The tiger is running...~ [Shadow, Sandkit* and Darkblood]

De sterren schenen fel aan de donkere hemel, het was nacht geworden. De grijs-witte vacht van een grote Maine Coon kater viel niet op in de schaduw van de bomen, Tigerstripe bewoog zich soepel tussen de bomen en struiken door. Hij rende achter iets aan. Een klein grijs konijntje bewoog vlak voor hem, het konijn werd onderhand moe. Tigerstripe hield even in en sprong toen vooruit, recht op het konijn. Zijn enorme klauwen sloegen in het grijze vachtje van het konijn, vrijwel meteen hield het konijn op met ademen en was het dood. Tigerstripe keek naar het dode beestje voor hem, zijn ambere ogen stonden helder. Dat was dus een van de dingen waarom hij de meeste poezen aan trok... Snel pakte hij het konijn bij zijn nekvel en rende hij er vandoor.

Aan de horizon was al licht te zien, het zou niet lang meer duren of de zon kwam al op. Tigerstripe had genoten van zijn maaltje en was zichzelf nu aan het wassen. Hij zat aan de rand van een bos. Het was stil, maar dat zal verloop van de dag wel gaan veranderen. Tigerstripe zuchtte, overleven was totaal geen makkie, dat kon niemand onderschatten. Al viel het voor hem nog wel mee, hij was een goed Warrior, groot sterk en met goed ontwikkelde vaardigheden. Hij dacht aan een Queen met pasgeboren kittens, dat zou moeilijk zijn in je eentje. De meeste katten zaten in een Clan, net als hij, samen overleven was ook wel wat makkelijker.

Kort D; Maar alleen voor Darkblood, Shadow en Sandkit*

De donkere bomen hielden het licht van de felle sterren tegen. De zilvere vacht van en poes streek langs de takken. Darkblood liep uit het Bloodclankamp. Ze wist niet waar ze heen wilde. Eigenlijk vond ze het wel fijn dat het nacht was. Ze is niet zo watje als die dagpoezen. Ze grijnsde van haar eigen gedachtes. Eigenlijk waren haar gedachtes niet meer dan dood en verderf.

Darkblood's rode ogen glinsterden toen er licht aan de horizon kwam. Ze knipperde even met haar ogen van het licht. Ze dacht aan haar kittens die ze achter had gelaten. Ze kon niet meer voor ze zorgen toen haar enige vriend haar bedrogen had. Ze zuchtte diep. De gedachten deet haar niks, want ze had toch maar een hart van steen. Ze hoorde iets zacht ritselen. Ze spitste haar oren, en ging in de sluiphouding staan. Voor de zekerheid ontblootte ze haar nagels. Ze nam een klein aanloopje, en sprong op het ritselende ding af. Ze struikelde, en viel vlak voor de voeten van een grote grijs-witte Main Coon kater.

Shadow was op zoek naar Darkblood. hij hoorde veel dingen ritselen. Wat nu waar is ze vroeg Shadow zig zelf af. Zijn poten waren nat van de moder,de mensen zijn opzoek naar Shadow hij heeft er een van gedood hij was de eenigste die een mens had vermoord hij wist dat het mensen waaren. Hij keek in het rond en zij Darkblood waar is je goddelijkheid.
Met een glimlach liep hij veder opzoek naar Darkblood. Hij keek in het rond hij hoorden iets en zag het niet en voelde de trillinge effe maar toen weer niet. Hij likkte even zijn poot af,een kooi wert voor hem geplaatst. Hij zad erin,nee Darkblood dacht hij hij beukte tegen de tralies aan,hij leek wel een gevangende. De bossen draaide rond en toen kreeg hij bijna eeen spuit er stond op slaapmiddel. hij beet aan de trailies hij probeerde wat om vrij te komen.

Sandkit zat op een tak toe toekijken naar de twee katten, het weinige maanlicht was genoeg voor sandkit om alles te kunnen zien maar toch voelde hij zich niet op zijn gemak vanwege de tweebeenstank,hij likte zijn vacht schoon en sprong van de tak af en liep zachtjes in een struik wat dichterbij, hij keek verbaasd tussen de bladeren door naar de twee, vol spanning en angst keek de kleine kit toe naar de twee katten in het maanlicht. hij klom een beetje boven de struik uit en probeerde zo onopvallend mogelijk te doen, want als ze hem zagen was het enige wat hij kon doen proberen weg te rennen. Hij wist niet in welk gevaar hij verkeerde.

