This is our home, little one. [glovepaw]

Een gevlekte kater met een opvallende zwarte vlek bij zijn neus en een vreemde scheur bij zijn oor loopt op zijn gemak door het kamp. Dit klinkt misschien griezelig maar je moet wel weten dat deze kater een enorme lach op zijn gezicht en staan en bijna lijkt te glimmen van blijdschap. En misschien vind je hem nog liever als je weet dat hij Spotlight heet, een behoorlijk vrolijke naam. Spotlight loopt rechtstreeks van zijn den naar de Apprentice den waar hij niet lang geleden zelf nog lag. Het was vroeg en hij had nog niets gegeten zodat hij het goede voorbeeld zou laten zien aan zijn nieuwe apprentice Glovepaw. Hij had beloofd om deze apprentice alles te leren wat hij maar kon en wist, en dat zou hij ook doen ook. Eigenlijk wou hij gisteren al het territorium aan deze kleine apprentice laten zien maar net toen ze wouden gaan had 1 van zijn kittens besloten om te gaan niezen zodat hij de hele middag bij de kit had moeten zitten oppassen om erop te letten dat hij niet ziek was. Later bleek het gewoon te komen omdat ze de hele ochtend met een veertje hadden gespeeld en was er niets aan de hand. Eindelijk kwam hij bij de den aan. Hij stak zijn hoofd naar binnen en knipperde even om aan het donker te wennen. De meeste apprentices lagen er nog, sommigen nog slapend anderen al half wakker en druk bezig zich klaar te maken voor een lange dag. Het duurde even voor hij Glovepaw ontdekte. Hij wist niet of hij nou wakker was of nog sliep maar hij besloot hem gewoon nog even wakker te schudden. Rustig stapte hij naar binnen, zorgvuldig erop letten dat hij niemand wekte. Hij duwde de net-geen-kitten-meer met zijn snuit en fluisterde " Wakker worden, kleintje. Het is tijd voor je eerste training. Heb je zin om het territorium te gaan ontdekken?" Hij stapte weer uit de den en ging er weer buiten staan. Hij wachtte tot de kitten klaar was om naar buiten te komen. En in de tijd dat hij wachtte probeerde hij er zeker uit te zien. Hij was waarschijnlijk net zo opgewonden en zenuwachtig als Glovepaw maar hij mocht het zeker niet laten merken. Hij boog zijn hoofd en begon zijn borst te likken.

Flut :3 Sorry...

Het was een drukke ochtend in de apprentice den. Het zonlicht scheen zwakjes door het bladerdak en hier en daar wierp het wat licht neer op de pels van een apprentice. Natuurlijk was het zo dat er zonlicht net in zíjn gezicht scheen, het gezicht van Glovepaw. Hij gromde verveeld en draaide zich om. Zijn mosnest was warm. Hij was de apprentice den al helemaal gewend, maar de drukte van deze ochtend was hij liever kwijt dan rijk. Hij schrok op toen hij iets tegen zijn flank voelde, gevolgd door woorden die hem wekten. "Wakker worden, kleintje. Het is tijd voor je eerste training. Heb je zin om het territorium te gaan ontdekken?" De woorden waren nog maar net gemiauwd, of de warrior stapte naar buiten. Niet veel later sprong Glovepaw direct recht, lekte zijn vacht in lange, snelle bewegingen schoon en trippelde toen naar buiten. "Nou en of!" Mauwde hij enthousiast, en iets te luid. Hij keek naar zijn mentor. Spotlight was zijn naam, en hij had net als Glove een zwarte vlek op zijn gezicht. Spotlight op zijn snuit, en Glovepaw op zijn neusbrug. De jonge apprentice glimlachte breed en rende toen enthousiast en met veel energie in het rond. "En? En? En? Waar gaan we eerst naar toe?! Gaan we jagen?! Ik wil jagen!" Bij dat laatste zat hij voor de kater en keek hij hem met grote ogen aan en een hoopvolle glimlach. "Alsjeblieft?"

Zoals hij verwacht had duurde het niet lang tot de kleine apprentice naar buiten stormde. " Nou en of!" Zei het kleine ventje enthausiast. Het kleintje begon rondjes te rennen en bleef uiteindelijk met grote ogen voor hem staan. " En? En? En? Waar gaan we eerst naar toe? Gaan we jagen?! Ik wil jagen!" Zei hij met een hoopvolle glimlach. Spotlight schonk hem een speelse glimlach en zei: " Rustig kleintje... Bespaar je Energie maar want het word een lange dag... En over dat jagen gesproken..." Het kleine ventje ging verder en keek hem met smekende ogen aan " Alsjeblieft?" zei hij met een schattig stemmetje. " Oke, we gaan het territorium rond... En als je goed je best doet zal ik je onderweg leren hoe je kan jagen, dan nemen we ook wat prooi mee terug." Hij stond op en liep rustig naar de uitgang van het kamp. Bij de uitgang stopte hij even en keek om naar zijn apprentice " Kom je?" zei hij glimlachend. Toen stapte hij het kamp uit. Hij wachtte tot de apprentice er ook was " Waar wil je als eerst naar toe?" Hij was er niet zeker van of de apprentice uberhaupt iets van het territorium wist en vervolgde daarom maar: " De rivier, Het stroompje, Vierboom, het bos of het Thunderpath?" Hij ging rustig zitten en keek Glovepaw met een afwachtende blik aan.

