You alone, you alone are the true [& Morningpaw]

Zijn ogen gleden rustig open. Na even knipperen kon hij duidelijk alles zien. Zijn blik gleed door de apprentices den. De meeste katten sliepen nog, maar er waren er ook al een paar weg. Whitepaw hees zich op, en ging zitten. Hij gaapte, en ging weer liggen, nog even slapen kon toch wel? Het was toch nog niet zo erg, om nog even te gaan dutten. Hij sloot zijn ogen, maar stilliggen lukte niet. Dus al na een hele korte tijd opende hij zijn ogen weer, ging weer zitten, en keek weer de apprentice den rond. De meeste waren nu al wel buiten, dus hij besloot dat ook maar te doen. Met grote passen rende hij naar buiten. Naast de apprentice den ging hij zitten. De lucht was helder blauw, er was geen wolk te zien. Er stond een zacht briesje dat de bladeren aan de takken heen en weer liet dansen. Zou hij dan toch nog maar eens naar de grens gaan? Misschien was Moonpaw er nu wel. Moonpaw, de poes waar hij nooit niet aan zou denken. Hij had haar een tijdje geleden aan de grens ontmoet. Ze was een thunderclan poes. Hij was meteen smoorverliefd geworden, en sindsdien ging hij zowat elke dag even naar de grens om te kijken of zij er ook weer was. Tot nu toe had hij nog geen succes gehad, hij had haar nog niet voor een tweede keer gezien. Maar ja telkens weer dacht hij dat ze er misschien nu wel zou zijn, maar telkens weer was ze er niet. Zijn maag borrelde, dat was niet zo raar, want hij had de vorige dag weinig gegeten. Rustig deed hij een paar stappen richting de prooistapel, pakte een klein muisje op, en liep weer terug naar de apprentice den. De muis liet hij op de grond vallen, en zelf ging hij ernaast zitten. Hij nam een gulzige hap, en kauwde het vlees met zijn tanden fijn.

& Morningpaw*

Morningpaw werd wakker na een nacht van weinig slaap. De jonge poes had nog bijna nooit slecht geslapen, vandaag was echt het hoogtepunt. Nadat ze zag dat er al katten weg waren, ging ze ook maar opstaan. Onmiddellijk dacht ze terug aan de heerlijke dag die ze een paar dagen geleden had beleefd samen met haar broer Gingerpaw. Met haar gedachten daaraan begon ze zichzelf te likken. Al snel was ze klaar met zichzelf wassen en ging richting de uitgang. Toen ze daar aankwam zag ze hoe Whitepaw de apprenices den binnen ging met een lekkere muis in zijn mond. Toen pas begon ze te beseffen hoeveel honger ze eigenlijk wel had. Al snel liep ze door het riverclankamp opweg naar de prooistapel. Toen ze daar aankwam zag ze dat er een klein konijntje lag. Al snel besloot ze om toch te kiezen voor het konijntje. Wat zou ze vandaag eens gaan doen. Dat was waar ze nu aan aan het denken was. Snowface had haar vandaag een dagje vrij gegeven zodat ze eens iets kon gaan doen naar haar zin. De grijze kat liep dan terug naar de apprentices den om daar net zoals Whitepaw deed, haar konijntje te gaan opeten. Toen ze terug daar was, ging ze naar Whitepaw toe, Morningpaw wou graag met iemand samen eten, en hij was de enige die hier nu was. Toen ze bij hem aangekomen was zei ze vrolijk en vriendelijk: "Dag Whitepaw" daarna ging ze een beetje dichter naar hem toe en wachtte op zijn antwoord.

Sorry inspi loos

Er kwam iemand aan lopen, maar Whitepaw sloeg er geen acht op, zijn gedachten zaten nog bij Moonpaw. "Dag Whitepaw" sprak iemand vrolijk en vriendelijk. Whitepaw herkende de stem als die van Mornigpaw. Hij keek op, en zag dat het Morningpaw inderdaad was geweest. Ze kwam nu wat dichter bij haar."Hoi Morningpaw," Sprak hij vriendelijk,"Kom er maar bij zitten hoor," vervolgde hij, en zijn aandacht was al weer op zijn eten gericht. Gulzig scheurde hij een stukje vacht van het beestje af. De zon stond al redelijk hoog aan de hemel, en er waren bijna geen wolken te zien."Moet jij vandaag trainen?" Vroeg hij bijna onverstaanbaar omdat hij zijn mond vol had met vlees."Ik niet," vervolgde hij met een lege mond."Misschien kunnen we gaan jagen? Als je geen training hebt natuurlijk." Sprak hij en keek haar hoopvol aan.

"Hoi Morningpaw. Kom er maar bij zitten hoor" antwoordde Whitepaw vriendelijk. Vrolijk ging de apprentice naar hem toe en af haar konijntje op. Ze had een deeltje afgescheurd toen Whitepaw met volle mond vroeg: "Moet jij vandaag trainen?" Net toen de grijze apprentice antwoord ging geven op de vraag van Whitepaw vervolgde hij met lege mond ondertussen: "Ik niet, misschien kunnen we gaan jagen? Als je geen training hebt natuurlijk." Zonder er te moeten over nadenken antwoorde Morninpgaw instemmend: "Ik heb ook geen training vandaag, ik zou het leuk vinden om samen te gaan jagen". Morningpaw hield ervan om te gaan jagen samen met een andere kat. Blij dat ze straks samen met Whitepaw mocht gaan jagen at ze haar konijntje verder op. Als ze klaar was keek ze Whitepaw vriendelijk aan.

Sorry, inspi loos en laat...