me against you for the whole Bloodclan Icy [Aleenopen voor Icy later mischien meer]

voordat Leonardo bij de Bloodclan hoorden

Het was donker Leonardo stak de grens over naar de Bloodclan. Hij was vol zelfvetrouwen klaar om naar de Bloodclan te gaan om eindlijk er bij te voegen, zijn gedachten bleven er aleen aan denken hoe hij de Bloodclan binnen komt en word aangenomen, maar zo gemakkelijk was het ook niet dat wist hij. Leonardo liep door en voelde de kou van allen krijgers van binnen voellen. Leonardo keek om zich heen en zag dat iedereen hem aan keek alsof hij gek was en hadden vast de gedachten dat hij nieuw was in de Bloodclan. De kouden wind ging door zijn vacht, hij zag dat er verderop iets aan de hand was. Hij zetten zijn pooten in werking en renden er natoe en verstopte zich achter een muur. Hij zag de leidster praaten met haar commendand. Leonardo voelde de spanning door zijn ligaam stroomen, maar hij wilde weg maar deed het niet in plaats daarvan sprong hij uit de bossjes uit en riep "ik tegen jouw ik wil mijn kracht laten zien en bij de Bloodclan hooren." Leonardo zei het hij wilden het hij geloofde er in dat het hem zal lukken, maar hij wist dat hij niet Icy aan kon.

Icy’s ijskleurige kijkers moesten wennen aan het donker toen ze haar schuur uit stapte. Haar vertrek was warm en knus geweest, heel anders vergeleken deze kilte, die haar nu om het hart greep. Telkens als ze uitademde, stegen er kleine wolkjes adem op. Ze trippelde naar de hoop, waar de Bloodclan katten verse prooi hadden neergelegd. Ze was uitgehongerd. De hele dag was ze met de kleintjes bezig geweest, en hoewel ze opgelucht was dat ze die grote last niet meer met zich mee hoefde te dragen was ze ook wel een beetje verveeld dat ze elke keer voor hen moest zorgen. Ze was de hele dag bij hen geweest, had de slaap vaak niet kunnen vatten door hun gewoel, wat soms wel fijn was om te weten dat al haar kleintjes bij haar veilig waren, en vooral door hun gepiep en gezeur als ze zelf eindelijk eens in slaap viel. Het deed haar deugd dat ze nu eindelijk sliepen, en ze nam gelijk een dikke, sappige muis in haar mond. In no-time schrokte ze hem naar binnen en liet zich dan op het gras zakken. Haar oogleden voelden zwaar. Ze was diep in gesprek met Saxon, toen plots de geur van een andere kat haar neusgaten binnen drong. “Ik tegen jouw. Ik wil mijn kracht laten zien en bij de Bloodclan horen.” Mauwde hij. Icy’s lach bulderde over de plaats. “Scheer je weg, stomme poesiepoes, en kom nooit meer terug nu je nog kan.” Mauwde ze dreigend.

Leonardo hoorde Icy dreigen, maar hij nam diep adem en de ijzige wind van stilte kwam even en leonardo riep "ik ben niet bang voor jouw en ben ook geen kittypet jij lijkt er meer op dan ik!" Leonardo keek haar boos aan en zei daarna: "ik durf tegen jouw te vechten terwel jouw clan dit ziet!" hij bleef haar aan kijken in haar ijzige ogen. Leonardo keek katten aan die erbij stonden. Hij sprong eraf om voor Icy te belanden. Hij ontbloote zijn nagels en bleef naar haar kijken hij moest Icy in de gaten houden want elke beweging kon zijn dood zijn. Leonardo voelde de kouw en hij schoof zijn poot na vooren en sprong omhoog en beet in haar nek vast was Icy nouw op dit moment wel slimmer dan hem. Hij liet los en rolde naar achter en beet in haar poot.