Meeting with Malona and the kits

_{De zonnestralen deden Kearn ontwaken uit zijn slaap. Nog steeds een beetje slaperig keek hij om zich heen. Daarna ging de grijze kater rechtop zitten en waste zich een beetje. Als hij daarmee klaar was schudde hij zich uit zodat het zand van de grond uit zijn vacht was. Daarna veriet hij rustig zijn warme slaapplek en liep naar de plek waar Malona en de kittens nu waren. Hij zou vandaag vragen ofdat ze misschien eens allemaal te samen het kamp zouden kunnen verlaten. De slank gebouwde grijze kater had eigenlijk de laatste tijd alleen nog maar alleen gejaagd. De kittens waren nu toch al een aantal manen oud dus zouden ze misschien wel eens het vertrouwde kamp uit kunnen. In gedachten verzonken liep hij richting de slaapplek van Malona en de kittens.

Ik ben slecht in beginnen met topic dus inspi loos....
Alleen Malona en de kittens die willen reageren =)

[Malona]
-Flut-}

Malona was op een kaal stuk land. De grond was alleen maar bedekt met zand, en modder. De poes keek behoedzaam met haar bloedrode ogen om zich heen. Waar was ze? Waar waren Kearn? En de kittens? Zachtjes trippelde Malona over het kale land heen. Haar zwarte poten kwamen steeds zachtjes op het zand. Een paar kraaien vlogen weg toen de poes langs een dode eik liep. Hier was iets aan de hand. Maar wat? Malona keek verschrikt op, toen ze een paar tweebenen zag lopen, ze hadden honden bij zich. Die los liepen. En alles besnuffelden. De zwarte poes ging plat op de grond liggen, in de hoop dat de honden haar niet zouden zien. Ineens zag Malona haar kittens. Die naar de honden toe liepen. De poes wou wat zeggen, maar ze kon niet praten. Alsof haar mond was dicht geplakt. Malona zag hoe haar kittens vermorzeld werden door de honden. Bloed spetterde overal. De poes wou nog de kittens redden, maar ze was aan de grond geplakt. Toen zag de poes haar partner, Kearn. Die tegen de honden vechtte, en verloor. En ook vermorzeld werd door de honden. De poes had tranen in haar ogen, en ineens viel ze in een zwart, diep gat...

Met een schok werd Malona wakker. Haar rode ogen staarden om zich heen. "What a nightmare." Zei de zwarte poes zacht. Een paar warme, zwakke zonnestralen schenen naar binnen, en verlichtte de den. Malona richtte zich even op de kittens, om de vreselijke nachtmerrie te vergeten, die ze net kreeg. Ze keek even naar haar kittens. "Wat worden jullie al groot." Dacht ze. Het was al een aantal manen geleden, dat de kittens werden geboren. Ze werden al bijna apprentices. En daarna zijn ze Warriors. "Wat gaat de tijd snel" Zuchtte de poes. Malona gaf elke kitten even een wasbeurt. Met haar ruwe tong likte ze elk vachtje van de kittens schoon. Vandaag zouden de kittens weer naar buiten gaan, ze waren waarschijnlijk al gewend aan wat er buiten allemaal te zien is. Ze zag zichzelf al, toen ze klein was. Voor het eerst naar buiten gaan. Er kwam een trotse blik in haar ogen. Ze rook de geur van Kearn, haar partner. Die kwam vast haarzelf en de kittens vragen of ze weer naar buiten komen. Sommige kittens waren nu wel waarschijnlijk wakker, en de andere waren nog misschien aan het slapen. De poes lachtte even. Ze genootte er altijd van als de kittens buiten speelde. De poes vond het leuk om te zien hoe ze speelde, en dingen ontdekken. En insecten zien. "Als de kits groot zijn, zullen ze vast goede warriors zijn." Dacht de poes. Er verscheen een lach op Malona's gezicht. Misschien kunnen Kearn en Malona daarna dan een nieuw nestje beginnen. Wie weet. Misschien...