Nadenken...

Onderwerp: Nadenken... zo 19 sep 2010 - 9:23

Aqualight liep naar de plaats waar allemaal bomen stonden. Gelukkig was het vroeg in de ochtend. Brokenstar, de warriors, de Apprentices en de oudsten sliepen nog. De kittens misschien niet, die waren altijd vroeg wakker. Aqualight liep verder en ging midden in de plaats van de bomen liggen. Hier was beschutting voor regen maar kon gevaarlijk zijn als het donder was. Aqualight's oren draaiden naar alle geluiden om haar heen. Aqualight had even geen zin in jagen en ze kwam hier alleen maar om na te denken. Daarbij haatte ze het als een vervelende kraai of een ander beest op haar afkwam om haar te irriteren. Dat was al is gebeurt. Aqualight lag lekker te slapen en toen werd ze wakker en zat er allemaal bloed op haar vacht. Aqualight was geschrokken tot ze de dader zag. Het was een kraai die ongemerkt in haar slaap haar vacht had opengereten. Toen Aqualight daaraan terugdacht keek ze automatisch naar haar vacht. Hij was nog schoon. Ze hoorde verderop geblaf. Hoe kon dat nu weer? Die beesten zaten toch verder weg? Aqualight's oren trokken zich naar het geblaf. Het bleef even later stil. Waarschijnlijk was het geblaf goed te horen vanwege dat sterk zintuig in haar oren. Aqualight's vacht bevatte nauw. Maar ze kalmeerde zichzelf en luisterde naar alle geluiden om zich heen. Toen viel ze in slaap.

Onderwerp: Re: Nadenken... zo 19 sep 2010 - 15:13

Blackclaw sloop door de bomen. Het groepje bomen, heette het. Toepasselijke naam, zeg. Blackclaw had net gejaagd, zijn prooi naar het kamp teruggebracht. Nu had hij besloten naar de bomen te gaan. Zelfs een energieke kater had af en toe rust nodig. Blackclaw rook alle geuren om zich heen. Ze zweefden door de lucht, sommigen vreemd, andere bekend. Blackclaw sloot zijn ogen even, nam alles in zich op. Na een diepe ademteug schoten zijn ogen weer open. Hond. De geur was sterk, maar al een half uurtje oud. Ze waren weg. Vuile Tweebeenbeesten, liepen aan een touw en deden precies, slijmerig, wat hun tweebeen ze opdroeg. Nutteloze beesten. Blackclaw haatte ze. Eigenlijk haatte Blackclaw bijna alles, alleen zijn clangenoten niet. Shadowclan was sterk. Raindrop had kittens gekregen, en dat maakte de clan nog sterker. De geur van de honden vervaagde toen Blackclaw een andere weg insloeg. Een bekende geur sloop zijn neus in. Een Shadowclanpoes. Aqualight! Blackclaw had haar een paar keer gezien, maar kende haar niet echt. Misschien was dit een kans? Zodra hij de vorm van een poes zag verschijnen, liep hij er op zijn pootkussentjes naartoe; Aqualight sliep. Blackclaw haalde zijn schouders op, ze had een punt. Het was ook nog vroeg. Met een enorme gaap ging hij naast haar liggen, en dommelde zachtjes in.

Onderwerp: Re: Nadenken... zo 19 sep 2010 - 15:37

Aqualight hoorde de geluiden rond haar heen. Ze werd langzaam wakker. Haar vacht deinde rustig op en neer. Ze had het lekker warm, ondanks haar zwakke, niet echt dikke pels. De geluiden van de bomen klonken overal. Vogels floten. Aqualight wou zich omdraaien. Ze draaide haar hoofd naar de andere kant en keek recht tegen een zwarte pels aan. Aqualight schoot wakker. Een hond! Haar nagels waren ontbloot en haar vacht was opgezet. Ze snoof de geur en ontdekte dat het geen hond was, maar Blackclaw die gewoon naast haar lag. Aqualight grinnikte zachtjes. Blackclaw sliep blijkbaar. Aqualight besloot stil te blijven. Zonhoog was al een tijdje bezig. Aqualight legde zich weer neer en viel zo heel af en toe in slaap. Ze werd ten weer wakker en keek naast zich. Blackclaw lag nog steeds te slapen. Aqualight besloot wakker te blijven en te wachten tot Blackclaw wakker zou worden. Blackclaw was al een best oude kater, maar hij bewoog als een kit van zes manen.

