I can't wait, because I have an appoinment...

Treeleaf stond op uit het Camp. Hij moest snel zijn, anders was hij niet op tijd voor zijn afspraak. Snel trippelde hij het Camp uit. Ik zal nog wat moeten vangen, dacht hij. Het open veld was overal waar Treeleaf keek. Zo zou het altijd moeten zijn. Geen oorlog, geen gevechten. Gewoon vrede. Maar zo was het niet, en zou ook nooit gebeuren. De geur van muizen drong door tot Treeleaf. De zon was een oranje, vlammende bol die langzaam naar beneden zakte. Treeleaf versnelde zijn pas. Zijn schaduw werd al langer toen hij bij de rand van zijn territorium kwam. Toen begon Treeleaf te twijfelen.Mag ik van het WindClan-territorium af? Nee, maar voor Rouge? Ze staat vast te wachten op mij. Ik moet gaan Zijn gezonde verstand ging in gevecht met zijn verlangen naar Rouge. Het was ondertussen gaan schemeren. Treeleaf zou op moeten schieten als hij nog op tijd wou zijn. Van binnen werd hij helemaal verscheurd.

(Rouge en katten die ons niet vermoorden Very Happy

)

Rouge wachte op de plek waar ze hadden af gesproken. Treeleaf dacht ze, Rouge rook even in de lucht. Ze hoorde ligt getrappel van een konijn. Ze bewoog een sirlijke in de lucht en dook door het konijn heen en doode het. Rouge trok het mee en legde het neer mischien was Treeleaf al weg en ergens natoe gegaan en moe daarom dit konijn. Rouge hijgde even alsof er iets was er liep inens bloed it haar neus en plenste op de grond. Wat is erde hand dacht ze, ze begon te draaien en viel neer op de grond en ze bleef flauw liggen. Ze hoord stemmen praaten en alles blijft draaien. Rouge begind weer rustig op te staan en het ging weer met haar en ging zitten. Rouge keek in de verte en zag Treeleaf en was opgelucht en ze ging er natoe en rende naar hem en storte neer op de grond en kreude even en ging weer rustig zitten.

Treeleaf bleef staan bij de laatste bomen van het WindClan-territorium. Hij keek om zich heen. Rouge, hoe zou het met haar zijn? Het was een hele tijd geleden dat hij haar had gezien. Hij stak zijn neus in de lucht en snoof de lucht op. De lucht die hij rook was goor. Treeleaf moest bijna kokhalzen. Bijna... Maar daar was Rouge. Ze rende over het territorium van de Tweebenen. Toen struikelde ze en viel. `Rouge!' riep Treeleaf. Was zijn broer Leafblade maar hier. Hij zou vast wel raad weten. Treeleaf durfde zijn territorium niet te verlaten, maar hij moest Rouge daar toch weg halen. Uit zijn ooghoek zag hij dat er een Tweebeen-Beest aan kwam denderen. Die had het vast op Rouge gemunt! Snel sprintte Treeleaf naar Rouge. Een ander Beest raakte hem op een haar na. Eindelijk was Treeleaf bij Rouge. Waar moet ik haar heen brengen? Naar het BloodClan-territorium is geen optie. Voor ik daar met Rouge ben zou ik worden verscheurd door een patrouille. En naar de Windclan... Er zit niets anders op, dacht Treeleaf heel snel. Het Beest was bijna bij de twee katten. Treeleaf trok aan alle macht aan Rouge, en ze ontsnapten nog net aan de allesvermorzelende ronde poten van het Tweebeen-Beest. En nu? Treeleaf sjorde Rouge naar de kant. Nog net niet het WindClan-territorium in. Maar nu moest hij oppassen voor een nieuw Beest. Treeleaf werd woedend. Een traan gleed over zijn wang toen hij naar Rouge keek. Rouge, word wakker!Was het enigste wat hij dacht. Als ze maar niet opgemerkt zouden worden door een patrouille.

Rouge zag Treleaf haar helpen. Ze moest wakker worden ze werd wakker en zag een beest aan denderen, ze rende de Windclan in en trok Treeleaf mee en vroeg "gaat het Treeleaf?" ze keek hem aan en ze zag een bedkje en keek er in en ze begon te lachen omdat ze een zwarte streep oner haar hoofd stunt en ze had een kuif. Ze keek weer naar Treeleaf maar zag al aan zijn gezicht dat hij niet wist over dat ze op de grond flauw lag en de bloed neus die ze had. En voor de grap zei ze: "hey jij jij wil je mijn vriendje worden!!...... Grapje." Rouge wist dat die grap droog was en niet om te lachen maar rouge bleef blij en gezelig in welke situwatsie ook. Ze ging zitten en gaf Treeleaf een vriendsschap kppje en sprak "bedankt dat je me gered hebt." en ze was even sprakenloos ze wist niet wat ze veder moest zeggen....

]`Hey! Jij, jij! Wil je mijn vriendje worden?' vroeg Rouge. Treeleaf keek haar aan. `...Grapje...' voegde ze er aan toe. Ze ging zitten en gaf Treeleaf een kopje. Het zou nog niet eens zo'n gek idee zijn... dacht Treeleaf. `Bedankt dat je me hebt gered,' zei Rouge. `Graag gedaan,' mompelde Treeleaf. Hij keek naar haar neus. Er zat bloed op. `Rouge, nu moeten we echt jou in veiligheid brengen,' zei hij. Een Tweebeen-Beest denderde voorbij. Treeleaf pakte Rouges nekvel en sleurde haar mee naar haar eigen territorium. Ik moet wel, anders word Rouge gedood door mijn Clan! Dat laat ik niet gebeuren! ging het door Treeleaf heen. `Ik hoop dat ik hier zonder al te veel schade van terugkom,' mompelde hij. Een Tweebeen-Beest ging recht op twee katten af. Snel trok Treeleaf Rouge terug en geen van beide raakte gewond. Met een zucht legde Treeleaf Rouge neer in het BloodClan-territorium. Hij snoof de lucht op. De BloodClan-patouille was er net nog geweest. Ik hoop dat we ze niet tegen komen, dacht Treeleaf.

Rouge zag treeleaf en hij was bezorgt over haar. Hij wilde haar in veiligheid hebben daar stond ze stil van zal hij verliefd zijn vroeg ze zich af maar tijdens al die vraagen werd ze mee getrokken door treeleaf over de koude grong haar teremtori in. "Trreleaf" zei ze, "gaat het wel met je maar dubbel bedankt voor het redden van mijn leven ..... Alweer." ze glimlachte en had pas door dat ze in de bloodclan waaren en net een patrol was geweest een groep katten die op zoek waaren naar andere katten e.n hun terentorie verdedigen tegen andere katten maar ze kreeg een iedee waar door ze zomaar de terentorie in komen. Rouge begon zich aan alle kante kopjes te geven aan treeleaf en likte hem bijna overal af dat ze haar geu kreeg. "en hoe vind je mijn plan ongemerkt binnen komen met mijn geur treeleaf je moet jje schamen!"zei Rouge en lachde zich kapot en zei daarna "grapje?" Ze sloeg haar poot om hem heen en keek naar boven en zei "wet je wat mijn droom was?" vroeg Rouge en ging weer veder "dat ik met een kat verbode liefde kreeg vol avontuuren en dat we het gingen beleven en kittens kreegen zal echt een prachtige droom zijn." Rouge ging liggen en wachte op Trreleafs antword........

]`Treeleaf, gaat het wel met je?' vroeg Rouge. `Ja,' antwoordde Treeleaf. `Dubbel bedankt voor het redden van mijn leven! Alweer,' zei Rouge. Treeleaf lachte. Het was een lach van spanning, vreugde en angst. Ineens begon Rouge hem kopjes te geven. `Rouge, wat doe je?' vroeg hij. Rouge gaf hem een lik over zijn neus. `Oh, je bent mij BloodClan-geur aan het geven!' beantwoordde hij zijn eigen vraag. `En hoe vind je mijn plan om ongemerkt binnen te komen met mijn geur? Treeleaf je moest je schamen!' zei Rouge. `Slim, heel slim,' antwoordde Treeleaf. Rouge barstte in een lach uit. `Grapje?' zei ze. Treeleaf lachte met haar mee. Toen ze allebei uitgelachen waren sloeg Rouge haar poot om hem heen en keek naar boven. `Weet je wat mijn droom was?' vroeg ze. Treeleaf schudde zijn hoofd. `Dat ik met een kat verboden liefde kreeg, vol avonturen. En dat we kittens kregen. Dat was echt een prachtige droom,' ging Rouge verder. Ze ging liggen. Treeleafs hart bonsde hard. `Bedoel je mij met die kat?' vroeg hij. `Ben ik die kat waar je een verboden liefde mee krijgt en avonturen beleeft? Dat wij samen kittens krijgen?' ging hij verder. Lieve Rouge, laat het alsjeblieft niet zo zijn! Ik kan dan niet meer trouw zijn aan de Warrior-Code! En dan moeten we voor altijd worden gescheiden van elkaar!

Rouge had het over haar droom en Treeleaf dacht het dat het over hem ging...... Rouge sprak "nee joh gekkie wat dacht je ik met een windclanner laat me weer is lachen." zei ze. Rouge keek naar Treeleaf en zuchte even en sprak "wat is jouw droom? ronf reizen zonder iemand om je heen?? of kittens krijgen of zonder iemand op avontuur? maar je breekt geen code dus ben je niet instaat om bad boy te zijn.. dus weet je als je in mijn terentori bent dat je de code al heb gebroken??" ze glimlachte en wild dat Treeleaf de code brak. Rouge ging weer staan en begon te ruiken aan Treeleaf en zei "geen windclanners geur meer van mijn reuk nivo dus ik ga je me geur zo erg geven dat je het dagen gaat houden. Rouge begon Treeleaf zo te likken dat hij zo erg naar haar rook dat niemand hem kon ruiken. Rouge begon "klaar met je schoon maaks beurd!" En ze schoot in de lach.

`Nee joh, gekkie! Wat dacht je? Dat ik met een WindClanner... Je laat me weer lachen!' zei Rouge. Ze keek naar Treeleaf en vroeg:`Wat is jouw droom? Rondreizen zonder iemand om je heen? Of kittens krijgen? Zonder iemand op avontuur? Maar je breekt geen code, dus ben je niet in staat om een BadBoy te zijn. Dus weet je, als je in mijn territorium bent, breek je ook de code!' `Mijn droom is om een gelukkig leven te lijden,' antwoordde Treeleaf. Rouge ging weer staan en rook aan hem. `Geen WindClan-geur meer van mijn ruik-niveau! Dus ik ga je nog erger mijn geur geven dat je het dagen blijft ruiken!' Treeleaf gaf Rouge een kopje. `Dat komt wel goed,' zei hij tegen haar. Rouge begon hem weer te likken. Treeleaf rook nu zó erg naar BloodClan, dat niet veel katten hadden kunnen raden wie hij was. `Klaar met je schoonmaak-beurt!' riep Rouge. Weer schoot ze in de lach. Rouge blijft lachen, of het leven nou tegen of mee zit, dacht Treeleaf. Hij gaf haar een lik over haar neus. Rouge zei dat ik niet die kat uit haar droom was. Maar ze is te mooi om dat niet te geloven, spookte het door zijn hoofd. `Rouge, ik ben nu wel genoeg gecamoufleerd. Laten we jou naar de Medicine's Cat brengen!' zei Treeleaf.

Rouge keek op Treeleaf wilde gelukig leven. Rouge keek daar van geschrokken zij dacht dat hij dat niet wilde en dat hij iets van stom leidertje speelen wilde zijn of een knappe warrior met poezen om zich heen maar dit had ze niet verwacht. Ze begon Treeleaf te likken en kopjes aan het geeven en ging naast hem zitten en vroeg "wat is voor jouw een gelukig leven??" Rouge keek Treeleaf afvraagend aan en keek naar boven en dacht een gelukkig leven wat is dat? Fijn met zen alle zijn samen zijn zonder gevaar enzv of een gezins leventje? Het was raar want Rouge wist wel wat het was maar het hhad zooveel betekenissen......

Rouge begon Treeleaf te likken en kopjes te geven. Ze ging naast hem zitten en vroeg: `Wat is voor jou een gelukkig leven?' Ze keek naar boven. Treeleaf zuchtte. Een gelukkig leven... Ja, wat is dat eigenlijk? Vroeg hij zich af. `Rouge...' begon hij `Een gelukkig leven... Is een leven waarvan je blij bent als je oud bent. Er zijn katten die zelfmoord plegen, omdat ze het leven niet leuk vinden. Ik zou graag kittens krijgen met een mooie, lieve kat. En samen met die kat oud worden, en van ouderdom sterven... Dat is in mijn ogen een gelukkig leven,' antwoordde hij. Misschien ben jij wel die kat... Dacht Treeleaf. Hij keek naar Rouge. `Rouge, we kunnen nu beter naar het BloodClan-Camp gaan! Dat is gezonder voor jou! Ik ruik nu wel goed genoeg naar BloodClan, dus we kunnen gaan!' zei hij. Ongeduldig stond hij op. Angst had hem bekropen wat Rouge toch had. `Kom,' zei hij nog een keer, en liep verder het BloodClan-territorium in.

Rouge luisterde naar Treeleaf en ze kwam mee met een mooie sierlijke looppas zwijde ze met haar staart om Treeleaf heen en ze begon: 'ik weet waar je nog geen bloodclan geur hebt?' Ze kwam dichter bij Treeleaf en likte over zijn neus en dieuwde zachtjes haar neus tegen de zijne aan. Rouge likte even over Treeleafs mond en liep veder en zei 'kom je nog slak' en ze liep door maar haar benen begaven het en ze viel. Ze keek naar Treeleaf en ze legde haar staart om haar poten heen en viel neer. Ze sloot haar ogen maar ze viel langzaam in slaap, ze rook onbekende geuren en ze was gewoon nok op het koede gras wat haar potjes bedekten.

Rouge was in slaap gevallen, en Treeleaf pakte haar voorzichtig op. De poes was niet zwaar, maar woog best veel als hij haar alleen moest dragen. Voorzichtig lopend, zodat hij Rouge niet wakker zou maken liep hij verder het BloodClan territorium in. De wind woei zachtjes en zijn haren bewogen mee. Het zonnetje scheen niet fel, maar was wel lekker warm. Na een tijdje legde Treeleaf Rouge neer en ging naast haar zitten. Zijn staart krulde hij om zijn poten, terwijl hij zichzelf een wasbeurt gaf. `Kom Rouge, nu moet je zelf lopen,' zei hij.