Taste of life [Geboorte Icy's Kittens]

T A S T E | O F | L I F E

Icy liet haar ijzige blik over de schuur glijden. Het was aardedonker. Hier en daar werden een paar planken verlicht door het maanlicht. Het was nu maanhoog, en ze lag in haar leaders den op de vertrouwde hoop stro dat nu haar vaste slaapplaats was geworden sinds de dood van Scourge. Het was er best wel knus en gezellig. De laatste tijd had ze hier vaker en vaker gezeten, en de afgelopen dagen was ze alleen maar hier geweest. Dag in, dag uit. Ze sliep meer dan wat anders, want haar buik die vol met kits zat begon nu wel heel erg door te wegen. Daarbij had ze ook nog steeds haar pijnlijke schouder, en dat allemaal te samen was zeker geen pretje. De bloodclan leader had al eens een nestje gekregen, van Lionheart wel, en dus wist ze dondersgoed dat de kits bijna zouden komen. De druk op haar buik was enorm, en deze nacht leek het alleen maar erger te zijn. Misschien was het omdat ze helemaal niet kon slapen, haar gedachten zaten vol met zorgen. Iets wat de langharige poes nooit zou willen toegeven zelfs. Een zucht ontsnapte uit haar mond, waarna ze even kreunde. Ze had een raar, opborrelend gevoel maar ze wist niet echt waar ze het moest plaatsen. Ze leek wel buikkrampen te krijgen, maar misschien zat het gewoon tussen haar oren. Iets als je je te veel zorgen maakt, zo’n gevoel was het waarschijnlijk. Ze legde haar hoofd op haar poten te rusten, en staarde naar de houten ondergrond. Wat als de kits zouden komen, nu, op dit moment? Lionheart wist dat ze in dracht was, en dan nog niet van hem… Niemand wist van wie, Icy deed zelf niet eens de moeite om het aan de clanleden te zeggen dat ze in verwachting was van een nestje. Het ging hen allemaal niet aan, ze bleef gewoon binnen en als de kits er waren dan waren ze er. Plots voelde Icy een grote kramp door haar buik trekken, en ze herkende het gevoel gelijk. Ze was niets voor niets al eens in verwachting geweest. Icy opende haar mond, ze wist dat er altijd iemand voor de schuur sliep. Meestal Saxon, en als hij het niet was dan was het wel iemand anders. Dus ze schreeuwde gelijk de kater zijn naam. “Saxon!” Het kwam er nogal schor en piepend uit. Ze spitste haar oren, en opgelucht hoorde ze buiten stemmen. Gelijk daarna verscheen een gitzwarte poes, die ze gelukkig wel goed kende. “Shadowpelt…” Fluisterde Icy zacht en kreunde opnieuw bij een pijnscheut. Even kneep ze haar ogen dicht, en toen ze deze terug opende zag ze de forse, bruine kater in Shadowpelt’s kielzog staan…

Note: Eerst post Quinty met Shadowpelt en Saxon(die wordt ff gegodmod), daarna komen de kittens in deze volgorde: Break || Ariana || Cethin || Sora || Shego || Kira

