Wow... That are lots of blossoms! [Open]

Vrolijk en helemaal blij liep het poesje over het Skyclan terrein. Het was haar gelukt! het was haar gelukt! Ze was zomaar voorbij de grens geraakt en wat dieper het territorium ingedrongen. Plots hoorde ze haar maag grommen, ze moest echt eens leren jagen! Ze had altijd van andere katten mogen mee eten, maar had zelf nog nooit iets gevangen en daar wou ze eigenlijk veransering in brengen. Even spitste ze haar oren zoals ze het de oudere katten had zien doen, toen ze plots geritsel hoorde, keek ze in de richting van het geluid. Daar zat een muisje heel nietsvermoedend iets op te eten. Een vrolijke grijns verscheen op Swifts gezicht en stil sloop ze op het beestje af. Ze had het iedereen zo zien doen en was best trots op wat ze allemaal al onthouden had. Toen ze bijna bij het diertje was sprong ze er naar toe. Net mis! Maar het muisje stoof weg en de kitten rende er vrolijk achteraan, de hele tijd uithalend naar het beest. Toen schoot het diertje een hol in en even keek het poesje ernaar, maar toen stak ze haar poot in het hol en voelde iets wat op een staart leek. Ze duwde haar nagels in het ding en trok de muis zo weer uit zijn hol. Piepend en bang kwam het beestje er uit en Swift liet hem met een plof op de grond vallen om daarna direct bij zijn nek te grijpen met haar nagels. 'Dus jij dacht an mij te kunnen ontsnappen?' zei ze gemeen en hield het muisje voor haar gezicht, nou dat was dan verkeerd gedacht. Even liet ze haar tanden zien en deed haar mond open. De muis - die nog steeds leefde - spartelde wild en piepte er op los. De kitten besloot hem maar snel te laten sterven en beet hem rustig dood. Ze was trots op het muisje dat nu voor haar dood op de grond lag. Het was haar eerste prooi geweest die ze had gevangen! Rustig begon ze het muisje op te eten, het was nog een vrij erg dikkertje en ze had er dus wel even genoeg aan. NA het eten gooide ze er braafjes wat aarde over en ging toen zelf ook wat in de aarde rollen. Dan rook ze misschien wat meer naar skyclan. Rustig liep ze verder, geen idee waar ze was. Na een tijdje kwam ze bij een ander bos dat vol stond met bomen met bloesems. 'Wow!' fluisterde ze zacht

- Open voor 1 kat c: -

Naturepaw liep door het bos op zoek naar prooi. Hij voelde de zachte bosgrond onder zijn poten en het fluiten van de vogels, hoog in de bomen. Onder een varen bleef hij staan en spitste zijn oren. Wat verder zat een muisje nietsvermoedend zijn kopje te wassen. Naturepaw liet zich zakken en sloop dichterbij. Poot voor poot kwam hij dichter bij de muis. Plots stak het diertje zijn kop omhoog en proefde de lucht. Het muisje trippelde vliegensvlug terug in zijn hol. Geirriteerd vroeg Naturepaw zich af waarvoor het beestje zo snel was weggekropen. Hij deed hetzelfde als het muisje en proefde de lucht. Opeens rook hij een sliertje kattengeur. Hij rook nog eens beter. De geur was niet van een clankat. Hij volgde het spoor en stopte. De kat was ergens in de buurt. Hij liet zich in sluiphouding zakken en kroop dichterbij. Nu kon hij de kat duidelijk zien. Het was een grijsgestreept katje, haast een kitten, met een witte keelvlek. Gelukkig waaide de wind in zijn richting en kon de vijandelijke kat hem niet ruiken. Hij keek toe hoe de kat zich in sluiphhoding zich zakken en dichterbij sloop. Misschien wat onhandig, maar de muis hoorde haar niet. Ze sprong, maar de muis stoof weg, en ging er achter. Naturepaw volgde hen op een afstandje maar raakte geur geur kwijt. Toen hij ze wat later terug zag, begroef de poes juist de resten van de muis. Zelf rolde die ook nog eens in de aarde. Waarschijnlijk om haar geur te maskeren.Dacht Naturepaw. De kat stond op en liep richting het bloesembos. Naturepaw volgde haar. Tijd om tevoorschijn te komen. Hij liep op de andere kat af. 'Wat doe jij op Skyclanterritorium!' Gromde hij naar de andere kat. Hij zou deze kat eens wat leren!