Question Attack! [& Splashpaw]

In een ruk schoten de kitten haar oogjes open, nog even bleef ze stil liggen, recht voor zich uitkijkend, maar toen het geluid van een vogel haar oren innendrong, schoot ze als een pijl uit een boog de nursery uit. Snel spurtte ze het daglicht tegemoet en maakte op het eind nog een mooie koprol doordat ze over haar voorpoten struikelde. Ach, dat leerde ze nog wel. Snel keek ze van links naar rechts, van onder naar boven en van achter naar voor. De lucht was weer helder blauw en enkele wolken speelden tikkertje op deze blauwe achtergrond, de zon speelde niet mee, die lachte ze enkel toe. Snel richte Honeykit haar ijsblauwe oogjes weer op de plek voor haar. Daarna begon ze in een keer als een gek rondjes te gaan rennen in het kamp, sprong haast in de voedselhoop en griste in haar sprong een dode vogel mee. Toen ze weer op de grond terecht kwam, speelde ze met de prooi alsof het haar grootste vijand was. Pluimen dwarrelden door de lucht en na een laatste beet door Honeykit in de nek van het dier, verklaarde de jonge kitten hem tot dood. Die vogel was veel te veel voor in haar eentje, maar met twee zou het best lukken. Goed, wie was er zo aardig dat hij of zij dit vogeltje wel zou willen delen?

Na even rondkijken viel haar oog op een apprentice die ze eigenlijk nog niet echt had aangesproken. Vrolijk huppelend liep ze op de kat af, 'Hey!' zei ze energiek, 'Ik ben Honeykit en wie ben jij? Heb jij veel vrienden? Jij bent toch apprentice hè? Is dat leuk? Hoe is het buiten het kamp? Is dat echt zo spannend als iedereen beweert? Heb jij al eens iets gevangen? Zo ja, wat heb je al gevangen? En heb je honger? Want ik heb hier een vogel, maar die krijg ik nooit in mijn eentje op, dus ullen we hem delen?' Na deze vragen Attack, was ze even stil en keek de apprentice voor haar zo aan, alsof ze elk moment een sprong in de lucht zou kunnen maken en kunnen beginnen rondjes rennen.

[& Splashpaw]

De licht gekleurde kater rekte zich even uitgebreid uit. De dag was begonnen, al was hij lang niet de eerste die uit zijn nest was gekomen. Het dag licht stak in zijn ogen als een grote wond in zijn gezicht. Splashpaw knipperde een paar keer en keek toen om zich heen. Zijn broer was nergens te bekennen. Splashpaw haalde zijn schouders op, StarClan mocht weten waar hij nu was. Slaperig liet hij zich uit de den bewegen, tijd om op energie te komen en wat te eten. Toen hij de den uit was gekomen leek het licht nog feller in zijn ogen te prikken, opnieuw knipperde hij zodat hij aan het felle licht kon wennen. Rustig trippelde de kater richting de prooistapel. 'Hey!' Een energiek piepje klonk vlak naast hem waardoor hij schrok. Al zijn haren vlogen overeind en hij maakte een sprong in de lucht. Fel ademhalend stond hij naar de kitten te kijken. Zijn gele ogen waren wijd open gesperd, maar toen hij zich kalmeerde kwam dezelfde, neutrale blik in zijn ogen. Hij keek de kitten glimlachend aan, klaar om te vertellen dat hij iets beters te doen had dan praten. 'Ik ben Honeykit en wie ben jij? Heb jij veel vrienden? Jij bent toch apprentice hè? Is dat leuk? Hoe is het buiten het kamp? Is dat echt zo spannend als iedereen beweert? Heb jij al eens iets gevangen? Zo ja, wat heb je al gevangen? En heb je honger? Want ik heb hier een vogel, maar die krijg ik nooit in mijn eentje op, dus zullen we hem delen?' Opnieuw had Splashpaw zijn ogen open gesperd, wow, wat er allemaal wel niet uit zo'n kleine kitten kon komen! "Ehh, hallo Honeykit, ik ben Splashpaw, aangenaam." Hij probeerde de volgende vraag te herinneren. "Buiten het kamp..." Dat was de vraag van elke kitten, hoe was het daar? "Buiten het kamp is het wel aardig." Miauwde hij koeltjes. Hij keek de kitten weer neutraal aan. Zijn blik gleed even naar de vogel, had Honeykit die gevangen? Het herinnerde hem wel aan zijn honger en aan de vraag van Honeykit. Netjes ging hij zitten, als teken dat Honeykit eerst mocht eten tot ze het niet meer op kon. Hij zou de restjes wel eten, maar wat waren restjes bij een kitten? Was dat bijna de hele vogel of een paar muizen hapjes? Ach, hij zou wachten tot Honeykit haar deel op had.

De kater voor haar had na haar vragen aanval zijn ogen opengespert en even grinnikte ze vrolijk. "Ehh, hallo Honeykit, ik ben Splashpaw, aangenaam." zei de kater, "Buiten het kamp..." Ongeduldig wachte ze het antwoord af. "Buiten het kamp is het wel aardig." Miauwde hij koeltjes. Hij keek de kitten weer neutraal aan. Maar toch gleed zijn blik even naar de vogel. Netjes ging hij zitten, als teken dat Honeykit eerst mocht eten tot ze het niet meer op kon. Maar dat zou zij straks wel doen eerst wou ze antwoorden, 'En heb je ooit al iets gevangen?' vroeg ze hyper, 'En is het leuk om apprentice te zijn? Moet je vroeg opstaan als het training is? Is zo'n training vermoeiend?' Als Splash haar niet zou stoppen zou hij hier morgenochtend nog zitten, maar dat boeide de kleine kitten niet. Ze zou alles te weten komen, A.l.l.e.s. 'Hoe moet je jagen? Heb je al vechttraining gehad? Ben je al ooit een vos of das tegengekomen, zo ja, heb je hem verslagen? Zijn ze eigenlijk groot? Zijn die sterk?' Even was de kitten weer stil, want anders kon ze geen antwoord krijgen op haar vragen!

Ondertussen was ze gaan zitten en haar staart gleed vrolijk van links naar rechts over de grond. Toen herinnerde ze de vogel weer, snel nam ze een hap en nog eentje, tot ze na enkele seconde vol zat. Ze had nu even geen honger. Vrolijk schoof ze het beestje naar Splash en keek hem verwachtingsvol aan wat hij allemaal te vertellen had. 'Eet maar, heb geen honger meer. Heb jij honger eigenlijk? Ken jij hier trouwens veel katten en wat heb je allemaal al eens beleefd heb je al katten van die stoute clan al ontmoet? Hoe heet die clan ook al weer? Ben de naam vergeten. Of heb je al eens andere katten van andere clans ontmoet? Heb je al ooit eens gevochten met katten uit andere clans?' Ondertussen was ze weer gaan staan en keek hem geïnteresseerd aan.

Zo 16 vragen in 1 post x3