Wanna eat?

Onderwerp: Wanna eat? wo 8 aug 2012 - 14:12

Haar gouden ogen flikkerde zeldzaam op in het zonlicht. Het leek of écht goud werd gebruikt voor haar ogen. Het voelde geweldig. Het warme weer. Bladkaal was nou niet bepaald gezellig en leuk. Van haar moeder kreeg ze altijd te horen dat een dag ook uit vier seizoenen bestaat. De ochtend is de lente, dan ontwaak je uit je slaap. De middag is de zomer, want dan is de dag halverwegen en ben je in je beste vorm. De avond is de herfst, want dan sluit alles weer, en word het weer donker. En als laatste de winter. De nacht dus, want dan ga je slapen, en is iedereen stil. Het leek vaag, maar ergens had het wel iets zinnig. Het kalmeerde haar. Rustige warme woorden die uit de mond kwamen van vertrouwde katten. Firevoice had dan ook niks liever dan haar vrienden. Je kunt er altijd bij terecht, en ze steunen je. Toch de echte vrienden. Je hebt er ook zo'n die alleen met je bevriend zijn door je afkomst, of je populairiteit. Voor sommigen is het dus lastig te scheiden wie je echte vrienden zijn, en wie niet. Een plots geluid ontwaakte haar uit haar slaap. Ze voelde haar maag knorren, en ook het geluid dat er van af kwam. Het liet haar aan d'r honger denken. Nog geen tel later trippelde ze naar de prooistapel, en neusde er eens in rond. Zien wat haar wel aan stond. Een goed gevulde muis trok deels haar aandacht, en omdat niets anders haar aanstond, griste ze die muis mee. Haar tanden staken door het sappige vlees van het grijze dier toen ze naar haar plekje trippelde. Ze had even behoefte aan rust, maar ze zou het wel waarderen als iemand haar genot zou delen. Het vlees proefde een beetje draderig, maar voor de rest was het wel oké. Haar oren trokken een beetje naar achter toen iemand iets zei. Ze wist niet wie, maar het was vast en zeker wel iemand aardig. Niet soms?

+Shadowrose

Onderwerp: Re: Wanna eat? wo 8 aug 2012 - 14:49

Een lichte twijfeling gleed door Shadowrose heen toen ze naar buiten stapte. De ochtendzon scheen fel op haar, verwarmde haar vacht, maar toch kon Shadowrose er nauwelijks van genieten. Haar ogen waren gesloten, maar niet dankzij de zon. Een hoop twijfeling ging door haar heen. Zo dacht ze bijvoorbeeld weer eens aan Graystripe, die opeens verdwenen leek te zijn. Ze zuchtte. Hij zou er vast nog wel zijn, maar was vast met iemand anders dan met haar bezig. Ze begreep er niks van. Vroeger waren zij altijd samen. Firepaw, Shadowpaw en Graypaw was het toen altijd. Toen ze de Ceremonie kregen,was iedereen dolblij toen ze hun krijgersnamen ontvangen kregen. God, wat hadden ze toen blij naar elkaar gekeken. Ze kon zich ook haar trainingen met Winterstorm nog herinneren. Winterstorm… Een vaag, verdrietig gevoel kwam in haar op. De poes was gestorven, had ze vernomen. Ze was vermoord. Waarschijnlijk door een BloodClankat, of door een Rogue. Shadowrose kon er nog niet omheen hoe ze zoveel details over het oog had gezien. Ja, natuurlijk had ze meegevochten met de andere katten. Ze had zichzelf bewezen als een waardige ThunderClankat, had dan ook verwondingen opgelopen die haar het lopen moeilijk kostten, maar ze was nooit in haar nek of in haar keel gebeten. Haar leven was niet op die gruwelijke wijze beëindigd, alhoewel ze het wel verwacht had. Alleen haar zij en haar schouder waren doorbeten geweest, maar Jayfeather had het meeste van deze schade weer verholpen. Toch voelde de poes nog steeds de pijn, ook al had Jayfeather er zoveel medicijnen voor. De pijn in haar hart was misschien nog wel het ergste. Ze wilde dat ze de dood van de krijger voorkomen had. Ze wilde dat ze nog iets tegen Winterstorm had kunnen zeggen, haar kunnen bedanken dat ze getraind was.

