Hey isn't it Lastbreathe?

Onderwerp: Hey isn't it Lastbreathe? za 18 aug 2012 - 15:37

'T spreekt wel vanzelf dat alleen Lastbreathe mag reageren zeker? ;D

Rustig trippelde hij verveeld door het Thunderclan territorium. Een paar dagen geleden was het bekend geraakt dat Mapleleaf iets voor hem voelde, en hij ook iets voor haar. De warme blik van Mapleleaf spookte nog steeds rond in zijn hoofd. En van Softcream mocht 'ie daar voor altijd blijven. Hij wist voor 100% dat hij voor eeuwig van haar bleef houden. Ze was gewoon té perfect. Dit leek wel een sprookje. Maar dat was het niet. Het was de realiteit, gelukkig. Nu hij weer dacht aan de zwart/witte poes werd zijn lichaam gevuld met warmte. En zo half/half dat hij dat 'ie aan 't blozen was. Eigenlijk wou Softcream nog eens naar de rivier gaan. Dat was dan ook de plek waar hij en Mapleleaf elkaar leerde kennen. Dat moment speelde keer op keer af in zijn hoofd. Ze was toen zeer verlegen. Maar blijkbaar had Softcream dat verholpen. En nu was ze in open bloei. Hij sloot even zijn kristalblauwe ogen en droomde dat hij nu naast Mapleleaf draafde. Da zijn crémekleurige vacht naast de hare streek. Ze was gewoon te mooi en te leuk om waar te zijn. Na een paar tellen opende hij zijn ogen weer en keek rond waar hij was. De rivier. Het blauwe water straalde zilver op in het zonlicht. Dat was een adembenemend zicht. Softcream trok eventjes met zijn oren toen een geritsel van aan de overkant zijn aandacht trok. waarschijnlijk een Riverclanner. Op deze klaar heldere dag verwachtte 'ie niet dat er vossen rondliepen. Niet dat dat onmogelijk was, zijn gevoel vertelde gewoon dat hij er vandaag geen zou ontmoeten. Hij vernauwde zijn ogen en ging zitten. Waarschijnlijk zou de kater of kattin wel doorhebben dat Softcream wist dat er iemand was. Zijn lange staart sloeg eventjes tegen de grond van nieuwsgierigheid. Dat die kat zich maar gauw liet zien.

_{Het was tijd voor een wandeling buiten het Riverclanterritorium. Tijd om een keer weer naar de grenslijnen te gaan, dacht Lastbreathe. Ze stond rustig op en vertrok uit het kamp. Smoketear zou op de kittens letten en anders waren de kittens veilig in de nursery. Er zou ze niks gebeuren, aangezien het eigen kamp is. Wat een schatjes waren het toch. En ze zouden opgroeien in een liefdevolle familie, namelijk de familie van Stormstar! Aangezien Smoketear de zoon was van Stormstar, was hij de opa van haar kittens. En ook Stormstar had een poosje geleden kittens gekregen, die ongeveer even oud waren als die van haar en Smoketear. Ze zouden samen kunnen spelen en opgroeien. Ja, ze was blij met de omstandigheden waarin haar kittens waren geboren. Niet dat ze wou meeliften op de roem van haar schoonvader, nee dat wou ze zeker niet. Maar het was gewoon leuk voor haar kittens. Al gauw kwam ze aan bij de rivier. Ze hoorde haar buikje rommelen, dus ze besloot te gaan vissen. Ze dook krachtig het water in en zag direct haar doelwit. Een enorme karper voor lunch, ja dat zou er wel ingaan. Ze pakte hem in haar bek en beet hem direct dood, zodat hij niet tegen kon stribbelen. Ze legde de enorme vis op de kant en klom er zelf ook op. Ze nam een hap en proefde het heerlijke bloed. Ze glimlachte vrolijk. De smaak van de vis was eveneens heerlijk. Ja, dit was een goede prooi geweest. Na nog een hap te hebben gegeten rook ze een kat, een kat uit een andere clan. Maar de lucht kwam haar bekend voor, veel te bekend voor een andere clankat. Ze hoorde een lange staart tegen de grond aan tikken, de kat leek erg nieuwsgierig. En even nieuwsgierig als zij was liep ze er opaf. En toen ze zijn karamelkleurige vacht zag wist ze het weer. Het was Softcream, de kater die ze eerder had ontmoet bij de vierboom. "Hallo Softcream," zei ze vriendelijk.}