Onderwerp: Re: Nadenken... zo 19 sep 2010 - 15:50

Water stroomde. Er was toch geen water? Blackclaw's ogen openden. Gras wuifde om hem heen, en de wereld was kleurrijk en vrolijk. Hij haalde zijn neus op. Je kon hem net zo goed Shadowclanterritorium geven. Dat zag er heel wat beter uit. Een vage indruk van beweging kwam zijn hersenen binnen, maar hij zag niets. De kater was alleen op de grazige weide. Plotseling hoorde hij een hoop geritsel. Een grote muis, net zo groot als een konijn, rende langs. Blackclaw rende achter hem aan. De muis verdween in een enorm hol, en het hol verdween in het water. Blackclaw stopte met rennen. Waar was de muis naartoe? Een hond stond achter hem. Zodra Blackclaw zich omdraaide, gromde het beest naar hem. Blackclaws ogen sperden zich wijd open, en hij rende weg.
Blackclaw's ogen vlogen open. Hij sprong overeind. Hij was misschien oud, maar bewoog zich nog steeds soepel. Zijn zwarte vacht voelde warm aan; zonhoog was al voorbij. Hij keek naast zich, en zag dat Aqualight er nog lag. Had ze de hele tijd geslapen? Maar haar ogen stonden open. Blackclaw ontspande zijn spieren. 'Hallo Aqualight. Hoe is het?' Zijn stem was zacht, maar miste zijn kracht niet.

Onderwerp: Re: Nadenken... zo 19 sep 2010 - 15:57

Aqualight lag net rustig te luisteren naar de wind die de bomen in krachtige beweging bracht en de wind die door haar vacht speelde toen opeens Blackclaw naast haar opstond. Waarschijnlijk naar gedroomd. Zonhoog was net voorbij. Blackclaw keek haar aan en Aqualight gaf even een knikje. Ze zag dat Blackclaw's spieren zich ontspanden. 'Hallo Aqualight. Hoe is het?', vroeg de kater met zachte stem. 'Het gaat wel', antwoordde de lapjespoes. 'En met jou?' Aqualight luisterde rustig naar de bomen. Bomen.. Overal waar je hier keek stonden bomen. Grote bomen, kleine bomen, middelmatige bomen, lange bomen, korte bomen,... Noem maar op. ShadowClanterritory was eigenlijk best groot. Aqualight wachtte geduldig op Blackclaw's antwoord. 'Je had precies een vervelende droom', zei Aqualight. Als Blackclaw wou antwoorden dan antwoordde hij maar en als hij er liever niets over wou vertellen, nou, dan deed hij dat gewoon niet.

Onderwerp: Re: Nadenken... zo 19 sep 2010 - 16:07

Aqualight antwoordde meteen. 'Het gaat wel. En met jou?' Blackclaw keek haar even zijdelings aan. 'Het gaat goed met mij hoor. Ik heb al gejaagd vandaag, dus dat hoef ik niet meer te doen.' De wind ruiste door de bomen, en Blackclaw spitste zijn oren eventjes. Vogels kwinkelierden zachtjes. 'Je had precies een vervelende droom.' Aqualight leek even niet zo zeker of ze het wel wilde vragen, maar Blackclaw antwoordde verhullend. 'Ja.. Alles was vrolijk en kleurrijk.' Hij huiverde even. 'Toen zat ik achter een muis aan, zo groot als een konijn. Het volgende moment dat ik om me heen keek, kwam er een hond achter me aan. Daarom sprong ik waarschijnlijk op, want dat was het moment waarop ik wakker werd.' Blackclaw keek even om zich heen. Hij had wel eens gehoord dat Aqualight veel in je ogen kon zien. Dat maakte dat veel katten over haar roddelden. Blackclaw haalde zijn schouders op. Eerst zien, dan geloven, was zijn motto. Misschien was ze wel heel aardig. Je wist maar nooit, toch? 'Het is hier lekker liggen. Weinig kraaien en andere rotbeesten,' zei hij toen maar. Wat moest hij anders zeggen?

