|
| Dream with your eyes closed | |
| Sharonn' 287
| |
| Onderwerp: Dream with your eyes closed di 21 aug 2012 - 11:24 | |
| + S T O R M S T A R Ze opende zachtjes haar ogen. Overal hoorde slapende katten en slaapgeluiden. Het was nog nacht. Het was pikkedonker in de den, al lichtten haar ijsblauwe ogen wel mooi op. Ze dacht zachtjes na. Ze baalde echt om de ruzie die ze had met Autumnpaw en Breakingpaw, de eerdere zoon en dochter van Smoketear. Breakingpaw had haar zien bevallen, en is daardoor heel erg van slag. Breakingpaw is zelfs weggelopen, had ze gehoord van Autumnpaw. En dat had ze echt niet gewild. Ze had er zelf niks aan kunnen doen dat ze het zo laat wist van de zwangerschap, want dan had ze het heus wel eerder verteld, maar dat kon nou eenmaal niet meer. Dingen die gebeurd waren die kon je niet terugdraaien, dat was nou eenmaal zo. Ze likte haar voorpoot schoon en dacht verder na. De kittens waren nu op de wereld gekomen en daar nog een tijdje blijven, als het goed was. Ze waren zo enorm lief en schattig. Ze sliepen nu vast heel erg zoetjes. Alleen was het vreselijk dat haar eerste kitten was overleden, Timberkit, ze zou hem nooit vergeten. Even voelde ze tranen opkomen, maar ze slikte ze weg. Ze moest sterk zijn. Toen liep ze naar de uitgang van het kamp. Ze werd verwelkomd door de het zwakke licht van de sterren en de maan. Ze keek naar boven en dacht aan haar moeder. Ze miste haar echt enorm. Het was zo jammer dat ze dat allemaal niet meer mee kon maken, haar kittens hadden maar één opa en oma, helaas. Maar ze hadden tenminste nog één opa en oma, dat was beter dan haar jeugd. En haar schoonvader zag ze ook echt als een vriend, daar was ze echt heel erg blij mee. Ze waren best goede vrienden, en daar was ze echt heel erg blij mee. Ze zag intussen de rivier voor haar opdoemen. Het water schitterde een beetje door het zwakke licht. Ze keek weer naar boven. "Mam, ik mis je, het ga je goed daar in Starclan.." zei ze heel erg zachtjes. Een traan gleed heel langzaam van haar oog naar beneden. Ineens hoorde ze een paar pootstappen steeds maar dichterbij komen. Ze keek om en zag daar een kat die ze echt wel even wou spreken. Een glimlach verscheen op haar gezicht. Ja, daar was Stormstar. |
| | | Moonmoon~ 1349 Actief
| CAT'S PROFILEAge: I run trough the stars with Starclan nowGender: Tomcat ♂Rank: |
| Onderwerp: Re: Dream with your eyes closed zo 26 aug 2012 - 11:44 | |
| Stormstar liep slenterend door het territorium. Hij kop hing een beetje rutseloos, hij keek om zich heen, maar zag niks. Een vermoeide zucht ontsnapte uit zijn grijze kop, zijn ogen stonden wat treurig. Nutteloos ging zijn staart achter hem aan. Hij voelde zich dood op, alle verantwoordenlijkheden. Hij moest, hij... wist het niet. Hij ging onder een steen liggen, en keek omhoog, waar was zijn uitlaatklep?! Hij kon haar niet meer vinden, hij was haar kwijt. De sterren stonden aan de hemel, tientallen. Hij verstopte zijn kop in zijn staart, en liet zijn ogen tranen. Hij huilde, van vermoeidheid, magteloosheid en natuurlijk, verdriet. Waarom zij? Hij had er nog zoveel verdriet van. Elke dag, waneer hij zijn hol uit kwam, en haar niet lachend zag lopen, niet haar kittens verzorgen. Hij miste zelfs de eeuwige ruzies die hij met haar had gehad. De discussies, en dwaasheden van beide. Hij wilde hier in de grond zakken, weg gaan en nooit meer terug komen. Weg van al het verdriet, het gezeik, gezeur. Hij wilde niet verder, waarom zou hij? Wat had het voor zin... Hij leek iedereen waar hij van hield kwijt te raken. Het was onmogenlijk om zelf weg te gaan, hij had verantwoordenlijkheden, die hem naar het hoofd stegen. Hij moest zichzelf dan acht keer af maken. Acht.. ooit negen. Hij stote nog meer gehuil uit, hij had een leven verloren. Hij had het leven niet zomaar verloren, hij leek het te hebben opgeofferd voor Dreamheart. Alleen, het leek nog steeds geen zin te hebben gehad. Toen keek hij op, en voelde opeens een vreemd gevoel in zijn buik. Hij stond op en schudde zijn grote kop. Het was alsof iemand zijn poten voort trok, hij begon zich beter te voelen. Een warm en liefdevol gevoel, wat hij terug kreeg. Je moet ook niet meer zo in het verleden zitten Stormstar. Dacht hij bij zichzelf. Het ging om het hier en nu, en dat je het beste er van moest maken. Hij kuchtte de brok uit zijn keel, en droogde zijn tranen. Hij bedacht zich opeens wat een mooie nacht het eigenlijk was, het was prachtig. De maan was over aantal dagen bijna vol, en dan zou er weer een Gathering plaats vinden. Zijn poten brachten hem naar de rivier, hij liep er rustig heen. Toen hij daar aankwam zag hij een scahduw van een kat zitten, hij liep naar haar toe. Hij rook haar, en wist wie ze was. Hij hoorde haar mompelen.Lastbreathe?
|
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |