|
| x 850
| |
| Onderwerp: Payback! do 19 jul 2012 - 16:41 | |
| Twee dauwdruppels vielen op de grond. De wolkjes speelde vrolijk aan de lucht, momenteel. In deze tijd van het jaar hoort de lucht klaar helder te zijn. Altijd een lekker zonnetje aan de hemel die je vacht goed verwarmt. Maar zelfs de jongste kit kon het raden dat er een storm op komst was. In de verte zag je de pure donkere menigte al afkomen. Nou ja, Ziva trok zich er niets van aan. Regen, zon, sneeuw, wat is het punt ervan? je kunt hopen dat het nooit komt, en dan is het daar toch. So what? Ze rolde met haar ogen toen een nest van muizen al gingen schuilen. Net zoals die Clan mormels. Om het minste zijn die al bang, en geven ze al over. Hun probleem dacht ze altijd. De gitzwarte poes draafde verder aan de grenslijn van de Thunderclan en de Riverclan. Dit waren de twee Clans die ze het meeste haatte. Hier had ze echt een pest aan. En daar had Ziva haar redenen maar al te goed voor. Ze wierp haar hoofd furieus in de lucht, en liet haar staart wild achter haar aan dansen. Het zand fladderde op toen ze een loopje in het spel zette. Dat zand zou gauw modder worden. Want de eerste druppels vielen al uit de hemel, pardoes, naar de grond. Ziva's ogen twinkelde fel toen ze een stukje hout zag dat over de rivier heen stak. Eigenlijk waren het meer stokken, het zag er gewoon sterk genoeg uit om over te steken, punt uit! Meteen holde ze er naar toe, en waagde ze haar voet op de takken. Ze duwde haar gewicht wat op die voet, en testte uit of het écht wel sterk genoeg was. Een paar keer hoorde ze het wat kraken, maar na een tijdje stond haar besluit vast. Dit was perfect om het Riverclan territorium binnen te dringen. De gitzwarte kat sprong zonder op te passen op de takken, en kroop zo verder tot de aarde weer zichtbaar was. Het was een lange tijd geleden dat ze hier stond. In dit territorium. Nu was ze groter, sterker, slimmer. Nu was ze alles meer dan dat ze toen was. En nu was er ook geen Zaria die haar kwam halen. Die kleine schat zweefde nu rond aan de lucht. Morsdood. Een oude bekende geur drong haar neus binnen. Door de regen was het wel wat vreemder dan voorzien, maar het was niemand minder dan Stormstar! Toen ze naar voor sprong en door de bosjes tuurde merkte Ziva op dat de Riverclan leader niet alleen was. Nog een warrior zo te zien. Haar ogen stonden fel en woest. Zou de oh zo grote leider haar nog herkennen? De Bloodclanner sprong de struiken uit, en belande een eindje voor de voeten van de twee katten.
{Alleen Smoketear, Stormstar, en Diryn!}
|
| | | Nath 1391 Actief
| |
| Onderwerp: Re: Payback! ma 23 jul 2012 - 1:57 | |
| Smoketear had afgesproken om de volgende dag samen met zijn vader te gaan jagen. Dat voelde wel goed, weer eens iets met zijn vader doen. Toen hij kitten was ging hij vaak zijn vader achterna het kamp uit, en die keren waren leuk geweest ondanks dat dat gewoon niet had gemogen. Maar dat had Smokekit toen ook niks uit gemaakt. Smoketear opende zijn vurige ogen en ging recht op zitten in de warriors den. Enkelen lagen nog te slapen, anderen waren al weg. Smoketear haalde stukken mos uit zijn lange vacht en stapte daarna over de anderen heen uit de warriors den. Het zon licht liet zijn ogen even versmallen. Daarna pakte hij een waterrat. Die at hij rustig op. Hij pakte nog een waterrat en liep er mee naar Leader den. Hij kuchte even voor hij naar binnen ging. Hij liet de waterrat voor zijn vader vallen. 