Do you love me too? [ANGELPAW]

‘Mraaaaaauuuw’ Skypaw opende slaperig zijn ogen en rekte zich eens goed uit. Vandaag zou het ongetwijfeld een snikhete dag worden. De lucht voelde droog aan in zijn mond. Met een klein sprongetje stond hij buiten de apprentice den. Vandaag zou de jacht een marteling worden. Met dat weer inspanningen leveren was bijna onmogelijk. Plotseling kreeg de kater een idee. Als hij nu eens naar de waterval zou gaan! Daar zwom er weliswaar minder vis, maar de opspattende druppeltjes zorgden voor wat afkoeling. Skypaw griste nog snel een kleine muis van de prooistapel en vertrok. Tegen dat hij aan de waterval was, was zijn vacht nat van het zweet. De jonge apprentice liep naar een stukje schaduw en begon snel water te drinken. Nu voelde hij zich een stuk beter. Plotseling zag hij een vis, en nog een, en nog een! Jammer genoeg kon hij er niet bij. De vissen zwommen in het midden van de waterval. Maar als hij nu eens naar boven ging! Daar kon hij de vissen tegenhouden als ze op het punt stonden de waterval af te zwemmen. Skypaw begon dapper aan de klim. Na een kwartiertje was hij eindelijk boven. ‘Pfjoew’ zuchtte hij. Gelukkig was het niet voor niets geweest. Zijn plan bleek te werken. De vissen konden geen kant meer op. Na een tijdje had hij twee dikke vissen en drie kleintjes gevangen. Maar hoe zou hij die allemaal naar het kamp terug kunnen brengen? Plotseling werden zijn gedachten onderbroken door een geur. Dat was…. Angelpaw! Skypaws hart maakte een sprongetje. Hij vond de mooie kattin de liefste kat die hij kende. Plotseling kwam Angelpaw uit de struiken tevoorschijn. “Dag Angelpaw” zei Skypaw verliefd. Plotseling verstijfde hij. Hij mocht niet laten blijken dat hij verliefd was op Angelpaw. Waarschijnlijk was ze toch allang bezet. Hij staarde dromerig voor zich uit.

Angelpaw huppelde blij door de Riverclan. Ze voelde de zon door haar haren strelen,haar gevoel was heel blij of dat ze heel goed nieuws kreeg. Ze was blij niemand heeft het nog nooit gezien,ze had een glimlach. Ze voelde de gras spritten tussen haar kuzentjes zitten. Angelpaw was blij en op gewonden en had een muisje gevangen en had het beest in haar mond en ze liep naar de waterval. Stikkem volgde ze Skypaw,waar zal hij natoe gaan vroeg Angelpaw af. Ze zag de arme Skypaw naar boven klimmen,maar Angelpaw ging via de grot naar boven. Ze verstopte zig in de bossjes ze wilde weten of hij ook van haar hield,ze liep de bosjes uit waar ze Skypaw zag. “Dag Angelpaw” zei Skypaw. Angelpaw wist dat er iets was,en sprak "warom ben je zo verstijft Skypaw?" Ze liep liefjes om Skypaw heen en blooste. Ze glimlachte lief en was bang of hij erachter zouw komen dat Angelpaw op hem is maar dan moeste ze Fernpaw terleurstellen. Maar ze hield echt van Skypaw.

'Waarom ben je zo verstijfd?, Skypaw?' zei Angelpaw. 'Euh...' Stamelde Skypaw op zoek naar een uitvlucht, hij kon Angelpaw toch zomaar niet zeggen dat hij verliefd op haar was? 'Euhh...' stamelde hij nog eens maar hij maakte zijn zin niet meer af omdat Angelpaws aandacht was afgeleid. De grijze poes liep liefjes om hem heen. Skypaw kreeg het er warm van. Plotseling was al zijn aandacht op de waterval gericht. De zon scheen er onnatuurlijk hard op en het leek alsof het water van de allermooiste diamanten was gemaakt. Skypaw wist niet waar hij de moed vandaan haalde, maar hij ging dicht tegen Angelpaw aanzitten. De twee katten leken gehypnotiseerd door de waterval. 'Weet je, Angelpaw....' zei hij voorzichtig. 'Ik vind jou veel mooier dan de waterval en heel de rivier samen.' Skypaw staarde verlegen naar zijn poten en geloofde niet dat hij dat had gezegd. Hij keek Angelpaw vanonder zijn oogleden aan.