_{De laatste tijd viel het steeds meer katten op dat er telkens twee katten elkaar afloste bij de schuur waar Icy nu permanent verbleef. De donkergrijze poes met appelgroene ogen en een fors gebouwde donker bruine tabby met ijsblauwe ogen, ze knikte naar elkaar voordat een voor de schuur ging zitten. Shadowpelt en Saxon hadden een wapenstilstand, voor de gezondheid van hun leader. Ditmaal zat Saxon voor de schuur, terwijl zijn blauwe ogen de rest van de katten in de gate hielt. Hij wist dat er vele geruchten gingen over het feit dat Icy zwanger was en geen enkele kat wist van wel, well, alleen hij wist het en Shadowpelt. Icy had haar in vertrouwen genomen, tot ergernis van de bruine tabby kater. Ze wist niet waarom hij haar niet mocht, waarschijnlijk omdat ze eigenlijk een Clankat hoorde te zijn. Ze was een maand of zes geleden verbannen door Bluestar, vanwege redenen die ze nog nooit aan iemand had verteld.
De bruine kater likte rustig aan zijn poot, toen zijn oren naar achter schoten en hij zijn kop draaide. Hij rees zichzelf op zijn poten en miauwde hard genoeg zodat de donkergrijze poes hem kon horen. Deze knikte naar hem en kwam in zijn richting. "Het is zo ver, hè?" miauwde ze vragend aan haar Deputy. Deze knikte enkel naar haar en hij liet haar voor de schuur in. Saxon keek over zijn schouder heen, om te kijken of niemand hen door had of de intentie had om in hun buurt te komen. Daarom volgde hij Shadowpelt de schuur in.
Met Shadowpelt voorop en Saxon op haar hielen liepen ze in de richting van de langharige grijze poes. Ze bleef eventjes achter, terwijl Saxon lang haar heen liep en zich naast Icy neerlegde. "Hoe voel je je?" hoorde ze hem fluisteren. Ze rolde zuchtend met haar ogen. Mannen, dacht ze geërgerd en liep tot een muislengte afstand op Icy af. "Ik ben geen medicine cat, Icy. Maar ik kan misschien wel iets van hulp bieden, mocht dat nodig zijn. Dit is niet je eerste nestje, toch?" miauwde ze kalm, terwijl ze ging zitten en haar staart over haar poten heen legde, waarbij de grijze punt onrustig heen en weer bewoog.}

Taste of life [Geboorte Icy's Kittens] 2n9jb4

De koepel waar hij in zat begon te bewegen, het lichaam van het katertje werd naar beneden geduwd. Zijn lichaampje werd ineen gedrukt en door een smal gat geduwd. Een grote veeg vol kou werd over hem heen geduwd. Hij kwam op harde sprieten terecht. De geur van melk stroomde zijn neus binnen, waar zou zijn moeder ongeveer zijn? Zien kon hij nog niet, het was dus moeilijk om naar zijn moeder te wandelen en te gaan drinken. Gek genoeg piepte het katertje niet van de honger en de koude. Zijn gedachten waren ergens anders, hij wilde melk drinken van zijn moeder, niet zielig gaan zitten piepen. Het katertje begon op de geur af te krabbelen, het zou handig zijn als iemand hem een handje hielp, maar alleen zou hij het ook wel kunnen.

Feel the silent
Feel the beat
Feel the fire that I can treat
Een lichte irritatie borrelde op, lopen ging nog moeilijk. Een licht gesis kwam van het katertje af, hij had honger dus wilde hij zo snel mogelijk melk drinken bij zijn moeder. Het klonk misschien erg dom, maar dit was wel een uitdaging voor een pas geboren kitten. De geur van melk werd steeds sterker, maar het zal zeker nog wel een tijdje duren voor hij aangekomen was bij de buik van zijn moeder. De irritatie werd erger en opnieuw klonk er gesis. "Hunger Hunger Hunger." Schoot er door zijn hoofd.

Taste of life [Geboorte Icy's Kittens] Ariana1sig

De ruimte die nu al een geruime tijd bestond begon steeds kleiner te worden. De pluizenbolletjes binnen in groeide met de dag, nu was het dan eindelijk tijd. Toen de ruimte kleiner en kleiner werd, tot het haast ondraaglijk werd, werd er een stenen muur van kou tegen het aller kleinste lijfje gegooid. Met een plof landde ze op de grond en bewoog krampachtig, zachte geluidjes borrelde op in haar keel. Het instinct om te gaan drinken wakkerde aan en ze begon een beetje te bewegen, tot ze tegen iets aanstootte. Ze opende haar bekje en liet een schrille, luide kreet horen. Ze voelde hoe iemand haar oppakte en tegen iets veel groter en hariger aanlegde. Als reflex zocht ze naar dat ene waar je melk uithaalde. Het ding was veels te groot voor haar maar ze kreeg er met moeite melk uit, de pluizige onbekende naast haar duwde haar haast weg waardoor ze protesterend, met haar keeltje vol melk piepte. Het was koud… waarom was het zo koud? Uiteindelijk liet ze de tepel los en krulde ze zich op als een balletje, stiller dan normaal zou moeten. Haar oogjes waren nog dichtgeplakt en ze kon nog niet horen of ruiken, het enige wat ze nu had was haar instinct en dat instinct zei drinken, slapen, overleven.

