Sᴀʏ Gᴏᴏᴅɴɪɢʜᴛ Aɴᴅ Gᴏ

_{Skipping beats, blushing cheeks I am struggling. Daydreaming, bed scenes in the corner café.
De zon was aan het onder gaan en gooide een prachtige, oranje gloed over het ThunderClan territorium. Aan de waterkant zat een gevlekte poes met diepblauwe ogen en een vrij, rond, vol buikje. Ze had vreemde dingen gevoeld in haar buik en at voor vier, ze Jayfeather vandaag opgezocht en hij had bevestigd wat ze al gevreesd had. Ze verwachtte kittens. Natuurlijk was iedere moeder daar blij mee maar Mapleleaf moest enorm erg wennen aan dat idee en had gemengde gevoelens, ze was bang om het Softcream te vertellen .. angstig dat hij haar zou afwijzen en met de kits zou laten zitten. Het was vreselijk om zo iets te denken maar ze was al een tijdje erg gestrest, en viel over de kleinste dingen. 'dat komt dus vast door de kits ..' Dacht ze. Ze had met Softcream afgesproken bij de rivier bij zonsondergang, hij kon elk moment hier zijn .. Terwijl ze naar haar eigen reflectie staarde in het water zuchtte ze diep. Ze haatte kits, hoe kon het dan dat bij het idee van een paar pluizige bolletjes haar toch een beetje .. blij maakte? Ze deed haar best om zo weinig mogelijk aan de 'bevalling' te moeten denken, ze was enorm bang daar voor en dat merkte veel katten om haar heen. Haar moeder zei dat het de moeite waard was en niet kon tippen aan de gevoelens die je voelde als je de kits zelf zag, samen met je partner .. Mapleleaf schrok op uit haar gedachten toen ze een bekende geur rook en even later de crème kleurige kater uit de struiken zag stappen die zo veel voor haar betekende. Ze voelde hoe haar twijfels verbleekte en hoe ze zichzelf ongemerkt naar hem toe bracht en zich tegen hem aandrukte luid spinnend. ".. Softcream" Miauwde ze heel zacht, dromerig. Ze keek hem recht aan in zijn blauwe ogen, die een lichtere versie van de hare leken. Ze keek hem smoorverliefd aan. Ze genoot van elke nacht die ze naast hem doorbracht, wetend dat als ze wakker werd hij er voor haar was. Ze genoot van de gezamenlijke jachten die ze uitvoerde, van de speciale uurtjes samen.. Ze duwde haar kop onder zijn kin en spon luider. Ze wilde hem nooit meer kwijt, dit moment moest vereeuwigd worden. "Je kwam .." Vervolgde ze, alsof ze niet zeker wist of hij wel zou komen of niet. '.. mooi ..' Onhoorbaar voor Softcream.
And then i'm left in bits recovering tectonic tremblings. You get me every time
+ Softcream}

Een licht gekleurde kater trippelde niets vermoedend uit het kamp waar hij zo juist nog druk bezig was met van alles en nog wat. Aangezien het einde van het warme seizoen naderde was iedere kat druk in de weer met voorraden op te slagen, en nesten te verversen. Mapleleaf had hem vroeger in de dag nog gevraagd of 'ie naar de Rivier wou komen. En Softcream had dat verzoek niet geweigerd, hij was nu zelfs onderweg naar haar. Mapleleaf was zijn partner, dus was 't normaal dat hij wat meer tijd aan haar besteedde dan vroeger. Zeker de laatste tijd. Ze deed anders dan dat ze normaal was. Hij hoopte maar dat er niks mis was met de poes. Als ze nu al ziek werd, zou dat wel héél vroeg zijn. Bladval was nog niet eens begonnen.. Zijn fijne/gespierde poten roffelde over het pad, wetend dat hij zo het prooi verjaagde. Maar hij was nu dan ook niet aan het jagen, hij was op weg naar de zwart-witte kattin. Een paar keer tikte hij met zijn staart de bladeren naast hem en volgde hun zwiep bewegingen. De zon liet al een prachtige gloed achter, dat kon je tegenkomen in de ochtend of in de avond. Toen Softcream arriveerde waar Mapleleaf hem zo graag wou hebben ontmoette 'ie de blik van haar. Ze leek eerder in de war, dan ziek. Ze was een sterke, dus de angst dat ze ziek was trok hij in twijfel. ".. Softcream" Hij draaide zijn kop iets opzij en gaf haar een tedere lik over d'r voorhoofd. Pas nu merkte hij op dat haar buik dikker was dan voorheen. At ze meer of .. `Ik ben er, zoals je wou.´ Fluisterde hij rustig in haar oor. Het gene wat hij al vast niet wou was haar laten schrikken, of bang maken dat hij wel beters te doen had. Want dat was niet zo. Iedereen snapte wel dat als je verliefd bent, je tijd zou vrijmaken voor elkaar. Dus kans dat de Clan kwaad was op hen dat ze even niets deden, was zeer klein. Of dat dacht Softcream toch.. Hij staarde even in haar ogen, en leek in de diepte van de blauwe tint te verdrinken. Aan wat had 'ie d'r toch te danken? Ze was echt àlles waar hij van gedroomd kon hebben. Hij liet zijn lichaam zakken en ging naast de kattin zitten. Wachtend of ze iets te zeggen had, of niet.