Na een kort poos gewacht te hebben ving hij een glimp zilver/grijze vacht op. Hij kon de geur niet herkennen door de markering van vis. Hij had nog nooit zo'n glibberig ding gegeten. Wie weet hoe smaakte het wel niet? Omdat Softcream na dacht over de smaak van vis lette hij niet op en had dus niet door dat Lastbreathe op hem af kwam. "Hallo Softcream," Licht geschrokken tilde hij zijn hoofd op en keek in haar blauwe ogen. Nu herkende hij de vacht beter, en dus ook de kattin. Lasbreathe van de Riverclan. Hij had haar al eens eerder ontmoet bij de vierboom, maar dat was echter kort. Ze leek wel aardig. `Goedendag Lastbreathe´ Begroette 'ie d'r terug. Ook al waren er Clan rivaliteiten, zo lang ze elkaars territorium niet betraden waren deze niet zoo groot. En de laatste tijd was er ook niet veel spanning tussen de twee Clans. Hoe het met de andere zat wist Softcream niet. `Hoe gaat het met je? En met de Clan.´ Vroeg hij voorzichtig. Hij wou natuurlijk niet dat hij te veel zou vragen, of haar misschien op de teentjes trappen. Dat wou Softcream helemaal niet. De vorige keer verliep alles ook goed. Toen hadden ze allebei aardig gedaan, maar nog steeds loyaal aan hun Clans. Weer dreef het beeld van Mapleleaf in zijn hoofd. Hij schudde het weer weg en richtte zijn beide ogen op de grond.

_{Hij leek een beetje geschrokken te zijn van haar. Nouja, dat hoefde natuurlijk niet, of wel? Ze deed geen vlieg kwaad. Hij keek haar in de ogen. Ook hij had blauwe ogen, ietwat anders dan zijzelf. Hij leek even na te denken. Ze grinnikte, ze wist niet waarom maar het kwam er gewoon even uit. "Goedendag Lastbreathe," begroette de karamelkleurige kater Softcream haar terug. Ze knikte vriendelijk. Ze zag dat hij nogal verbaasd naar de vis had staan kijken. Ooh ja, Thunderclankatten kenden die beesten niet, die jaagden alleen op muizen. "De vis bijt je heus niet hoor," zei ze lachend als antwoord op zijn staren. Ach ja, dit kon geen kwaad, of wel? Ze dacht na. Tussen de Thunderclan en de Riverclan zaten niet zoveel verschil, en al helemaal geen gevechten. Zo heel erg was het dus niet. "Hoe gaat het met je? En met de clan," leek hij voorzichtig te willen vragen. Ze lachte hem vriendelijk toe. Ze zou hem heus niets doen als hij haar ook niks deed. "Het gaat goed, ik ben net bevallen van drie pluizebolletjes en met de clan gaat het ook goed," zei ze. "En hoe gaat het met de Thunderclan? En beter nog, hoe gaat het met jou?" Ze knikte hem vrolijk toe. Zou hij ook een gezin hebben, net zoals zij? Of was hij hopeloos verliefd en had het nog niet bekend? Of had hij zijn partner verloren in een gevecht? Allerlei dingen schoten door haar hoofd. Haar leven was gewoon perfect, met een superlieve partner Smoketear en drie lieve kittens. Haar leven was echt compleet.}

