A trip outside of our territory[Open for one more cat]

_{Op de weg van de zonnerotsen naar het roguegebied waren ze nog langs het kamp geweest. Daar had Winterpaw haar prooien gedropt en nu volgde ze Thornpaw op weg naar het roguegebied. Ze hoopte dat alles maar goed zou gaan verlopen, want ze was er nog steeds niet helemaal zeker van of het wel zo'n goed idee was, maar ze besloot om dat gevoel gewoon opzij te schuiven en Thornpaw gewoon te volgen. Hij zou haar vast niet in de problemen laten lopen, althans dat hoopte ze. Ze liep rustig verder tot ze de geurmarkeringen merkten en die voorbij liepen. Nu waren ze toch echt in roguegebied en ze was meteen meer op haar hoede. Het maakte haar niet zo veel uit wat ze zouden gaan doen, als het maar geen gevaar op zou leveren, want er zou maar zo een kat kunnen komen die hun zou kunnen aanvallen. Alleen daar wilde ze liever niet aan denken. Ze hoopte maar dat ze niet te ver van het territorium weg zouden gaan, want dan konden ze nog terug vluchten als het echt gevaarlijk werd. Alleen ze kende dit gebied niet en liet daarom ook Thornpaw de weg leiden.

[Vervolg op: It's a sunny day[Thornpaw]
Er mag nog één bloodclan kat of rogue bij]}

A trip outside of our territory[Open for one more cat] Thornpawsheet

Hij merkte dat Winterpaw hier de weg niet echt goed wist en hij keek even rond. Ze waren niet erg ver weg van de grens en dat moest maar zo blijven ook. Hij keek even naar Winterpaw en hij stopte. ''Het is hier wel lekker koel he ?'' Zei hij met een grijns en hij keek even rond. Hij rook geen enkele andere kat en dat luchtte wel een beetje op. Thornpaw hoopte dat dit keer echt niks meer mis ging. ''Hey Winterpaw..'' Begon hij en hij keek even rond. ''Weet jij al wat jou Warrior naam gaat worden ??'' Hij ging even zitten en hij keek rond. Omdat de bladeren van de bomen hier en daar een gat hadden vielen er dansende schaduwen op de grond. Zijn blauwe ogen keken de ogen van Winterpaw aan. Weer voelde hij dat gevoel van binnen. Dat ene gevoel wat hij nou al zo vaak had gehad bij haar.

_{"Het is hier wel lekker koel he?" Zei Thornpaw tegen haar. Ze knikte alleen maar, want het was sowieso wel waar wat hij zei. Ze zorgde er wel voor dat ze dicht bij hem in de buurt bleef, zodat als er iets zou gebeuren dat ze dan niet alleen was. "Hey Winterpaw.." Thornpaw wilde haar duidelijk iets vragen, alleen ze wist nog niet echt wat hij haar wilde gaan vragen. "Weet jij al wat jou Warrior naam gaat worden??" Vroeg hij uiteindelijk aan haar. Ze had eerlijk gezegd nog geen idee. Bluestar zou vast wel een goede naam voor haar verzinnen, maar zover was het nog lang niet. "Ik heb nog geen idee en voorlopig hoef ik dat ook nog niet te weten, aangezien ik nog niet zo lang apprentice ben." Zei ze. Ze merkte dat Thornpaw haar ogen zocht en ze wilde het liefst wegkijken onder de blik, want het gaf haar een raar gevoel waarvan ze niet goed wist wat ze ervan moest denken. "Weet jij het eigenlijk al?" Besloot ze uiteindelijk aan hem te vragen.}

"Ik heb nog geen idee en voorlopig hoef ik dat ook nog niet te weten, aangezien ik nog niet zo lang apprentice ben." Hij knikte even en hij keek weer even rond. "Weet jij het eigenlijk al?" Even schudde hij zijn hoofd. ''Nee, maar Bluestar weet heus wel wat ze doet.'' Zijn pluizige staart zwiepte zo nu en dan over de grond heen. ''Wie is trouwens jou mentor geworden ??'' Vroeg hij nieuwsgierig. ''Ik was op dat moment namelijk niet in het kamp.'' Hij greens weer even bij die gedachte, ja, hij was weg gepiept zonder dat iemand het wist. En tsja, toen miste hij de ceremonie. Hij was die dag op onderzoek uitgegaan, en dat wilde hij zeker vaker gaan doen. Hij was namelijk toen ook al rogue gebied binnengegaan. Hij twijfelde er toen over om naar het Bloodclan kamp te gaan, als hij het al zou kunnen vinden. Maar hij had maar besloten om dat niet te doen, want Redfur had hem nog niet geleerd wat hij moest weten als je een Bloodclan kat tegen kwam.

