen en dan zou het beste seizoen uitbreken. De nieuwe planten en natuurlijk nieuwe prooien. De plotselinge geur van RiverClan deed hem opschrikken uit zijn gedachten. Meteen keek hij om zich heen om de kat te zien, maar het was alleen maar de geur van de grens. Die hij bijna had overgestoken. Wildpaw deed een stap terug en ging zitten. ”Lightpaw?” Miauwde hij bijna fluisterend om geen andere katten aan te trekken. Wie weet kwam er wel een patrouille aan die hem zou snappen. Maar toch zou hij hier blijven totdat Lightpaw kwam opdagen. Ze zou haar belofte toch niet breken?

Is it you inside my head
Is it you inside who says
That I'll become, someone else
[L I G H T P A W, O N L Y !]}

Onderwerp: Re: At our place~ za 12 mei 2012 - 12:29

De nacht was aangebroken en Lightpaw was terug in het kamp. Ze had voor morgen afgesproken met Wildpaw. En ze dacht de hele tijd aan hem. Het voelde als of ze elkaar al manen kenden. Maar ondertussen kende ze mekaar nog maar een dag. De jonge apprentice legde haar twee gevangen prooien. Ze hoorde enkele warriors mompelen "is dat alles wat ze heeft gevangen over een heledag?" En wat ze ook hoorde. "Of ze kan niet goed jagen, of ze verbergt iets." Lightpaw hief haar kop op. Ze trippelde naar de apprentices den en ging daar liggen. Ze hield haar gele ogen nog even open en sloot ze daarna. Het duurde niet lang of ze was in dromenland. "Mijn klauwen gleden over de borst van een leader. 'Dit woud zou het mijne zijn,' grauwde Lightstar. Ze beet in de nek en vocht met nog meer tegen standers die het niet met haar eens waren. Lightstar zou heersen over het bos. En dat zou niet veranderen! Lightstar zou de heerser van het woud worden, en de sterkste poes worden ooit!" Ze droomde over de baas zijn van het woud. Van macht hebben. En heel veel aanhanger. Wildpaw kwam er ook in voor. In die droom droeg hij de naam Wildstar. Samen zouden ze heersen. Samen zouden ze de baas zijn.
Lightpaw opende langzaam haar ogen. Ze keek even vragend om zich heen. Dat was een leuke droom. Ze gaapte en rekte zich uit. En toen kwamen de herinneringen weer haar kop binnen. Ze had afgesproken met Wildpaw. Ze ging recht op zitten en begon aan een grondige was beurt. Na dat ze daar klaar mee was verliet ze de den en liep ze op de prooi stapel af. Daar pakte ze de muis die ze gisteren had gevangen. Ze glimlachte. Bij de prooi stapel at ze de prooi op. Daarna keek ze even heen en weer en daarna naar boven. Het werd maar eens tijd om te vertrekken.
Zonder aarzelen begon ze richting de Shadowclan grens te rennen. Ze lette niet op andere katten. En gelukkig waren die er ook niet. Ze sprong lenig over een boomstam heen en rende door. Een koele bries gleed door haar half lange vacht heen. Ze glimlachte en begon nog sneller te rennen. Toen ze bij de grens aan kwam begon ze te sluipen. Ze snoof de lucht op en rook nog niks. Ze bleef in de beschutting zitten en wachtte rustig af. Toen begon de geur van Wildpaw haar neus binnen te stromen. Maar Lightpaw liet zich nog niet zien. Wie weet volgde een andere kat wildpaw. Ze snoof nog eens goed, en toen ze op merkte dat het veilig was hoorde ze haar naam. Lightpaw kwam uit de bosjes en schudde haar vacht uit. 'Hallo, Wildpaw,' snorde ze. Ze trippelde naar hem toe en drukte haar kopje tegen die van hem aan. 'Je ziet er goed uit. Hoe is het?' Snorde ze terwijl ze voor hem ging zitten. Haar ogen twinkelden vrolijk.

--Yeap, mijn inspiratie heeft me niet verlaten--

Onderwerp: Re: At our place~ za 12 mei 2012 - 15:59

_{Is it wise enough to say
That I'm better off without you
Is it cool enough to fake
'cause all that I've been breathing is about you

Een beetje onzeker begonnen zijn voorpoten de grond te kneden, ze zou toch wel komen? Of had ze in haar eigen Clan al iemand anders ontmoet die ze leuker vond. Een beetje kwaad keek hij naar zijn poten en sloeg zijn klauwen erin. Dan had ze haar belofte verbroken! En dat zou hij haar nooit vergeven. Hij had zijn gevoelens met haar gedeeld, alles. En dan zou zij hem alleen laten voor altijd. Een zachte grom ontstond in zijn keel en hij begon de grond naar boven te halen. Nee! Een geluid haalde hem uit zijn fantasie en hij zag een paar bosjes bewegen. Lightpaw? Hij zag een voorpoot verschijnen, geschrokken stond hij op en zijn nekvacht begon te prikkelen. RiverClan! Daar al die drukte wilde hij bijna wegrennen, maar toen hij de twee witte pootjes herkende wist hij dat het Lightpaw was. Geruststellender trippelde hij naar voren en ging weer zitten. Hij duwde de brokjes grond die hij net met zijn klauwen had gemaakt weer bij elkaar. Beschaamd krulde hij zijn staart over zijn pootjes, recht over die plek. Hij had weer eens wat overdreven..