Angelpaw keek verlieft naar Skypaw ze vond dat het tijd wert om het geheim te vertellen. 'Euh...' Stamelde Skypaw op zoek naar een uitvlucht zij Skypaw. Angelpaw kroop dichter bijer en voelde de warme vacht,ze waren alebij tegen elkaar aan het liggen. 'Euhh...' stamelde Skypaw,Angelpaw keek nu wel raar ze wist niet dat Skypaw zo reageert. Angelpaw ging tegen Skypaw aan liggen en had een glimlach,'Weet je, Angelpaw....' zei hij voorzichtig. 'Ik vind jou veel mooier dan de waterval en heel de rivier samen.' Skypaw staarde verlegen naar zijn poten. Angelpaw dacht nu moet ik het vertellen, Angelpaw blooste en sprak:"iii...i..ik ben.....op j...je ..VERLIEFT ik wil met je parkners worden ik houw van je Skypaw jij bent mijn sky zonder jouw kan ik niet leven!!!!!!! Ze keek Skypaw aan en rende weg met traanen in haar ogen,ze wist niet of hij nee of ja ging zeggen. Ze rende weg en ging in een hoekje zitten en naar de grond kijken.

"iii...i..ik ben.....op j...je ..VERLIEFT ik wil met je parkners worden ik houw van je Skypaw jij bent mijn sky zonder jouw kan ik niet leven!!!!!!!" Skypaw kon het niet geloven. Angelpaw hield ook van hem! Plotseling keek Angelpaw hem recht aan. Het leek alsof ze tranen in haar ogen had. Plotseling rende de grijze apprentice hard weg. "Angelpaw!" Skypaw's stem galmde tussen de rotsen van de waterval. Hij sprong op en begon te rennen achter Angelpaw aan. "Angelpaw?" Plotseling zag hij haar ineengedoken in een hoekje zitten. Skypaw rende naar haar toe en ging dicht tegen haar aan liggen."Angelpaw, ik hou ook van jou" zei hij verliefd tegen de mooie poes. "Ik wil later ook kits. Jij bent mijn enige liefde!" hij gaf haar een paar liefdevolle likken over haar oor. "Ik hou van je!"

Angelpaw keek naar de grond. Skypaw rende naar haar toe en ging dicht tegen haar aan liggen. "Warom lig je tegen me aan Skypaw?" Skypaw sprak "Angelpaw, ik hou ook van jou Ik wil later ook kits. Jij bent mijn enige liefde!" Angelpaw schrikte even en dacht houwd Skypaw van mij? en sprak ze: "Echt Skypaw?" hij gaf haar een paar liefdevolle likken over haar oor. "Ik hou van je!" fluistert Skypaw. Angelpaw sprak tegen Skypaw "ik ook van jouw,jij bent echt een engel en ik volg jouw." Ze lagen alebij samen in een klein plekje samen met zen tweeen,Angelpaw geloofte het niet dat het echt was,Ze wilde dat dezen droom voor altijd door ging. Angelpaw gaf Skypaw een likje een lieftes likje over zijn hoofd. Angelpaw keek Skypaw aan en vroeg ïs dit wel echt?" Ze keek liefte vol naar Skypaw,en hoopte dat het echt was.

Fernpaw liep vrolijk door het Riverclanterritorium. Zijn oortjes draaiden opgewekt rond. Ja vandaag was de dag dat er niks stuk kon gaan. Waarschijnlijk... Fernpaw hoorde stemmen vanuit de bosjes. Nieuwsgierig zakte hij in de sluiphouding en sloop hij zachtjes naderbij. Zag hij nou Angelpaw? En Skypaw?! Fernpaw kreeg tranen in zijn ogen. Fernpaw liep luidruchtig weg. Het kon hem niets schelen of ze hem nu wel hoorden. Fernpaw draaide zich om. Ze had zin om die Skypaw eens goed aan te vallen. En dat ging hij doen ook. Fernpaw draaide zich om, sloop de bosjes weer in, en maakte een krachtige sprong naar Skypaw. Tijdens de sprong haalde Fernpaw uit. Raak in zijn gezicht. Fernpaw deet zichzelf denken aan de vroegere Bloodclan leider. Die had dezelfde tactiek. Fernpaw huiverde en ontblootte zijn nagels en tanden. ''She was mine. She hate me. And i wil dead you the next time.'' Fluisterde hij in Skypaw's oor. Fernpaw stond half in de schaduw, wat hem een duister effect gaf. Fernpaw dacht aan Scourge. Zou hij net zo worden als hij? ''The dark rule's my heart...'' Fluisterde hij tegen niemand in het bijzonder. Fernpaw liep weg, en wilde die twee nooit van zijn leven meer zien.