Darkblood lag nog steeds voor de grote kater. Ze stond op, en keek om toen ze geritsel in de struiken hoorde. Darkblood sprong op het ritselende ding en hield het stevig tussen haar poten vast.

Ze keek op toen het een kit was. Ze vroeg: Wat doe jij nou hier kleintje? Ze keek de kit een beetje boos aan. Ze draaide zich om naar de grote kater, en zei: Sorry hoor... Ze keek toen de kit weer naar de kit en vroeg: Wat zat je te doen in die struik? Ze keek de kit vragend aan.

(kort)

Sandkit stond verstijft van angst hij moest nu kiezen rennen of de confrontatie met de vreemde kat aangaan, hij probeerde iets te zeggen maar er kwam alleen een angstig miauwtje uit zijn mond, hij probeerde te bewegen maar zijn ledematen waren verstijfd het enige wat hij kon. Doen was angstig blijven kijken naar de rode ogen het angstzweet droop van zijn vacht de arme sandkit kon alleen maar hopen dat zij hem geen pijn deed. Instinctief dook hij snel ineen tot een klein balletje, hij leek wel een balletje gekleurde wol maar dan wel ruige en ruwe wol. Hij wist dat hij in de problemen zat hij zou geluk hebben als hij hier zonder schrammen en wonden vanafkwam.

Darkblood keek naar de kit die stijf van angst tussen haar poten geklemt zat. De kit rolde zich op tot een bal. Darkblood vroeg nog eens: Wat kom je hier doen kit? Ze keek nog even naar de kit, maar zette hem neer voor haar poten.

Ze zette haar poot op het kleine staartje van de kit, zodat hij niet wegliep. Ze zei: Ik doe je geen pijn, maar zeg eerst wat je hier kwam doen. Ze keek de kit rustig aan. Toen pakte ze een kleine dode muis. Ze legt hem voor de kit en zegt: Ga je nog praten?

(kortttttttttttt)

Sandkit voelde dat hij werd opgetild en neergezet de poes zette een poot op zijn staart, sandkit liet zijn kopje voorzichtig zien en staarde naar de kater nog steeds kwam er niks uit zijn mond het lukte hem gewoon niet het enige wat hij wist en deed was zijn zachte onderkant te verdedigen langzaam krabbelde hij overijnd, hij probeerde wat te zeggen "i-i-ik.."meer kwam er niet uit hij keek naar het muisje en zij "ik zoek a-alleen maar eten" hij wist dat verder alleen starclan hem kon helpen hij was hulpeloos, sandkit hoopte dat hij niet pijn gedaan werd. Hij keek naar de vlijmscherpe klauwen en werd alleen maar banger hij keek naar de kater en wensde dat hij hier op eenovandere weg kon vluchten.

Shadow komt eindelijk vrij uit de kooi,en hij rend weg opzoek naar Darkblood. Met een diepen zucht dacht hij dat Wingust en Darkblood kittens had en hij stond er bij te kijken,en katten en poezen hem uit laggen en hem pijn doen net zo als Darkblood hoorden er ook bij,en werd vemoord door Windgust. Hij liep veder en zag Darkblood met een kitten!! Hij dacht wat ze ze heeft hed al gedaan met Windgust? Hij keek naar de grond dus het was mieschien een viezioen,hij zetten zig af en rend weg en dacht:im never same or you are onlie forever. Een traan viel op de grond.

Darkblood zag Shadow nog net wegrennen. Ze twijfelt geen seconde. Ze rent achter hem aan. Door het bos langs een rivier, en dan door de bergen. Ze roept: Wacht! Waarom ren je weg? Ze rent en half uur achter hem aan, en ze word moe. Op een gegeven moment, struikelt ze, en hangt ze aan de rand van een heel diepe afgrond.

Ze roept nog eens: Shadow!! wat is er aan de hand?!'' Ze glijd steeds meer weg, en steekt haar nagels in de grond, om niet weg te zakken in de zwarte diepte. Ze roept nog eens: Ren nou niet weg!!!'' Als ze Shadow niet meer ziet, roept ze: He?! is er iemand? ik glijd weg! Angstig kijkt ze om zich heen. Ze denkt: ''wacht! niet bewegen dan glijd je nog meer uit!'' Ze blijft doodstil hangen. Ze houd zich nog steeds vast. Maar ondanks al die inspanning zakt ze nog steeds in kleine stapjes verder de dodelijke zwarte diepte in.

Shadow zag haar hangen,hij rend naar haar toe en grijpt haar net toen ze viel. Ik ga veder leven in mijn ziellige leven zij hij,hij gooit Darkblood aan de kant en geeft een knik en hij springt er zelf in. Goodbey Darkblood zij Shadow ik ben voor altijd aleen. Hij zag zijn verleden: hij zag hoe hij als kitten gedumd word voor een deur van een mens hij kreeg een bandje om,en leefde zijn leven die mensen hadden supper veel katten die hem telkens weg dieuwde voor eten en drinken. Hij werd boos en vermorden hun alemaal maar een kon er ondsnappen,die vluchte naar het baasje en de baasje dumten Shadow als kitten naar het asiel. Hij makten het bandje van zig los en rende het wild in. Hij vermoorden honden en katten hij was boos op de wereld het was hem tegen de wereld. Tot hij bij de bloodclan kwam en getraind werd. Hij horden een zachte stem van Darkblood, hij grijpt een langen steen voordat hij de grond rakte en kwam rustig op de grond.

Net voordat Darkblood dacht dat haar leven nabij was. Werd ze gepakt door Shadow. Hij gooide haar ruw op de kant en tot haar grote schrik sprong hij er zelf in. Ze wilde hem pakken maar net voordat het kon, was Shadow al in de diepte verdwenen. Ze riep: Shadow!!!! Waarom doe je dit??!!

Ze hoorde niks. Ze bleef nog even kijken, maar liep toen diep bedroeft naar de kit en de grote Main Coon. Toen ze daar was. zei ze met en zacht stemmetje: S-S-Shadow is... Ze maakte haar zin niet af. En ging liggen met haar hoofd tussen haar poten gestopt. Zacht begon ze te snikken. Het is mijn schuld! zei ze zacht.

Shadow had net de kand vast en land rustig op de grond hij keek om hoog en zag aleen maar zwart en hij hoorden de stem van Darkblood iets zeggen Shadow!!!! Waarom doe je dit??!! Shadow riep terug omdat je al met Windgust kittens hebt en met hem gaat!!! De ego's gingen door elkaar darom kon je niks hooren ik heb altijd pech dacht hij. Shadow ging veder zoekken naar de uitgang door dat hij de trillinge voeld en waar precies waar de rotsen zitten kon hij eruit. Endelijk was hij vrij,hij renden meteen naar de plaats waar Darkblood was[waar hij haar voor het laatst heeft gezien] Maar daar was ze niet. Waar dan wel dacht hij..........

Sandkit zag de poes wegrennen ze negeerde hem zelfs! Sandkit likte zijn staart die nog pijn deed van haar poot die op zijn staart stond, hij was gered door die andere kat ookal snapte hij er niks van. Hij keek naar de maan het was al bijna maanhoog maar dat deed er niet toe en hij rende weg. Hij vluchte weg van die enge onbekende katten weg van alles terug naar zijn nest hij nam de muis ook niet mee hij rende gewoon weg om voordat de zon opkwam weer thuis te zijn. zodat hij daar gewoon rustig zijn ding kon doen, zijn vacht glansde door het maanlicht hij struikelde wel even maar rende gauw weer verder door het bos zigzaggend door de bomen terug naar waar hij vandaan kwam,hopend dat hij niet meer van zulke katten tegenwam.

(srry dat het kort was was op dit moment een beetje inspi loos)

Darkblood stond op en glimlachte opeens. Het zag er vreemd uit, maar ze zei met een lach: Hij leeft nog, ik voel het! Ze liep weg uit de bosjes en riep hard: Shadow?? ben je hier?? Ze wachtte op antwoord maar hoorde niks. Ze begon te twijfelen aan haar mening dat hij nog leefde. Haar rode ogen glinsterden in de middagzon.

Haar zilvere vacht waaide mee in de wind. Ze dacht in zichzelf: Waar ben je nou joh..'' Toen zag ze Sandkit voorbij sjeezen. Ze riep: He! wacht! kun jij me misschien helpen met iets? Ze keek de kit hoopvol aan en draaide haar oren, om alle geluiden te horen, want wie weet was Shadow dichterbij dan ze dacht.

(heb jij mijn inspi gezien? hij is weggelopen xD)

Shadow hoorden Darkblood roeppen hij sprijden zijn ooren en renden er natoe. Met volle schrik zag hij mensen die zogten naar Shadow. En die zagen hem en deeden hem in een net en dan in een kooi. Hij riep Darkblood waar ben je!! Dat waaren zijn laatsten woorden toen kreeg hij verdoving. Hij kreeg door van zijn geweten je moed Windgust vermorden hij steelde je meisje zij de eene kant van hem,laat hem weglopen en laat hem en haar met rust. nee riep zijn andere kant ze moetten dood zelfs je meisje,nee reip weer de andere kant. Ik ben met me zelf in strijd dacht hij. Darkblood laat me niet in de steek dacht hij.

Darkblood keek niet meer naar de kit toen ze een harde mauw hoorde. Ze zag hoe Shadow gevangen werd. Ze rende ernaartoe, en sprong op de kop van een Twoleg. Ze krabte zijn ogen eruit, en hij viel met een smak op de grond.

Een andere twoleg pakte haar en gooide haar weg. Ze voelde even een stekende pijn toen ze neerviel, maar ze stond op met de gedachte dat ze Shadow moest redden. Ze rende naar de kooi en beet in de hand van de Twoleg. Het lukte haar niet om hem te bevrijden. Ze riep om hulp naar de Maine Coon, die ze amper kende. Maar het was de laatste hulp. Anders had ze gefaald. En dat zou ze zichzelf never-nooit vergeven.

(inspi nog steeds weggelopen)

Sandkit draaide zich om en vroeg "waarmee? wat wil je?" hij keek de poes aan en liep naar haar toe maar niet erg dichtbij, ver genoeg om snel om te kunnen draaien en weer verder te rennen, de poes bleek veel groter te zijn dan hem en had een zilveren vacht, hij realiseerde dat hij best veel honger had na het horen van het geknor van zijn maag en wou dat hij de muis meegenomen had. zijn staart deed nog steeds een beetje pijn en daar was hij ook niet erg vrolijk over maar hij wist dat je met een kat als deze beter geen ruzie kon maken dus hield hij zijn boze gedachten voor zich. hij stond nu voor de poes wachtend op een antwoord van de poes met de zilverkleurige. En hij zij "nou wat wil je?" maar voordat hij dat kon zeggen was zij al weggesprongen.

(aaarrrrggggg ik krijg er echt niet meer uit weer is mijn inspi gebleven?!?)

Laat mij achter Darkblood ik ben een nachtmerrie ga zij Shadow. Hij wist dat Darkblood hem nooit zal achter laten,hij dacht in zijn hooft de besten idee dat je me nu achter laat. Shadow ramd tegen de kooi aan en kijkt naar Darkblood. Hij gaf het op hij stopte met rammen. Het heeft geen nut zegt Shadow,hij pakt Darkblood vast en zegt het is sireus ga weg en ga naar Windgust daar ben je veilig bij mij niet en hij laat haar los. Een traan glee over zijn harige wang. Ga riep hij naar Darkblood en Sandkit het is velte gevaarlijk ik breek zelf wel uit.

Laat mij achter Darkblood ik ben een nachtmerrie ga. Echt niet! Zei Darkblood. Het heeft geen nut. het is sireus ga weg en ga naar Windgust daar ben je veilig bij mij niet Zei Shadow.

ze pakte de kist, Maar de Twoleg smeet haar er gewoon weer af. Ze rende er nog heen maar ze werd tegen gehouden door de rook die uit het monsters lijf kwam. Ze hoeste en riep": Shaaaadoow!!! Wacht!! Ze rende achter het monster aan, maar struikelde al snel over een tak. Ze keek het rennende monster na en riep: Ik kom je helpen Shadow!! ik laat je niet achter!

-kort!!!!!!!!!!!!!!-