Is it wise enough to flow
From the head until my toes
But somehow I don't really know
All that I've been doing is without you

'Hallo, Wildpaw,' snorde ze. Wildpaw hoorde hemzelf ook snorren en hij vergat zijn gevoelens van daarnet. Ze trippelde naar hem toe en drukte haar kopje tegen die van hem aan. Ja. Hun vriendschap had de nacht overleefd. Hij zou vandaag weer veel lol hebben zoals de dag daarvoor, totdat ze Elders waren, waren ze gelijk ook vrienden. Maar hoe zou het moeten als ze Warrior waren? Straks kregen ze beide een Apprentice en wat dan? Dan konden ze onmogelijk elke dag afspreken. Meteen voelde hij een verdrietige schok door zijn ziel gaan. Als ze Warriors werden was het waarschijnlijk wel voorbij. 'Je ziet er goed uit. Hoe is het?' Snorde ze terwijl ze voor hem ging zitten. Haar ogen twinkelden vrolijk. Zij dacht daar waarschijnlijk niet over. Zij was vast alleen maar bezig met het ‘nu’. ”Goed,” Miauwde hij blij en gaf Lightpaw een likje over haar oor. ”Ze hebben niets gemerkt, mijn Clan. Dachten vast dat ik te druk was. Volgens mij geven ze niet eens om me..” Het kon waar zijn, hij had alleen zijn twee broertjes, Flamepaw en Autumnpaw. Maar die waren waarschijnlijk ook bezig met hun training. Ze hadden vast al veel vrienden gemaakt. ”Maar hoe is het met jou? Is er nog iets gebeurd in de korte tijd dat we elkaar niet hebben gezien?” Hij moest gewoon zeker zijn dat er niet nog iemand tussen was gekomen. Hij voelde weer het jaloerse gevoel in hem opkomen. Hun vriendschap was het belangrijkste van zijn leven. Hij zou anders weer ‘die Apprentice’ worden en de hele tijd treuren om iets wat voorbij is gegaan. Nee, dat was dus niet wat hij wilde..

Is it you inside my head
Is it you inside who says
That I'll become, someone else}

Onderwerp: Re: At our place~ di 22 mei 2012 - 10:12

Ze was er. Ze was weer bij Wildpaw. Lightpaw snorde, ze voelde zich vrolijk, blij, blij dat ze bij Wildpaw kon zijn. Niet dat het mocht. Maar van zich zelf mocht alles dat ze wou. 'Ik ben blij dat het goed met je gaat,' snorde ze terwijl ze haar kopje tegen de zijne drukte. ”Ze hebben niets gemerkt, mijn Clan. Dachten vast dat ik te druk was. Volgens mij geven ze niet eens om me..” Zei Wildpaw. Lightpaw's uitdrukking werd medelevend. Ze kon onmogelijk zeggen dat ze er zeker van was dat hij het fout had. Dus besloot ze iets anders te zeggen. 'Maar ik geef wel om je,' miauwde ze terwijl ze een likje over zijn oor gaf. Daarna vroeg Wildpaw hoe het met haar was, en of er nog dingen waren gebeurd in de tijd dat ze niet samen waren geweest. Eigenlijk was er niks interessants gebeurd. 'Met mij is het goed. En het enige wat me is opgemerkt is dat mijn clan me niet vertrouwd. Maar ja. Ze doen maar, jij gaat voor alles,' zei ze terwijl ze glimlachte. Lightpaw stond op en glimlachte warm naar Wildpaw. 'Kom, zullen we een plek op zoeken waar we mekaar voortaan gaan ontmoetten? Droppedstar,' zei ze met een knipoog. Ze zwiepte vrolijk met haar staartje en deed een paarstappen naar voren om aan te geven dat ze hier weg wou. Ze snoof de lucht op en ze versmalde haar ogen. 'Beter dat we nu vertrekken,' mauwde ze dringend. Ze rook Shadowclan geuren die deze kant op kwamen. Ze sprong door de bosjes en keek naar Wildpaw afwachtend of hij haar volgen ging.

--Flut--

Onderwerp: Re: At our place~ za 26 mei 2012 - 19:12

_{When I look into your eyes, it's like watching the night sky
Or a beautiful sunrise, well there's so much they hold
And just like them old stars, I see that you've come so far
To be right where you are, how old is your soul

Een zacht snorrend geluid galmde in zijn oren. Het was dus weer hetzelfde. Net zoals de dag ervoor, gewoon twee Apprentices die samen speelden. Alsof ze van dezelfde Clan waren. Wildpaw begon zonder dat hij het eigenlijk merkte ook te snorren en deed een stap dichterbij de poes. De geur van vis drong zijn neus binnen, maar onder die laag rook hij de geur van zijn vriendin. Hij merkte de RiverClan geur niet eens meer op. Misschien had zij dat ook bij hem. 'Ik ben blij dat het goed met je gaat,' Haar kopje werd tegen de zijne gedrukt en hij likte een van haar oortjes. Vriendschap. Even trok Wildpaw zijn kopje terug. Een blik vol medeleven was te zien in de ogen van zijn vriend. Was het dus écht waar? Had zij het ook gemerkt? Natuurlijk was hij op beide dagen niet meegevraagd voor een patrouille, maar dat betekende toch niets? Ze wilden vast geen ongetrainde Apprentices mee. Die zou vast alle prooi laten schrikken. Wildpaw slikte toch. 'Maar ik geef wel om je,' Dezelfde lik werd dit keer over zijn oor gegeven en haar stem deed hem weer wat tot rust komen. "Dat weet ik toch," Miauwde hij blij en stak zijn staart weer blij in de lucht. Hij mocht niet meer denken aan die vervelende tijden. Nu kon hij nog spelen met Lightpaw, straks, als de ceremonie eenmaal was geweest, hadden ze waarschijnlijk geen tijd meer. Dan zou hij weer een échte Apprentice worden. Maar omdat te worden, moest hij uit de buurt van Lightpaw blijven. Hoe kon hij nou kiezen?

