Twee kleine oortjes schoten naar voor. Zijn roze tong gleed over zijn zachte neusje. Twee appelblauwe ogen flitsten van links naar rechts. Dit was zo spannend. Een wit pluizig konijn huppelde vrolijk voor hem uit. En Eaglepaw zou het natuurlijk proberen te vangen! Een van zijn stevige voorpoten verzette naar voor, en dan de andere. Ook zijn achterpoten maakte die bewegingen. Sluipen noemen ze het. En dat was nou precies wat Eaglepaw probeerde. Hij sloop gefocust op het diertje af. Zijn bruine tabby vacht viel niet echt op tussen al de bladeren en struiken. Zijn staart een paar centimeter boven de grond sloop de kater door het bos in de hoop dat konijn tussen zijn poten te krijgen. Aangezien 'ie nog geen training heeft gehad van Mapleleaf, wist Eaglepaw ook niet wat fout was en wat goed was. Dat was nog een prachtig groot raadsel en daar begon hij liever niet aan. Dit was iets te spannend om nu nog na te denken. Toen het wit konijn maar een paar meters voor hem uit stond, dabde zijn achterpoten de aarde samen, en bereide hij zich voor op de sprong. Dit was het! Dit was zijn doel dat hij hoopte te voltooien. Hij duwde zich af, en schoot de lucht in. Natuurlijk huppelde het dier ervandoor, en zette Eaglepaw een razendsnelle achtervolging in, die nogal lachwekkend was. Halverwege schoof de tabby kat uit, en belande 'ie op z'n zij. 'Auw!' Mauwde hij. Een vochtige traan van mislukking rolde over zijn wang. Hij hees zijn lichaam weer op, en trapte boos op een takje. Dat dat stomme prooi maar ging schuilen! Hij kon er toch nooit eentje vangen... Hij schudde al het zand en aarde uit z'n pels, en strompelde voort. Toen Eaglepaw door een bosje stapte sloegen alle takken in zijn gezicht als zweepslagen. Niet echt gezzelig.. Niet oplettend naar waar 'ie liep botste zijn hoofd tegen de schors van een reuzachtige boom. Zijn mond viel open van verbazing. Dit was de uilenboom. Hij wist nog goed genoeg hoe zijn moeder vroeger hier van alle verhaaltjes over vertelde. Er leeft een uil die stoute kittens mee smokkelt! Maar wat als hij nu eens die uil zou doden, zodat 'ie geen kits meer kan vermoorden?! Opwinding vloeide door zijn aderen. Hij zette zijn eerste poot al vast in de boom, en klom zo naar boven. Een damp kwam uit zijn mond. Hij was nu al versuft en moe.. Waar was hij toch aan begonnen? Het was een torenhoge boom, en die uil zat waarschijnlijk helemaal in de top. Het is beter om nu terug te gaan.. Hij draaide zijn lijfje om en staarde angstig naar beneden. Dat was levensgevaarlijk! Eaglepaw neep zijn ogen samen en sprong uit de boom. Ook was hij al te laat om zijn poten te zetten, en viel 'ie dus paf op zijn buik. Gepiep klom uit zijn keel en hij opende één voor één zijn ogen. Zijn achterpoot voelde wat versuft aan, maar dat zou hopelijk wel over gaan. Z'n aandacht schonk hij meer aan de poes die in zich klom...
[+Minnowpaw]