I'm wide awake [skippy]

Onderwerp: I'm wide awake [skippy] wo 12 sep 2012 - 21:11

_{Text: #b1b1b1
Says: #51a493
Other: #72827f
Somebody else:
Langzaam trippelde de jonge créme-witte poes over het natte gras. Haar poten waren al helemaal nat. Blegh, dit was niet echt fijn, haar vacht werd zo plakkerig dan... Voor haar stond Dephtsoul, was hij niet dood? "D...D-Dephtsoul?" stotterde Destinyscar. "J-Je moet r-rennen. R..-Rennen. Voor die z-zwarte k-k-kat. Nib-bble. Hij heeft slech-te B-Bedoelingen met je" hijgde hij. Achter hem verscheen Nibble, de 2e liefde van Destiny's leven. Met zijn nagels in de rug, doodde ze de jonge warrior. "NEE" Schreeuwde Destiny hysterisch.

Met zweet op haar voorhoofd, gilde Destiny wakker. Ze hijgde en haar ogen stonden groot, haar pupillen splinterdun, zo dun dat je ze amper zou kunnen zien. Ze lag in de Bloodclan den. Maar... hoe lang was ze in deze clan? Waar was Binded? Dephtsoul? Was Nibble d-dood? Langzaam, haar ogen nog steeds geschokt, haar nagels uit haar poten, stapte ze de den uit, de aantal ogen die wakker waren geworden, geïrriteerd. Destiny mompelde een "sorry" en liep geschokt de den uit. Ze liep, zonder een oog te wenden op elk ander, starend in de verte, naar het kamp, waar ze eruit liep en over de Twoleg wegen liep. Verschillende katten keken naar haar, naar haar grote litteken op haar rechterzij, die vanuit haar borst naar haar staart liep. Deze had Nibble veroorzaakt. Ze liep langs de vele huizen, langs de tuinen. Bij de rand van de stad ging ze wat zombie-achtig jagen. Bij elk klein geritsel schoot ze de lucht in, en gilde. "Nib-Nibble... Doe me g-g-g-geen p...p-pijn" zei ze.
Na een tijdje had ze een muisje gevangen. De omgeving boeide haar al niet meer. De uitgehongerde poes knabbelde aan het muisje, geen eetlust hebbend. Ze was veel te veel aan het letten op de geluiden, haar ogen waren niet veranderd. Enkel, waren haar pupillen iets dikker geworden, verder niks. Uit het niks, rees een geritsel op. Destinyscar schoot de lucht in. Haar ogen waren weer groot. Maar ze reageerde op het geluid, een kater ruikend, afkomstig van Bloodclan. "VERMOORD ME MAAR" schreeuwde ze hard, waardoor verschillende vogels de lucht in vlogen. "Kom maar op, Blooder, vermoord me."

-ONLY SKIPPY C;-}

Langzaam liep de zwarte kater door het Bloodclan kamp heen. Het gras was nat en plakte vast aan zijn poten. Wat geërgerd liep hij vedder en hij probeerde over de droge stukken te lopen, wat niet echt lukte. Hij wist gewoon niet wat hij moest doen vandaag, in katten pesten had hij geen zin. Nee, hij was nu toch wel wat te oud geworden voor dat kinderachtige gedoe van vroeger. Binnenkort zou trouwens de eerste ceremonie van Bloodclan komen. En hij was wel benieuwd of Icy hem een leerling toevertrouwde. Hij wist veel van allerlei verschillende dingen, zoals de Tweebenen, Rogues en zelfs van de vijf clans wist hij best veel. Hij was vaak genoeg het gebied van een andere clan ingestapt en hij had ookal genoeg nieuwtjes gehoord, zoals dat Bluestar van de Thunderclan kittens verwachtte, evenals Hollystar van Windclan. Hij wist eigenlijk niet zo veel van Sky en Shadowclan, maar wel van de andere drie clans. Na een tijdje rond gelopen te hebben besloot Skippy dat hij net zo goed het kamp kon verlaten. Dus hij trippelde even later langs de huizen en tuinen van de Tweebenen. Hij besloot dat hij beter door de bosjes kon lopen en dat deed hij dan ook maar. Na een tijdje rook hij de geur van een andere poes, eentje uit Bloodclan. Langzaam sloop hij er op af en hij maakte perrongeluk wat geluid. "VERMOORD ME MAAR" Schreeuwde de witte poes. "Kom maar op, Blooder, vermoord me." Schreeuwde ze weer en Skippy kwam de bosjes uit nadat ze haar tweede zin had geroepen. ''Rustig.'' Zij Skippy met een lichte grijns.