I won't give up on us, even if the skies get rough
I'm giving you all my love, I'm still looking up
And when you're needing your space, to do some navigating
I'll be here patiently waiting, to see what you find

'Met mij is het goed. En het enige wat me is opgemerkt is dat mijn clan me niet vertrouwd. Maar ja. Ze doen maar, jij gaat voor alles,' Lightpaw's stem haalde hem weer naar de echte wereld. Nee. Zelfs zij ging voorbij haar Clanregels om hier bij hem te zien. Snorrend ging Wildpaw zitten. Dan zou hij het ook doen. Alles voor deze bijzondere vriendschap. Een warme glimlach verscheen op het gezicht van Lightpaw. 'Kom, zullen we een plek op zoeken waar we mekaar voortaan gaan ontmoetten? Droppedstar,' Wildpaw knikte zijn kop, zoals een echte Clanleader ook gedaan zou hebben. Lightpaw zwiepte met haar staart en gaf aan dat ze klaar was om te vertrekken. Net alsof een héle Clan gaat verhuizen, Dacht Wildpaw en ging naast Lightpaw staan. Even was het stil, zelfs hij voelde een rilling over zijn rug gaan. Maar pas na enkele hartslagen wist hij waar ze vandaan kwamen. ShadowClan! Zo te zien was Lightpaw hem al voor geweest. Twee gouden ogen keken hem afwachtend aan vanuit de struiken. Zo snel als hij kon sprong hij door het struikgewas en deed voor de zekerheid een paar passen van de open plek af. "Goed gedaan Sealeaf." Miauwde hij opgelucht en keek Lightpaw vriendelijk aan. "We kunnen maar beter nu meteen gaan, ja. Welke kant lijkt jou het geschiktst?"

'Cause even the stars they burn
Some even fall to the earth
We've got a lot to learn
God knows we're worth it
No, I won't give up}

Onderwerp: Re: At our place~ wo 6 jun 2012 - 14:55

Afwachtend staarde Lightpaw naar Wildpaw. Ze vroeg zich af of hij haar zou volgen. Misschien was het ook wel niet zo, en bedacht hij zich dat dit niet kon, dat hij liever met zijn clan maatjes weg ging en haar hier achter liet. Ho, hé, zo is Lightpaw niet, en zo denkt ze al helemaal niet. Zij en Wildpaw zijn beste vrienden, en dat zou nooit een keer veranderen. Lightpaw keek naar Wildpaw, die inderdaad besloot achter haar aan te gaan. "Goed gedaan Sealeaf." Prees Wildpaw haar. Lightpaw keek met een warme glimlach naar haar maatje; Wildpaw. Die vriendelijke ogen prikte in haar ogen. Niet negatief, maar positief, het voelde zo goed, dat ze zich af vroeg of ze dit eigenlijk allemaal niet droomde. "We kunnen maar beter nu meteen gaan, ja. Welke kant lijkt jou het geschiktst?" Vroeg Wildpaw. Lightpaw grijnsde, en hees zich op. 'Deze kant op,' snorde ze terwijl ze over een tak heen sprong en toen in een snelle ren pas ging. Haar poten gingen geruisloos over de grond heen en haar oren stonden naar achteren om Wildpaw te horen, en haar ogen stonden scherp naar voren gericht, zo dat niks haar zou ontgaan. Ze rende door, zo snel als ze kon, maar ze zorgde er ook voor dat ze dicht bij Wildpaw bleef, en dat het geen hardloop wedstrijd ging worden.
Na een hele lange tijd gerend te hebben merkte ze op dat de clan geuren hun hadden verlaten. Lightpaw haalde diep adem. Ze had hard gerend. 'Pff... Ik denk dat we nu voorlopig wel veilig zijn,' heeg Lightpaw. Ze waren nu buiten clan gebied.

Onderwerp: Re: At our place~ za 16 jun 2012 - 14:40

_{When I look into your eyes, it's like watching the night sky
Or a beautiful sunrise, well there's so much they hold
And just like them old stars, I see that you've come so far
To be right where you are, how old is your soul

'Deze kant op,' Snorde de poes waarmee hij bevriend was. Het was gewoon te leuk om ze samen te zijn. Ze deden tenminste iets. Zonder Mentor kon hij niet getraind worden, dan zou hij de hele dag in het kamp moeten rondhangen. Leuk? Of course not.. Wildpaw zag dat Lightpaw over een tak heen was gesprongen en verder rende. De kater nam een klein aanloopje en sprong. Hij voelde de lucht onder zijn poten en het zachte briesje dat in zijn gezicht blies. Net raakte hij met zijn achterpoten de tak, maar wist zijn evenwicht te behouden. Wildpaw wilde niet stoppen, wie weet zaten de Clankatten wel achter hen aan, hij vertrouwde op Lightpaw. Dat zij hen naar een veilig oord zou leiden. Het rennen duurde een tijdje, maar uiteindelijk stopte Lightpaw. Hijgend kwam hij naast haar staan en volgde haar blik. 'Pff... Ik denk dat we nu voorlopig wel veilig zijn,' Hijgde ze en Wildpaw begon de geuren om hen heen af te speuren. Geen enkele geur kwam hem bekend voor, geen Clans alleen maar de vaag bekende geur van Rogues. "Dat denk ik ook," Zei hij wat afwezig en keek bezorgd om hen heen. Als hier zoveel Rogues waren, waren ze hier dan niet in gevaar?