_{Winterpaw wachtte rustig op een antwoord van Thornpaw. Waarschijnlijk wist hij het ook nog niet, maar voor hem zou het minder lang duren voor hij een warrior zou worden dan haar, aangezien hij zijn training al eerder was gestart. "Nee, maar Bluestar weet heus wel wat ze doet." Ze wist wel dat dat waar was en ze moest toch nog eerst trainen voor het pas zover zou zijn. "Wie is trouwens jou mentor geworden?" Ze had hem inderdaad niet in het kamp gezien met de ceremonie, dus waarschijnlijk wist hij het nog niet. "Ik was op dat moment namelijk niet in het kamp." Misschien was hij gewoon gaan jagen ofzo, maar het maakte haar niet echt uit wat hij aan het doen was geweest, want je kon niet altijd bij een ceremonie aanwezig zijn als hij ineens onverwacht gegeven werd. "Mijn mentor is Mockingjay geworden." Antwoordde ze. Ze had niet verwacht dat ze haar broer als mentor zou krijgen, maar nu was ze er wel blij mee. "Zullen we anders nog een stukje verder lopen?" Vroeg ze.}

"Mijn mentor is Mockingjay geworden." Hij knikte even en dacht eens na, nee, die kende hij niet maar goed. "Zullen we anders nog een stukje verder lopen?" Vroeg Winterpaw en hij knikte. Hij liep niet vedder het rogue gebied in maar hij liep de andere kant op. Zodat ze vlak bij de grens bleven. Stel dat er wat zou gebeuren. Opeens drong een onbekende geur zijn neus binnen, wat was dat ? Hij had dat nog niet geleerd van Redfur en daarom keek hij wat angstig rond, maar wel zodat Winterpaw het niet zag natuurlijk. Anders zou hij wel heel stom en angstig overkomen en dan wilde ze nooit meer met hem op pad. Met die gedachten in zijn achterhoofd liep hij behoedzaam vedder en hij bleef dicht bij Winterpaw. Het was zijn idee dus als er wat met haar gebeurde was het zijn schuld. Een onaangenaam gevoel borrelde in zijn maag, stel dat het een rogue was... Of nog erger, een Bloodclan kat !

_{Winterpaw wachtte op de reactie van Thornpaw, want ze wist niet of hij wel verder wilde lopen of terug wilde gaan, maar daar zou ze vanzelf achter komen. Ze zag hoe Thornpaw knikte en verder begon te lopen ze volgde hem en merkte dat hij niet echt verder het gebied in ging, ook al moest ze zeggen dat haar richtingsgevoel ook niet altijd even goed was. Plotseling rook ze een onbekende geur. Ze kon niet goed plaatsen waar het vanaf zou moeten komen, misschien zou hetgeen dat ze rook hun niet opmerken en konden ze gewoon verder lopen, alleen ze was er niet meer al te zeker van en ze had liever gewild dat ze ook wist wat ze rook, alleen dat lukte niet. Thornpaw had het waarschijnlijk ook al wel geroken, want ze merkte dat hij behoedzamer was en zelf was ze ook nog meer op haar hoede dan ze eerst was geweest. Ze zette haar poten zo voorzichtig mogelijk neer om maar geen geluid te maken, maar ze wist ook wel dat als hun geur opgepikt werd dat ze dan een probleem hadden. Ze probeerde dan ook om zo rustig mogelijk te blijven, maar het wilde niet helemaal lukken. Ze hoopte alleen niet dat iemand het zou merken, want ze was bang dat Thornpaw het misschien niet alleen aan zou kunnen, wat er dan ook naar hun toekwam en wat kon zij dan doen? Ze kon hem nauwelijks helpen. Het was dus toch niet zo'n heel slim idee geweest om hier naartoe te gaan, tenminste nu nog niet, over een tijdje was het misschien verstandiger geweest. Ze bleef Thornpaw volgen, in de hoop dat ze zo bij de geur vandaan zouden geraken.}

Wat onzeker stapte Thornpaw vedder. Hij moest nu dapper blijven, want hij was geen watje !! Na een tijdje stopte hij en keek hij om naar Winterpaw. ''Eumm. Wat gaan we nu doen ??'' Vroeg hij licht twijfelend aan haar en hij keek weer eens rond. Eigenlijk was het vreselijk dom, dat hij haar had meegenomen naar Rogue gebied, want je wist nooit wat er achter je op kon duiken. Bijna had hij aan Winterpaw gevraagt of ze beter niet terug konden gaan, maar als hij dat ging vragen had je de kans dat Winterpaw hem een watje vond, en dat kon hij nu echt niet gebruiken. Wat zouden Fireheart en Bluestar wel niet zeggen als Winterpaw wat overkwam, ach, daar wilde hij nu niet aan denken...