Onderwerp: Re: Nadenken... zo 19 sep 2010 - 16:16

'Ja.. Alles was vrolijk en kleurrijk', zei Blackclaw. Maar waarom sprong hij dan op? vroeg Aqualight zich af. 'Toen zat ik achter een muis aan, zo groot als een konijn. Het volgende moment dat ik om me heen keek, kwam er een hond achter me aan. Daarom sprong ik waarschijnlijk op, want dat was het moment waarop ik wakker werd', beantwoordde Blackclaw Aqualight's gedachte. Aqualight zag dat Blackclaw na een tijdje zijn schouders ophaalde. Waarom deed hij dat? 'Het is hier lekker liggen. Weinig kraaien en andere rotbeesten', zei Blackclaw toen. Aqualight knikte ter teken dat ze Blackclaw begreep. 'Ik val hier altijd makkelijk in slaap', bekende ze lachend. 'Dus als ik zeg dat ik ga jagen voor de Clan lig ik hier meestal tot na zonhoog te slapen. En dan wordt het rennen om nog iets te vangen', lachte ze al haar witte tanden bloot. Ze zette zich neer en begon haar vacht te likken. Toen ze klaar was ging ze liggen en keek ze naar Blackclaw. Blackclaw had leuke gele ogen. Aqualight's ogen waren groen. Een beetje donkergroen.

Onderwerp: Re: Nadenken... ma 20 sep 2010 - 19:29

Aqualight bekende lachend;'Ik val hier altijd makkelijk in slaap.' Blackclaw knikte begrijpend. Daar had hij ook wel eens last van gehad. 'Dus als ik zeg dat ik ga jagen voor de Clan lig ik hier meestal tot na zonhoog te slapen. Dan wordt het rennen om nog iets te vangen.' Ze lachte haar tanden bloot. Blackclaw lachte terug. 'De zon maakt alles ook zo heerlijk warm. Ik jaag altijd vroeg, en dan ga ik nog wat slapen. Dan heb ik altijd genogeg. Het is alleen zo vervelend als kraaien je prooi wegpikken als je slaapt. Het is zelfs een keer gebeurd dat ze mijn vacht open hadden gereten..' Blackclaw huiverde even. Dat had pijn gedaan. Hij had de kraaien gestraft door er een paar te doden, maar door de pijn had hij direct naar de Medicine Cat's den gemoeten. Als het was ontstoken.. Aqualight likte haar vacht, en toen ze klaar was ging ze weer liggen. Blackclaw lag nog steeds, maar haalde zijn poot over zijn kop om die toch een beetje schoner te maken. Aqualight had mooie groene ogen, donkergroen.. De zijne waren geel, echt van die ogen die oplichtten in het donker als er licht opscheen. Het was dan ook het enige wat aan hem duidelijk te zien was in het donker. Aqualight was best een charmante poes. Blackclaw was nooit verliefd geweest. Hij had genoeg aan zichzelf, en had geen behoefte aan een parnter. Sommigen wel. Raindrop bijvoorbeeld, die had een partner, Blacksky. Iedereen volgde zijn eigen weg.

Onderwerp: Re: Nadenken... di 21 sep 2010 - 17:21

'De zon maakt alles ook zo heerlijk warm. Ik jaag altijd vroeg, en dan ga ik nog wat slapen. Dan heb ik altijd genogeg. Het is alleen zo vervelend als kraaien je prooi wegpikken als je slaapt. Het is zelfs een keer gebeurd dat ze mijn vacht open hadden gereten..', hoorde Aqualight Blackclaw zeggen. Aqualight knikte. 'Ik ken het. Mijn vacht is ook is een keertje opengereten. Ik schrok me dood toen ik wakker werd. Overal op mijn vacht lag bloed', vertelde Aqualight. Nu kon ze er nog om lachen. Aqualight zag dat Blackclaw haar bekeek. Aqualight begon na een tijdje haar vacht weer te wassen omdat ze zich even geen houding wist te geven. Ze dacht even aan Brokenstar. Dat deed ze altijd, een momentje. Dan schudde ze haar kop, zoals nu en keek weer rond. Aqualight sloop zachtjes op een prooi af, een kraai, sprong en reet zijn vleugel open. De kraai zijn ogen stonden dof. Mooi, hij was dood. Opeens hoorde ze een hoop geblaf, een stukje dichterbij als daarnet. Aqualight's oren gingen grappig heen en weer omdat ze goed probeerde te luisteren waar het precies vandaan kwam. 'Honden.'