I won't give up on us, even if the skies get rough
I'm giving you all my love, I'm still looking up
And when you're needing your space, to do some navigating
I'll be here patiently waiting, to see what you find

Wildpaw trippelde door de lichte begroeiing en probeerde het perfecte plekje te vinden voor de twee. Ze moesten een 'camp' maken anders zouden de Rogues hen gewoon kunnen aanvallen. Hij stak zijn kop door de struiken en kwam uit op een kleine open plek, het was omringd door bomen waarvan de takken bedekt waren met knoppen. De open plek was verdeeld in meerdere delen, door hoog gras dat vanuit de bodem omhoog groeide. In het midden was een steen geplaatst, de perfecte plek voor een camp! "Lightpaw!" Riep hij tevreden uit en stapte de open plek in. Hij trippelde naar de steen en sprong erop. De zon scheen door het bladerdak op hem neer, alsof StarClan hem aanmoedigde om hier een camp te maken. Een glimlach bedekte zijn gezicht en hij wachtte af tot Lightpaw zou komen. Dit was perfect..

'Cause even the stars they burn
Some even fall to the earth
We've got a lot to learn
God knows we're worth it
No, I won't give up

-Laat en kort, sorry ><"}

Onderwerp: Re: At our place~ za 16 jun 2012 - 17:40

Haar poten raasde over de grond terwijl ze snelle, lenige, stevige bewegingen maakte. Ze sprong lenig en snel over een boom tak heen en keek toen achter om. Ze wist dat Wildpaw haar vertrouwde, en dat gaf haar een warm gevoel. Ze grinnikte toen de sprong bij Wildpaw bijna verkeerd ging, maar dat was niet gemeen bedoeld. 'Voorzichtig,' riep ze Wildpaw toe terwijl ze haar pas ietsje vertraagde om Wildpaw wat dichterbij haar te laten komen. Na een poosje vertraagde haar pas en stopte ze met rennen. Ze snoof de geur op en rook dat het veilig was. Er was geen clan kat in de buurt. Enkel rook ze wel rogues en ander stuff. Kort om, het kon hier gevaarlijk zijn. Maar dat trok haar alleen maar aan. Ze hield van avonturen. 'Cause, that was her. Zo was ze gewoon. Een avonturier. Toen hoorde ze haar naam. Lightpaw keek om en zag Wildpaw op een rots staan. 'Kom er aan, Droppedstar,' miauwde ze terwijl ze naar Wildpaw toe sprong. Ze knipoogde dat ze hier ook beter hun "second names," konden gebruiken. Ze grijnsde. 'Je ziet er als een echte leider uit, Droppedstar, ik ben blij om jouw Deputy te zijn,' snorde ze terwijl ze vrolijk met haar staart zwiepte en naast Wildpaw kwam staan. 'Dit is ons kamp, de perfecte plek,' snorde ze als volgt.

Onderwerp: Re: At our place~ za 16 jun 2012 - 19:18

_{I'm at a payphone trying to call home
All of my change I spent on you
Where have the times gone
Baby it's all wrong, where are the plans we made for two

Yeah, I, I know it's hard to remember, the people we used to be
It's even harder to picture, that you're not here, next to me
You say it's too late to make it, but is it too late to try
And in our time that you wasted, all of our bridges burned down

Zonnestralen bedekten zijn vacht en snorrend liet hij de warmte inspijpelen. Dit was gewoon de perfecte plek. Bijna niet te zien, verdeeld als een écht kamp en natuurlijk het bos wat zorgde voor veel prooi. Alleen miste ze een waterbron, iets waar ze van konden drinken als de dagen écht heet werden. Wildpaw spitste zijn oren om alle geluiden op te vangen. Maar hij hoorde alleen de bekende geluidne van dieren, maar niet het razende geluid van een rivier ofzo. 'Je ziet er als een echte leider uit, Droppedstar, ik ben blij om jouw Deputy te zijn,' Bijna schrok hij op van de stem van Lightpaw. Zijn nekharen maakten een kleine golvende beweging, maar verder niets. Hij schudde lichtjes zijn kop. De poes kwam naast hem staan en zwiepte haar rode staart. 'Dit is ons kamp, de perfecte plek,' Snorde ze weer.

I've wasted my nights, you turned out the lights
Now I'm paralyzed, still stuck in that time
When we called it love, but even the sun sets in paradise

"Dat weet ik," Sprak Wildpaw na een tijdje en keek in de gele ogen van Lightpaw. "En ik had het niet kunnen vinden zonder jou. Bedankt Sealeaf." Hij gaf een lik over haar oor en stond weer op. De steen was al aardig heet onder zijn poten geworden, en zijn keel begon langzaam droog te worden. "Ik bedenk me echter net, dat we een waterbron nodig hebben. We moeten kunnen drinken als we hier lang blijven. Zullen we maar gaan zoeken? Of wil je liever het nieuwe territorium onderzoeken?" Hij wilde niet aandringen dat hij dorst had, want dan zou het misschien tegen haar wil zijn. Alhoewel hij die dorst wel wat kon tegenhouden, de warmte kon toch niet veel erger worden dan dit?

