Distant Future

Onderwerp: Distant Future zo 9 sep 2012 - 13:33

_{De inmiddels dikkere, gevlekte Queen zat voor de kamp ingang het bos te bestuderen. Haar zee blauwe ogen stonden dromerig. Softcream was aan het jagen voor haar, ze had enorme honger sinds de een paar kits te voeden had. Haar leerling, Eaglepaw, kon ze nu niet meer trainen wat ergens ook een opluchting en een teleurstelling tegelijk. Ze vond het spannend om een leerling te hebben maar ze was veel te zenuwachtig en te verlegen om die training nog goed op zich te nemen, daarbij was dat al twee manen geleden toen ze die voor het eerst kreeg. Nu was ze twee manen ouder en voelde ze zich volwassener door de kits die in haar buik groeide. Ze trok even met haar oren en kwam toen overeind. Het zonnetje scheen, de vogels floten en er was geen vuiltje aan de lucht. Ze was dan wel zwanger maar nog niet moe. Ze kwam overeind en liep richting de bomen, gewoon om een ommetje te maken. Ze zou heus niet ver gaan, dat durfde ze ook niet. Ze was zich wel bewust van alle gevaren die opeens konden verschijnen op deze, speciale dag dat zij er uit ging. Vossen, dassen, BloodClan katten, eenlingen of andere Clankatten. Mapleleaf zuchtte en duwde die gedachten weg, een beetje zenuwachtiger dan eerst. Terwijl de bomen met hun takken lange schaduwen over haar gevlekte vacht wierpen, liep ze in een rustig tempo verder. De vogels die hun gebruikelijke lied aan haar voordroegen klonken prachtig, deze dag was bijna te mooi om waar te zijn. Toen merkte ze een groot ding op in de verte rechts van haar. Ze wendde zich er naartoe en staarde naar het grote, tweebeen huis in de verte. Nieuwsgierig trippelde ze naar een paar uitstekende boomwortels en nestelde zich er tussen. Ze keek naar het silhouetten er van. Het stak grotesk af tegen de blauwe lucht, en er krinkelde iets boven uit. Al eerder was haar nieuwsgierigheid er door gewekt. Volgens Softcream was zijn oude mentor hier gaan wonen, in een tweebeen nest. Als ze alle verhalen mocht geloven was het er warm en veilig binnen. Had je altijd eten en drinken en hoefde je je nergens zorgen over te maken. Mapleleaf was daardoor erg geïnteresseerd geraakt in Kittypets. Fireheart en Shadowrose waren beide een Kittypet geweest, en beide waren ze enorm sterk. Fireheart was zelfs Deputy. "Zelfs Kittypets kunnen een Clankat worden .. zelfs Clankatten kunnen een Kittypet worden .." Mompelde ze tegen zichzelf. Ze zuchtte toen een kit protesterend tegen haar buikwand trapte. Zou het niet veel veiliger zijn om je kittens daar op te voeden? Zonder enige gevaren? Mapleleaf wist daar het antwoord wel op. Toen er een geluid achter haar klonk sprong ze haastig op met haar vacht uit gedikt en haar ogen groot van schrik. "Wie-Wie-Wie's daar?" Riep ze met haar oren plat tegen haar schedel gedrukt van de schrik.}