Vaag drongen beelden van haar en Fireheart door toen ze nog Shadowpaw en Firepaw waren. Waar was de tijd gebleven toen ze respectloos tegen Bluestar tekeer was gegaan? Ze grinnikte even. Ze schudde haar kopje even, waarna ze naar de uitgang van het kamp begon te lopen. Diep in haar binnenste knaagde nog een ander gevoel. Darkfire. Hij had de Clan verraden, had ze gehoord. Ze had echter niet gehoord wat er allemaal gebeurd was. Ze wilde dat ze dat van Darkfire zelf zou horen. En ooit zou ze hem tegenkomen en zou ze het hem allemaal vragen. Ze zuchtte even. Toen pas merkte ze de geur op van een poes die nabij haar was. Ze draaide haar kopje een beetje en haalde diep adem toen ze de poes een eindje verderop zag staan. Ze had zich al naar haar toegedraaid, dus het excuus om weg te lopen had ze nu niet meer. Shadowrose herkende haar algauw als de loyale Firevoice. ‘Hallo, Firevoice,’ begroette ze de poes aardig. ‘Hoe gaat het met jou? Heb je al iets kunnen vangen?’ Om netjes te blijven, ging ze voor haar op de grond zitten en krulde haar staart netjes rond haar voorpoten, zodat ze volwassen leek. Ze keek haar even aan. Het was een mooie poes, wit met rode vlekken. Shadowrose was echter ook wel blij met haar eigen, zandbruine, cyperse vacht. Ze vergat deze gedachten even en wachtte af op een antwoord.

Onderwerp: Re: Wanna eat? wo 8 aug 2012 - 15:20

_{De stem drong echter pas bij haar door toen ze haar eigen naam voorkwam. Ze draaide haar hoofd naar achter en ontdekte dat het Shadowrose was die haar aansprak. Een vriendelijke begroeting, daar hield ze van. Er zijn blijkbaar toch nog nette katten in deze Clan. Als je die Darkvoice beziet. Hij had de Clan een lange tijd verraden, en keerde zelfs zijn rug naar zijn eigen leider! Haar ogen ontmoette die van de cyperse kattin en ze krulde een glimlach rond haar lippen. ' Ja hoor, altijd he. En nee, spijtig genoeg nog niet. Straks ga ik mee met de patrouille. Dan zal ik zeker wel wat vangen.' Snorde ze door het kauwen heen. Na een tijdje was haar voedsel op en had ze niets meer te doen. Met haar voorpoot veegde ze wat restjes muis weg en richtte haar weer op de warrior. 'En, heb jij al iets gevangen? Want als je nog niets had dan stel ik voor om mee met de patrouille te gaan.' Ze knipoogde even naar haar en legde haar staart voor haar poten.

Met haar ruwe tong schuurde ze over een plekje vacht en herhaalde dit keer op keer. Na een tijdje blonk het wel genoeg voor haar. Firevoice kneep haar ogen dicht tegen de zon de er oppervlakkig in scheen. Het was wel wat lastig. Die felle stralen die je voor minuten verblinden. Zo was ze ooit eens tegen een boom gelopen toen ze met haar ouders naar buiten ging. Een speelse tinteling rolde over haar vacht toen ze daar aan dacht. Dat waren nog eens goede tijden. Zorgeloos het leven doorgaan als een kitten. Zonder enige verwachtingen, of verantwoordelijkheden die op je schouders rusten. Niet dat ze het haatte om warrior te zijn. Maar dingen veranderen. Katten veranderen. Maar Firevoice is altijd haarzelf gebleven. En dat zou ze ook altijd blijven. Ze veranderd voor niemand! Door een zachte warme wind die tegen haar vacht blies kwam ze even weer op aarde. De kattin schoof haar gedachten opzij en dabde even met haar poten in de aarde. De zon was weer uit haar ogen door een wolk die ervoor zweefde. Mooi, dat dat maar even zo bleef. Dan kon ze eventjes rustig met deze warrior optrekken. Ze zag echter wel hoe nog katten zich rond de prooistapel voegde. Had Shadowrose al gegeten? Misschien kon ze dat beter even vragen voordat alles weg was. 'Heb jij al gegeten?' Vroeg ze kalm aan de zandbruine kat.}

Onderwerp: Re: Wanna eat? vr 10 aug 2012 - 12:56

Vaag hoorde Shadowrose het antwoord aan. Hoezeer ze ook probeerde om haar aandacht bij de poes te houden, het ging maar moeizaam. Ze wist niet goed wat ze op die woorden moest zeggen, dus snorde ze alleen maar. ‘Ja, dat zal je zeker wel lukken. Het is de tijd van het jaar, dus de prooi is makkelijker te vangen dan anders, wat goed is voor ons Clankatten.’ Ze hoorde zichzelf een antwoord zeggen, maar schonk niet veel aandacht aan de betekenis van haar woorden. Die zou Firevoice zelf wel raden, daar twijfelde ze niet aan. ‘Ik heb nog niks gevangen,’ beantwoordde ze de vraag. Ze was zelfs het kamp nog niet uitgeweest. Het bracht haar herinneringen op als ze alleen uit het kamp zou gaan. Bovendien, haar spieren waren nog niet helemaal genezen, maar de pijn was al iets verder weggetrokken. Kalm knikte Shadowrose op de woorden van de poes. ‘Ik zou graag mee op patrouille gaan,’ snorde ze vrolijk. Het was weer even stil, waardoor Shadowrose haar gedachten gewoon kon laten gaan. De poes trok lichtelijk met haar oren, waarna ze voorzichtig met haar voorpoten over de grond schraapte. Het voelde raar om zich weer bij haar Clan te voegen, ook al was ze nooit echt weggeweest hier. Al zeker toen ze Cristiano een paar dagen geleden ontmoette, voelde ze zich nog raarder. Ze vond het raar dat ze het al een band kon noemen wat ze met de kater had, want het ging vooral over smeekbedes. En dan was er natuurlijk ook nog Graystripe die opeens verdwenen was, Fireheart die plotseling weer voor haar ogen opdook en de andere katten die verdwenen waren. Er ging te ronde dat er een poes, Honeyfeather, overleden was. Maar ja, er waren heel veel katten overleden. Ze kon zich zo direct niemand herinneren.

