An ordinary day?

Onderwerp: An ordinary day? wo 29 aug 2012 - 22:50

_{SAM TYLER
I had an accident and I woke up 33 years in the past.
Now, that either makes me... a time-traveller or... a lunatic,
or I'm lying in a hospital bed in 2006 and none of this is real.

Mijn hoofd stond er niet echt naar, maar ik moest wel. Mijn maag knorde nu al een paar dagen achter elkaar en ik kon er niet tegen om nog langer dan een paar dagen honger te leiden. Mijn grijze vacht was nat van de miezelregen van deze ochtend. Ik rekte me uit en keek om me heen. Ik leefde nu al een maan zonder het geweldige gezelschap van Gene. Ik glimlachte eventjes bij mijn eigen sarcasme. Nee, niet waar. Ik kon het redelijk vinden met Gene, al was het een soort van haat/liefde relatie die we hebben. We kunnen elkaar niet uitstaan, wat zich vaak uit in vreemde gevechten. Maar aan de andere kant konden we niet zonder elkaar en uiteindelijk haakte we toch weer naast elkaar... Het was nogal vreemd, maar goed. Uiteindelijk kwam het wel weer goed. Het kwam altijd goed, op een of andere vage manier.
Ik zuchtte zachtjes en liet de vage gedachtes achter me. Ik boog mijn kop naar voren toe om wat te drinken uit een van de vele plassen die gevormd waren na de regen. Met een zachte zucht kwam ik overeind, rolde mijn spieren, en sloop in de richting van het bos waar ik de vorige dag nog een muis had gevangen.

Mijn grijze ogen waren gefocust op vogel die voor mijn muis probeerde een worm uit de grond te trekken. Ik had mezelf aan de rand van een territorium verplaatst om wat te gaan jagen. Ik was mezelf bewust van de Clans die leefde in het bos, ik had immers genoeg verhalen gehoord van Gene. Geen idee of die waar waren, dat weet je bij hem immers nooit. Maar goed. Ik had een prooi op te jagen.
Mijn achterpoten spande zich aan toen ik sprong en de vogel tussen mijn klauwen te pakken kreeg. Ik beet hem dood met een simpele beet in de nek en bracht het diertje in de buurt van de grenslijnen. Hier was het nog redelijk neutraal, hier kon je simpel jagen zonder ruzie te krijgen met de Clans. Nevermind. Ik boog me net naar voren toe om wat te gaan eten, toen ik iemand aan mijn rechterkant spotten. "Who are ya?" vroeg ik simpel, waardoor mijn Engelse accent naar voren kwam, terwijl ik me omdraaide en recht in de ogen van een jongere kat keek.