Onderwerp: Re: Nadenken... di 21 sep 2010 - 20:03

'Ik ken het. Mijn vacht is ook een keertje opengereten. Ik schrok me dood toen ik wakker werd. Over op mijn vacht lag bloed.' Aqualight had het ook meegemaakt. Blackclaw knikte even instemmend. 'Ik dacht even; hé? Wat is dat? Maar toen was het al te laat.' Nu was het eigenlijk best grappig, maar toen.. Hij had er bijna een trauma aan overgehouden. Maar Shadowclankatten laten hun pijn niet zomaar zijn. Aqualight viel een kraai aan. Blackclaw had daar geen zin in. Ze hadden toen al geboet. Zijn oren draaiden snel heen en weer toen het geblaf weerklonk. Als er iets zou gebeuren, zou Blackclaw zeker in de bescherming springen. Hij zou een clangenoot niet laten sterven. Het geblaf was dichterbij dan eerst.. 'Honden,' zei Aqualight, haar oren grappig draaiend. 'Wat moeten die hier?' Blackclaws stem was bijna sissend. Hij haatte tweebeenbeesten. Aan hun riempje door de bossen huppelend. Die dieren wisten niet eens wat het woord 'vrijheid' betekende. Aqualight had haar kop net geschud. Waar ging dat over? Blackclaw vergat zijn vraag weer net zo snel als die gekomen was. Stoere katers roddelen niet.

Onderwerp: Re: Nadenken... di 21 sep 2010 - 20:50

'Wat moeten die hier?', vroeg Blackclaw. 'Geen idee, maar als er eentje dichterbij komt, mag hij erop rekenen dat hij het verschil tussen een tweebeen en zijn hok niet meer weet', zei Aqualight dreigend. Aqualight's nagels gingen steeds bij dichterbij komend geblaf uit. Alsof zo'n hond hun elk moment zou kunnen verscheuren. Maar katten waren slimmer dan honden. Aqualight luisterde goed. Ze hoorde voetstappen en een hoop gehijg. Het kwam hun kant uit. Aqualight bleef gewoon liggen. Als dat beest naar haar toe zou komen, zou hij ervan lusten! De tweebeen was zijn hond aan het uitlaten, op hun terrein. Wat snapte die tweebeen nou niet van territoriums? De tweebeen kwam tevoorschijn en zijn hond, een gigantisch beest met tanden, aan de riem, keek hun dreigend aan. Hij maakte aanstalten om naar hun te komen maar de tweebeen gaf harde rukken aan de hond zijn riem. Aqualight grijnsde. Het geblaf stierf weg en het was weer stil. 'Honden zijn echt zo dom', zei Aqualight.

Onderwerp: Re: Nadenken... wo 22 sep 2010 - 18:36

Blackclaws oren waren gespitst, gericht op het geblaf. Ook Aqualight lette goed op. 'Geen idee, maar als er eentje dichterbij komt, mag hij erop rekenen dat hij het verschil tussen een tweebeen en zijn hok niet meer weet.' Blackclaw grijnsde gemeen. 'Die hond zal met of juist zónder staart tussen zijn poten wegrennen, jankend, hopend dat hij ons nooit gevonden had.' Blackclaws nagels waren uitgeklapt, zijn tanden ontbloot. Het geblaf kwam dichterbij. De tweebeen had het beest aan een riem, en het was groten dan twee katten op elkaar. Kwijl droop langs de mondhoeken, en het beest keek nogal moordzuchtig.. of heette dat tegenwoordig hongerig? Blackclaw siste, maar de hond werd door de tweebeen meegesleurd, naar dat vieze tweebeenhuis waar hij thuishoorde. 'Honden zijn echt zo dom,' mauwde Aqualight. Blackclaw knikte, minachting was van zijn gezicht af te lezen. Zijn nagels klapten in, en hij ging zitten alsof er niets gebeurd was net. Blackclaw begon zijn vacht even te likken, en keek Aqualight toen doodnormaal aan. 'Moet jij nog wat jagen, of heb je je quotum voor vandaag al gehaald?' Het was half grappig, half serieus bedoeld, en Blackclaw stopte met likken om Aqualight aan te kijken. De poes had een mooi vacht patroon. Blackclaw was maar gewoon zwart, hoewel ook niet alle katers dat waren.