Onderwerp: Re: Distant Future ma 10 sep 2012 - 19:43

De wollige staart van een eekhoorn stak af tegenover de groene struiken erachter. Zachtjes zette Shrew een poot neer en kwam een muizenlengte dichterbij, haar bek een stukje open om de verschillende geuren op te vangen. Er waren alweer een paar weken voorbij gegaan sinds ze Timesong en Wolftail had ontmoet. Beide katers hadden haar goede kanten naar boven gehaald, maar zoals ze eigenlijk al had verwacht, waren ze weer snel uit haar leven vertrokken. Alsof ze opeens was veranderd in een Rogue waarmee ze niets te maken wilden hebben. Een zeer zachte zucht ontsnapte uit haar bek en ze sloot haar ogen voor een moment. Weer stond ze op zo'n punt waarbij ze geen vrienden had. Alleen maar een Clan waar ze zo goed mogelijk voor moest zorgen. Misschien dat het daaraan lag? Misschien was ze te druk met haar reputatie, dat ze de katten niet zag die iets met haar te maken wilden hebben. De poes opende haar ogen en schudde zacht met haar kop. Ze moest zich nu concentreren op haar prooi. Nogmaals deed ze een stap dichterbij en maakte zich klaar voor de sprong. Maar net op het moment dat ze zich wilde afzetten, knapte er een takje onder haar gewicht. Meteen spitste de eekhoorn zijn kleine oortjes en sprintte weg tussen de struiken. Shrew gromde en ging er achterna. Een zacht briesje streek over haar vacht terwijl ze zo hard als ze kon achter haar prooi aan zat. Na een tijdje had ze geen idee meer waar ze was of dat ze nog op haar territorium zat. De poes had alleen maar oog voor de eekhoorn. Mar toch kwam ze steeds een klein stukje dichterbij. Bijna kon ze de pluizige staart te pakken krijgen met haar voorpoten. Maar net toen ze nogmaals zich klaar wilde maken voor een sprint, doemde er opeens een soort Twoleg nest op. Geschrokken stopte ze en keek toe hoe de eekhoorn via de muur omhoog klom en verdween in een naburige boom. Tegelijkertijd hoorde ze een stem, waarvan de toon niet bepaald vrolijk was. "Wie-Wie-Wie's daar?" Een Kittypet? Of een erg angstige Rogue? Nieuwsgierig draaide ze zich om en begon in de richting te lopen van de stem. Ze probeerde totaal niet over te komen, wat niet moeilijk was voor haar, omdat ze een kleine lichaamsgrootte had, en boog haar kop lichtelijk toen ze een zwart-witte poes zag. Maar toen ze de geur rook begonnen haar nekharen lichtelijk te tintelen. Was dit dan ThunderClan gebied? "Ik ben Shrewleap, van de ShadowClan." Haar blik viel op de buik van de ThunderClan kat en ze vernauwde haar blik iet wat nieuwsgierig. "En wat doet een zwangere ThunderClan kat zo ver van haar kamp?" Het was geen dreigement, maar toch voelde ze zich niet echt veilig bij een Warrior van een andere Clan..

Onderwerp: Re: Distant Future di 11 sep 2012 - 0:02

_{Toen de wind draaide en onthulde wat voor geur achter de struiken zat trok al het bloed uit Mapleleaf's gelaat. ShadowClan! Dacht ze. Meteen schoof ze verder achteruit tussen de wortels in, zich heel erg bewust van haar zwakheid die haar buik nu meedroeg. Waarom was ze ook het kamp uit gegaan, waarom moest ze zo nodig een frisse neus halen! Nooit meer .. nooit meer. 'Ik ben Shrewleap, van de ShadowClan' Miauwde een zwart witte ShadowClan poes. Mapleleaf slikte en legde haar oren zo plat mogelijk, klauwen ontbloot en vacht zo pluizig als de staart van een eekhoorn. Net toen ze haar buik wilde verstoppen wat onmogelijk bleek door haar omvang en de overduidelijke dikte van de kits viel het oog van de poes er op. 'En wat doet een zwangere ThunderClan kat zo ver van haar kamp?' Zei Shrewleap. Ze slikte en miauwde bevend met een blik die doodsangst uitstraalde "A-al-alsjeblieft .. doe mij .. mijn .. kits geen pijn .." Smeekte ze, met grote haperingen en grote angstogen. Plotseling leek zelfs het tweebeen nest in de verte heel aantrekkelijk om naartoe te rennen. Ze wist dat ze geen schijn van kans maakte met haar dikke buik, en ze zou haar leven er voor geven om garantie te krijgen dat haar kits zouden overleven. ShadowClan was heel dicht bij ThunderClan territorium, sterker nog als Mapleleaf één poot naar rechts deed zaten ze er op. Wat deed ze hier? Vielen ze het kamp soms aan? "W-w-wat wil je .. v-v-van me?" Miauwde Mapleleaf koortsachtig tegen Shrewleap. StarClan, oh StarClan .. hou mijn kits veilig .. Dacht ze, niet van plan haar ogen ook maar één seconde van de ShadowClan poes af te gaan trekken. Ze wist dat ze zichzelf klem gezet had zo tussen de wortels maar ze was te verstijfd van angst om te bewegen, ademen ging moeizaam en de kits leken harder te stampen dan ooit. Oh.. Softcream .. vergeef me voor mijn idiote verlangen om naar buiten te gaan vandaag Dacht ze doodsbang. Van nature was Mapleleaf een lafaard en een schrikachtig poesje, maar met andere Clangeuren om haar heen zou ze zo van een rots springen als dat betekende dat ze van hen weg zou kunnen komen. Ze was als de dood voor een vijandige krijger en je hoefde niet te vragen naar haar vecht technieken om te weten dat ze vreselijk slecht was in vechten. Nee, jagen was haar ding en in haar eentje activiteiten doen. Maar aan jagen heb ik nu niets .. Ze haalde diep adem en knipperde heel snel met haar diepblauwe ogen alsof ze verwachtte dat Shrewleap elk moment kon verdwijnen.}

Onderwerp: Re: Distant Future wo 12 sep 2012 - 17:38

Meteen viel het haar op dat de ThunderClan poes weg schoof bij haar aankomst. Weer een kat die dacht dat alle ShadowClan katten slecht waren. Een zucht rolde over haar lippen en ze schudde haar kop terwijl ze haar ogen voor een moment sloot. Zou het ooit ophouden? Waarom konden de andere Clans niet eerst door de Clangeur heen kijken in plaats ervan om meteen angstig weg te kruipen. Shrew opende haar ogen en ging zitten. Om geen verdere dreigende houdingen aan te nemen. Wie weet werd de poes hier wat kalmer van. De vacht van de poes had dezelfde kleur vacht als zij, maar deze stond rechtovereind. De poes slikte en begon wat te beven. Het was niet zielig, het was gewoon een poes die haar kittens wilde beschermen, toch? "A-al-alsjeblieft .. doe mij .. mijn .. kits geen pijn .." Shrew voelde een angstige blik op haar gevestigd worden en een flits van woede ging door haar heen. Dacht ze nou echt dat zij een zwangere poes ging aanvallen. Ze stonden niet eens op ShadowClan territorium! Bijna wilde ze een pas dichterbij doen, maar bedacht zich toen dat dat de situatie alleen maar erger zou maken. "W-w-wat wil je .. v-v-van me?" Weer die bange stem en het gestotter. Toch besloot de eigenwijze Warrior dichterbij te komen en probeerde totaal niet dreigend over te komen. Ze wilde laten zien dat ShadowClan katten niet zo eng waren als er werd verteld in die Nursery verhaaltjes. "Ten eerste," Begon ze en stopte weer even om te gaan zitten. Haar groene ogen gericht op de bange zwangere poes tussen de wortels. "Wil het niet zeggen dat als ik een ShadowClan kat ben, ik zomaar een zwangere poes ga aanvallen. Maa misschien was het je angst die zo tegen me sprak." Ze hief haar kop even wat trots omhoog. "En ten tweede, ik heb je die vraag net gesteld. Dus wacht ik eerst op jouw antwoord. Maar om het wat minder eng te maken, wil ik graag jouw naam weten als je dat wilt vertellen." Misschien dat het hielp dat ze had verteld dat ze geen moordlustige kat was. Hopelijk..

Sorry beetje laat en flut ^^"