“Rustig kleintje… Bespaar je energie maar want het word een lange dag.. En over dat jagen gesproken… Oke, we gaan het territorium rond… En als je goed je best doet zal ik je onderweg leren hoe je kan jagen, dan nemen we ook wat prooi mee terug.” Glovepaw sprong bijna een gat in de lucht, zo blij dat hij was. Eerst bleef hij nog even treuzelen en gelukkig in het rond springen, terwijl de warrior al naar de uitgang liep en hem wenkte “kom je?” De apprentice sprintte naar de uitgang van het kamp en volgde hem zo snel als hij kon. Gelukkig wachtte hij wel! “Waar wil je als eerst naar toe?” Mauwde de warrior toen hij er eenmaal was. “De rivier, het stroompje, vierboom, het bos of het thunderpath?” Glovepaw luisterde aandachtig en zijn ogen glinsterden bij het horen van de naam vierboom. “Vierboom!” Mauwde hij enthousiast. Hij had er zoooooveel over gehoord. Daarna mauwde hij nog even twijfelend “Dat is toch waar papa vroeger toespraken moest doen, toch?”

" Vierboom!" Riep het kleintje enthousiast. " Ok...." Hij kon het nog niet afmaken want het kleintje bleek nog niet klaar te zijn. Een stukje rustiger en twijfelender dan net vervolgde de kitten: “Dat is toch waar papa vroeger toespraken moest doen, toch?” Even moest Spotlight slikken. Hij had zijn kater, en clanleider, altijd een beetje als pleegvader. Waarschijnlijk omdat hij veel met Dreamheart had en Dreamheart zijn pleegmoeder was. " Ja, ja dat deed hij met de andere 4 clanleaders. En nu doet Stormstar dat. Kom, onderweg kan ik al je vragen beantwoorden" Hij begon in een rustig tempo te lopen. Zijn plan was om eerst via het kamp de rivier te volgen, vervolgens vanaf de twoleg bridge het Twoleg path te volgen en zonder grenzen te overschrijden naar Fourtrees te gaan. Daar even te rusten en vervolgens via het path weer naar eigen territoria toe gaan. Vanaf daar even naar de waterval en aansluitend naar de kleine stroom gaan. In het laatste konden ze dan even vissen en misschien zelfs al een kleine zwempoging wagen. Ze waren inmiddels al bij de rivier gekomen. Hij stopte even. " Kijk, je weet vast wel dat dit de rivier is. Maar zie je die rotsen aan de overkant? Dat zijn de Sunning rocks. Op dit moment zijn ze nog van Thunderclan maar er is altijd strijd tussen Riverclan en Thunderclan om die rotsen. Er zit veel prooi en je kan er heerlijk zonnen. Daarom zouden wij het zo graag willen hebben" Hij keek even naar de apprentice en liep weer door. Zoals in zijn plan volgde hij de rivier. Al snel zag hij de bridge. Hij stopte even en ging dichtbij het water zitten. Hij bekeek zijn apprentice even. " Dit is een Twoleg bridge. Zoals de naam al zegt gebruiken tweebenen het om het water over te steken. Wij gaan het ook gebruiken om bij vierboom te komen. Maar eerst zullen we hier even rusten want straks zijn we uit ons territorium en kunnen we niet stoppen. Dus ik zou zeggen: Drink wat en maak het je gemakkelijk, het wordt zo een behoorlijk eindje lopen." Hij bracht zijn kop bij het water en dronk wat. Het was fijn omdat zijn maag verder behoorlijk leeg was. Zou hij mogen jagen? Het was immers geen jacht patrouille maar een lange tocht. En hij wist bijna zeker dat zijn apprentice ook nog wel trek zou hebben. Hij besloot dat hij nu best met zijn apprentice een vis mocht delen maar dan moest hij straks wel wat prooi naar de prooistapel brengen. Hij stopte met drinken en keek naar het water. Niet veel later lag er een stevige vis op de kant. Hij pakte de vis vast en liep ermee naar zijn apprentice. " Op Jachtpatrouilles mag je je prooi niet eten. En je moet goed weten dat je je clan altijd voor jezelf moet voeden. Dus eerst even checken of de Elders en de Kittens genoeg hebben gehad voordat je iets van de prooistapel pakt. Maar omdat dit geen jachtpatrouille is en je 's ochtends ook niets hebt gehad krijg je deze. Eet maar zoveel als je op kan dan neem ik wel wat over is."

Onderwerp: Re: This is our home, little one. [glovepaw]