Onderwerp: Re: Nadenken... do 23 sep 2010 - 18:44

Aqualight zag dat de minachting op Blackclaw's gezicht was af te lezen. Daardoor moest Aqualight een beetje grinniken. Blackclaw ging weer normaal zitten en begon zijn vacht heel even te likken. Daarna wierp hij een doodnormale blik op Aqualight. 'Moet jij nog wat jagen, of heb je je quotum voor vandaag al gehaald?', vroeg de kater toen. Aqualight dacht na. 'Voor zover ik weet heb ik bijna niks gevangen', grijnsde de poes. Ze dacht weer aan Brokenstar. Ze zag dat Blackclaw naar haar keek. Naar haar vachtpatroon, waarschijnlijk, want zijn ogen volgden de lijnen van Aqualight's vacht. Aqualight keek expres even een andere kant op. 'Maar ik kan natuurlijk niet met lege handen aankomen, of eerder gezegd, lege poten, bij Brokenstar', zei Aqualight. Een tinteling ging door haar bij de naam van Brokenstar en het leek net alsof Brokenstar vanaf de bomen loerde naar hun.

Onderwerp: Re: Nadenken... do 23 sep 2010 - 19:09

Aqualight grinnikte. Blackclaw keek weer naar haar ogen. 'Voor zover ik weet heb ik bijna niets gevangen,' grijnsde Aqualight. Blackclaw grijnsde terug. 'Maar ik kan natuurlijk niet met lege handen aankomen, of eerder gezegd, lege poten, bij Brokenstar,' mauwde de poes. Blackclaw knikte. 'Zullen we dan gaan jagen? Tenminste, ik heb genoeg, maar ja, zoals jij al zei..' Hij had gezien dat Aqualight een beetje naar beneden keek als ze 'Brokenstar' zei. Wat was er met haar? Blackclaw besloot het niet te vragen; hij wilde zich niet met anderen bemoeien, tot ze het zelf vertelden. Blackclaw was een erg gesloten kater, en je moest moeite doen om hem echt te leren kennen. Dus stond hij op, en liep naar de bomen, op zoek naar prooi.

Onderwerp: Re: Nadenken... do 23 sep 2010 - 20:40

'Zullen we dan gaan jagen? Tenminste, ik heb genoeg, maar ja, zoals jij al zei...', zei Blackclaw. Aqualight gaf Blackclaw een kort knikje en volgde hem. Ze snoof een keer om haar zintuigen op scherp te zetten en rook al meteen een rat. Ze dook in de sluiphouding, sprong naar het beestje en doodde het kansloze diertje. Vervolgens begroef ze het bij een dikke eik. Ze keek weer naar boven en zag een lijster zitten. Aqualight sprong naar boven en begon de lijster op te jagen. Ze viel bijna zelf uit de boom. Ze sprong tegen de lijster en viel samen met de lijster op de grond. Gelukkig kwam zij op haar poten en de lijster viel dood neer. Dat was al prooi twee. Zonsondergang was al bijna aan het beginpunt. Aqualight en Blackclaw moesten opschieten. Aqualight's blik ging koortsachtig opzoek naar nog meer prooi maar ze kon weinig ontdekken.

Onderwerp: Re: Nadenken... zo 26 sep 2010 - 16:49

Aqualight knikte naar hem, en Blackclaw volgde haar. Ze ving snel een paar prooien, en Blackclaw nam genoegen met een muisje. Zonsondergang begon bijna. Aqualight moest nog wat vinden. Blackclaw wist dat hij alles wat hij had gevangen ingeleverd had, en het was genoeg geweest. Toch ving hij nog een grote vogel. 'Aqualight!' riep hij. 'Neem deze vogel, zorg dat je geur erop komt. Ik heb al genoeg prooi.' Blackclaw wilde niet dat iemand van zijn clan zich rot voelde, ook al liet hij dat nooit blijken. Hij was een kater die je niet makkelijk begreep, maar nu wilde hij Aqualight echt even helpen. Alleen deed ze af en toe zo geheimzinnig.. was ze soms verliefd? Nou ja, dat waren zijn zaken niet. Blackclaw schoof de vogel naar haar toe, en likte zijn poten.

Onderwerp: Re: Nadenken... zo 26 sep 2010 - 19:42

Aqualight zat in paniek nog andere prooien te zoeken maar kon er echt geen meer vinden. 'Aqualight!', riep Blackclaw uit. Aqualight sprong onmiddellijk naast Blackclaw. 'Ja?', vroeg ze hijgend. 'Neem deze vogel, zorg dat je geur erop komt. Ik heb al genoeg prooi', zei Blackclaw. Aqualight deed afstand. 'Dat kan ik niet van je vragen', zei Aqualight. Ze dacht na. Misschien zou Brokenstar nu denken dat ze geen enkele moeite voor de Clan zou willen doen en in liegen had ze geen zin. 'Weet je, ik wou dit ooit wel is proberen, dus dan kan ik het vandaag wel doen', zei Aqualight. 'Ik blijf vannacht lekker hier slapen.' 'Dat wou ik altijd al is doen', zei ze. Ze loog. Ze ging liggen en keek Blackclaw aan. 'Ga en zeg dat je me kwijt bent geraakt of zo', zei ze. 'Of je zegt gewoon helemaal niks over me. En als ze vragen of je me gezien hebt zeg je gewoon dat je dat niet hebt.'

Onderwerp: Re: Nadenken... wo 29 sep 2010 - 18:37

Aqualight probeerde hem te overtuigen weg ze gaan. 'Ik wilde hier altijd al eens slapen.' Het was duidelijk dat ze loog. Blackclaw schudde zijn kop. 'Ik kan je hier niet slapend achterlaten, met al die kraaien hier. Wie weet vind je jezelf vol bloed terug. We kunnen hier beter met z'n tweeën blijven, en dan omstebeurt de wacht houden. En neem die vogel.' Blackclaw drong aan, niemand zou van één prooi wat ergs van haar gaan denken. En zelfs als ze dat niet wilde, dan was hier alleen slapen niet veilig. Dan kon ze de volgende dag nog niet genoeg prooi halen van een slaaptekort.

Onderwerp: Re: Nadenken... wo 29 sep 2010 - 21:17

'Ik kan je hier niet slapend achterlaten, met al die kraaien hier. Wie weet vind je jezelf vol bloed terug. We kunnen hier beter met z'n tweeën blijven en dan om de beurt de wacht houden. En neem die vogel', zei Blackclaw en hij drong aan, maar Aqualight schudde beslist haar kop. Ze keek in zijn ogen en wist dat Blackclaw toch niet weg zou gaan. Hij zou haar nu waarschijnlijk gaan haten, maar het moest echt... Aqualight stond op, ontblootte haar tanden en keek hem vol haat aan. 'Ik zei dat je moest weggaan. En als je dat nu niet doet, rijt ik je vacht aan flarden', siste ze met haar felgroene ogen in zijn gele ogen kijkend. Het had een lichte dreiging, haar ogen. Aqualight wist dat ze dat nooit zomaar zou doen, maar als Blackclaw niet wegging, kreeg hij voor niks op zijn donder, door haar schuld.

Onderwerp: Re: Nadenken... do 30 sep 2010 - 17:11

De poes stond op, en grauwde naar hem. 'Ik zei dat je weg moest gaan. En als je dat nu niet doet, rijt ik je vacht open.' Blackclaw keek in haar groene ogen, en haalde zijn schouders op. Stoer als hij af en toe wilde doen, was deze uitdaging bijna een letterlijke uitnodiging te blijven. 'Geen denken aan. Ik weet zeker dat ik meer op mijn kop zal krijgen als ik je hier achterlaat en je dood terugvindt, dat als ik wat later terugkom.' Blackclaw ging rustig zitten en begon zich te likken. Weggaan was wel het laatste waar hij aan wilde denken nu.

Onderwerp: Re: Nadenken...