Bij de vraag gleed Shadowroses blik onmiddellijk naar de prooistapel en voelde ze honger opkomen. ‘Nee, nog niet, nu je het zegt,’ zei ze toen, waarna ze met een vriendelijke knik naar Firevoice naar de prooistapel begon te lopen. De cyperse, zandbruine poes liep op de prooistapel af en nam er een dikke, grijze muis mee. Kalm liep ze terug naar Firevoice, gooide de prooi op de grond en begon langzaam te eten. Een lichte glimlach gleed rond haar lippen toen het sap zich verspreidde op haar tong, waardoor er prikkels binnenkwamen die de smaak van de lekkere muis met zich meebrachten. Kijk, hier kon ze nou echt van genieten. ‘Zodra ik deze muis opheb, kunnen wie die patrouille gaan doen. Ik denk dat er verder toch nog veel kandidaten zijn die mee willen gaan, omdat er ook nog gejaagd moet worden. We zijn met ons twee wel met genoeg. Bovendien, er is hier in het kamp toch niet veel te doen.’ Shadowrose voelde hoe zij zich losser begon te voelen, naarmate ze meer tijd spendeerde met de poes. Het was geweldig om weer tijd door te brengen met een Clankat alsof ze nooit iets anders had gedaan, om alle problemen even achter zich te laten en om duidelijke afspraken te maken over wat ze gingen doen. Ze keek de poes vragend aan, waarna ze de laatste restjes van de muis opat en overeind stond. Ze likte even langs haar schouder en vond toen dat haar vacht er wel mooi uitzag. ‘Zullen we dan maar?’ Ze keek vragend naar de poes, maar begon zelf al wat stappen te zetten naar de uitgang toe.

Onderwerp: Re: Wanna eat? zo 12 aug 2012 - 15:58

_{Het klopte wel. De kattin had ook nog niks gevangen. Ze was dus niet alleen. Firevoice snoof de lucht op en keek de kat kort aan. Ze knikte en en likte over haar lippen en zuchtte luchtig. Na een knik van Shadowrose die vertrok naar de prooistapel gleed de blik van de rood witte kat weer op haar poten. Af en toe voelde ze haar wel een beetje eenzaam. De blik die in haar pure gouden ogen scheen kon je niet beschrijven. Niet dat ze het erg vond om alleen te zijn, af en toe nemen je verlangens het toch over? En zoek je naar vrienden, naar je familie, en af en toe zelfs liefde. Toen de zandkleurige warrior terugkeerde van de stapel en haar prooi opschrokte streek de tijd traag voorbij. Het leek wel alsof ze de monsters van het donderpad tot hier kon horen razen. Firevoice schudde haar hoofd en vouwde haar oren naar voor toen Shadowrose weer sprak. Net toen ze instemmend neuriede volgde ze haar en draafde ook naar de uitgang. Sommige katten wierpen blikken naar haar toe, maar dat waren vrolijke blikken, en katten die haar een goedendag wensten. Vervolgens zwiepte ze met haar staart als teken dat Firevoice haar pas ging versnellen. Haar voeten vlogen sneler over de grond en de wind speelde zachtjes met haar zachte vacht. De zon was al wat sterker gaan schijnen en dansde aan de lucht. Af en toe sloeg ze haar hoofd in haar nek en keek waar dat Shadowrose bleef. Toen ze een grote boom bereikte hield ze halt, en wachtte op enig teken van de mede-warrior die hier normaal ergens rondhing.}