Angelpaw lag lekker naast Skypaw,en er dook Fernpaw op zag Angelpaw en zag hoe Fernpaw Skypaw aanviel. Een traan gleed van Angelpaw af ze keek boos en trok Fernpaw aan zijn staart mee,"FERNPAW WAt doe je!?" riep Angelpaw tranen gleeden van haar gezicht. Ze keek naar de grond en liep weg en zij ïk dacht dat je anders was maar dat ben je niet." Angelpaw rende weg en liet de katten aleen,bij elkaar wat nooit goed kon gaan. Angelpaw ging in de bosjes liggen en viel in slaap van verdriet,ze zag alemaal kleuren om zig heen ze voelde wraak woedde en nog meer dit was van Fernpaw's aura ze was in contakt. Maar Fernpaw's aura was slecht veel slecht ze voelde de kouw. Ze ging liggen en ging droomen over haar kittens en Skypaw. Ze liep weg en toen kwam Fernpaw en vermoorde de kitten. Angelpaw schrok wakker van een miauw,maar ze bleef in het bosje.

Skypaw was tevreden. Eindelijk had hij Angelpaw verteld wat hij voor haar voelde. Plotseling hoorde hij geritsel en rook riverclangeur.He bah, was dit moment verstoord. Plotseling kwam een woedende Fernpaw tevoorschijn gesprongen en raakte hem vol in het gezicht. "Fern? Wat doe je?" riep Skypaw kwaad. ''She was mine. She hate me. And i wil dead you the next time" klonk Fernpaws stem dreigend.''The dark rule's my heart...'' Plotseling reageerde Angelpaw. Ze trok Fernpaw aan zijn staart van hem af. "Dankje, Angelpaw" zei hij tegen haar. "Maar nu is dit Fernpaw tegen mij." Met een geweldige sprong kwam hij op de rug van Fernpaw terecht. "Jij blijft van mijn Angelpaw, en later van mijn kits af" Schreeuwde hij terwijl hij een knauw in Fernpaws staart gaf. Plotseling viel hij op de grond. en zag Fernpaw dreigend voor zich staan

,"FERNPAW WAt doe je!?" Angelpaw trok hem aan zijn staart. Opeens had fernpaw een perfect idee. Een donkere grijns kwam op zijn gezicht. Zijn ogen flakkerde bloedrood op. Fernpaw gaf Skypaw nog een mep met zijn klauw. Daarna maakte hij een schijnbeweging naar rechts, en pakte vervolgens Angelpaw. Fernpaw sprintte weg, en na een kilometer stopte hij. Fernpaw zegt: ''Angelpaw, je moet met mij partners worden. We krijgen kittens en we leven nog lang en gelukkig samen!'' Fernpaw stond in de schaduw en had Angelpaw neer gezet. Fernpaw's ogen gloeiden van duister. ''Of zou je willen dat die stomme Skypaw iets gebeurt..?'' Fernpaw's hart werd geregeerd door duister. Fernpaw veranderde steeds meer in een duistere slechte kater. Hij was niet meer hetzelfde als vroeger... Hij was slecht. Hij zat vol dood en verderf... Hij was de duisternis zelf..

Angelpaw was nog steets in een wereld van Fernpaw's aura en ze voelde dat ze wert neer gezet op de koude grond. Angelpaw werd wakker en zag Fernpaw. Fernpaw vroeg aan haar ''Angelpaw, je moet met mij partners worden. We krijgen kittens en we leven nog lang en gelukkig samen!'' Warom doe je zo dacht Angelpaw. "Wat anders" zij ze. Fernpaw stond in de schaduw en had Angelpaw neer gezet. Fernpaw's ogen gloeiden van duister. en Fernpaw sprak ''Of zou je willen dat die stomme Skypaw iets gebeurt..?'' Is goed ik doe het voor Skypaw zij ze terwel een traan over haar wang liep. Ik houw van Skypaw dacht ze ik vond Fernpaw eerst wel een vriend maar nu? Angelpaw stond op en zij zagt ik doe het voor jouw Skypaw. Angelpaw kreeg iets binnen een koud gevoel toen ze Fernpaw aanrakte,ze gaf Fernpaw een kopje. Het moed dacht ze,ze keek Fernpaw aan ze was verdrietig en ze zij zacht vergeef me Skypaw.