Het felle ochtendlicht glom op beide vachten. De kater kwam uit te bosjes, en een lichte grijns speelde op de kater zijn lippen. "Rustig" had hij gezegd. Destinyscar had hem wel eens gezien in het kamp. Skippy. Een brute moordenaar, die duidelijk zijn spelletje wilde spelen bij de créme-kleurige poes. Oh, dat ging hem niet worden. "Ik ken jou trucjes, Skippy" zei ze. Met ferme passen liep hij naar Skippy, haar nagels buiten haar poten. Ze was iets kleiner dan Skippy, dus dreigen zou hem niet worden. Wel, ze kon het proberen. Ze ging op haar tegen staan en gromde: "Probeer maar, doe maar. Maar ik zal rennen, ook al wil ik graag dood. Ik heb al meer meegemaakt.". Sierlijk draaide ze zich om, en streelde met haar staart de kaak van de zwarte kat. Haar amber-groene ogen waren gesloten, ze probeerde in zoverre niet terug te denken aan Nibble. Aan Dephtsoul. Alhoewel deze kater daar verdacht veel op leek. Ze draaide zich om, haar ogen wijd open. Ze keek de kater aan. Grasgroene ogen, gitzwart... Een witte vlek. Destinyscars kop begon te dollen. Opeens stonden er drie zwarte katers, allen met een paar groene ogen en een witte vlek. Toch wist Destiny een woord uit te brengen. "D-Dephtsoul..? B-ben jij het e-echt..?" zei ze met een verwaasde stem. "W..W-waarom ben je naar Bloodclan gegaan en heb je jezelf S-Skippy genoemd..?" ging ze verder. Zwarte vlekken verschenen voor haar ogen, terwijl ze deze weg probeerde te knipperen. Wat niet lukte. Ze vermedigvuldigde ze en niet veel later klapte ze tegen de vlakte aan. Een doffe klap was te horen, en een wolkje zand rees de lucht in.

_{"Ik ken jou trucjes, Skippy" Zei de witte poes en Skippy trok een wenkbrouw op. Met ferme passen liep ze op de zwarte kater af, ze kende in ieder geval zijn naam. En dat betekende dus weer dat hij redelijk bekend was. Met haar nagels uitgezet kwam ze naar hem toe. "Probeer maar, doe maar. Maar ik zal rennen, ook al wil ik graag dood. Ik heb al meer meegemaakt." Even greens de zwarte kater. Ze liep toen sierlijk langs hem heen en streelde hem met haar staart. Ze hield haar ogen dicht en Skippy wachtte rustig af. Opeens draaide de poes zich met een ruk om. Ze keek hem met grote ogen aan en Skippy keek kil terug. "D-Dephtsoul..? B-ben jij het e-echt..?" Zei de witte poes verdwaast en de zwarte kater wist even niks te zeggen, was dit een grapje ofzo? "W..W-waarom ben je naar Bloodclan gegaan en heb je jezelf S-Skippy genoemd..?" Ging de poes vedder en Skippy keek haar wat raar aan. Opeens begon de poes te wankelen en viel ze neer. Hij hoorde een doffe klap en toen lag ze voor zijn poten op de grond. ''Euuhh...'' Zei hij en keek naar de poes aan zijn voeten. Verschillende Kittypets vluchtten allemaal weg, ze dachten natuurlijk dat hij deze witte poes neer had geslagen. Voorzichtig gaf hij een duwtje tegen de kop van de Bloodclan poes. En toen pas herkende hij haar, het was Destinyscar. Waarvan ze altijd zeiden dat ze gek was. ''Destinyscar?'' Herhaalde hij wat zachter en hij trok haar mee de bosjes zin, stel dat er een 'vriendelijke' tweebeen langskwam die haar meenam! Nee, dacht mocht niet, want deze poes was wel een trouwe Bloodclan kat. ''Hhhmm??'' Kuchte hij en weer duwde hij zijn poot tegen haar aan.}