I'm at a payphone trying to call home
All of my change I spent on you
Where have the times gone
Baby it's all wrong, where are the plans we made for two

If happy ever after did exist
I would still be holding you like this
All those fairytales are full of shit
One more fuckin' love song, I'll be sick, ooh}

Onderwerp: Re: At our place~ zo 17 jun 2012 - 22:08

Lightpaw keek over het "kamp" heen. Een windvlaag waaide door haar vuurrode vacht heen, door die zon die op haar rode vacht scheen leek haar vacht bijna licht te geven. Natuurlijk dat ze Lightpaw heette. Ze vroeg zich af wat haar warrior naam zou zijn. Lightshine, Lightclaw, Lightfire? Lightfire, dat zou een prachtige naam zijn, of beter, Lightflame, maar ze zou wel zien. Toen ze zo over het "kamp" heen keek voelde ze het gevoel van macht, het soort gevoel dat haar sterker leek te maken. Ze snoof de lucht op en een onheilspellende grijns kwam rond haar lippen, maar zo snel die kwam verdween die ook weer. Ze glimlachte lief naar Wildpaw en gaf haar een lik over zijn oor. Ze zei dat dit hun kamp was, en dat dit de perfecte plek was.
"Dat weet ik," zei Wildpaw terwijl hij in haar gele ogen keek en Lightpaw in zijn bruin/gele ogen keek. Het waren prachtige ogen. Ogen waar ze wel in kon smelten. "En ik had het niet kunnen vinden zonder jou. Bedankt Sealeaf." Lightpaw glimlachte. 'We hebben het samen gedaan, als jij er niet was geweest, was het mij ook nooit gelukt,' sprak ze terwijl ze hem recht in de ogen aan keek met een warme veel betekende blik. Lightpaw merkte op dat ze dorst had. En op dat moment stelde Wildpaw iets goeds voor. "Ik bedenk me echter net, dat we een waterbron nodig hebben. We moeten kunnen drinken als we hier lang blijven. Zullen we maar gaan zoeken? Of wil je liever het nieuwe territorium onderzoeken?" Lightpaw grijnsde en sprong van de rots af. 'Je hebt gelijkt, we hebben een waterbron nodig, laten we die gaan zoeken,' zei Lightpaw. Ze wachtte tot Wildpaw de eerste stap zou zetten. Tenslotte was Wildpaw haar leider, en zij was de Deputy, zei had hem dus te volgen. 'Ga jij maar voor, Droppedstar,' snorde ze.

Onderwerp: Re: At our place~ do 21 jun 2012 - 19:06

_{I'm at a payphone trying to call home
All of my change I spent on you
Where have the times gone
Baby it's all wrong, where are the plans we made for two

Yeah, I, I know it's hard to remember, the people we used to be
It's even harder to picture, that you're not here, next to me
You say it's too late to make it, but is it too late to try
And in our time that you wasted, all of our bridges burned down

Heel even leek het alsof er een ambitieuze glans in Lightpaw's ogen verscheen, maar die verdween nog sneller dan die was gekomen. Wildpaw schudde lichtjes zijn kop en concentreerde zijn aandacht op een kluitje gras wat onder de steen groeide. 'We hebben het samen gedaan, als jij er niet was geweest, was het mij ook nooit gelukt,' Hij voelde haar warme gele blik op hem gericht worden. Maar zo verlegen als hij altijd was, beantwoordde hij deze niet. Niet dat hij haar niet mocht, maar hij durfde zich nog steeds niet zo goed te binden. Zijn ouders hadden hem ook al in de steek gelaten en van zijn siblings had hij ook al niet zoveel van gehoord. Zuchtend spande hij zijn spieren en liet zich van de hete steen afglijden. Hij draaide zijn kop en keek naar de rode gedaante van Lightpaw. Vanaf hier leek ze echt te gloeien. Hij vergat zijn zorgen. 'Je hebt gelijkt, we hebben een waterbron nodig, laten we die gaan zoeken,'

I've wasted my nights, you turned out the lights
Now I'm paralyzed, still stuck in that time
When we called it love, but even the sun sets in paradise

Hij was zijn dorst gedeeltelijk vergeten, maar deze kwam weer terug toen hij Lightpaw naar hem zag kijken. Zijn bek hing een beetje open en hij kon al meteen de zoete geuren van de verschillende prooien ruiken. Zijn staartpuntje krulde zich op en strekte zich weer. Zijn poten waren verstrengeld in een kluitje gras. Ga jij maar voor, Droppedstar,' Snorde de poes waarmee hij al een avontuur had gehad. Zijn warme glimlach werd groter en hij knikte. "Laten we dan maar gaan zoeken," Zei hij en draaide zich om. Meteen nam hij een aanloopje en verdween door de struiken. Onbekend gebied. Als ze eenmaal hadden gedronken konden ze dit allemaal gaan onderzoeken. Het was nu hún gebied. Wildpaw voelde de wind langs zijn vacht glijden, zijn ogen tevreden gesloten terwijl hij over takjes en wortels sprong. Na een paar minuten gerend te hebben stopte hij en ging zitten. Wachtend op Lightpaw, zijn enige vriend.

I'm at a payphone trying to call home
All of my change I spent on you
Where have the times gone
Baby it's all wrong, where are the plans we made for two

If happy ever after did exist
I would still be holding you like this
All those fairytales are full of shit
One more fuckin' love song, I'll be sick, ooh}