Icy glimlachte kort naar de donkergrijze poes, en liet haar ogen dan naar haar deputy glijden. Oh, wat was ze opgelucht dat hij er nu was. Saxon was een van de weinigen die ze kon vertrouwen, evenals Shadowpelt. “Hoe voel je je?” Mauwde de kater op een fluisterende toon toen hij zich naast haar neerlegde. Icy aarzelde even, tja wat kon ze zeggen om het uit te leggen… “Beroerd?” Mompelde ze en keek om toen ze uit haar ooghoeken zag dat de bloodclan warrior naar haar toe liep. Ze stopte toen ze een muislengte van haar verwijderd was. “Ik ben geen medicine cat, Icy. Maar ik kan misschien wel iets van hulp bieden, mocht dat nodig zijn. Dit is niet je eerst nestje, toch?” De kalme stem van de poes stelde de leider ietwat op haar gemak. Icy schudde haar ogen en keek recht in haar appelgroene kijkers. “Nee, dit is de tweede.” De poes ging ook zitten. Zuchtend legde de langharige poes haar snuit tegen de flank van Saxon. Zijn geur maakte alles beter, verzachtte de pijn een beetje. Maar de pijnscheut die ze nu voelde kon ze niet zomaar wegkrijgen uit haar gedachten. Ze piepte kort en voelde de kramp erger worden. Ze kneep haar ogen dicht, terwijl ze perste, en kort daarna kwam de eerste kit al op de wereld. Ze keek om en zag dat het kleine katje niet piepte, maar wel probeerde te lopen. Hij moest waarschijnlijk al de geur van melk ruiken. Icy nam de kleine op en zette hem bij haar buik neer. Haar tong gleed een paar keer over zijn lichtbruine pels om de kitten schoon te likken en warm. Ze glimlachte bij het zien van zijn uiterlijk. Het was een perfecte kruising tussen haar en Saxon, de lange pels van zijn moeder en de bruine kleur van zijn vader. Daarbij was het katertje redelijk groot. “Grote Break,” Snorde de kersverse moeder over haar eerstgeboren kitten, want ze voelde de volgende krampen al komen. “breek ze allemaal.” Ze grinnikte en keek eerst even naar Saxon, daarna naar Shadowpelt. “Dank je allebei, ik zou niet weten hoe het gegaan zou zijn als ik alleen was geweest.” Ze zuchtte. “Wel een beetje vroeg om te zeggen, maar goed…” De krampen werden opnieuw erger. Ze zweeg een tijdje terwijl ze de kitten bleef schoon likken, en daarna even in de richting van de vader duwde. Daarna kreunde ze weer onder de druk die ze voelde aan haar buik. “Ze zijn veel sneller dan de vorige keer…” Haar ogen stonden groot, en opnieuw moest ze persen. De tweede kitten volgde al snel, en Icy spitste haar oren aandachtig om te horen hoe haar tweede kleintje een luide, schrille kreet uitstootte. Ze snorde en nam het arme dingetje op, om het tegen haar buik te leggen. Wat een kleintje, ze was net een grote bol vacht. De bloodclan leider liet haar tong in lange halen over het lichaampje glijden terwijl de kits gulzig dronken. Icy zag hoe de oudste de andere bijna omver duwde. Icy nam het katertje even op, en zette hem weg. “Laat je kleine zus Ariana toch ook even drinken, Break.” Grinnikte ze en keek naar het kleintje die nu ongehinderd drinken kon. Toen het kleine pluizebolletje zich in een bolletje opkrulde tegen haar buik, zette ze Break terug en keek Saxon aan. Ze liet haar tong even over zijn gigantische kop glijden, tussen zijn grote oren. Daarna draaide ze haar kop om naar Shadowpelt, de poes met de groene ogen zat er immers ook nog. “En de derde komt er ook bijna aan…” Mauwde ze, lichtjes hijgend, terwijl ze nog niet wist dat de problemen bij deze kwamen…

