[Give Away] My last Option

De wind streek door zijn witte vacht. Blauwe ogen staarde in de zon, terwijl hij zachtjes snorrend in het zonlicht liep. Vandaag had hij eventjes geen training, Bravetear leek met andere dingen bezig te zijn, dus had hij deze gelegenheid genomen om wat rond te gaan dwalen door het ThunderClan territorium. Eigenlijk was hij van plan geweest om te vragen om Dotpaw mee te nemen, maar hij had haar niet kunnen vinden. Waarschijnlijk was ze aan het trainen geweest met haar eigen mentor.
Wolfpaw’ was uiteindelijk bij de zonnenrotsen uitgekomen, waar hij eventjes de gelegenheid had genomen om uit te rusten. Terwijl hij rustig op de warme stenen lag en zijn vacht werd beroerd door de zachte wind die over het gebied heen gleed. Alles leek rustig en vredig te zijn, gelukkig. Net zoals alle apprentices wist Wolfpaw’ ook dat dit gebied vaak overspoelt werd door RiverClan katten die dit gedeelte net zo graag wilde hebben als ThunderClan zelf. Hij snoof in de lucht, maar kon alleen de bekende geur van zijn eigen Clan onderscheiden. Gelukkig maar, dan waren hier tenminste geen problemen.
Wolfpaw’ bleef nog eventjes liggen. Wat zou hij hebben gedaan als hij wel RiverClan had geroken? Vechten was geen optie, hij was een apprentice dus hij kon moeilijk een gevecht vinden van een volledig RiverClan patrol. Waarschijnlijk zou dan het beste zijn geweest als hij was weg gesneakt en een ThunderClan patrol gaan zoeken. Maar wat nou als dat te laat was en als ze terug kwamen dat RiverClan de Zonnenrotsen had ingenomen.
De wit/zwarte kater wilde er niet aan denken en schudde zijn kop. Zijn hart was, door de lichte paniek die hij had voelen aankomen, sneller gaan kloppen en hij hoorde bloed in zijn oren gonzen.
Een huivering liep over zijn ruggetje heen, terwijl hij opstond van de steen en er vanaf sprong. De zon was warm op zijn vacht, maar hij had geen zin meer om te blijven luieren. Waarschijnlijk zou hij dan alleen maar meer lopen dagdromen en dat was niet echt … geweldig. Wolfpaw’ zakte in zijn sluiphouding en gebruikte de lessen van Bravetear om op jacht te gaan op een muis dat aan hem voorbij schoot. Hij sloop zachtjes dichterbij, haalde het gewicht van zijn poten af zodat de muis hem niet kon voelen door de aarde heen en wilde net erop afspringen toen zijn staart tegen een struik aankwam. De muis hoorde hem en schoot ervan door. Wolfpaw’ kwam overeind, terwijl een vloek over zijn lippen heen kwam en hij draaide zich om. Met een zucht liep hij dieper het bos in, misschien dat daar nog wat prooi te vinden was. Hij wilde zich net weer gaan concentreren op de jacht toen hij een geluid achter zich hoorde. Hij draaide zich om en stond oog in oog met een ThunderClan warrior. ”Oeps,” zei hij zachtjes, terwijl ‘ie een stap achteruit zetten.