Onderwerp: Re: At our place~ wo 11 jul 2012 - 16:41

Wat was Lightpaw toch blij dat ze Wildpaw had ontmoet. Hij was de beste vriend die ze ooit had kunnen wensen. Ze was blij. En nu hadden ze samen hun eigen clan opgericht, met een eigen territorium. Natuurlijk kon dit niet voor altijd zijn, al geloofde Lightpaw daar niet in. Lightpaw voelde een soort van macht door haar aderen heen stromen. Was ze wel zo loyaal aan Riverclan dan dat had gemoetten? Lightpaw wist het niet, en eigenlijk boeide het haar ook niet. Ze genoot van het leven zoals zij dat liet gaan. En alles was goed in haar ogen.
Wildpaw vroeg of ze nu eerst zouden jagen of een waterbron zoeken. Lightpaw voelde toch wel dorst knagen, dus stemde ze met het laatste in, konden ze ook zien hoe groot hun territorium was. Lightpaw keek nog één keer over hun kamp heen. Had hun kamp geen leden nodig? Lightpaw dacht er niet veder over na. Lightpaw zei dat Wildpaw voor mocht, hij was tenslotte haar leader. "Laten we dan maar gaan zoeken," zei Wildpaw. Lightpaw knikte. Toen wildpaw in de bosjes verdween volgde Lightpaw hem meteen. Ze snoof de geur op en vond zijn geur spoor al snel, en al snel kwam hij in beeld. Lightpaw sprong over een stok heen en zag al snel Wildpaw zitten. Lightpaw snoof. 'Het is hier vol van prooi zeg, echt het perfecte territorium!' snorde ze. Ze keek rond en ving toen met haar oren water druppels en gekletter op. 'Hoor je dat? Er is een waterval in de buurt,' snorde ze. Ze sprong op en rende in die richting, ze wist dat Wildpaw haar volgde. Toen verstijfde ze. 'Hoor je dat? Er is hier iemand, iemand in ons... Territorium,' zei ze. Ze voelde stiekem toch wel wat angst. Haar hart ging te keer en haar nek haren stonden overeind.

--Het leek me het best het zo te doen, dan mogen nu de trainers van Wild en Light reageren 8D

Onderwerp: Re: At our place~ vr 10 aug 2012 - 22:41

Een sneeuwwitte kater liep met een doodstille pas door het bos heen. Bladeren streken over zijn halflange pels en zijn zilverkleurige ogen stonden stoicijns. Eigenlijk... Verveelde hij zich zelfs. Hij was nog steeds bezig met zijn wraakplan op Fireheart van de Thunderclan. Degene die hem vernederd had in de strijd. Weglopen van een gevecht was een laffe streek en als Phantom eraan terug dacht liet het zijn klauwen jeuken en zijn bovenlip omhoog krullen in woede en afgunst. Hoe durfde de rode kater... Het voelde nutteloos, maar ergens gaf het hem houvast. Want zijn plan was al in beweging getreden en terwijl hij eraan dacht kwam er weer een lichte grijns op zijn mooie gelaat. Want ondanks alle gevechten, alle moorden die hij had gepleegd, nog geen enkele was op zijn gezicht zichtbaar. Oh hij had zeker weten wel. Zijn vacht verborg echter het meeste, het ving ook de meeste klappen op. Het verborg zelfs groot en deels zijn halsband. Tot zijn eigen grote opluchting. Hij vond het maar een idiote gewoonte, halsbanden... Alsof ze poesiepoezen waren. Eigenlijk zat de halsband zo los dat hij hem er gewoon af kon schudden als hij wilde. Niemand zou hem bij zijn halsband kunnen grijpen en hem laten stikken...

Een plotselinge, walgelijke geur dreef zijn neus binnen en liet een diepe frons op zijn gezicht kerven. Clan...geur? In dit gedeelte van het bos? Zijn nagels gleden langzaam tevoorschijn, blinkend in het licht van de zon. Zijn zilverkleurige ogen glinsterden van venijn en haat. "Hoor je dat? Er is hier iemand, iemand in ons... Territorium," Zei een jonge stem. Dit wekte al helemaal irritatie op bij Phantom. Die kleine clankatjes dachten dus dat ze alles konden claimen... Langzaam kwam Phantom uit de struiken gestapt, zijn ogen tot nauwe spleetjes geknepen en zijn kop hoog geheven. Spieren rolden onder zijn vacht als kabels bij elke stap. Arrogant en minachtend keek de kater neer op de twee apprentice. "Jullie Territorium?" Miauwde hij, zijn stem gevaarlijk kalm, "Gek, ik dacht dat clankatten al genoeg territorium hadden..." Een lichte sis kwam in zijn stem te voorschijn terwijl hij koeltjes lachte, "Blijkbaar had ik verkeerd gedacht" Hij wierp een koude blik op de twee apprentices. "Jullie clankatten hebben nooit genoeg... En weet je, ik haat clankatten."