[Geboorte van Cethin zal een beetje moeilijker verlopen xD]

Taste of life [Geboorte Icy's Kittens] O6gnwn

"Stem in zijn hoofd" |"Zijn gedachten" |"Hardop"

Taste of life [Geboorte Icy's Kittens] 25

Taste of life [Geboorte Icy's Kittens] 2uztd8i

Zo af en toe bewoog de ongeboren kit flink met zijn poten, en gaf hij de poes enorme trappen die haar soms pijn konden bezorgen. Hij wist echter niet dat het haar pijn deed, anders zou hij er wel mee gestopt zijn. De holte waar hij in zat was niet alleen voor hem, maar ook voor zijn broertjes en zusjes. Waarmee hij was opgegroeid nadat zijn moeder; Icy, bezwangerd werd. De afgelopen maand had hij soms gekraak in zijn hersenen gehoord, gekraak van een zachte, zwakke stem die hem nog net niet kon bereiken. Hij had er kort over na gedacht, maar door de tijd die ertussen zat was hij het al snel weer vergeten en had hij zijn aandacht weer op de geluiden buiten de buik gericht. De stemmen die klonken, de geluiden van het gevecht en de stem van zijn moeder. Die tot nu toe het meest voor kwam. De stem van zijn moeder klonk zelfs bijna vertrouwd in zijn oren, toch klonk één andere stem hem nog bekender. Deze stem had hem sinds dat hij een beetje kon horen dingen toegefluisterd die hij maar net kon horen. Die hem had uitgelegd wat er gebeurde, en wanneer hij niet moest trappen en wanneer hij dat wel mocht doen. Hij hield zich hier op de een of andere manier aan, omdat de stem speciaal klonk en hem in de afgelopen manen geen enkel moment in de steek had gelaten. Het enige waar de stem niet op antwoorde was op zijn vragen, hij zei dat dat later nog wel werd beantwoord. Wat hij erg jammer vond, want ook al was hij nog een ongeboren kitten, hij wou alles weten wat er gaande was.

Na een tijdje werd de holte om hem heen op de een of andere manier groter, en leek het alsof enkele van zijn zusjes en broertjes waren verdwenen en hij nu meer ruimte had dan voorheen. Dit vond hij echter niet zo erg, des te meer ruimte er was voor hem natuurlijk. Maar al snel werd ook hem deze ruimte ontnomen. Hij riep in zijn hoofd om hulp naar de stem die hem altijd had bijgestaan, maar deze was nu weg en zei geen woord van wat er nu ging gebeuren. De ruimte werd als maar kleiner en kleiner terwijl hij langzaam naar beneden gleed. Hij probeerde te trappen, maar de ruimte was te klein om iets te doen. De lucht om hem heen veranderde echter wel, de kou trok aan zijn vacht en zorgde ervoor dat diverse rillingen over zijn lichaam heen gleden. Hij viel op een iets verzachte grond. Toch voelde het hard voor zo’n klein diertje als hem. Instinctief kroop hij op de warmte van zijn moeders vacht af en ging meteen op een van de tepels van haar af en begon hier instinctief aan te zuigen. Een warm, vochtig vloeistof gleed door zijn keel en verwarmde zijn buikje. Hij dronk gulzig en wou de tepel niet meer loslaten. Hij had honger, zo plots. Toch raakte zijn buikje vol, en kreeg hij het gevoel dat hij er niets meer bij kon proppen. Dus stopte hij met het drinken van de warme melk en krulde hij zichzelf op in de vacht van zijn moeder; Icy. ‘Zeg,’ Klonk de stem weer in zijn hoofd. ‘Je mag doen wat je wilt in dit leven, maar onthoudt; Luister altijd naar mij, en naar niemand anders. Ik ben je geweten, en ik weet het, het beste.’ Klonk de stem, waarna hij zachtjes met zijn hoofdje knikte en deze vervolgens in de vacht van zijn moeder duwde. Het was hier heerlijk warm, het liefst zou hier zo lang mogelijk in liggen.