"De vis bijt je heus niet hoor," Had ze zijn staren door? Een plagende lach verscheen op zijn gezicht toen hij die zin te horen kreeg. Vissen die bijten, bestaat dat dan? Hij knikte kort en gunde haar dus een vriendelijke lach. "Het gaat goed, ik ben net bevallen van drie pluizebolletjes en met de clan gaat het ook goed," Gelukkig vermoorde de kattin hem niet. Hij zou het liefst nog wat vacht behouden, als je 't snapt. `Leuk om te horen dat het goed gaat. Drie kittens? Dara zul je je poten wel aan vol hebben.´ Plaagde hij een beetje terug. Maar hij vond het wel leuk om te weten dat er nieuw leven was in de Riverclan. "En hoe gaat het met de Thunderclan? En beter nog, hoe gaat het met jou?" `Met mij gaat alles goed hoor.´ Hij was niet zeker of het wel slim was om d'r te vertellen van Mapleleaf. Deels van verlegenheid, maar ook omdat hij d'r niet goed kende. `Met de Thunderclan gaat alles ook goed, toch, tot zo ver ik weet hé.´ Beaamde hij eerlijk. Er was geen enkele reden voor liegen. Zij deed dat toch ook niet, of niet dan? Een onhoorbare zucht rolde over zijn lippen. De kater besloot maar om een klein beetje te vertellen over Mapleleaf. `Ik ben ook net partners geworden met een kattin, genaamd Mapleleaf. Misschien ken je haar?´ Je weet maar nooit. Ze konden elkaar eens gezien hebben op de gathering, of gewoon een plotse ontmoeting. In deze wereld was alles mogelijk. Nog een keertje wiebelde hij met zijn oren en liet die vis voor wat het was. Het was een klein beetje onvriendelijk om de hele tijd naar andermans prooi te staren, en zeker als die van een andere Clan kwam.

_{Softcream leek nogal bang te zijn, aan zijn gezicht te zien. Ach ja, ze zal hem echt heus niets doen. Hij knikte daarna kort en gunde haar een vriendelijke glimlach. Ze glimlachte vriendelijk terug, hij zou haar sowieso niets doen, dacht ze met een glimlach in zichzelf. Dat durfde hij heus niet. En anders zou ze zich gewoon gaan verdedigen hoor, haar mentor had haar dat goed genoeg geleerd. Hij was echt een watje, heel anders dan haar lieve partner Smoketear, dacht ze. Daar viel ze dus echt niet op. Ach ja, het zal allemaal wel goed gaan, niet waar? Toen hoorde ze zijn stem zeggen: "Leuk om te horen dat het goed gaat. Drie kittens? Daar zul je je poten vol aan hebben." Ze knikte met een glimlach. Ja, het waren drie druktemakers, maar dat hoefde hij niet perse te weten. Ach ja, there was new life in Riverclan, the grandchildren of the leader. "Met mij gaat alles goed hoor," zei Softcream toen. Ze knikte vriendelijk, dat was wel leuk om te horen. "Met de Thunderclan gaat alles ook goed, toch, tot zover ik weet hé," vertelde hij verder. Oké, die vraag had ze gewoon gesteld uit beleefdheid, het boeide haar eigenlijk niet zo heel erg. Ze liet het niet merken, dat zou misschien uit de hand kunnen lopen, op de verkeerde manier. Ze gunde zichzelf nog een blik op hem. Hij had een prachtige vacht, een witte met karamelkleurige vlekken. Ja, daar waren menig katten vast jaloers op. Hij leek na te denken over iets, en dat hoorde ze snel genoeg, want ze zag zijn mond alweer bewegen. "Ik ben ook net partners geworden met een kattin, genaamd Mapleleaf. Misschien ken je haar?" zei hij. Aha, hij was ook geen single meer dus. Maar nee, ze kende haar niet. Het zou wel een poes zijn uit de Thunderclan, en daar kende ze maar 1 kat en dat was Softcream. "Ik ken haar niet, maar ze heeft een erg mooie naam. Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?" vroeg ze geïnteresseerd. Ze vond het wel interessant hoe het liefdesleven in een andere clan ging, al dacht ze dat het wel bijna hetzelfde was.}

