Do you love me too? [ANGELPAW]

Fernpaw dacht dat zijn laatste seconde had geslagen. Opeens werd hij opgetilt en op de kant geduwd. Hij keek om en zag Skypaw aan de rand van de dood hangen. Hij zuchtte en pakte Skypaw bij zijn nekvel. ''Dit is niets om vrienden voor te worden. Ik vergeef je het nooit. Dit is voor de loyaliteit van de clan.'' Siste hij, En hij trok met moeite Skypaw op de kant. Hij knikte en liep weg. Fernpaw keek naar zijn poot die onder het bloed zat. Hij likte het af, en kreeg een grijns op zijn gezicht. ''The monster i become...' Fluisterde hij voor zich uit. Hij zuchtte en dacht:''im bad. That's wat starclan wants....'' Fernpaw ging in een schaduw zitten, en dacht aan Skypaw en Angelpaw. Een ijzige jammerende miauw kwam uit zijn bek. Hij ging liggen, en voelde de zwarte gloed rond zijn hart. Een traan liep over zijn wang. En hij sloot zijn ogen. Do you love me too? [ANGELPAW] - Pagina 2 112gxn8

Do you love me too? [ANGELPAW] - Pagina 2 112gxn8

Skypaw voelde Fernpaws tanden in zijn nekvel. Wilde de apprentice hem nog wat martelen vooraleer hij hem de doodde? Plotseling schoot zijn poot los. hij dacht dat zijn laatste uur had geslagen, maar hij bleef boven het water hangen. toen pas snapte hij dat Fernpaw hem probeerde te redden. "Dankje..." zei Skypaw maar Fernpaw viel hem in de rede.''Dit is niets om vrienden voor te worden. Ik vergeef je het nooit. Dit is voor de loyaliteit van de clan.'' De apprentice liep weg. Skypaw merkte op dat Fernpaws poot bebloed was. Hij verstijfde. Fernpaw likte het af en kreeg daarbij een gemene grijns. Weg van hier! Skypaw kon plotseling weer bewegen en liep haastig weg. "Angelpaw!" riep hij in tranen. "Waar ben je? Angelpaw!" Wat was er met haar gebeurd? Was ze er nog? Was ze gedood door het Twoleg monster? Was het gevecht met Fernpaw voor niets geweest?" Angelpaw!" riep hij met al zijn krachten. Daarna viel hij bewusteloos neer.

Angelpaw werd wakker in de donkere schaduw van de boomen. De maan scheen op Angelpaw's vacht. Ze keek om zig heen en had pijn, Angelpaw hoorde de stem van Skypaw roeppen "Angelpaw!" Angelpaw keek roerzaam in het rond en wist niet waar Skypaw was en riep van de pijn en dat ze Skypaw weer wilde zien "Skypaw!" Ze ging liggen in het koelle gras en hoopte dat ze Skypaw weer zouw zien. Angelpaw stond op en liep door de bladeren en blies een pluk haaren naar achter, Angelpaw liep door en zag Fernpaw en Skypaw. Ze ging bij Skypaw zitten en een traan viel op zijn lijf. "Fernpaw wat heb je gedaan?!" Riep Angelpaw met traanen in haar ogen. Angelpaw keek Fernpaw aan van dat het niet waar kon zijn, "Fernpaw warom warom?" Ze renden weg diepper de bossen in, ze was geschrokken en dacht dat Fernpaw van haar hield en slim was om dat niet te doen maar nee dus! dacht ze. Angelpaw keek naar de prachtige sterren en dacht oo maan als jij maar kon spreken zouw ik willen praaten jij prachtige maan. Angelpaw ging liggen en keek naar de maan en een traan gleed van haar wang af ze dacht dat Skypaw dood was.

Do you love me too? [ANGELPAW] - Pagina 2 23u8tgz

Do you love me too? [ANGELPAW] - Pagina 2 23u8tgz

"Skypaw!" Skypaw hoorde een stem. Het klonk alsof hij en de kat elk aan eeen andere kant van een tunnel stonden. Toch herkende hij de stem. "a..a...a..." murmelde hij onhoorbaar. Hij wou angelpaww zeggen maar hij was te zwak. Plotseling voelde hij een druppel op zijn lijf. Regende het? Nee. Het waren Angelpaw's tranen. Hij was al weer op krachten gekomen en richtte zich moeizaam op. "angelpaw." fluisterde hij tegen de grijze poes. "angelpaw. angelpaw Angelpaw.Angelpaw.." hij zakte snikkend tegen haar schouder. "dit gebeurd hier toch niet?" huilde hij. "Rogues, bloodclanners vechten met elkaar.Geen clankatten!" Langzaam kreeg hij zichzelf weer onder controle. "Maar voor jou." Sprak hij teder. "Voor jou zou ik alles doen." Hij wierp een blik op de hemel en zag dat de zon langzaam opkwam. Hij haalde diep adem en kwam tot rust. Maar een gedachte bleef door zijn hoofd spoken. Fernpaw zou later wraak nemen.