Legenda:
"Stem in zijn hoofd"
"Gedachten Cethin"
"Hardop"

De krampen, die weeën heetten, bleven tot wel voor een lange tijd duren bij deze kitten. De derde kit, voorlopig nog nummer drie genaamd, was blijkbaar eentje die voor problemen zorgde. En nou en of problemen… De poes kneep haar ogen samen door de krampen. Soms kwam er een beetje gepiep uit haar mond, meestal als ze weer eens gestamp van de kleine nummer drie in haar buik voelde. Maar er waren nog kittens in haar buik, dat voelde ze wel.. Ze had nu al meer kittens dan die ze met Lionheart gekregen had, twee waren van de kater zelf en had ze zelf geboorte aan gegeven.. nog twee andere hadden ze zelf geadopteerd omdat deze geen ouders hadden. Die herinneringen leken op deze avond zo ver weg, en het liefste had de bloodclan leadster ze uit haar gedachten verbannen en ze compleet weggevaagd. Ze beviel nu van nieuwe kittens en die waren van haar deputy Saxon, die nog steeds steunend naast haar lag, en niet van Lionheart. Ze kon op de donkerbruine tabby rekenen, en ze vertrouwde er op dat dat altijd zou kunnen, of hij nu wel bekend stond als de vader van deze kittens of als het geheim bleef. Icy voelde dat ze weer persen moest, en moest na een tijdje hijgen van alle inspanning. Zo moeilijk als het was, lukte het haar na een tijdje toch en opgelucht haalde ze adem. Ze wist inmiddels al heel goed wat ze moest doen, en likte toen de kitten net als de vorige twee lekker warm. Haar tong gleed over het kleine lijfje als schuurpapier, terwijl de kitten dronk. Gulzig ging hij door toen Icy al gestopt was en weer naar Saxon keek. De derde kitten was bruin, net zoals Saxon. Ze vond dat hij hem een naam moest geven. “Weet jij een leuke naam, voor nummer 3?” Mauwde ze, en haar stem klonk licht krakend door het hijgen aangezien ze al uitgeputter dan ooit was, en er kwam nog een kitten aan.. De donkerbruine tabby dacht even na. "Cethin," bromde hij uiteindelijk, maar niet onvriendelijk. Ja, zo zou dit kleintje voortaan heten.

[Eerst Sora, dan ik weer (:]

De ruimte waar de ongeboren kitten de laatste tijd in had gezeten was met de dagen steeds kleiner geworden. De andere kittens om haar heen hadden steeds meer ruimte opgevraagd en dat niet alleen, ook zelf had ze steeds meer ruimte nodig. Alleen voor haar gevoel was het toch wel erg krap geworden. Plotseling werd de ruimte nog kleiner, ook al duurde het maar even. Zodra de ruimte weer groter werd merkte ze dat er meer ruimte bij was gekomen. Het gebeurde nog twee keer voor het haar beurt was en de ruimte werd steeds groter. De ruimte werd weer kleiner om haar heen en het werd steeds kleiner tot het ineens weg was en het ineens heel groot aanvoelde.
Ze voelde meteen dat het hier anders was dan de plaats waar ze net was geweest. Het was hier een stuk kouder dan dat het was geweest. Ze wilde het liefst naar een warme plek toe, maar ze wist niet goed hoe ze er moest komen. Ze voelde wel dat er iets warms dicht in de buurt moest zijn, alleen ze was nog niet helemaal georiënteerd, waardoor ze nog niet goed wist hoe ze er moest komen. Haar instinct vertelde haar dat ze toch moest proberen er te komen en ze begon dan ook langzaam naar de warmte toe te kruipen. Uiteindelijk voelde ze hoe de warmte haar lichaam begon op te warmen en hoe het de kou verdreef. Alleen nu de kou weg was merkte ze dat ze eigenlijk ook wel honger had. Instinctief zocht ze naar een tepel en begon ze eraan te zuigen. Warme vloeistof gleed haar mond in en naar haar buik. Ze dronk door tot haar buikje vol was en ging daarna opgekruld naast haar moeder's buik liggen en viel niet veel later in slaap.

[Sorry dat ik zo laat reageer, ik zag vandaag pas dat het was aangepast en dat ik meteen kon posten]

Icy snorde luid toen de vierde kitten er nu ook was, en zich een weg naar haar buik baande. Ze liet haar tong verrukt over het lijfje glijden en likte de kleine kitten warm en schoon. De vacht rond het tengere lichaam was dit maal opnieuw grijs van kleur, maar wel heel licht grijs. Tot nu toe was het een gelijkstand, twee grijsjes en twee bruintjes.

Ze drukte haar neus teder tussen de twee kleine oortjes en keek liefdevol naar het nieuwe kleintje. Ze glimlachte toen ze het in zag dommelen en uiteindelijk in slaap viel. “Wat een schat, die Sora, als ze altijd zo gemakkelijk stil te houden blijft.” Ze gaf haar nog een laatste lik over haar oren, en voelde toen dat het tijd was voor de volgende. Ze wachtte geduldig terwijl ze naar haar kleintjes keek. Haar ijsblauwe ogen leken te smelten bij de aanblik en voelde de warme tong van Saxon tussen haar oren.

[Nu is Shego aan de beurt, daarna ik weer. c:]

Wat vreemd, één voor één verdwenen mijn broertjes en zusjes. Ze werden gewoon weggetrokken uit de warme, aangename plek waar we verbleven. Ik daarin tegen, ik bleef zitten. Ha ha! Niets of niemand zou mij hier weg kunnen krijgen! Ik bleef alleen over, in de fijne, veilige ruimte. Na een tijdje ontstond er zich een hevige zuigkracht die me weg trok. Ik spartelde, maar de kracht was te sterk. Zouden het soms magische krachten zijn? Ik dacht er niet over na, en spartelde hevig door, todat ik in een koude, kille ruimte terecht kwam. Shit, waar was ik nou weer beland? De ijzige kou sneed door mijn kleine donshaartjes heen. Ik piepte om te laten merken dat ik dit absoluut niet leuk vond. Ik wou terug! Opeens werd ik de lucht in getild. Wat nu weer? Harde piepjes kwamen er uit mijn bekje. Al snel werd ik neergezet. Naast mij hoorde ik mijn broertjes en zusjes. Waren zij ook hier? Een warme tong streek over mijn kopje. Zou dat Mama zijn..?

-Sorry voor flutheid en een beetje powerplay. D: //Ashamed-

Icy voelde de geruststellende lik tussen haar oren en keek op. Saxon, hij was nog steeds bij haar. Ze snorde een beetje en gaapte toen even, dit was wel vermoeiend zeg. Vervolgens keek ze nog een beetje naar haar, al geboren, kittens en voelde ze de volgende hevig schoppen in haar buik. En die kwam er nu ook aan..

Na een poos was de 5e kitten eindelijk op de wereld. Ze piepte hevig toen Icy het kleine dingetje voorzichtig optilde en bij haar buik en de andere kittens neerzette. "Wat een herrieschopper." Murmelde ze een beetje, en liet haar tong toen liefdevol over het lijfje glijden. Ze herhaalde dat nog even voor even, om het kleine diertje op te warmen. Vervolgens duwde ze de kitten naar haar buik, zodat het zou drinken. Maar ze liet het rustig zijn gang gaan tot het van zelf zou gebeuren, en concentreerde zich ondertussen op de geboorte van de volgende, hopelijk laatste, kitten. "Shego," mompelde ze nog even teder tegen het kleintje.

[En eindelijk is Kira aan de beurt, hehe (; Daarna ik nog es (:]

K I R A
You can’t ever win if you’re always on the defensive,
to win, you have to attack.