Onderwerp: Re: Distant Future do 13 sep 2012 - 10:57

_{Mapleleaf scheurde haar ogen geen moment van Shrewleap af, kijkend hoe de poes ging zitten alsof ze verdorie niets van haar wilde! Ze zuchtte trillerig en slikte, maar de wortels lieten haar niet meer toe om nog meer naar achteren te schuiven. Toen na een tijd de poes een stap naar voren deed kromp Mapleleaf geheel in elkaar en legde haar poten over haar hoofd, jammerend. 'Ten eerste' Klonk er, gevolgd door een korte pauze. 'Wil het niet zeggen dat als ik een ShadowClan kat ben, ik zomaar een zwangere poes ga aanvallen. Maar misschien was het je angst die zo tegen me sprak' Vervolgde ze. De gevlekte queen waagde het er op en opende één oog heel voorzichtig. De dreigende houding was nergens te zien, enkel een kalme blik en een zittende poes. Benauwd staarde Mapleleaf naar Shrewleap, zwijgend. 'En ten tweede, ik heb je die vraag net gesteld. Dus wacht ik eerst op jouw antwoord. Maar om het wat minder eng te maken, wil ik graag jouw naam weten als je dat wilt vertellen' Zei Shrewleap. Mapleleaf besloot maar geen risico's te nemen en gaf eerlijk antwoord, misschien ging ze dan weg. "Nou .. Ik eh .. ik had behoefte aan f-f-f-fris-frisse lucht .. en-en toen ging ik dus een stukje lopen .. " Brabbelde ze onhandig, zich er van bewust dat ze enorm stotterde. Ze probeerde het op te laten houden maar het lukte gewoonweg niet. Over de informatie die haar naam betrof was ze het nog niet zo over eens. Ze kon gemakkelijk liegen .. dan zou de kat haar nooit herkennen want Mapleleaf ging toch nooit mee op Gatherings. Ze zorgde altijd ruim van tevoren dat ze er zo ziek en zwak mogelijk uit zag, gelukkig had ze nu kits in haar buik die ze als excuus kon gebruiken. "M-mijn naam ... is .." Ze keek Shrewleap per ongeluk nu recht aan en had er meteen spijt van. Ze wendde haar blik af naar de poten van de poes. "Specklefur" Probeerde ze zo zeker mogelijk te zeggen. Daar! Het is er uit! Maar wat als ze er achter komt? Oh StarClan! Dan zijn we er geweest Dacht ze koortsachtig. Ze sloeg haar staart om haar achterhand en gooide alle voorzichtigheid overboord. Ze kroop heel langzaam onder de wortels vandaan en gooide zichzelf er toen naast, zodat ze zo ver naar achteren kon terug deinzen als ze maar wilde. "maar .. ik .. zou wel terug naar het kamp moeten .. mijn partner maakt zich vast zorgen .." Miauwde ze heel zacht. Hoewel haar gevoel zei rennen, kwamen haar poten niet in beweging. Nog steeds trillerig van de ShadowClan poes voor haar kon ze geen stap meer verzetten, de leugen was te groot in haar ogen.}

Onderwerp: Re: Distant Future zo 16 sep 2012 - 18:40

De poes legde haar poten over haar kop toen Shrew naar voren stapte, ze leek net een Kittypet die nog nooit een Clankat had ontmoet. Shrew zuchtte en probeerde het even te negeren. Het lag gewoon aan deze poes. Ze was toch geen werkelijk monster? Maar toch, het zou wel een logische verklaring zijn dat ze geen vrienden had. Toch herinnerde ze zichzelf niets van een woede uitbarsting of het onnodig pijn doen van een andere kat. Dus nee, het lag zeker niet aan haar. De poes was stil terwijl Shrew sprak, maar waarom was ze zo bang? Hoe wist ze zo zeker dat ze zogenaamd zo gemeen was. "Nou .. Ik eh .. ik had behoefte aan f-f-f-fris-frisse lucht .. en-en toen ging ik dus een stukje lopen .. " Nog steeds stotterde ze, een kleine stilte viel er. Nog steeds wachtte Shrew op haar naam om deze poes te kunnen onthouden. "M-mijn naam ... is .." Een paar ogen keken haar aan, maar werden meteen weer afgewend. Even had Shrew gedacht dat de poes eindelijk over haar angsten heen was, maar die actie gaf haar ongelijk. Weer slaakte de ShadowClan poes een zucht. Met deze poes zou ze nooit ver komen, laat staan een normaal gesprek. Misschien kon ze maar beter gewoon weggaan. "Specklefur" Maar deze gedachte verdween uit haar kop toen de poes uit haar 'schuilplaats' kroop. Nog steeds leek ze totaal niet op haar gemak, en nu kon ze alsnog wegrennen. Was deze tijd dan gewoon verspild? Had Shrew niet beter kunnen jagen in de tussentijd, dan met die Specklefur proberen te praten. Toch klonk de naam vreemd bij deze poes, er klopte iets niet aan. Maar misschien laf dat aan haar. "maar .. ik .. zou wel terug naar het kamp moeten .. mijn partner maakt zich vast zorgen .." De stem van Specklefur was zacht dat Shrew goed moest luisteren om het geheel te horen. Ze kwam echter niet in beweging, ze vluchtte niet weg. Misschien was er dan toch nog wat hoop voor een klein gesprek. "Ik denk dat ik je niet echt kan overtuigen dat ik géén enge ShadowClan Warrior ben, dus doe ik dat ook niet. Maar je hebt nu je kans om van mij te vluchten, dus waarom ga je niet, Specklefur" Zei ze en legde wat extra nadruk op de naam. Ze was er bijna zeker van dat er iets niet aan klopte. Dit keer stond Shrew op en deed nogmaals een pas dichterbij, hopend dat de ThunderClan poes niet weg zou rennen.

Onderwerp: Re: Distant Future