Only Lightpaw!}

Onderwerp: Re: An ordinary day? wo 29 aug 2012 - 23:37

_{Rustig lag de roof met witte poes in haar nest in de apprentice den. Het besef dat ze een half broer had moest nog steeds tot haar door dringen. En het leek nu al als of ze een band met hem had. Ze mocht hem heel graag, en ze was blij met hem als grote broer. Iemand om naar op te kijken. Zij was tenslotte zijn kleine zus. En wat was er nou leuker dan een grote broer... op Wildpaw na. Haar gevoelens leken met de dag sterker te worden. Misschien moest ze maar weer eens naar de grens lijnen, misschien kwam ze Wildpaw wel tegen. En toen opende Lightpaw haar ogen. Perfect idee, Light! Complimenteerde ze zich zelf. Lightpaw ging recht op zitten en begon haar dikke vacht die met de dag langer leek te worden, te wassen. Losse plukken haar plukte ze uit haar vacht, en haar vacht maakte ze weer helemaal klitloos. Toen ze daar klaar mee was schudde ze haar dikke vacht uit en trippelde ze de apprentices den uit. Ze keek even over haar schouder om te kijken of ze toevallig ook anderen wakker had gemaakt. Maar iedereen sliep nog als een roos. Gelukkig maar. Ze had geen zin in gezeur. "Waar ga je heen Lightpaw," of "Je gaat zeker weer de regels over treden," en ook nog "Weetje, we gaan lekker naar Stormstar toe, misschien krijg je eindelijk je verbanning!" Lightpaws ogen stopte op het slapende lichaam van Cinderpaw die naast Honeypaw lag, beide katten waren wel aardig tegen haar, en Cinderpaw was haar broer. Ze glimlachte warm. Even kreeg ze een brok van schuld gevoel. Zij dachten dat ze gewoon een loyale apprentice was zoals iedereen, maar eigenlijk loog ze hun voor. Lightpaw schudde met haar kop en wende zich af van hun rustig slapende lichamen. Ze sprong de den uit en sloop rechtstreeks op het kamp uitgang af. Haar staart hing laag, en haar oren in d'r nek, en haar poten leken de grond niet eens te raken, zo stil was ze. Zins ze Wildpaw had ontmoet waren haar sluip technieken er wel beter op geworden. En de trainingen die Phantom hun gaf maakte Lightpaw ook alleen maar sterker. Dan te bedenken dat ze niet door haar eigen mentor binnen de clan werd getraind. Lightpaw trippelde door, en begon uiteindelijk te rennen. Ze wou Wildpaw zien en weer een spel met z'n tweeën spelen. De laatste tijd als ze samen waren werden ze getraind. Maar ze wou ook wel weer eens met z'n tweeën lol maken. Zonder Phantom die hun tegen elkaar lieten vechten om beter te worden. Natuurlijk bezeerde ze mekaar dan niet. Na even door gerend te hebben kwam ze aan bij de grenslijnen. Misschien zwierf Wildpaw hier rond. Moest ze natuurlijk geen patrouille tegen komen. Maar daar vreesde ze niet voor. Ze kon ook zeggen dat ze zelf ook aan het patrouilleren was. Al zou dat best ongeloof waardig zijn, gezien ze alleen was. Maar in plaats daarvan drong een onbekende niet-clan geur haar neus binnen. De geur had iets van rogue, net als Phantom alleen was Phantom ook nog eens Bloodclan. Lightpaw sloop in de richting van de onbekende geur en zag al snel de rogue. En nu? "Who are ya?" Vroeg de kater toen hij haar had gespot. De jonge apprentice maakte zich groot en passeerde naar voren. Ze grijnsde kort. 'Well, maybe it's better for me to ask you that... Dus... Wie ben jij?' Haar toon was niet zo zeer vijandig, meer neutraal, met een klein vleugje uitdagendheid. Maar er zat overduidelijk ook heen angst in haar stem. Waarom zou ze bang zijn?}

Onderwerp: Re: An ordinary day? vr 31 aug 2012 - 9:22

_{SAM TYLER
I had an accident and I woke up 33 years in the past.
Now, that either makes me... a time-traveller or... a lunatic,
or I'm lying in a hospital bed in 2006 and none of this is real.