Do you love me too? [ANGELPAW] - Pagina 2 Abcder

"Fernpaw wat heb je gedaan?!" ''Angelpaw...' Angelpaw keek hem aan met een blik vol afgrijzen. "dit gebeurd hier toch niet?" huilde hij. "Rogues, bloodclanners vechten met elkaar.Geen clankatten!" ''toch wel Skypaw.'' Fluisterde Fernpaw. Hij rende weg met tranen in zijn ogen. ''Pap!'' Zit je hier? Opeens kwam hij een Riverclanwarrior tegen. ''Je vader is dood...'' Zei hij. En de warrior liep weg zonder een groet. ''WAT!'' schreeuwde Fernpaw. Ik kan zo niet leven! Hij rende naar de Bloodclan. Hij zag opeens een ketting met hondentanden eraan. Hij deet hem om, en rende verder. Eindelijk kwam hij bij het Donderpad. Fernpaw sprong op de lange steen, en stak over. Opeens hoorde hij een oorverdovend gebrul. Een groot monster rende naar Fernpaw, en reed hem over. een ijzige jammerende miauw werd uit zijn longen geperst Hij lag roerloos op de weg. Hij zag zijn vader en moeder voor zich. ''Ben je klaar om ook mee te gaan'' Fernpaw keek angstig om zich heen. Overal was het zwart. ''Nee! Ik blijf leven! Ik moet wraak nemen!'' Fernpaw verloor veel bloed, en hij moest snel geholpen worden. Anders was het te laat...

Do you love me too? [ANGELPAW] - Pagina 2 348ja0i

Do you love me too? [ANGELPAW] - Pagina 2 348ja0i

Sorry voor de lelijke tekening..! verkeerde acc

Skypaw was Fernpaw helemaal vergeten. Tot hij een stem van een warrior hoorde.''Je vader is dood...'' Skypaw keek met medelijden naar Fernpaw. Dat had hij zijn ergste vijand niet toegewenst. Familie verliezen was vreselijk.Hij overwoog even om Fernpaw te troosten maar verwierp de de gedachte al snel toen hij Fernpaw hoorde schreeuwen.''WAT!Ik kan zo niet leven!" Skypaw keek ontzet toe hoe de apprentice in de richting van de Bloodclan zag lopen. "Pure zelfmoord " mompelde hij. Hij verstijfde toen hij zag hoe Fernpaw een halsband met hondentanden aantrok. "nee..." fluisterde hij. Dit was allemaal zijn schuld. Als hij Angelpaw aan Fernpaw had gelaten, zou dit nooit gebeurd zijn. "Miaaaaaaaauw" Skypaw rende in de richting van het geluid. Fernpaw lag op het donderpad.Een monster had hem aangevallen. Skypaw snelde in zijn richting. Hij keek eerst of er geen monster aankwam en liep dan snel het donderpad op. Hij zette zijn tanden in Fernpaws nekvel en sleepte hem aan de kant. Hij keek gejaagd naar Angelpaw. "Angelpaw, ik blijf bij hem. Haal jij mos voor zijn wonden?" Hoezeer hij Fernpaw ook haatte, er was nog altijd loyaliteit. Niet zozeer aan Fernpaw maar aan de clan.

-flut-

Angelpaw liep op het gras en zag Fernpaw lopen en rennen. Ze keek vol angst hoe hij het bantje aan deed en zag hoe hij wert aan gereden, Angelpaw renden er natoe naar Fernpaw en Skypaw. Ze keek naar Skypaw met haar geopende ogen, "Angelpaw, ik blijf bij hem. Haal jij mos voor zijn wonden?" sprak Skypaw. Angelpaw gaf een knik en renden weg om het mos te halen door de prikkelden bossen die haar in haar huid sneeden. "Fernpaw ik wilde niet dat dit gebuurde" fluisterde ze in zig zelf met tranen,Angelpaw was heel gevoelig en nam het mos in haar mond en liep terug door de begroeide bossen. Angelpaw rende terug en gaf een kopje aan Skypaw en gaf het mos. Ze ging zitten en keek naar Fernpaw ze streelden zijn vacht om te weten waar zijn pijn zad door de natigheid. Angelpaw kroop de weg op en sprong naar de overkant en liep weg en keek naar een vogel die rustig vloog. Angelpaw keek naar de vogel en dacht dat ze met Skypaw in de lucht zad te vliegen. Angelpaw liep weer terug over de weg naar Skypaw en Fernpaw over de harde weg. Angelpaw keek op zij en een monster kwam er aan, Angelpaw stond te kijken met haar mond open. Maar ze schudde haar kop even en rolde onder het monster dat ze net niet wert geraakt. Angelpaw kroop weer veder naar Skypaw en gaf hem een kopje en ze keek naar Fernpaw en sprak zacht "Komt alles wel goed?"