_{Skipping beats, blushing cheeks I am struggling.
Daydreaming, bed scenes in the corner café.
Mapleleaf trilde lichtjes toen ze zijn aanraking terug voelde en zuchtte opgelucht. De zenuwen rommelde heel lichtjes in haar maag, dit was het moment waar ze zo lang op gewacht had .. Hij zou haar toch niet afwijzen? Ze had vertrouwen in hem, vertrouwde hem door en door maar op gebieden zoals dit was ze nog steeds onervaren en bang. Uiteindelijk vermande ze zichzelf en schoof ze heel subtiel weg van hem, tot ze voor hem zat met de ondergaande zon in haar rug. Ze knipperde even met haar diepblauwe ogen en keek hem toen recht aan. "Ik heb je laten komen om je iets speciaals te vertellen .." Begon ze, en ze wendde haar blik voor een tel af. Haar blik bleef hangen op twee witte duiven die om elkaar heen draaide terwijl ze aan hun vlucht naar het zuiden begonnen, ze keek hen na tot ze weer Softcream aan keek en de woorden uitsprak die ze al zo lang op haar tong had liggen. "Softcream, ik ben zwanger" Zo. Het. Was. Er. Uit. Ze sloeg een beetje zenuwachtig met haar staart en keek vlug naar haar poten. Nu ze had uitgesproken had voelde het anders, definitief, alsof er geen weg meer terug was. Alleen kon ze nu niet echt er over heen komen of ze dit nu wel fijn vond of niet. Haar eigen kits waren anders dan alle andere kits, het ware de haren, of liever gezegd die van haar en Softcream. Samen vereeuwigde ze hun band met elkaar en zouden ze de generatie voorbrengen. Mapleleaf keek heel voorzichtig weer naar Softcream, hopend dat hij het ook net zo magisch vond als zij. Haar gevlekte staart lag doodstil, op het puntje na die zacht heen en weer wiegde. Ze voelde zich plots veel volwassener, en veel wijzer dan eerst ook al was ze niet ouder dan vijf minuten geleden. Toen ze zweerde een klein schopje te voelen in haar buik sloot ze haar ogen en voelde een traan over haar wang rollen, een traan van puur geluk.

And then i'm left in bits recovering
tectonic tremblings. You get me every time}

De stem van Mapleleaf doorboorde zijn diepe gedachtes. Zij, zwanger van hem? Een loom gevoel omringde een poos zijn botten. Het leek of hij verlamd was voor eeuwig. Maar, uiteindelijk kroop die warmte wel naar binnen. En brak het dat andere gevoel. Zij, Mapleleaf, zijn partner, liefde, was zwanger van hem! Een sussend geluid kwam uit zijn keel om haar te zeggen dat 't oké was. Hij was echter té verbaasd om nog maar één woord uit te brengen. Het was wel goed ja, maar ze waren beiden zo jong.. Niet dat 'ie er niet in geloofde dat ze het niet aankonden, gewoon.. Een opgeluchte zucht rolde over zijn lippen toen hij were naar d'r keek. Het goede nieuws was dat ze al niet ziek was, of gewond. `Ik vertrouw in je, ze zullen prachtige katten worden.´ Zei hij rustig met een traan in zijn oog, een traan van geluk.

-sorry voor kortheid-

_{Mapleleaf begon te spinnen van geluk toen Softcream haar sussend aankeek, alles leek weer goed te komen en alle puzzelstukjes leken weer aan elkaar te worden gelijmd om één geheel te vormen. Toen ze de traan van hem zag spon ze luider en liep ze naar hem toe, haar eigen tranen terugdringend. Nu geen tijd voor zwakte! Ze ging naast hem zitten en duwde haar kop onder zijn kin, spinnend. Ze draaide haar staart om de zijne en wierp een blik op de ondergaande zon die in de rivier rijkelijk fonkelde. Ze ademde heel diep in en sloot haar ogen half, genietend van de geur, de warmte, de aanwezigheid van Softcream. Dit moment leek te perfect, niemand kon dit moment breken. In de verte zag ze een paar RiverClan katten aan de overkant van de oever langs rennen, waarschijnlijk rondde hun net hun middag patrouille af. Ze leken hun niet op te merken en liepen gewoon door. Mapleleaf keek ze na, met een dromerige blik in haar ogen. Ooit zouden haar kits hier in ThunderClan grootste krijgers worden, met de volle steun van hun ouders zouden ze ver komen. Ze zouden de beste jagers en de beste vechters worden. Ze sloeg haar gevlekte staart dichter om die van Softcream en zuchtte verrukt. Nooit had ze gedacht of zelfs maar gedroomd dat dit moment zou gebeuren. Ze had een partner, die haar met elke haar op zijn lijf zou beschermen en binnenkort een klein nestje kittens. Samen haar eigen, kleine, gelukkige familie.}

Onderwerp: Re: Sᴀʏ Gᴏᴏᴅɴɪɢʜᴛ Aɴᴅ Gᴏ