Onderwerp: Re: At our place~ zo 9 sep 2012 - 17:56

_{Geduldig richtte Wild zijn blik op de struiken waar hij zojuist doorheen was gekomen. Al snel zag hij Lightpaw verschijnen en maakte zijn hart een sprongetje van opluchting. Heel even had hij gedacht dat ze weg was gegaan en hem had achtergelaten. Maar hij wist ok dat ze dat nooit zou doen. 'Het is hier vol van prooi zeg, echt het perfecte territorium!' Snorde de poes en Wild stond weer op. Hij zag dat Light haar oren wat bewoog en blijkbaar de bron had gevonden. 'Hoor je dat? Er is een waterval in de buurt,' Zei ze en verdween weer door een rij van struiken. Wild wachtte even totdat hij zelf ook het geluid had opgevangen. Het klonk alsof liters water naar beneden vielen, steeds weer. Een echte waterval. Opgewonden volgde de kater het geurspoor van Lightpaw en snelde door het kleine stukje bos. Uiteindelijk kwam hij uit op een aardig grote plek, met een kleine waterval. Zijn dorst vergeten 'Hoor je dat? Er is hier iemand, iemand in ons... Territorium,' Zei Lightpaw en angstig liet Wild zijn blik over de open plek gaan. Was er echt een vreemde kat hier? Een Rogue of een zeer gevaarlijke BloodClan kat? Hij slikte en wierp zijn blik op Light. Twee bijna ongetrainde Apprentices tegenover een volwassen kat. En wat nou als die hen wel wilden vermoorden omdat zij zich hier zomaar bevonden? En inderdaad, al snel kwam er een kat uit de bosjes geslopen. Meteen begonnen zijn nekharen overeind te staan en deed hij een pas achteruit. Nee, hij was niet de moedigste kat van de ShadowClan. Nu hij op een wat veiligere afstand stond, die binnen een paar seconden te niet gedaan kon worden, bekeek hij de vreemde kater. Hij had een korte witte vacht en grijs-zilveren ogen, en de geur was duidelijk BloodClan. Een arrogante glans was te zien in zijn ogen terwijl hij op hen neer keek. "Jullie Territorium?" Zei de kater en Wild deed nog een pas achteruit. De stem was kalm, maar je kon nooit zomaar een BloodClan kat vertrouwen op zijn stem. "Gek, ik dacht dat clankatten al genoeg territorium hadden. Blijkbaar had ik verkeerd gedacht" De blik die hij op hen wierp was koud en Wild wenste dat hij hier nooit naartoe was gekomen. Nogmaals keek hij naar Lightpaw en hoopte dat zij een uitweg wist."Jullie clankatten hebben nooit genoeg... En weet je, ik haat clankatten." En nu was het een stil. Een onaangename stilte die door je hele lijf ging. "W-wij hebben dit n-niet als echt territorium geclaimd.." Zei hij bang en zijn stem bibberde. Weer slikte hij en sloot zijn ogen angstig. "W-we g-gaan wel weg als dit j-jouw gebied is.." Hij liet zijn kop hangen en begroef zijn poten in de zachte aarde. Waarom was hij toch zo dom geweest hier te komen? En toch had hij dit wel kunnen zien aankomen. Natuurlijk..}

Onderwerp: Re: At our place~ di 11 sep 2012 - 13:39

_{Vaak was Lightpaw niet bang. Eigenlijk kon ze zich geen één moment herinneren, ja toen haar ouder zelfmoord hadden gepleegd, althans, haar vader, haar moeder was ziek geweest. Lightpaw haar nek haren stonden overeind, en haar pluizige vacht maakte het toch wel schattig, maar haar ogen verraadde haar werkelijke ik. Ze was bang, maar je kon duidelijk zien dat ze geen watje was. "Jullie Territorium?" Vroeg de witte kater. De kater rook naar Bloodclan. Zijn vacht was kort en wit. Zijn ogen waren gevaarlijk licht grijs. Lightpaw zweeg en keek de kater aan. "Gek, ik dacht dat clankatten al genoeg territorium hadden..." vervolgde de kater. Lightpaw wou haar bek open trekken, maar geluid was er niet. Lightpaw haar angst verdween wat meer, en bijna geen enkele emotie was nog te zien. "Blijkbaar had ik verkeerd gedacht," vervolgde de kater. Lightpaw voelde de koude kille ogen van de kater op haar branden. "Jullie clankatten hebben nooit genoeg... En weet je, ik haat clankatten."Lightpaw wist niet wat ze moest antwoordde. Ze voelde zich niet echt een clan kat, ook al leefde ze wel in een clan. Ze voelde zich meer een rogue? Loner? Ze wist het niet. Lightpaw voelde en zag de angst van Wildpaw van zich af druipen. Ze zweeg. Het liefst zou ze hem nu getroost hebben. Maar daar was het moment nu niet voor. Lightpaw had eerder een beschermend gevoel over Wildpaw. "W-wij hebben dit n-niet als echt territorium geclaimd.." Stotterde de schadowclan kater. "W-we g-gaan wel weg als dit j-jouw gebied is.." Ging Wildpaw veder. Ze zag hoe hij zijn kop liet hangen. Lightpaw maakte zich wat groter. 'Dit is gewoon onze ontmoetingsplek plek. Wij "clan katten..."' Het zinnetje Clan katten kwam er iet wat van walging uit. Maar niet heel duidelijk. 'Mogen niet met elkaar om gaan als we niet in de zelfde clan leven. Maar ja, het is tegenwoordig niet echt meer goed geregeld, en getraind word ik niet, ook al heb ik wel een mentor, dus als ze schijt hebben aan het trainen van mij... Heb ik schijt aan de al machtige warrior code van Starclan,' ook dat laatste kwam er honend uit. Ze voelde geen band met haar clan. Ze leefde er enkel in. Zelf wou ze later alles wat beter op een rijtje zetten zo dat de clans misschien toch nog wat beter geregeld werden. Een kleine brutale grijns stond op haar lippen. Ze zou de reactie van de Bloodclanner nog wel zien. Tenslotte had ze altijd nog poten om te rennen als het mis ging. En Lightpaw was nog maar klein, dus genoeg plekjes om je te verstoppen zonder dat er ook maar iemand bij kon.}

Onderwerp: Re: At our place~ za 15 sep 2012 - 11:49

Oh, Death, оh Death, oh Death,
Won't you spare me over til another year
But what is this, that I cant see
with ice cold hands taking hold of me
When God is gone and the Devil takes hold,
who will have mercy on your soul
Oh, Death, оh Death, oh Death,