_{Twee diepblauwe ogen tuurde tussen een kluit varens door, in de richting van de hoge, groteske twoleg nesten in de verte. Ze staken als grote bomen af tegen de lucht, en leken dreigend terug te staren. Mapleleaf bleef een tijdje er naar kijken vanaf haar schuilplekje, nadenkend. Volgens Softcream was zijn oude mentor hier naartoe gereisd om daar te gaan wonen, Mapleleaf kon maar niet er achter komen waarom je zo iets zou doen? Je leefde toch veel liever in het wild? Vrijheid? Ze moest toegeven aan zichzelf dat ze er af en toe aan dacht, als je in een twoleg nest woonde had je helemaal geen gevaren om te trotseren.. dan was je veilig, warm en had je altijd eten. De gevlekte kattin kreunde even en zuchtte. De buikpijn de laatste tijd was heel erg, en ze werd al vrij dik maar ze wijdde dat aan het feit dat ze heel veel at de laatste tijd.. ze had gewoon veel honger. Ze scheurde haar blik los van de twoleg nesten en besloot te gaan jagen, want die taak had ze nog maar half gedaan vandaag. Ze had een adder gevangen, met veel spastische bewegingen maar ze had hem wel gevangen. Ze kon niet wachten om hem aan Softcream te laten zien, als een soort trofee. Het was bijna zonder hem op te eten later. Mapleleaf begon te wandelen, niet echt gefocust op prooi of iets in het bijzonder. Haar poten brachten haar naar de rivier toe, waar ze door een windvlaag aan haar geliefde partner werd herinnerd. Ze rook hem .. dus hij was dichtbij. Met een vonk van blijdschap in haar hart begon ze iets harder te lopen, tot ze RiverClan rook. In paniek bleef ze staan en staarde naar de twee katten in de verte. Een langharige poes, en haar eigen partner .. Softcream. Bang dat hij in gevaar liep, maar nog banger om naar een rivaal te lopen bleef ze staan maar besefte dat ze zo toch wel gezien zou worden en kwam heel onzeker naderbij. Ze kwam verreweg van dreigend over door haar iet wat bange uitstraling maar ze had Softcream bij zich, dus ze liep geen gevaar, toch? "S-Softcream?" Miauwde ze angstig. "W-wie is dat?" Ze gluurde naar de poes en voelde hoe haar haren recht overeind schoten en haar vacht dik werd, angst en woede borrelde in haar op. Desondanks nam ze schuin achter Softcream plaats. "Wie ben jij?" Miauwde ze een beetje agressief, maar tegen onbekende, rivaal of niet, kon ze niet boos doen. Ze was te bang om beoordeeld of aangevallen te worden, tja ze was nu eenmaal een lafaard.}

"Ik ken haar niet, maar ze heeft een erg mooie naam. Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?" Dat was niet moeilijk. Dat was hier. Een scheve lach nam zijn gezicht over toen hij dacht dat Riverclanners de rivier aanschouwen als een geschenk van de Starclan. Of had hij het daar fout in? `Hier bij de rivier.´ Antwoordde hij op een hele vriendelijke toon. Hij kon het niet laten maar je zag dat 'ie gelukkig was met haar. Lastbreathe had kittens met Smoketear. Hoe zou Smoketear zich voelen? Dat je vader bent van drie gezonde kittens.. "S-Softcream?" Zodra de bekende stem zijn oren raakte schoot hij naar achter met zijn hoofd en keek naar zijn partner die plots opdaagde. "W-wie is dat?" Door het contact met haar ogen die naar Lastbreathe waren gericht wist hij dat 't over de Riverclanner ging. Nog voor dat Softcream iets kon zeggen onderbrak Mapleleaf hem. "Wie ben jij?" Tot zijn grote angst klonk de toon waarop ze sprak wat agressief. `Mapleleaf, dat is Lastbreathe van de Riverclan. Ik heb haar een tijdje geleden ontmoet bij de vierboom. Ze doet geen vlieg kwaad hoor, denk ik?´ De laatste woorden waren een beetje meer op de grijze kattin gericht. Hij was er nog steeds niet zeker van of ze wel de waarheid vertelde. Waarschijnlijk wel want anders had ze wel geflipt omdat er nu twee Thunderclanners waren. Plots besefte de karamelkleurige kater dat Lastbreathe nog niet wist wie dat was. `Dat is.. Mapleleaf,´ Miauwde nhij rustig maar zacht. Met zijn staart toonde hij dat Mapleleaf dichter bij mocht komen als ze wou. Natuurlijk lag dat aan haar...