'Goedemorgen, pa,' groette hij zijn vader terwijl hij een lik tussen zijn vaders oren gaf. Hij grijnsde even naar hem. Ja, hij was dol op zijn vader. Hij hield ook van zijn moeder, maar toch was hij meer een papa's kindje. Zo dra zijn vader ook klaar was liepen ze samen uit de Leaders den - dat er vast heel stoer uit gezien zou hebben, je weet wel, twee grote machtig uit ziende main coons die samen uit een Leaders den liepen, - vervolgens zij aan zij over de open plek en gingen in een snelle draf door het territorium om naar de rivier te gaan om daar te jagen op vis. En dat zou leuk worden, want dat ging dus écht niet alleen bestaan uit jagen op vis. Smoketear snoof de lucht op. De lucht rook heerlijk, lekker vers en de geur van water met vis liet hem haast slijmen, ook al slijmde hij niet. Ze liepen nog even een stukje veder en al gouw kwamen ze bij de rivier aan. 'Here we are,' zei hij met een grijns tegen zijn vader waarna hij zacht richting het water trippelde. Toen hoorde hij geritsel in de bosjes, en toen hij zijn massieve kop om draaide zag hij een zwarte poes uit de bosjes springen. De geur kwam hem bekend voor, die had hij eens geroken, meer ook niet. De geur zou wel in iemands vacht hebben gehangen. Smoketear trok zijn lip om hoog en draaide zich helemaal om naar de poes waar bij hij een paar poot stappen dichter bij kwam. Als het aan hem lag gooide hij zich zelf meteen in een gevecht. Maar hij voelde nu al aan komen dat zijn vader hem ging tegen houden en het eerst op wou lossen met woorden. Daar had zijn vader ook wel gelijk in. Maar zo wou Smoketear gewoon niet.
-Stormstar's buurt 8D
|
| | | Moonmoon~ 1349 Actief
| CAT'S PROFILEAge: I run trough the stars with Starclan nowGender: Tomcat ♂Rank: |
| Onderwerp: Re: Payback! vr 27 jul 2012 - 11:39 | |
| Stormstar voelde zijn hoofd zachtjes schommelen op het ritme in zijn hoofd. Zijn kop lag als gewoon op zijn poten, en zijn ogen staarde het kamp in. Een paar dagen hiervoor, had hij een goed gesprek gehad met Honeypaw. Hij was er zo blij mee, dat het was gelukt, om de kleine weer een helder hoofd te geven. Zijn staart lag naast zich genesteld. Stormstar zuchtte even. Honeypaw leek gelukkig weer de goede kant op te gaan. Hij was tevreden over haar antwoorden, en ze had eindelijk écht kunnen huilen, en haar verhaal kunnen doen. Hij keek naar het kamp, en zag vele katten rond wandelen, praten, lachen eten. Een aantal gingen op Patrouille, die hij de vorige dag al had opgedragen. Toen sloot hij zijnn ogen. De rust, de kalmte en wijshei die van de kater af straalde, was een mooi gezicht. Stormstar was meestal heel erg vriendelijk, aardig en begripvol. Hij was wijs, en kon iemand met woorden vertrouwen geven inzichzelf. Hij kon gezag hebben, enkel al waneer hij zijn blik veranderde. Maar zijn gezag was niet een dwingende dreigende, maar een begripvolle wijze uitdrukking. Het kwam erg weinig voor dat Stormstar boos moest worden, want dat deed hij niet graag. Enkel waneer dat nodig was, verhefte hij zijn stem. Maar boos worden nee, hij had in het verleden soms roekenloos gereageerd. Hij wilde niet nogmaals boos worden, of door het lint gaan om een vreemde reden. Dat was lang geleden, maar wel gebeurd. Stormstar opende zijn ambere ogen. Hij ging met zijn poot langs zijn snuit om er was stof van af te halen. Toen hij weer op keek, zag hij Smoktear aan komen lopen. Een mooie glimlach sierde zijn lippen. Hij zag hoe hij een waterrat pakte, en op hem af liep. Ze hadden voor die dag afgesproken, om te gaan vissen. Smoketear was een goede warrior geworden. Iemand om trots op te zijn, een zoon om trots op te zijn.'Goedemorgen, pa,' groette hij zijn vader. Stormstar grinnekte, en stond op. Hij raakte Smoketear