De laatste week was alles haast ondragelijk geweest. Hun lichamen tegen elkaar gedrukt, zodat zij zonder woorden konden vertellen dat het tijd begon te worden. Zijn moeder moest de druk ongetwijfeld ook hebben gevoeld. En toen kwam die dag. Ongemakkelijk werd hij geplet tussen warme lichamen en zijn moeder. Een vreemde samentrekking die hij nog niet eerder had gevoeld schoot door het lichaam waar hij zich in bevond. Het was een verstikkende gebeurtenis, maar zodra het weg was, was er meer ruimte. Alsof één van de kittens in het niets was opgelost. Dit ging een aantal keer zo door, met korte tussenpozen. Nog voor hij het besefte was hij helemaal alleen. Een gevoel van genoegen schoot door hem heen, maar ook dat van eenzaamheid. Was iedereen nu weg? Voor altijd weg van hem, allemaal opgelost in het niets en verdwenen. Het was toen dat hij opnieuw de spanning voelde en voor hij het wist, werd hij door de kou van de buitenlucht omringt.

Het naamloze katertje hapte naar adem en piepte een enkele keer om zijn aanwezigheid duidelijk te maken en de schok uit te drukken die hij zojuist had gevoeld. De veranderingen vergeleken met zijn eerdere verblijfplaats waren gewoon zo groot. Toen iets hem op pakte, bewoog hij even met zijn pootjes, waarna hij bij de anderen werd neergelegd. De geur van zijn moeder was overweldigend, hij wilde het liefst in haar kruipen. Een warme tong werd over zijn zilveren vacht heen gehaald. Het katertje kroop naar voren, opzoek naar de zoete geur die zijn neus binnen drong. Hierbij kroop hij half over een van zijn nestgenootjes heen. Alles om erbij te komen. Eenmaal een tepel gevonden, vulde hij zijn maag snel. Iets dreef hem snel te zijn, genoeg te drinken in een bepaalde tijd. Moeheid trof hem al snel, waardoor zijn bewegingen op een gegeven moment compleet stil vielen en hij wegzakte in slaap.

WORDS 316 TAGS None NOTES None

Icy liet een opgeluchte zucht horen toen de allerlaatste kitten - en dat kon ze wel degelijk voelen, nu alle druk verdwenen was - ter wereld kwam. Ze ontspande weer even, en hijgde een beetje na, maar al snel draaide ze zich om bij het horen van het zachte gepiep. Deze kitten had opnieuw, zoals twee anderen, haar grijze vacht. De andere drie waren allemaal bruin gestreept zoals haar Commander, Saxon. Ook al waren deze kittens niet echt gepland, toch voelde de Bloodclan leidster zich trots over deze katten. Op een dag zouden ze allemaal sterk genoeg zijn om Young One's te worden, en in die tijd zouden ze hard trainen voor krijgers te worden. Die dag zou waarschijnlijk niet meer zo lang duren, bedacht ze zich.

Ze nam de kleine kitten op en plaatste hem dichter bij haar en de anderen. Haar moedergevoel vertelde haar opnieuw dat ze hem warm moest likken, en dus deed ze dat ook. Nadat het jonge katertje opgewarmd was, zocht hij zich een weg naar één van haar tepels en begon snel te drinken. Hij kroop zelf over een van zijn broertjes en zusjes. Icy keek op en glimlachte even naar de donkerbruine tabby, die nog steeds naast haar lag na al die tijd. "Deze heet Kira," sprak ze, haar stem klonk nog steeds rasperig na alle inspanningen.

Vervolgens wendde ze zich toch Shadowpelt, de haast pikzwarte poes met de appelgroene ogen was er ook nog steeds. "En dat is de laatste." Toen Icy weer naar beneden keek, zag ze dat de kleine kitten ingedommeld was. Ze legde haar kop op haar voorpoten en al snel deed zij hetzelfde.

[Geboortetopic is bij deze afgerond, jullie mogen nu ook posten buiten het geboortetopic. Wie topicje wilt met mama Icy, moet maar even mailen (: ]

Onderwerp: Re: Taste of life [Geboorte Icy's Kittens]