_{Een scheve lach verscheen op het gezicht van Softcream. "Hier bij de rivier," antwoordde hij op haar vraag. Ja, de rivier zorgde voor veel romantiek en vriendschap, dat wist zij als Riverclanner natuurlijk als geen ander. Ze glimlachte vriendelijk naar hem en knikte. Ineens rook ze nog een andere geur, die steeds maar dichterbij kwam. Het rook bijna hetzelfde als de geur die rond Softcream hing, dus waarschijnlijk was het een Thunderclan kat. Ja hoor, een minuutje later verscheen een mooie, zwart-witte poes. Ze leek Softcream te kennen. Ze leek nogal angstig, angstig om hem kwijt te raken. "S-softcream?" miauwde ze angstig naar hem "W-wie is dat?" Lastbreathe zag de mooie poes naar haar gluren. Ze leek nogal bang. Haar haren gingen overeind staan en haar vacht werd erg dik. Ze verroerde niet, de poes was angstig en angstige poezen konden erg gevaarlijk zijn. "Wie ben jij?" miauwde ze toen, ietwat agressief. Agressief, ja, dat had ze wel verwacht. Als zij heel angstig was ging ze ook agressief doen, het is gewoon een natuurlijke reactie. Net toen ze zichzelf wilde voorstellen, haalde Softcream de woorden uit haar mond. Hij zei: "Mapleleaf, dat is Lastbreathe van de Riverclan. Ik heb haar een tijdje geleden ontmoet bij de vierboom. Ze doet geen vlieg kwaad hoor, denk ik?" Altijd handig, dan hoefde ze zichzelf niet te laten horen. Mapleleaf.. Die naam had hij al eerder verteld. Ineens wist ze weer waarom, het was zijn partner geworden. Ze gunde haar een vriendelijke glimlach, die zeker echt gemeend was. "Dat is.. Mapleleaf," hoorde hij Softcream toen zeggen. Ja, het klopte wat ze dacht. Hij had het wel getroffen met haar zeg, zo'n mooie poes. "Hoi Mapleleaf, ik ben Lastbreathe. Ik zal jullie echt niets doen, zolang jullie mij niets doen. Softcream heeft me over je verteld, hij heeft het wel getroffen met zo'n mooie poes zeg," zei ze vriendelijk en een gemeende glimlach.

DAMN flutpost --}

_{Mapleleaf legde haar oren strak naar achteren toen de RiverClan poes oogcontact maakte, ze wilde het liefste met Softcream weg naar het kamp en horen dat ze samen nog konden gaan jagen of zo maar iets in de gevlekte poes schreeuwde keihard 'rennen' ook al beantwoordde de RiverClan kat haar bange houding totaal niet. De agressie in haar stem reflecteerde niet op haar houding, haar houding sprak wel vijandigheid maar ook vooral angst. ' `Mapleleaf, dat is Lastbreathe van de Riverclan. Ik heb haar een tijdje geleden ontmoet bij de vierboom. Ze doet geen vlieg kwaad hoor, denk ik?´' Miauwde Softcream. Fourtrees? Paniekerig keek Mapleleaf haar partner in de ogen, en het kinderlijke en voorspelbare gevoel kroop omhoog die iedere kat wel eens ervoer. Jaloezie. Ze gluurde van achter haar partner in de blauwe kijkers van de RiverClan poes maar bleef met haar dikke vacht, en oren in haar nek zitten. De gevlekte poes deed geen moeite zichzelf voor te stellen, ze wilde alleen maar dat ze weg ging hier. '`Dat is.. Mapleleaf,´' Stelde Softcream haar voor. Ze draaide haar kop en keek hem recht in de ogen, waarschuwend alsof haar naam een of ander geheime Clanzaak zou verraden. '"Hoi Mapleleaf, ik ben Lastbreathe. Ik zal jullie echt niets doen, zolang jullie mij niets doen. Softcream heeft me over je verteld, hij heeft het wel getroffen met zo'n mooie poes zeg,"' Toen de poes sprak verschoot Mapleleaf een beetje en keek ze haar zwijgend aan. Ze wilde alles behalve onbeschoft overkomen, als het aan haar lag hield ze iedereen te vriend en zou ze in situaties als dit meteen de benen nemen. Daarom duurde het ook even voor er een reactie kwam. Ze knikte stijfjes naar haar en hoopte dat ze snel weg zou gaan. Misselijk van de stress miauwde ze beverig "J-je zit op ThunderClan territorium .. je mag hier niet zijn" Een kit klonk gevaarlijker "Dit mag niet .. je mag geen andere Clankatten ontmoeten dat gaat tegen de Warrior Code in.." Ze wendde zich tot haar partner alsof ze om steun vroeg "Dit is fout .." Besloot ze paniekerig en ze ging een beetje achteruit, oren plat tegen haar schedel en haar staart zo dik als die van een eekhoorn.}