"Angelpaw!" Skypaw snikte het uit. Fernpaw had Angelpaw gewoon meegenomen!Skypaw stond moeizaam op en begon te lopen. Af en toe stak hij zijn kop in de lucht om de geur van de twee katten te ruiken. Plotseling hoorde hij stemmen. Angelpaw en Fernpaw! Skypaw wou aanvallen maar zijn lijf liet dat niet toe. Hij viel uitgeput neer.''Angelpaw, je moet met mij partners worden. We krijgen kittens en we leven nog lang en gelukkig samen!'' hoorde hij Fernpaw zeggen. "Nee, dat kan hij niet maken!" mompelde Skypaw verdrietig.'Of zou je willen dat die stomme Skypaw iets gebeurt..?'' voegde Fernpaw er spottend aan toe. Skypaw hield zijn adem in. Angelpaw zou toch niet toestemmen!"Is goed ik doe het voor Skypaw" mompelde Angelpaw. "Skypaw viel snikkend op de grond. "Angelpaw!" riep hij hartverscheurend uit. Toen hij zag hoe Angelpaw Fernpaw een kopje gaf, was hij helemaal kapot. Plotseling zag hij een scherpe steen liggen. Hij haalde zijn nagels erover om ze vlijmscherp te maken. Rustig en bedaard kwam hij de open plek binnenlopen waar ze zaten. "Angelpaw" sprak hij bedaard. Ik word nog liever vermoord door Fernpaw, dan dat jij bij hem blijft. Weet je wat, ik pleeg nog liever zelfmoord." Skypaw tilde langzaam zijn poot op en bracht hem richting zijn nek."Je zult moeten kiezen, maar zonder jou kan ik niet leven" zijn klauwen maakten kleine krasjes in zijn nek. Er welde bloed op. "Je zult moeten kiezen..."

Angelpaw was samen aan het zitten met Fernpaw. Ze zag Skypaw uit de bossjes komen, en Skypaw riep "Angelpaw" sprak hij bedaard. Ik word nog liever vermoord door Fernpaw, dan dat jij bij hem blijft. Weet je wat, ik pleeg nog liever zelfmoord." "Niet doen ik doe dit aleen omdat ik van je houw" sprak Angelpaw met traanen in haar ogen. Skypaw tilde langzaam zijn poot op en bracht hem richting zijn nek."Je zult moeten kiezen, maar zonder jou kan ik niet leven" zijn klauwen maakten kleine krasjes in zijn nek. Er welde bloed op. "Je zult moeten kiezen..." zij Skypaw. Angelpaw rende naar Skypaw en rukte zijn klauw weg terwel Angelpaw zig zelf krapte perongelijk en ze lag bewustenloos op de grond en zij zagt "ik wil bij jouw blijven Skypaw,ik kies voor jouw Skypaw." Angelpaw lag in haar eigen bloed en was in leven. IM STIL ALIVE dacht ze.

Angelpaw duwde Skypaws poot weg, waarbij ze zichzelf verwondde. De kleine poes viel neer op de grond."ik wil bij jouw blijven Skypaw,ik kies voor jouw Skypaw." Skypaws blik werd zachter. Hij ging door zijn poten en begon het bled van Angelpaw te likken."Gaat het?" vroeg hij. "Angelpaw, ik blijf ook bij je, wat je ook doet." Hij was al helemaal vergeten dat Fernpaw er stond.Plotseling voelde Skypaw een rilling door zich heen gan. hij stond recht en keek Fernpaw recht in de ogen. "Als je wilt vechten, laat Angelpaw erbuiten!" hij ging in aanvals positie staan, helemaal klaar voor als Fernpaw wou vechten. "Kom maar op" siste hij. Zijn bescherming tegenover Angelpaw was zo groot dat hij helemaal niet meer wist wat hij deed