Zijn zilverkleurige ogen vernauwden zich nog iets verder terwijl Phantom de twee jonge katjes gadesloeg. Zijn ietwat pluizige staart zwiepte in een geduldig ritme heen en weer, maar dat was wel het enige wat er geduldig uitzag aan de kater. Zijn nagels waren uit de hun beschermende hulsjes gegleden en rustten op het lichtgekleurde gras. De massieve kater torende boven de twee apprentices uit, gespierd dat hij was. Zijn sneeuwwitte pels stak fel af tegen het zonlicht, het leek wel te gloeien. Hier had hij zijn naam ook over gekozen, zijn spookachtige verschijning. Maar op dit moment prikte er clangeur in zijn neusvleugels en het liet bitter gal omhoog komen in zijn slokdarm. Walgelijke clankatten... Walgelijke ondingen. Alles wat leefde in een clan was gewoonweg walgelijk. Onder de leiding van Icy begon zelfs de Bloodclan op zijn zenuwen te werken. Zijn dikke pels rees ietwat overeind, waardoor de kater alleen nog maar groter leek. "W-wij hebben dit n-niet als echt territorium geclaimd.." Begon het katertje. Phantom genoot van zijn angst, een scheef grijnsje verscheen op zijn lippen. "W-we g-gaan wel weg als dit j-jouw gebied is.." Phantom keek hem aan, duidelijk niet onder de indruk. Het enige wat hij deed, was zijn tong eventjes rustig over zijn lippen halen, een verveelde uitdrukking. Rustig zette hij een pasje richting de jonge apprentices. Wat zou hem nog tegen houden om gewoon zijn klauwen in hun nekjes te boren? Het waren ratten, een pest. En wat deed je met een pest? Correct... Die roeide je uit.

Toen begon het poesje te praten. 'Dit is gewoon onze ontmoetingsplek plek. Wij "clan katten"... Mogen niet met elkaar om gaan als we niet in de zelfde clan leven. Maar ja, het is tegenwoordig niet echt meer goed geregeld, en getraind word ik niet, ook al heb ik wel een mentor, dus als ze schijt hebben aan het trainen van mij... Heb ik schijt aan de al machtige warrior code van Starclan,' Miauwde het poesje. Phantom's blik werd weer wat geïnteresseerder. Hier kon hij nog lol aan beleven... Sterker nog, hier kon hij nog voordeel uit halen ook. Langzaam begon hij te lopen, in een klein cirkeltje om de twee apprentices heen. "Weet je dat ik je nekje zo kan breken...? Dappere woorden van een miezerige worm die naar de vissenclan stinkt..." Fluisterde hij in Lightpaw's oor toen hij haar passeerde. "Wat houdt me tegen om mijn klauwen nu niet meteen in jullie nekken te boren?" Fluisterde hij vervolgens in Wildpaw's oor, zijn stem niet luider dan een zuchtje wind.

Onderwerp: Re: At our place~ zo 16 sep 2012 - 18:53

_{Wildpaw voelde de vacht van Lightpaw naast hem omhoog gaan, en het leek alsof haar angst er nog eens bij die van hem bij kwam. Hij durfde opzij te kijken en schrok van de emotieloze blik in haar ogen. Toch had hij wel bewondering voor haar, dat ze zich nog zo moedig kon gedragen. 'Dit is gewoon onze ontmoetingsplek plek. Wij "clan katten..."' Hij keek wat vreemd op bij de nadruk op het woord 'Clan katten'. Was zij er dan niet trots op dat ze beide in een Clan leefden? En waarom leek het toch zo erg op walging? Bij hun eerste ontmoeting leek ze nog wel zo trots dat ze van de RiverClan was. Verward richtte hij zijn blik op haar en probeerde niet naar de BloodClan kat te kijken. 'Mogen niet met elkaar om gaan als we niet in de zelfde clan leven. Maar ja, het is tegenwoordig niet echt meer goed geregeld, en getraind word ik niet, ook al heb ik wel een mentor, dus als ze schijt hebben aan het trainen van mij... Heb ik schijt aan de al machtige warrior code van Starclan,' Weer die lichte klank van walging, heel even durfde Wildpaw naar de lichtgekleurde kater te kijken. Deze had een wat geïnteresseerde blik in zijn ogen. Maar wat als dat alleen op Lightpaw was gericht? Hij had nog niets gezegd over zijn gedachten over zijn Clan. Nee. Hij dacht daar niet zo over. Hij hield van de ShadowClan, zolang ze goed voor hem zorgden. Er was niets mis mee. De Warrior Code hielp de vier Clans juist, alleen verbood het hem om Lightpaw ook maar te zien. Toch durfde hij niet naar het leven van een Rogue te kijken. Dat zou hij nooit kunnen volhouden. Te eenzaam, ook al was hij voor altijd met Lightpaw.

Nu begon te kater rondjes om hen te lopen, zijn angst kroop weer terug en rillingen liepen over Wildpaw's rug. In een paar seconden zou de kater hem passeren en wie weet wat hij zou doen. Wildpaw boorden zijn klauwen in de grond en sloot zijn ogen toen de lichte vacht langskwam. "Wat houdt me tegen om mijn klauwen nu niet meteen in jullie nekken te boren?" De Apprentice slikte en maakte zichzelf wat kleiner. Hij hoopte dat Lightpaw wat zou zeggen, maar wist dat hij zich moest bewijzen. "I-ik b-ben niet bang voor jou." Waagde hij te zeggen en keek de kater volop aan. Heel even trilde hij nog na, maar dit stopte uiteindelijk. Een klein beetje moed bleek zich in zijn geest te wurmen en hij nam een grote hap lucht. "Wij zijn met z'n tweeën en ook al heeft u al zoveel andere katten vermoord, kunnen wij nog wat terugvechten. En waarom zouden wij verder willen leven in een wereld waarin ik niet bij mijn beste en enige vriendin kan zijn.. Hij had het gezegd. En ook al verwachtte hij nu een slag van een klauw, toch bleef hij de kater aankijken.}

Onderwerp: Re: At our place~