aan, met zijn neus tussen de ogen de kater. '' Goedemorgen, mijn zoon'' Mouwde hij diep, en vriendelijk. Stormstar likte even zijn schouder, en at de waterrat op. Ondertussen maakte ze samen lol, met een oppervlakkig maar goed gesprek. Toen Stormstar klaar was, liep hij zijn hol uit, met Smoketear naast zich. De kop van Stormstar keek voor zich uit, maar evengoed hiel hij het hele kamp in de gaten, elk hoekje en dingetje had hij in de gaten. Hij knikte vriendelijk naar langs komende katten. Uiteindelijk verlieten de twee katten het kamp. Ze liepen samen, en moesten om veel dingen lachen, praten en lol maken. Het was een tijd terug dat Stormstar dit had gedaan met zijn zoon, hij vond het heerlijk. Ze liepen nog even een stukje veder en al gouw kwamen ze bij de rivier aan. 'Here we are,' zei hij met een grijns tegen zijn vader waarna hij zacht richting het water trippelde. Stormstar grijnsde terug, en ging Smoketear ook achterna. Maar opeens ving hij een vreemde geur, iets wat hij herkende. Hij keek om, en zag een kleine zwarte Bloodclan poes uit de bosjes springen. Stormstar zuchtte van ergenis, moest ze het nu echt verpesten? Hij had eindelijk alles op rolletjes in zijn leven. Hij had een heerlijke ochtend met zijn zoon, vol lol en plezier op hun manier. Ze belandde even wat staart lengtes voor hun. Stormstar keek de poes aan, zeker niet onder de indruk. ''Ik denk dat je beter kunt gaan mormel. Ik heb geen zin in ruzie vandaag. '' Hij keek de kat strak en doordringend aan, en sloeg met zijn grote staart. |
| | | x 850
| |
| Onderwerp: Re: Payback! ma 30 jul 2012 - 11:43 | |
|
[Ziva is niet klein o.o'']
De tweede kater draaide zich om, en keek Ziva aan. Een grimas betrok over haar gezicht toen ze de uitdrukking van Stormstar zag. ''Ik denk dat je beter kunt gaan mormel. Ik heb geen zin in ruzie vandaag. '' Een schrale korte lach gleed uit haar keel. Zij hebben nooit zin in actie. Ze denken dat het leven zonder genade was. Dat je alles vredig kon uitpraten. Tja, dat dacht Ziva eerst ook. Maar haar vader dacht daar duidelijk iets anders van. Dank haar vader voor dit. De Bloodclan kattin bukte haar, en ging zitten. Alsof er niks aan de hand was. Zonder enig sprankeltje van haat te laten zien begon ze haar voorpoot te wassen. 'Goedendag Stormstar. Lang gelden, vind je niet? En wie is die gast naast jou?' Haar zich was geboord op de twee Riverclanners. Haar ogen verrieden niets. Ook haar houding niet. Gelukkig konden katten geen gedachtens lezen. Dan zou ze al lang gezien zijn. Vorige keer hield ze haar groot, en toonde ze geen angst. Deze keer zou ze even min laten zien. Na een tijdje haar pels schoon gemaakt te hebben, ontmoette ze de blik van de twee katten. Een van haar mondhoeken trok naar boven, waardoor een scheve gemene lach onstond. Ze zouden nu toch wel moeten weten dat ze niet zomaar zou vertrekken zeker?
De tweede kater, waarvan ze de naam niet kende, leek er wat gespannen. Zeker jonger dan Stormstar. Misschien zijn zoon? Ze had al eens gehoord dat Stormstar een zeer grote familie had. Een wind, die uit nergens kwam, vloog tegen haar pels. Een ijskoude rilling rolde over haar ruggengraat. Ziva had een partner. Waar ze eigenlijk niets meer voor voelde. Finestpaw. Ze zag hem té weinig. Ziva kon het niet langer inhouden. Ze moest het tegen hem zeggen. Andere keer, nu eerst dit afhandelen. 'Wat is er? Je tong verloren?' Haar gezicht drukte nog steeds geen enkele emotie uit. Alleen die scheve lach plakte op haar snoet. Haar lange gitzwarte staart sloeg even tegen de grond. Haar geduld begon op te raken. Was dit alles?