Gelukkig was Lastbreathe niet gemeen, of on-aardig. Want anders zou ze meteen in het slechte boekje van Mapleleaf vallen, niet dan? Hij voelde de vacht van Mapleleaf die tegen de zijne streek, en ze bood haar een beetje steun. Was er dan iets dat haar niet beviel? Dit was inderdaad niet goed, maar druiste het ook tegen de Warrior code? Een beetje geschrokken keek ze naar Lastbreathe, en daalde zo af naar de blik van Mapleleaf. Echter te geschrokken om maar één woord uit te brengen. En dit was Softcream niet. Hij was bang om Mapleleaf banger te maken. Of de code te overtreden. Maar ook om nog een vijand te maken. Lastbreathe was aardig, dit was toch niet verkeerd dan? `Mapleleaf er zal niks gebeuren. Lastbreathe heeft een partner, en drie kittens. Ze zal ons écht niet aanvallen, het is oké..´ Suste de crémé/witte kater haar. Het laatste wat hij wou was dat hier gevochten werd, of dat hij Mapleleaf zou kwijtspelen. Nee, dat zou niet gebeuren. Daar zou hij wel voor zorgen. Er zou hier niet gevochten worden of wat dan ook. Met zijn roze tong gleed hij over haar zwart/witte hoofd. Hopend dat het haar zou kalmeren. Ze zou dit toch niet vertellen tegen Bluestar of Fireheart? En was dit dan niet een grenslijn? Het was toch normaal dat Lastbreathe die kwam checken. Dat deed elke warrior. Daar was niets mis mee. Het leek wel raar dat een Riverclan warrior omging met een Thunderclanner. Maar hier zat heus geen addertje onder het gras. Het was altijd handiger om vrienden buiten de Clan te hebben, dan vijanden. Het zou wel lastig zijn tijdens gevechten. Want ooit zou je eens tegen elkaar moeten vechten. Wat Softcream dan zou dan, tja dat wist hij niet. Nog steeds raspte zijn tong over haar hoofd, nog steeds één oog op de grijze kattin gericht. Hopend dat ze Mapleleaf's woorden niet persoonlijk opnam of op een andere manier dan gewoon.. Loyaal aan haa Clan. Na een tijdje stopte hij en richtte 'ie zich weer op Lastbreathe. In zijn ogen las je dat 'ie niets wou, en zeker niet gevechten hier. Het zou niet echt handig zijn om met een Queen te vechten. Ze zijn vaak vurig en zeer op hun hoede. Maar ook, ze zou het kunnen vertellen aan Stormstar dat twee Thunderclan warrior haar hebben aangevallen, en dan zouden er spanningen komen tussen de Clans.. Zijn staart tikte een beetje onrustig over de grond, nog steeds zijn aandacht gericht op de twee katten rondom hem..