De witte poes was de hele tijd bewusteloos geweest, haar litteken rees langzaam op en neer. Er speelde geen dromen in haar hoofd, alleen een zwarte leegte, waarin Destinyscar het enige levende wezen is. Starend, naar de eindeloze zwartheid, naar de leegte. De poes was duidelijk een tijd niet op de aarde, hoewel ze wel een stem hoorde. Alsof ze in een bubbel zat; mat, dof. "Destinyscar?" klonk het. Hoe graag Destiny ook wilde dat ze haar mond open kon trekken, bleven haar lippen gesloten. Alsof er een plakkerig spul op zat van de Twolegs, dat ze "lijm" noemen. De zwarte leegte was eindeloos, en ook even later hoorde Destiny een andere matte stem. Een van dezelfde kat. Weer zo mat en dof. "Hhhmm?". De witte poes voelde iets porren in haar zij. Langzaam kon ze haar ogen openen, en zwarte vlekken hingen voor haar gezicht. Ze knipperde ze weg, maar nog steeds bleef het zwarte aanhouden.ecen later besefte ze dat er ook iets groens was, en iets wits. Maar het had geen vaste vorm: het bewoog. Van twee groene vlekken naar zes, toen naar vier en toen weer terug naar twee. Toen kreeg ze het pas door: het was Skippy. "O!", zei ze. "Dat verklaart een hoop!"? Langzaam probeerde ze tot een zittende houding te gaan, maar de duizeligheid was te erg. Haar ogen waren toen gesloten. "Wacht. Skippy, waarom lig ik in de bosjes?" miauwde ze. Haar amberen ogen keken op naar de grote zwarte kater. Hoewel Destinyscar ouder was, ongeveer 5 moons, gokte ze. Een geur van een hond drong haar neus binnen, de vieze, waterige lucht. Een grote zwarte snuit stak door het bladerdak, en een luid geblaf was te horen. Destinyscar blies naar de grote bruine hond, haar staart dik en ogen wijd open, gericht op de hond. Haar staart zwiepte dreigend heen en weer, oren in de nek en nagels uit haar fijne poten. Zo lang waren ze niet, maar het was lang genoeg om zijn snuit open te krabben. Met haar linkerkant haalde ze uit over de wang van de bruine hond. Een spijkerhalsband werd zichtbaar, die veel leek op die van Icy. Alleen dan zonder kruisje eraan. De hond gromde en liet zijn grote tanden zien. Schoot, schoot SHOOT! Laag tegen de grond gromde Destinyscar tegen de grote hond, die boven de katten uittorende. Maar als er een halsband was, zou er toch ook een lijn zijn? "Hulp zou fijn zijn, bedankt voor het voorstel" blies Destiny tegen Skippy, haar ogen nog steeds gericht op de grote hond

-iPad, dus geen kader XD-

_{Langzaam kwam de witte poes voor hem weer een beetje tot leven. ''O!'' Zei ze. ''Dat verklaart een hoop!'' Skippy keek haar een beetje raar aan en ze ging zitten. ''Wacht. Skippy, waarom lig ik in de bosjes?'' Miauwde ze en Skippy keek haar aan. ''Nou, had je anders gepakt willen worden door een hond, of een tweebeen of een clankat?'' Vroeg hij een beetje spottend en hij keek haar aan. Opeens drong een muffe geur zijn neus binnen. De zwarte kater bleef als verdoofd staan en keek verschrikt naar Destinyscar. ''Hulp zou fijn zijn, bedankt voor het voorstel.'' Blies ze naar hem toen er een bruine hond zichtbaar werd. Hij ging beschermend voor de witte poes staan. Zijn nagels waren lang en hij kon de hond zo verblinden. Toen de hond uitviel naar hen sprong hij op zijn kop. Hij zette zijn nagels uit en begon te krabbelen. Hij blies, gromde en beet in en naar de hond.

~Heel kort sowryy~}

_{Zodra Destiny de nijdige woorden had uitgesproken, begon Skippy te helpen. Hij kraste de hond op zijn snuit met meterslange nagels en beet nijdig. Destinyscar keek geschrokken toe. Hij hoefde hem toch niet af te slachten? Destinyscar zette een paar snelle, sierlijke passen richting het dier en sprong op de nek van de hond. Die ze begon te bewerken. Met een simpele zwaai van de hond haalde hij Skippy eraf en gromde boos naar de witte poes. De poes schoot onder de buik van de hond door en ging aan zijn buik hangen. Op haar kop. Een techniek die feiloos werkte. Destiny's nagels boorde zich in het vel van de hond en ze liet zich hangen, haar achter en voorpoten vastgehaakt in de buik van het dier. Hij jankte een keer, waardoor Destiny losliet. Ze draaide zich om in de lucht en kwam sierlijk op haar poten terecht. De roep van een Twoleg was te horen en de hond liep weg. Uit vreugde sprong ze op en neer 'WHOEHOOOOOWW' riep ze. Ze rende naar Skippy en gaf een lik op een van zijn wonden. 'Leef je nog?' zei ze zacht. Haar stem klonk helder.

-Ik wist verder echt niks meer XD-}

Onderwerp: Re: I'm wide awake [skippy]