De geur die ik had geroken was duidelijk van een Clankat geweest. Maar ze was nog maar jong. Om me nabij een half jaar oud. Een apprentice, zoals ze dat in de Clans noemde. Ik glimlachte eventjes. Guv had dus op sommige momenten toch de waarheid gesproken. Ik zou hem er later wel over prijzen, als ik hem weer eens zag. Mijn grijze ogen gleden over de wit/rode vacht van de jongere poes. Ik begon verschillende geuren uit elkaar te halen. Niet alleen de sterke Clan geur die van de poes af kwam. Maar ook de geuren van prooien en een andere clangeur. Ik trok me er niets van aan, ik was op neutraal terrein, ik mocht hier wijzen. Als Rogue dan tenminste.
'Well, maybe it's better for me to ask you that... Dus... Wie ben jij?' De poes was zeker niet op d'r bekje gevallen. That's for sure. Ik glimlachte eventjes en ging zitten. "Sam Tyler, maar Sam is voldoende." Mijn glimlach vervaagde, toen ik me bedacht dat dat nog wel het enige was waar ik zeker over was. Mijn naam ... Ik kon mijn leeftijd niet meer goed inschatten, vanwege die coma, mijn vrienden waren verdwenen. Ik zat opgezadeld met The Guv, wat ook niet echt een pretje was. De enige die me echt liet leven, alsof ik nog echt leefde, was Maya. En die zat in een of andere stinkend Twoleg Den. Ik zuchtte zachtjes en richtte me weer op de apprentice. Ik was afgedwaald.
"En nu is het jou buurt. Dus, wie ben jij." Ik keek om me heen en deed mijn bek een beetje open om de geuren te proeven. "Je bent alleen. Geen mentor bij je om je te helpen?" vroeg ik, met een klank van nieuwsgierigheid in mijn stem. Ik wist niet zo heel erg veel, alleen datgene dat Guv me had uitgelegd. Daarom vond ik dat ik best wel nieuwsgierig mocht zijn naar het leven in deze zogenaamde Clans. Ik had zelf immers alleen als kittypet en rogue geleefd. Maar waarschijnlijk zou ik dit vrije leventje nooit willen opgeven voor het leven in een Clan. Al had ik wel respect voor ze en zou graag meer erover willen weten.}

[No idea what I've done, but here is your post xD]

Onderwerp: Re: An ordinary day? za 1 sep 2012 - 12:39

_{De kater leek niet echt veel aandacht te schenken aan haar houding. Maar ja, veel maakte Lightpaw dat ook niet uit. De jonge apprentice ging zitten en keek de rogue aan. "Sam Tyler, maar Sam is voldoende." Zei Sam dus. Lightpaw vroeg zich af hoe de rogue op z'n typische clan naam zou reageren. Lightpaw vond die namen die kittypets, rogues, en enkele bloodclan katten droegen maar raar. Het leek meer op namen die twolegs zouden verzinnen. En de meeste katten hadden toch echt wel een haat aan twolegs. Dus waarom namen ze dan zulke afgrijselijke namen. Al vond Lightpaw die clan namen eigenlijk ook maar helemaal niks. Maar ag, wat maakte het uit, het waren maar namen. "En nu is het jou buurt. Dus, wie ben jij." Dit keer had Lightpaw geen zin om moeilijk te doen. Dus vertelde ze haar naam maar gewoon. 'Lightpaw,' sprak ze een tikkeltje kort af. Het maakte Lightpaw niet uit dat Sam zou dicht bij Riverclan territorium was. Andere clan genoten zou het wel degelijk hebben uit gemaakt. Maar Lightpaw niet. Dit was neutraal terrein; right? Dus waar maakte de anderen zich dan in godsnaam druk om. Niks. Stelletje stress kippen dat het eigenlijk ook maar gewoon zijn. "Je bent alleen. Geen mentor bij je om je te helpen?" Vroeg Sam, een tikkeltje nieuwsgierig leek het op. Lightpaw haalde haar schouders op. 'Mentor, ... Tja, ik heb geen hulp nodig, en waarom zou m'n mentor bij me zijn, hij is er toch nooit,' een toen ze mentor uit sprak, zei ze het een beetje duister en kil, ze haatte haar toegewezen mentor, hij was er nooit. Maar, Phantom, met hem was ze wel blij. Alleen Lightpaw hield dat toch maar even stil. Als het één keer bij de verkeerde uit zou komen, kon Lightpaw in de problemen raken, en dan ging haar hele droom aan diggelen. Sam leek niet echt een vijandig typetje, meer op gewoon een Loner, een kat die gewoon een solitair leven leidde zonder haat aan andere groepen die om 'm heen leefde. Sam leek niet echt op de doorsnee rogue. Maar ja.

Flut}

Onderwerp: Re: An ordinary day?