_{De zwart-witte poes Mapleleaf leek niet helemaal gerust op de situatie waarin ze nu zat. Ze hoefde echt niet bang te zijn voor haar, dacht Lastbreathe rustig, niet voordat zij haar iets aan zou doen. Nadat ze zichzelf had voorgesteld verschoot de poes en ze keek haar zwijgend aan. Ze glimlachte vriendelijk. Ze zag dat Mapleleaf stijfjes naar haar knikte, ze vond het nog altijd een beetje eng. Daarna zei ze misselijk en bevend van de stress: "J-je zit op Thunderclan territorium .. Je mag hier niet zijn." Het klonk niet erg dreigend. Kittens konden nog dreigender klinken dan hoe ze zelf nu klonk. Ze wist dat ze op verkeerd terrein was, maar ze was maar een paar meter verwijderd van haar eigen territorium. Ze keek naar het water van de rivier, waar het zonlicht werd weerkaatst. Het water leek hen vrolijk toe te lachen. Ze richtte zich weer naar de twee katten voor haar. Ze zag dat Mapleleaf weer wat wou zeggen. "Dit mag niet .. Je mag geen andere Clankatten ontmoeten, dat gaat tegen de Warrior Code in.." Ze leek naar Softcream te kijken, wachtend op wat steun van hem. "Dit is fout .." besloot ze haar verhaal toen, wat paniekerig. Ze liep wat naar achteren, haar oren tegen haar kop aangeplakt en haar staart zo pluizig als die van een eekhoorn. Lastbreathe glimlachte vriendelijk naar haar. Ze hoefde heus niet bang te zijn voor haar. "Maar Mapleleaf, ik zal jullie heus niets doen. Ik heb net kittens gekregen, dus ik ben nogal zwak," antwoordde ze. "En als je het heel erg vind zal ik weggaan.." Ook Softcream antwoordde op Mapleleafs vraag. "Mapleleaf, er zal niets gebeuren. Lastbreathe heeft een partner, en drie kittens. Ze zal ons écht niet aanvallen, het is oké..." zei hij, om Mapleleaf wat meer op haar gemak te stellen. Lastbreathe knikte vriendelijk. "Ik zal jullie echt niet aanvallen, maar als je het nog altijd heel erg vindt, zal ik weggaan en jullie alleen laten." Ze keek wat sipjes naar Softcream, de kater die ze wel oké vond. Maar ze zou de beslissing van Mapleleaf kunnen laten rusten. Ze begreep het wel, dat ze het wat eng vond. Ondertussen hoorde ze de staart van Softcream onrustig over de grond tikken. Ze wachtte rustig op de reactie van de katten tegenover haar.}

_{Mapleleaf bewoog ongemakkelijk heen en weer achter Softcream, hopend dat ze gewoon door de grond kon zakken met hem en in het kamp weer omhoog zou kunnen komen. De gemakkelijkste uitweg zou dat zijn, die koos ze altijd. Nu was het tijd om eens iets anders te doen. ' "Maar Mapleleaf, ik zal jullie heus niets doen. Ik heb net kittens gekregen, dus ik ben nogal zwak,"' Dat klonk alsof ze niet agressief was, zo zag ze er ook niet uit maar ze kón gewoon niet ontspannen met een vreemdeling, laat staan bij een vreemdeling die van een andere Clan was. '`Mapleleaf er zal niks gebeuren. Lastbreathe heeft een partner, en drie kittens. Ze zal ons écht niet aanvallen, het is oké..´' Voegde Softcream toe. Ze trok met haar oren en besefte dat hoe hard ze het ook probeerde te negeren ze haar partner niet kon negeren, ze moest hem vertrouwen en als hij zei dat het oké was dan was het oké. Zenuwachtig gluurde ze naar de kattin en miauwde toen zacht "O-oke .. ik geloof jullie.." ""Ik zal jullie echt niet aanvallen, maar als je het nog altijd heel erg vindt, zal ik weggaan en jullie alleen laten."" Miauwde Lastbreath, als geruststelling. Mapleleaf haalde diep adem en vermande zichzelf, ook al was haar masker weer helemaal opgetrokken, ze moest dan maar de poes het voordeel van de twijfel geven en op Softcream's intuïtie vertrouwen. "Maar .. het is wel fout om te ontmoeten op plekken die niet s' avonds bij Vierboom zijn op een Gathering" Besloot ze aarzelend om haar mening nog steeds dik te onderstrepen. Ze trok met haar oren en ging dicht tegen Softcream zitten, vacht nog steeds even dik als eerst. Het was misschien ook wel goed dat ze weg ging, ze wilde geen RiverClan op ThunderClan territorium ook al zat ze praktisch weer in de rivier. Nerveus keek ze naar Softcream alsof ze wachtte op een antwoord dat er op duidde dat hij haar ook weg wilde.}

Onderwerp: Re: Hey isn't it Lastbreathe?