Fernpaw hoorde vage stemmen. Hij opende langzaam zijn ogen. Of.. Oog... Fernpaw schrok zich rot toen hij Angelpaw en Skypaw zag. Fernpaw sprong op, maar zakte gelijk weer in elkaar. ''Laat me met rust!'' Riep Fernpaw huilend. Hij hinkte de weg over, en zakte in elkaar naast een beekje een paar meter naast het donderpad. Fernpaw keek in het water en zag zijn spiegelbeeld. Een luide jammerende miauw ontsnapte zijn bek. Hij keek huilend naar zijn verminkte kop. ''Dit kan niet...'' Huilde hij. Zijn oor was kapot. En zijn oog.. Tja daar was ook niks meer van over. Fernpaw keek over zijn schouder naar Angelpaw en Skypaw. Opeens voelde hij bonkende hoofdpijn. Het werd zwart voor zijn ogen. Fernpaw viel op de grond. Zijn lichaam was te zwak voor de inspanning. Hij droomde over zijn vader en moeder. Een traan gleed over zijn verminkte oog. En viel geruisloos op de grond.

Do you love me too? [ANGELPAW] - Pagina 2 1h5lkw

Stutch rende over de velden van de starclan, samen met Snowfal. Hij vond het heerlijk starclan kat te zijn. Het was fijn te jagen, te rennen en te spelen zonder zorgen. Maar hij miste Fernpaw wel heel erg. Maar hij kon hem toch niet meenemen? Hij besloot te kijken hoe het met hem ging. Hij keek neer vanaf de hemel, naar zijn zoon. "Maar w..." zei hij toen hij zag dat Fernpaw een hondenketting omdeed. Had hij dan niets geleerd? Met veel spijt gaf Stutch hem zijn straf. Met een zwiep van zijn staart reed er een monster weg. Die reed Fernpaw aan. Hij daalde neer en drong zijn droom in. "Fernpaw... Waarom" zei hij. "Heb je dan niets geleerd? Ik heb mijn laatste adem voor jou gegeven, en jij doet dit. Het spijt me, maar kijk in het spiegelbeeld. Daar vind jij je straf" zei hij, terwijl hij weer naar Snowfal vertrok.

Fernpaw... Waarom" ''Pap... Waarom doe Jij me dit aan?!'' "Heb je dan niets geleerd? Ik heb mijn laatste adem voor jou gegeven, en jij doet dit. Het spijt me, maar kijk in het spiegelbeeld. Daar vind jij je straf" ''Pap...'' Fernpaw kreeg tranen in zijn ogen toen hij zijn vader weg zag gaan. Hij keek om zich heen maar zag alleen maar zwart. ''Pap! Mam! Wacht!'' Riep hij. Fernpaw rende achter ze aan, maar ze waren al verdwenen.''Stomme sukkels!'' Schreeuwde hij ze achterna. Fernpaw was zo woedend. ''Ik haat jullie!'' Zijn stem versloeg, want hij moest huilen. Tranen liepen over zijn wangen. Opeens ging de hele zwarte wereld op hem heen draaien. Hij werd wakker...

Fernpaw opende zachtjes zijn ogen. Of.. Zijn oog. Hij keek om zich heen. En traan viel over zijn wang. Even keek hij naar boven. Hij zag twee fonkelende sterren. ''Oh.. Pap...'' Fluisterde hij. Fernpaw stond op. Zijn pootjes trilden een beetje. Fernpaw wankelde weg het bos in. Opeens hoorde hij geritsel achter zich. ''H-Hallo?'' Piepte hij. Opeens zag hij een grote das uit de bosjes komen. ''Niet weer!'' Kreunde Fernpaw. Hij schoot een bosje in, en de das liep gelukkig voor bij. Opeens voelde Fernpaw een steek in zijn zij. ''Ohshit! Te veel inspanning!'' Snakte hij. Fernpaw ging liggen, en bewoog zo weinig mogelijk zodat de steken weg gingen. ''Wat heb ik een geluk..'' Piepte hij.

Angelpaw zad te knuffelen met Skypaw. Met een schrok zich rot door dat Fernpaw riep ''Laat me met rust!'' Angelpaw ging naar Fernpaw en gaf hem een kopje uit vriendschap. "Vergeef me Fernpaw dat ik met Skypaw ging maar we kunnen toch vrienden blijven?" Sprak Angelpaw. Ze voelde zijn zachte vacht en ging weer terug naar Skypaw, Angelpaw hoorden alemaal stemmen en kreeg hoofd. Ze viel neer bij Skypaw en hield haar kop vast. De pijn dacht ze de pijn! Een traan viel op de koude grond. Angelpaw bleef liggen en keek naar Skypaw en naar Fernpaw.

Onderwerp: Re: Do you love me too? [ANGELPAW]