Onderwerp: Re: Wanna eat? wo 15 aug 2012 - 19:01

________________________________________

Het volgende moment vloog de poes langs haar. Shadowrose grinnikte even. Eigenlijk had ze niet eens hoeven vragen of ze al zouden kunnen vertrekken, de poes had het al als een teken gezien om te vertrekken. De tocht deed haar goed om haar gedachten heel even te laten varen naar dingen die in de tussentijd gebeurd waren, maar ook naar onbelangrijke dingen. De geur hier begon bijvoorbeeld een scherper luchtje te krijgen, het teken dat ShadowClan zich dicht in de buurt bevond. Dat zou dan betekenen dat ze dichtbij het donderpad waren. Shadowrose interesseerde zich echter weinig voor de ShadowClankatten, had nooit het respect opgebracht om met hun te praten. Ja, misschien op de Grote Vergadering wel even, maar voor de rest niet echt. Ze vond het katten die onder haar stonden, op de een of andere manier. ThunderClan was sterker dan ShadowClan, wist ze. Dat was iets waar ze niet over hoefde na te denken. Trouwens, het zou haar nauwelijks verbazen als ShadowClan opeens mee had gedaan met BloodClan. Ze waren er vals genoeg voor. Nee, Shadowrose had sinds de aanval niks meer met de andere Clans, meed ze dan ook zo goed en zo kwaad mogelijk als het kon. Ze wilde niet meer omgaan met de katten, vond ze lager staan dan haar en eigenlijk dan heel ThunderClan. De enige waarvoor ze nog respect had, was voor haar eigen Clan. Het leed dat de andere Clans deelden om het leed van hun eigen krijgers, kits en leerlingen, interesseerde haar helemaal niks. Alleen ThunderClan was belangrijk voor haar. Sinds wanneer ze dat arrogante trekje had gekregen, wist ze nou ook weer niet. Eigenlijk sinds dat ze een aanval van een BloodClankat op zich had gekregen. Ze had er vertrouwen in gehad dat de Clan hun normen zou respecteren en zou verdwijnen.

Ze schrok op toen ze merkte dat ze er al was. Ze hield haar pas in en keek kalm naar Firevoice. ‘Ga jij daar patrouilleren,’ begon Shadowrose, waarna ze met haar neusje naar rechts wees. ‘Dan zal ik naar hier gaan.’ Ze draaide zichzelf om naar de linkerkant en rook het smerige donderpad steeds meer dichterbij. Ze probeerde echter geen aandacht aan de smerige geur te schenken, dat zou toch alleen maar jammer zijn als ze zich daardoor liet leiden. Shadowrose zette haar vacht op toen de scherpe stank steeds meer in haar neus drong. Ze wist dat ze er niks tegen kon doen. Ze zuchtte heel even, waarna ze diep ademhaalde en begon te rennen naar waar ze moest patrouilleren. Ze markeerde de bomen daar met haar geur en rook even een vijandelijke Clankat dichtbij. Ze draaide haar kopje en keek vijandig naar de andere Clankat die daar stond. Daarna draaide ze haar kopje arrogant weg, hief haar staart hoog op en draaide zich om. De kat verdiende het niet eens om aangekeken te worden door haar. Hij verdiende haar langdurige blik niet. Ze hield haar kaken stevig op elkaar, waarna ze begon te rennen naar waar ze Firevoice had laten gaan. ‘Zo, ik ben klaar,’ zei ze kalm. ‘Weet jij nog wat we nu kunnen doen? Of weet je nog plaatsen waar we kunnen gaan patrouilleren?’ De cyperse, zandkleurige poes keek vriendelijk naar de rossige poes voor haar.

________________________________________

Onderwerp: Re: Wanna eat? di 21 aug 2012 - 16:45

_{Een plotse vraag kwam bij haar op. Shadowrose was toch ooit een kittypet geweest? Voelde haar daarom misschien slecht? Hoe zou het eigenlijk zijn om Kittypet te zijn? Tal van vragen slingerde in haar hoofd rond maar ze besloot om geen een ervan echt te vragen. Ze het misschien persoonlijk openemen, en dat wou ze niet. Ze nam haar bevel op om op de plek te patrouilleren die zij haar had aangewezen. Net toen de zandkleurige kattin vetrok, nam zij ook de benen en checkte haar deel dat ze moest patrouilleren. Er was niets speciaal te zien. Alleen van alle geuren die afkomstig waren van prooi. Misschien dat ze straks konden jagen, maar nu niet. Toen de gouden ogen de zon ontmoeten had ze door dat het tijd moest zijn om te vertrekken. Terug te keren naar de plek waar zij en Shadowrose waren geweest. Toen ze terug arriveerde zag ze de vacht van Shadowrose weer en ontmoette ze haar blik. ‘Zo, ik ben klaar,’ Firevoice knikte als teken dat zij ook klaar was. ‘Weet jij nog wat we nu kunnen doen? Of weet je nog plaatsen waar we kunnen gaan patrouilleren?’ Dat was een goede vraag. 'Misschien kunnen we jagen?' Stelde ze voor.

-Sorry ik ben echt inspiloos vandaag, sorry :c-}

Onderwerp: Re: Wanna eat?