Fernpaw keek toe hoe de twee een heel toneelstuk speelden. Fernpaw voelde een moment zijn gevoeligheid en liefde in zijn hart doordringen. Maar de duisternis nam zijn plaats weer in. Zijn ogen flikkerde van Rood naar blauw. Hij hoorden zacht de stem van Skypaw: ''Gaat het?'' "Angelpaw, ik blijf ook bij je, wat je ook doet." Fernpaw begon zachtjes te grommen. Zijn ogen gingen door met flikkeren van blauw naar rood. En het begon intens pijn te doen. Hij keek naar Skypaw die nog geen vossenlengte voor hem stond. Skypaw keek ook naar Fernpaw en siste: ."Als je wilt vechten, laat Angelpaw erbuiten!" Tsss.. Alsof Fernpaw haar iets aan zou doen. Hij was ook verlieft hoor... Fernpaw's ogen kregen een duistere uitstraling. het kon geen toeval zijn dat tegelijk zijn ogen duister werden, de zon achter de wolken verdween, zodat het donker werd. Fernpaw ontblootte zijn nagels. Hij maakte een krachtige sprong met zijn achterpoten, en belande achter Skypaw. Daar mepte hij gelijk zijn klauw in de rug van Skypaw. Fernpaw deet zijn ogen dicht. Een griezelige ijzige miauw kwam uit zijn bek. Fernpaw opende zijn ogen. Het leek alsof er in zijn pupillen bloed sijpelde. Fernpaw's ogen flikkerde nog sneller van rood naar Blauw, en uiteindelijk werden zijn ogen pikzwart. Fernpaw lachte duister. Het leek alsof er een zwarte duistere gloed om hem heen hing. Het leek of de zon verdwenen was. Want er lag een dikke wolk voor. ''Domme Skypaw. je hebt me kwaad gemaakt...''

"Maauw" Skypaw slaakte een kreet van pijn toen Fernpaws klauwen in zijn rug boorden. De grijze apprentice viel op de grond. Fernpaw miauwde ijzingwekkend. Skypaw probeerde terug recht te komen.''Domme Skypaw. je hebt me kwaad gemaakt...'' Skypaw keek angstig naar Fernpaw.Die kat zou kunnen doden. Met een luide roep sprong Skypaw op hem, hij klauwde en beet waar hij hem kon raken. Er stroomde bloed in zijn mond. Skypaw schudde achteloos zijn hoofd, die smaak had hij al zoveel geproefd. Alleen was dat prooibloed. Plotseling kwam Skypaw terug tot de werkelijkheid. Hij vocht met een kat van zijn eigen clan. "Fernpaw, we moeten stoppen" zei hij smekend. "Dit kan gewoon niet!"

Met een luide schreeuw sprong Skypaw op Fernpaw. Skypaw beet en klauwde hem. Fernpaw miauwde hard van de pijn. Het bloed stroomde over zijn lijf. Fernpaw viel op de grond. Opeens stopte Skypaw. Hij zei: ''Fernpaw we moeten stoppen. Dit kan gewoon niet!'' ''Ga van me af! en waarom zou ik stoppen. Ik dood je!'' Fernpaw sprong met uitgestrekte klauwen naar Skypaw toe. Een verbazende ''Huh?!'' Kwam uit zijn bek toen hij en vossenlengte voor Skypaw in de lucht zweefde. Nog met zijn nagels uitgestrekt zag hij zijn moeder uit de Starclan. Tranen vulden zijn ogen van vreugde. ''Mam! ik ben zo blij dat je er bent!'' riep hij blij. Maar zijn glimlach verdween toen hij zag dat zijn moeder vol afschuw naar hem keek. Ze zei: ''Als je dit pad blijft volgen. Zal je binnen de kortste keren niet meer mijn zoon zijn!'' Fernpaw kreeg nog eens tranen in zijn ogen maar nu van verdriet. Zijn moeder verdween weer, en Fernpaw zakte naar de grond. Toen hij op de grond stond. Keek hij versteend naar Skypaw. Het leek of al het leven uit hem was gezogen. Fernpaw zei niks. Opeens zakte hij door zijn poten, en barstte hij in tranen uit. ''Ik haat je Skypaw! Ik haat je! Ik zal wraak nemen! Dat zweer ik! Mijn wraak zal zoet zijn!'' Fernpaw stond op en rende naar een steen. Daar ging hij zitten, en spuugde hij naar boven. naar de Starclan...

''Ga van me af! en waarom zou ik stoppen. Ik dood je!'' Skypaw sloot zijn ogen toen Fernpaw met uitgestrekte klauwen op hem afsprong. "Starclan, sta me bij..." prevelde hij. "Huh" Skypaw opende zijn ogen en merkte op dat Fernpaw in het niets staarde ''Mam! ik ben zo blij dat je er bent!'' Skypaws ogen gleden over de plek waar ze zaten, maar merkte geen andere kat op. Skypaw was van plan om stil weg te sluipen maar plotseling keek Fernpaw hem recht in de ogen. Het leek alsof hij versteend was, maar plotseling zakte hij door zijn poten terwijl hij in tranen uitbarstte. Skypaw begon naar hem toe te lopen in een poging hem te troosten, maar plotseling barstte Fernpaw uit.''Ik haat je Skypaw! Ik haat je! Ik zal wraak nemen! Dat zweer ik! Mijn wraak zal zoet zijn!'' Skypaw dook ineen en maakte zich klaar voor een aanval, maar Fernpaw rende naar een steen. En spuugde naar boven. Recht naar de Starclan. Skypaw sidderde. Dat was een regelrechte belediging. Maar er was geen tijd om zich daar zorgen over te maken. Waar was Angelpaw? "Angelpaw!" Skypaws stem galmde over het territorium. Hij spitse zijn oren, op zoek naar het geringste geluid, dat kon verraden waar de poes zat.

-flut-

"Angelpaw!" Skypaw zocht zo te zien Angelpaw. Fernpaw veegde zijn tranen weg, en sloop heel langzaam naar Skypaw. Hij keek even naar de rivier die er stilletjes bij lag. Fernpaw sprong van achtere op Skypaw en beet hem in zijn nek. Op een gegeven moment stopte hij en spitste hij zijn oren. Hij keek in de richting van waar het geluid vandaan kwam. Hij sprong van Skypaw, en duwde hem ruw in de bosjes. ''Blijf daar'' Siste hij. Fernpaw zag vol angst hoe een groot monster door de bosjes liep. Hij had ooit gehoord van twolegs dat zoiets een jeep heette. ''Jeep!'' Schreeuwde hij uit. De jeep kwam op fernpaw afgerend. Hij had geen andere mogelijkheid dan in het water springen. Fernpaw gaf een blik naar het water, en dook er nog net in voor dat de jeep hem plat reed. Fernpaw had nog niet geleerd om te zwemmen. Dit zou hem nog fataal worden. Hij blies en grote luchtbel uit, en voelde zich steeds duizeliger worden. Voor hij het wist was hij tegen de grond geslagen. Fernpaw's ogen vielen dicht. Zou dit zijn einde worden? Nee dat mocht gewoon niet!!!
Do you love me too? [ANGELPAW] 10yj53m

Skypaw voelde Fernpaws tanden in zijn nek. Hij wou net iets terug doen tot Fernpaw hem hard in de bosjes duwde.''Blijf daar'' schreeuwde de apprentice. skypaw voelde dat het menes was. De grond begon te trillen en een er stroomde een vieze geur Skypaws neus binnen. "Jeep!" hoorde hij Fernpaw brullen. Skypaw keek op en zag dat er een enorm monster op Fernpaw af denderde. "Fernpaw!" schreuuwde Skypaw maar hij kwam niet boven het geluid van de jeep. Plotseling zag hij dat Fernpaw in het water sprong. Oef die zou zichzelf wel redden. Maar het duurde lang voordat hij terug bovenkwam. Veel te lang. Skypaw rende naar de rand van he water. "Fern?" vroeg hij onzeker. Geen antwoord. Skypaw nam een aanloop en sprong in het water; Met krachtige slagen dook hij onder. Daar! Hij zag het lichaam van Fernpaw. Skypaw zwom er op af en zette zijn tanden in zijn nekvel. Langzaam zwom hij terug naar de oever en legde Fernpaw neer. Skypaw zette zijn klauw in een omgevallen boom en wou ook aan de oever komen, aar plotseling schoot de boom los. Skypaw hield het niet meer langer uit. hij had zijn ene klauw in de boom, en zijn andere klauw aan land. Als hij loste, zou hij reddeloos verloren zijn. Op amper 10 vossenlengtes was de waterval. Als Fernpaw hem wilde doden was het nu het moment.Hij moest alleen maar Skypaws poot losmaken, en de grijze apprentice zou verzwolgen worden door het kolkende water.

Onderwerp: Re: Do you love me too? [ANGELPAW]