[sorry flut] |
|
| | | Moonmoon~ 1349 Actief
| CAT'S PROFILEAge: I run trough the stars with Starclan nowGender: Tomcat ♂Rank: |
| Onderwerp: Re: Payback! ma 30 jul 2012 - 12:16 | |
| Stormstar keek minachtend en wantrouwend naar de poes. Hij had een hekel aan de Bloodclan, en zij was er lid van. Hij snoof naar haar, alsof ze kraaien voer was. 'Goedendag Stormstar. Lang gelden, vind je niet? En wie is die gast naast jou?' Stormstar zijn ogen versmalde. Wie was dat secreet? Ze beweerde dat ze hem eerder had gezien. Stormstar moest even na denken of hij haar herkende uit verleden. Een lelijk Bloodclan schepsel moest hij toch wel herkennen. Hij schraapte zijn keel, maar bleef naar de poes kijken. '' Lang geleden? Je kletst uit je nek. En wie dit is? Dat gaat je geen flikker aan mislukte kittypet.'' Sinds de dood van Dreamheart had hij een vresenlijke hekel aan Bloodclaners, hij kon ze niet uit staan. Pure haat was in de ogen van de Clanleader te zien. Opeens zag hij een paar kerkennende trekken aan de kat, en kreeg hij een beeld uit het verleden. Hij herinnerde zich opeens wie de poes was. Hij sloeg geiriteerd met zijn staart. Het was de poes van een paar seizoenen geleden, die hij had weggestuurd uit hun territorium. Hij blies naar haar. '' Oh, ik denk dat ik je me herinner. Je bent dat scharminkeltje van manen terug. Je bent niks verandert, want je leert nog steeds niet van je fouten. Ik had je gezegd weg te blijven van ons territorium, ugly kittypet, je bent er weer. '' Stormstar was in zijn hatenlijke situaties niet zachtzinnig met woorden. Er was even een kleine stilte, de poes leek na te denken. Stormstar trok zijn neus verachtend naar haar op. Hij was de vorige keer niet zo hatenlijk tegen haar geweest, maar er was in de tussentijd ook wel veel gebeurd tussen de clans en Bloodclan. 'Wat is er? Je tong verloren?' Hij keek haar vernietigend aan. ''Ik heb tot nu toe toch meer gezegd dan jij, vlooienbal'' |
| | | x 850
| |
| Onderwerp: Re: Payback! di 31 jul 2012 - 13:50 | |
| '' Lang geleden? Je kletst uit je nek. En wie dit is? Dat gaat je geen flikker aan mislukte kittypet.'' Ooh. Haar ogen sloegen neer op de grond. En werden donker van spottend. 'Waarschijnlijk een van je soldaatjes.' Murmelde Ziva, wel hoorbaar. Ze tilde haar hoofd weer op en keek hem uitdagend aan. Wat grappig. 'Ie herkende d'r niet meer. En dat noemen ze een wijze leider? Straks vergeet hij nog in welke Clan hij zat. '' Oh, ik denk dat ik je me herinner. Je bent dat scharminkeltje van manen terug. Je bent niks verandert, want je leert nog steeds niet van je fouten. Ik had je gezegd weg te blijven van ons territorium, ugly kittypet, je bent er weer. '' Die Clan katten waren écht oerdom. Bloodclanners, tja, sommigen waren Kittypets, sommigen niet. Een planntje gleed haar binenn. 'Jullie noemen ons dus Kittypets he? Die ene deputy, hoe noemde die ook al weer? Fireheart? Tja, die was toch ook een Kittypet? Trouwens dat is 'ie nog steeds maar kom. Ik zal het hem eens zeggen dat je Kittypets weer beledigd. Jullie moeten je grote mond eens houden. Scourge was er dus ook een? Ik wed er voor dat 'ie meer kon dan jullie! Zijn dood was simpelweg een ongelukje..' Voila. Haar mening. Nu mochten die katten eens twee keer na denken. Ze zag er misschien dom uit, maar dat was ze niet! Ze wist meer, haar leven was niet simpel. Dat zei iedereen toch? Kittypet, mormel. Dat ze hun zelf een bekijken. Ze doen echt geen zak! Luiaards. Lafaards! Ze waren zelfs zo dom dat ze elkaar beledigden. En ze zal het heus niet tegen Fireheart zeggen. Hij zou haar niet eens de kans geven om iets te zeggen, tja, dat dacht ze toch. Na wat ze tegen Littlepaw en die andere twee katten heeft gedaan. Haar lippen krulden omhoog, en ze lachte vals. Dit was lang nog niet 'uittgepraat'. |
| | | | Onderwerp: Re: Payback! | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |