165
| |
| Onderwerp: So you. [ Chikita ] vr 27 jul 2012 - 22:05 | |
| cedαrĸιт"Until lions have their historians, tales of the hunt shall always glorify the hunter" Het was halve maan , stralen schenen de Nursey binnen en maakte Cedarkit wakker. Hij hefde even zijn kopje om de nursey rond te kijken. Elke kat was in diepe slaap, sommige spinde tevreden in de slaap en sommige maakte vreemde bewegingen. Alsof ze echt dachten dat hun droom echt meemaakte. Voorzichtig zette het zwart-wit getekende katertje zijn pootjes voorzichtig over zijn broertjes en zusjes heen. Zo sloop hij ook de Nursey uit richting de open plek, opweg naar avontuur. aangekomen precies in het midden van het camp slaakte Cedar een zucht van verlichting, hij was niet gesnapt door de moederkatten of de kittens die er lagen. Hij keek om zich heen , zijn blik bleef hangen bij de uitgang van het camp. Hij zette zijn pas voorwaarts en ging zo ongezien het camp uit. Het harde gras vanhet camp werdt gelijk vervangen door zacht gras en mos omdat het niet vertrapt was door de vele generaties poten die wel in het camp hadden rondgelopen. Cedarkit spinde even door het heerlijke zachte gevoel onder zijn pootkussentjes. Cedar liep langs grote en brede eiken , later kwamen er grote sparre. Hoogsparren... Dacht hij geschrokken. Ben ik al zover weg en zo dichtbij de Twolegs?. Angstig keek de zwart witte kitten richting de Twolegs , eigenlijk was hij ook wel nieuwsgierig wat hij daar allemaal kon beleven. Zijn niewsgierigheid overwon uiteindelijk en hij zette zijn pas weer voorwaarts richting de Twoleg places. Cedar liep naar een hek en keek er tussendoor , een paar duffe beelden en wat vies smakende bloemen stonden er in ide tuin. Hij keek naar een hek verderop die een vreemde geur met zich meedroeg , het was een geur van een dier. Zeker geen kat , hij had het nooit eerder geroken. Geen enkele warrior had hem die geur ooit latem reuken. Nieuwsgierig zette hij een drafje aan en ging naar het hek toe. Hij stak zijn kop erdoor heen en zag tot zijn verbazing dat daar een bosje Catnip stond. Een mauw van verukking verliet zijn mond. Hij likte zijn tong af en probeerde zich tussen de spleet heen te friemelen waar hij zijn kop doorheen gestoken had. Toen eht hem gelukt was rende hij er opaf en begon het heerlijke kruid te eten. De smakelijke sap droop zijn mond in en liet hem spinnen. Plots zag hij witte gewaden wegschuiven van een twebeen nest. De tweebeen begon boos te praten en liep naar de deur toe en deed die open. Tot Cedars grote schrik kwam er geen Twoleg uit maar een groot wild en woest beest dat ookwel hond werdt genoemd. Zijn staart werdt gelijk dik en zijn nekharen stonden overeind. Uit angst rende hij weg en probeerde over het hek heen te klauteren dat nogal moeizaam ging. Een pijnscheut in zijn poot deed Cedarkit kippenvel geven. De hond had het puntje van zijn teen gepakt maar had geen grip en had die losgelaten, door het loslaten kreeg Cedar een enorme duw en viel voorover over het hek heen maar kwam toch zorgvuldig op zijn pootjes terecht. De zwart witte kitten strompelde naar de dichtbijzijnde boom en begon zorgvuldig het bleod van zijn teen af te likken. Na een tijdje hoor hij geristsel. Cedarkit sprong op en zette zijn haren rechtovereind, een boze grom rees op uit zijn keel en keek uitdagend en tegelijkertijd ook angstig naar het struikgewas.
|
|
|